เนย์ลูก

ไปเรียกพี่เค้ามากินข้าว

ค่ะ

......

เอ้อ นินลูก

พรุ่งนี้ม๊าจะไปอังกฤษนะ

ไปทำไมม๊า

ไปดูบริษัทที่นู้นน่ะ

ไปที่วันคะ

หนึ่ง

หนึ่งวัน

หนึ่งปี

ห๊ะ!

อืม

หนึ่งปี

ไปนานจัง

แล้วเนย์จะอยู่กับใครอ่ะ

อยู่กับพี่เค้าไง

พี่นินเค้าอยู่บ้านที่ไหนกันคะ

นินลูก

ม๊าฝากดูแลน้องด้วยนะ

คะ

เก้าโมงค่ะ

หื้ม

เก้าโมงครึ่ง

เนย์

มีเรียนเช้าไม่ใช่หรอ

ไม่ต้องไปหรอกลูก

ไปเรียนเถอะ

แล้วแต่ลูกเลย

เห้อ~

เอาแต่ใจ

อะไรเนย์!

อิ่มยัง

งั้นไปรอที่รถ

เดี๋ยวตามไป

สวัสดีจ้ะ

ว่าไงลูก

ก็น้องเค้าอยากไป

ไม่ติดหรอก

น้องมันรู้ว่าอันไหนควรขอ

จ้ะ

สวัสดีจ้ะ

กินมั้ย

อร่อยนะ

ก็หิว

อิ่มข้าว

ช็อกโกแลตยังไม่อิ่ม

นี่!

วุ้!

ไม่มีไร

ไม่รู้

ไม่เอา ไม่ชอบ

ขี้เกียจขับ

ขับๆไปเถอะ

ไม่เอา

ไม่ชอบขับ

หึ

ขอบคุณค่ะ

ก็ม๊าอ่ะ ขออะไรก็ให้

แต่พี่นินขออะไรก็เอาแต่ว่าซื้อเองมีเงินอยู่ไม่ใช่หรอ

แล้วก็ชอบพูดว่า

ชอบเอาแต่ใจ

......

ขอบคุณค่ะ

อะไรอีก

ปกติ

ไม่เอา

โห กระโปรงอะไรเนี่ย ยาวจนถึงร้องเท้า

ไม่เอา

อ่ะ เอาคืนไป

ม๊าไม่กล้าดุเนย์หรอก

ก็บอกแล้วไง

ว่าไม่เปลี่ยน

เนย์ก็ใส่ปกติหนิ

คนอื่นเค้าก็ใส่

ไม่เห็นเป็นไรเลย

นี่!

ไม่เอา

ทำไมพี่นินชอบบังคับเนย์อ่ะ

มีอะไรรึเปล่าเนย์

ส..สวัสดีค่ะพี่นิน

เป็นอะไร ทำไมทำหน้าอย่างงั้น

ตาล

หื้ม

กระโปรงกูสั้นป้ะ

สั้น

เพื่อน~

......

ตาล ช่วยกูด้วย

มึงอ่ะไปเปลี่ยน

ใช่มั้ยคะพี่นิน

อรั้ย!

พี่กูค่ะ

หวงจังเลย~

ประโปรงก็ไม่ได้รีด

จะเก็บไว้ทำไม

ไปๆ

อ่ะ เอาคืนไป

มึง...

วุ้!

เอามา

อือ

ค่ะ

เนย์ไปเรียนก่อนนะ

ค่ะ

ไปล่ะ

สวัสดีค่ะ

สวัสดีค่ะ

มึง~

ม๊ามึงให้พี่นินกินอะไรวะ

ทำไมพี่เค้าหล่อขนาดนี้

กูจะจับทำผัว

อะไร

ทำไมจะไม่ได้

แรงมาก!!

หวงพี่ก็บอก

จ้ะ

อิคนหวงพี่