หลังจากเรียนจบมหาลัยแล้ว

เจ้าเปาน้อยก็ได้เข้ามาทำงานเป็นCEOของบริษัทXXอย่างเต็มตัว

ซึ่งที่รู้ๆมา เหมือนจะมีหุ้นส่วนอยู่ที่ไต้หวันอีกแห่งหนึ่ง

แสดงว่ากิจการของเจ้าเปาน้อยไม่น่าจะธรรมดาซะแล้วว

ชายหนุ่มหนุ่มพูดพร้อมยีหัวเพื่อนตัวเล็กเล็กน้อย ด้วยความเอ็นดู

..

😳😳

ก็ตั้งแต่ม.6จนจบมหาลัยได้4-5ปีแล้วมั้ง

คงแค่คนหน้าคล้ายแหละ

พรึ่บ!

สายตาคู่นั้น😳

เขาใช่มั้ย เขาจริงๆด้วย

///กอด///

ในขณะที่เจ้าเปาได้แต่มองชายหนุ่มคนรักเก่านั้น

ฝ่ายภูมิผู้เป็นเพื่อนก็นึกสงสาร และสำนึกผิดที่เคยได้ทำไว้ จึงสกิดหญิงสาวซึ่งมากับบุ๋นให้ก้มเก็บของ

เพื่อให้ทั้งสองได้กอดกันฟลังจากไม่ได้เจอกันมานานนับ10ปี

พรึ่บ!

ภูมิรีบดึงแขนเพื่อนออกมาจากบ่าของชายหนุ่มคนรักเก่าของเพื่อน เมื้อเห็นทีท่าว่าหญิงสาวที่ก้มเก็บของ กำลังจะลุกขึ้น

.....

ตอนผมเห็นเจ้าเปา ผมอยากจะดึงมาสู่อ้อมกอด แต่ผมก็ทำไม่ได้

แต่ทำไมเด็กนั้นถึงยอมให้ผมกอดเปาได้นะ

เขาเป็นแฟนกันไม่ใช่หรอ

พี่สาวรีบเข้าโอบปลอบน้องชาย ถึงแม้เขาจะเก่งแค่ไหน หรือแข็งแกร่งเท่าไร แต่หัวใจเขากลับอ่อนแอเพราะอรื่องแบบนี้ทุกที

และต่อให้น้องจะโตแค่ไหน สำหรับผู้พี่นั้น น้องก็คือน้อง และเป็นเด็กน้อยที่พี่ต้องคอยดูแล

....

.....

////