เราหลุดประเด็นไปตั้งแต่เมื่อไหร่?

เรายังไม่ทันได้เข้าประเด็นอะไรเลยไม่ใช่เรอะ

ด้วยความที่เป็นเด็กบ้านนอกเข้ากรุง

การเข้ามาในศูนย์เรียนพิเศษในเมืองใหญ่จึงเป็นเรื่องที่แปลกตาสำหรับเรามาก

คนที่ไม่เคยเรียนพิเศษอย่างมึงไม่ต้องมาพูด

จริงๆที่เมืองโคกอิสานก็มีที่เรียนพิเศษเหมือนกัน

การที่ได้มาเจออาจารย์สอนพิเศษชื่อดังตัวเป็นๆ

ถือเป็นการเปิดประสบการณ์ครั้งใหญ่เลยล่ะ

ตอนเข้ามาใหม่เราอยู่ห้อง ม.4/9

ในห้องมีแจวคนเดียวที่มาจากโคกอิสานเหมือนกัน

แล้วมันมีทั้งคอร์สสอนสด และเทปที่สามารถเข้ามาเปิดดูเมื่อไหร่ก็ได้

เราก็ดันไม่รู้ว่า เราสามารถสมัครหลายคอร์สพร้อมกันได้

เราเลยเรียนคอร์สเดียวจนจบเทอม 1

และช่วงปิดเทอม เราก็ดันซ่าลงไปทีเดียว 5 คอร์ส

พร้อมกับคอร์สติวเข้มภาษาอังกฤษของอาจารย์ซากาโมโต้

เลยกลายเป็น 1 เดือนที่สุดจะเข้มข้นของเราไปเลย

แล้วผลการเรียนก็ไม่ได้กระเตื้องขึ้นอย่างเห็นได้ชัดด้วยนะ

เหมือนเอาเวลาช่วงปิดเทอมไปทิ้งถังขยะยังไงอย่างนั้น

อาจารย์ซากาโมโต้มีสอนพิเศษด้วยเหรอ?

อาจารย์แกร่วมหุ้นกับอาจารย์ไลเนอร์

จัดห้องเรียนแบบ group-base learning

ให้คนที่พื้นฐานภาษาอังกฤษไม่เท่ากันมาอยู่รวมกัน

วัตถุประสงค์หลักคือให้แลกเปลี่ยนความรู้กัน โดยมีอาจารย์เป็นผู้ควบคุม

อาจารย์ชื่อญี่ปุ่นจ๋า ดันมาสอนภาษาอังกฤษ

อาจารย์ชื่อฝรั่งจ๋าอย่างอาจารย์ เอ็ดเวิร์ด ดันมาสอนภาษาจีนเฉยเลย

อาจารย์เอ็ดเวิร์ดเป็นคนจีนใหญ่

อาจารย์ซากาโมโต้ เขามีสัญชาติอเมริกันมาตั้งแต่เด็กแล้ว

ถึงต้นกำเนิดจะเป็นคนญี่ปุ่น แต่อาจารย์แกก็เสมือนคนอเมริกันเต็มตัวแล้วนะเออ

เราได้ความรู้จากของเรียนของอาจารย์ซากาโมโต้มากสุดแล้วนะ

เทียบกับคอร์สอื่นในช่วงปิดเทอม

ที่เป็นหนังสืออ่านนอกเวลาเมื่อเทอมที่แล้ว

อาจารย์แกก็เอามาอ่านให้นักเรียนทุกคนในคลาสฟัง

จนเข้าใจเนื้อหาและความหมายแฝงที่อยู่ในหนังสือกันเลยทีเดียว

อาจารย์แกเป็นคนแปลหนังสือเรียนจากภาษาอังกฤษเป็นภาษาญี่ปุ่นนะ

ทักษะทางภาษาต้องสูงอยู่แล้วล่ะระดับนี้

แต่มันจะมีเรียนพิเศษประเภทหนึ่ง

ให้นักเรียนไปอยู่กินนอนด้วยกัน

ตื่นพร้อมกัน ออกกำลังพร้อมกัน เคารพธงชาติพร้อมกัน

ที่พูดมาเนี่ยเป็นค่ายสำหรับเตรียมสอบเข้าบุรุษพัฒน์วิทยาน่ะ

นี่มันค่ายติวสอบเข้าเตรียมทหารชัดๆ

สำหรับคนที่ไม่รู้จักโรงเรียนบุรุษพัฒน์วิทยา

ที่นักเรียนทุกคนจะได้รับการปฏิบัติเหมือนพลทหาร

และคนที่จบจากโรงเรียนนี้จะได้คะแนนพิเศษตอนสอบเข้าเป็นนักเรียนนายร้อยเหล่าต่างๆ

ระดับท๊อปเท็นของโรงเรียนสามารถเข้าโรงเรียนเหล่าได้โดยไม่ต้องรับการสอบด้วยนะ

มันก็คือโรงเรียนเตรียมทหารของประเทศเราเนี่ยแหละ

แค่เปิดให้พลเรือนเข้าไปเรียนได้ด้วย

พ่อเราบังคับให้เราเข้าตอนม.3 เทอม 2

ได้ใช้ชีวิตเสมือนนักเรียนทหารถึง 4 เดือน

อย่าบอกนะว่ามึงไม่รู้ว่าตูเข้าค่ายติว

มีงเป็นเพื่อนสนิทประสาอะไรของมึงวะ

ก็กูนึกว่ามึงต้องรีบไปเรียนพิเศษนี่หว่า

และตอนนั้นแม่ตูจ้างครูสอนพิเศษส่วนตัวมาให้เรากับเจ้เรียนที่บ้านทุกวัน

กูเลยไม่มีเวลามาสังเกตเพื่อนคนอื่นอ่ะ

ม.3 เทอมปลายเป็นช่วงที่ทุกคนยุ่งอยู่แล้วนี่เนอะ

แต่ข้อดีที่เราได้มาอยู่ในค่ายติวเนี่ย

แต่ก็มีคนอื่นที่พร้อมจะเหนื่อยไปด้วยกัน

และเราก็ได้รู้จักกับผู้คนที่มาจากต่างท้องที่

ในฐานะทหารอาชีพอันทรงเกียรติ

ที่ตูรู้ความจริงมาจากพี่จาเสียก่อน

มึงไม่ควรจะพูดเรื่องนี้ต่อหน้าสาธารณะนะ

กูเลยไม่คิดที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับทหาร

เห็นนายบอกว่าที่บ้านจ้างครูสอนพิเศษส่วนตัวด้วยนิ

ว่าแต่ตูพูดถึงครูคนนี้ได้มั้ยวะ

มันจะเป็นการพูดพาดพิงไปหรือเปล่า

เผาอาจารย์บาสไปซะขนาดนั้นแล้ว ยังจะมีหน้ามาพูดแบบนี้อีกเหรอ

งานหลักของเขาคือเป็นนักคณิตศาสตร์ประกันภัย

ก็เลยขอให้มาช่วยสอนโจทย์เลขให้ ช่วง 1-2 ทุ่มทุกวัน

ครูเอเป็นคนพูดอะไรอย่างตรงประเด็น

คือพูดน้อย แต่สามารถเข้าใจความหมายที่เขาจะสื่ออย่างชัดเจน

โจทย์ทุกข้อที่เขาสอน เราก็ทำได้หมดทุกข้อ

แต่แป้งกลับไม่เข้าใจที่ครูเอสอนซะงั้น

มึงน่าจะฟังภาษาแบบที่คนเก่งเลขเขาพูดกันรู้เรื่อง

แต่คนอื่นเขาไม่รู้หรืออาจใช้เวลาในการทำความเข้าใจ

ที่บ้านพ่อกูมักจะเป็นคนสอนพิเศษให้เรา

ประเด็นคือพ่อกูเป็นคนที่อธิบายอะไรยากๆไม่เก่ง

ภาษาเนี่ยถือเป็นองค์ประกอบหนึ่งของการสื่อสารใช่ป่ะ

งั้นกูกับพ่อก็คงจะมีภาษาลับๆที่เข้าใจกันได้เองแค่สองคน

พวกเราได้ข้อสรุปยังว่าที่เรียนพิเศษที่ไหนดีที่สุด

2.English clubhouse by Mr.Sakamoto & Mr.Lyner

…

มัน…

มันสถาบันกวดวิชาคนละประเภทกันเว้ย

แล้วพวกมึงได้เรียนพิเศษที่อื่นอีกมั้ยวะ