“เรื่องอิงกับบอสอะไรยังไง เล่ามาสิ”

 

“ไอ้ปราง แกนี่ชักจะอยากรู้เรื่องของเจ้านายมากเกินไปแล้วนะ” แซมผู้รู้เห็นทุกอย่างขัดขึ้น

 

“ไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละ ไปเลือกชุดว่ายน้ำถ่ายรูปดีกว่าป่ะ”

 

“เอาสิๆ นานๆ มาที จะถ่ายให้เมมเต็มเลย”

 

อิงฟ้าเบี่ยงประเด็น และนั่นก็ทำให้มะปรางตามไปด้วยทันที เธอน่ะเจ้าแม่โซเชียลเลยนะ

 

สักพักอิทธิเดินมานั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามของแซม สายตาพลางกวาดมองหาคนตัวเล็กก่อนจะถามแซม

 

“พวกเธอไปไหนกันหมดล่ะ”

 

“กลับเข้าห้องพักไปแล้วครับ เห็นว่าจะไปเปลี่ยนชุดไปถ่ายรูป”

 

เขาไม่ได้ตอบกลับอะไร สายตาพลางมองทอดยาวไปยังชายหาดสีขาวกับทะเลสีฟ้าครามตรงหน้า

 

“บอสครับ” เขาหันมาพูดสีหน้าจริงจัง

 

“หืม”

 

“บอสมีหลักฐานขนาดนี้ทำไมบอสถึงไม่จัดการไปเลยล่ะครับ” แซมถาม และอิทธิเองก็รู้ว่าเขาหมายถึงเรื่องอะไร

 

“รอก่อน ยังมีเรื่องที่ต้องสืบอีกเรื่อง”

 

“เรื่องอะไรเหรอครับ”

 

“เอาเป็นว่า ถ้าทุกอย่างเรียบร้อยฉันมีรางวัลใหญ่ให้นาย”

 

อิทธิตบบ่าแซมเบาๆ ทำเอาแซมยิ้มหน้าบานเลยทีเดียวเรื่องรางวัลใหญ่ พร้อมกับยกมือไหว้อย่างไว

 

ซ่า!

 

“เฮ้ย!”

 

“ขอโทษครับบอส”

 

เจ้ากรรม น้ำในแก้วที่แซมถือกลับกระฉอกเลอะเป้าของเจ้านายตัวเองซะอย่างนั้น แซมรีบสาวทิชชูก้อนใหญ่มาเช็ดให้เจ้านายทันที ส่วนอิทธิก็ได้แต่เก้ๆ กังๆ

 

“ไอ้แซ....” เสียงชงักเมื่อเห็นภาพแปลกตา

 

ในตอนนี้ภาพที่สองสาวเห็นคือแซมกำลังนั่งจดจ่ออยู่ที่ระหว่างขาของอิทธิ โดยที่อิทธิจับบ่าของแซม ทั้งคู่หยุดชะงักก่อนที่จะหันหน้ามาทางต้นเสียง

 

แชะ!

 

อิงฟ้ายกกล้องถ่ายรูปขึ้นมาถ่ายทันที

 

“ขออีกรูป ยิ้มหน่อยค่า” กำลังยกกล้องขึ้นมาถ่าย

 

“ห้ามถ่าย”

 

ขวับ!

 

อิทธิเดินมากอดล็อกตัวคนตัวเล็กทันที และนั่นยิ่งทำให้มะปรางไม่รู้จะตกใจกับอะไรก่อนดี ระหว่างภาพที่เห็นเมื่อครู่กับภาพที่อิทธิกอดอิงห้าในตอนนี้

 

“ว๊าย บอสปล่อย” คนตัวเล็กดิ้น

 

“ไม่ปล่อยจนกว่าจะหยุดถ่าย” เขากอดแน่นกว่าเดิม

 

“โอเคๆ หยุดแล้วๆ”

 

“นี่มันอะไรกัน” มะปรางยืนอ้าปากหวอหันไปหาแซม

 

“ฉันทำน้ำหกใส่กางเกงบอสเลยจะเช็ดให้แค่นั้น” แซมแก้ตัว

 

“แล้ว...” มะปรางหันไปหาสองคนที่กำลังยืนล็อกกันไม่ยอมปล่อย

 

“เอ่อ...” แซมกระอึกกระอัก

 

“เราคบกันครับ”

 

“บอส!” อิงฟ้าตกใจที่เขาบอกกับคนอื่นแบบนั้น ฟาดไปที่แขนเขาเต็มแรง

 

“ฉันตกข่าวอะไรไปบ้างเนี่ย ไอ้แซมแกก็รู้เหรอ” แซมพยักหน้า มะปรางยังยืนงง เจ้าแม่ข่าวเรื่องชาวบ้านอย่างเธอจะรู้ข่าวช้ากว่าคนอื่นได้ยังไงกัน เรื่องแบบนี้เธอยืนหนึ่งมาตลอด

 

“ไป จะไปถ่ายรูปไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวพี่ถ่ายให้” เขากุมมือเธอก่อนจะเดินออกจากวงสนทนา ทำเอาคนตัวเล็กตัวปลิวไปตามแรงเขา

 

 

“วันนี้แต่งตัวเซ็กซี่จัง” ร่างสูงกระซิบข้างใบหู ในตอนนี้เธอใส่ชุดบีกินนี่สีหวานที่อวดสัดส่วนเธออย่างเห็นได้ชัดเมื่อถอดเสื้อคลุมออกแล้ว ขณะที่ทั้งสองเดินมาที่สระส่วนตัวของบ้านพักที่สามารถมองไปยังทะเลได้

 

“หยุดเลย ยังไม่เคลียร์เลยนะเรื่องที่บอกคนอื่นเรื่องของเรา อีกอย่างใครบอกว่าจะคบกันกับบอส” หญิงสาวจ้องหน้าอย่างคาดโทษ

 

“พี่ผิดไปแล้วครับๆ” ทำเสียงออดอ้อนพลางยกมือเล็กขึ้นมาลูบผมตัวเองราวกับว่าตัวเองเป็นแมวและเธอคือเจ้าของ

 

เหมี๊ยว

 

“อย่ามาทำตัวเป็นแมว อิงไม่อยากเป็นเจ้าของแมวแบบนี้หรอกนะ” หญิงสาวไม่เล่นด้วยก่อนจะชักมือออก

 

“ใครบอกว่าจะให้เป็นเจ้าของแมว จะให้เป็นทาสแมวต่างหากล่ะ” พูดจบเขาก็คร่อมตัวเธอทันทีก่อนจะกระตุกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

 

“บอส!” อิงฟ้าตกใจเมื่ออยู่ก็โดนคนตัวสูงขึ้นคร่อมอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว

 

“อยากโดนแมวขย้ำข้างสระน้ำมั้ย เจ้าทาส” เขากระซิบข้างหูคนใต้ร่างเสียงแหบพร่าทำเอาคนตัวเล็กระทวยเลยทีเดียว

 

ซอกคอหวานโดนคลอเคลียจนคนตัวเล็กเคลิบเคลิ้มจนยากที่จะปฏิเสธมือไม้อ่อนระทวย

 

“อย่า เดี๋ยวคนมาเห็น” อิงฟ้ารวบรวมสติเท่าที่มีห้ามเขา แต่มันก็ได้ผล เขาหยุดการกระทำนั้นทันที

 

“เข้าไปในห้องก็ไม่มีคนเห็นแล้ว” เขาพูดเสียงแหบพร่า กระตุกยิ้มก่อนจะรวบตัวคนใต้ร่างขึ้นทันที

 

“มะ ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น” อิงฟ้าพยายามดิ้นแต่ก็ไม่หลุด เขาตีความไปคนละทางกับเธออีกแล้ว

 

กรึก!

 

ร่างเล็กถูกอุ้มเข้าห้องเขาทันทีโดยที่ไม่ลืมที่จะล็อกประตู ก่อนที่จะวางคนตัวเล็กลงเตียงใหญ่ลง

 

ร่างสูงขึ้นคร่อมคนตัวเล็กอย่างรวดเร็วเพื่อไม่ให้เธอหนีไปได้ แม้ว่าจะพยายามดันเขาออกห่างแค่ไหร แต่ด้วยแรงอันน้อยนิดที่เธอมีมันไม่ได้ทำให้เขาขยับไปไหนได้เลย

 

“อยู่นิ่งๆ” อิทธิบอกก่อนที่จะรวบข้อมือทั้งสองข้างในมือเดียวและรวบสูงขึ้นเหนือศีรษะเธอ

 

“บอส ปล่อยอิงนะ มะปรางกับแซมก็อยู่ที่นี่ด้วยนะ”

 

“อยู่ที่ไหน สองคนนั้นออกไปตั้งนานแล้ว”

 

“อิง มะ...ไม่ต้องการตอนนี้” อิงฟ้าพยายามดิ้น

 

“ตอนนี้ไม่ต้องการ อีกหน่อยก็ต้องการ” ร่างสูงกระตุกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะดูดกลีบปากบางอย่างอ่อนโยน

 

“อื้อ อื้อ”

 

เขาเปลี่ยนรสจูบให้ร้อนแรงมากขึ้นจนคนตัวเล็กไม่อาจต้านทานได้ เผลอปล่อยให้เขารุกล้ำเข้ามาหาความหวานในอุ้งปาก

 

มืออีกข้างของเขาไม่ปล่อยให้ว่างสัมผัสทุกสัดส่วนของเธอจนเกิดความวาบหวามจนคนที่โดนอ่อนระทวยอย่างไม่อาจขัดขืนได้

 

ริมฝีปากผละออกจากกัน ก่อนจะมองหน้าสบตากัน

 

“พี่ขอนะ” พูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

 

“อิงเคยห้ามได้ที่ไหนล่ะ”