INTRODUCTION
SHADOW LIGHT
INTRO
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ๆๆ
“เสียงกรี๊ดจากแฟนๆท่วมท้นจริงๆนะครับสำหรับน้องชาร์ค ศิลปินเดี่ยวสุดหล่อของค่ายเรา ต่อไปขอเชิญวง.....”
จบไปอีกงานสำหรับวันนี้ คอนเสิร์ตรวมศิลปินของค่ายที่ผมสังกัดอยู่ หลังจากโปรยเสน่ห์บนเวทีเสร็จแล้วผมก็เตรียมตัวกลับบริษัททันทีเพราะเหนื่อยและอยากพักผ่อนมาก แต่ยืนมองตึกสูงที่มีชื่อบริษัทผมติดอยู่วันนี้มันดูครึกครื้นกว่าทุกวันนะ ผู้คนพลุกพล่าน แสงไฟประดับหน้าตึกสวยงาม ก็วันนี้มันมีคอนเสิร์ตคบรอบสามสิบปีของค่ายไง ฉลองทั้งที่ค่ายและมีคอนเสิร์ตอีก
“พี่น้ำอุ่น ปิดจ็อบแล้วนะพี่ผมจะกลับไปนอน”
“มีปัญหาอะไรรึเปล่าล่ะวันนี้ มีอะไรจะรีพอร์ตไหม?”
“ไม่มีนะพี่ ผมก็หล่อเหมือนเดิม แฟนคลับเยอะเหมือนเดิม ไปก่อนนะเจอกันวันมะรืนนะพี่น้ำอุ่นคนสวย”
เวลาทำงานข้างนอกเสร็จผมจะต้องกลับมาที่บริษัทเพื่อรายงานเรื่องราวต่างๆว่ามีปัญหาอะไรไหม อยากได้อะไรไหม เหมือนการเช็คชื่อว่าผมไปทำงานที่ได้รับมอบหมายเสร็จแล้วนะอะไรประมาณนี้
“ชาร์ค!! เดี๋ยวก่อน แกโผล่หน้าไปให้กำลังใจเด็กๆหน่อยสิ เป็นขวัญกำลังใจให้น้องๆหน่อย”
พี่น้ำอุ่นคือผู้จัดการส่วนตัวของผมเอง แต่วันนี้พี่น้ำอุ่นไม่ได้ไปเฝ้าผมร้องเพลงเพราะไม่สบายเลยขอพักอยู่ที่บริษัทซึ่งผมก็ไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว ไม่มีพี่น้ำอุ่นแต่ยังมีพี่ๆสตาร์ฟอีกเยอะแยะคอยดูแลผม
การได้มาเห็นเด็กๆตั้งใจกันฝึกร้องฝึกเต้นแบบนี้เหมือนผมยืนมองดูตัวเองยังไงก็ไม่รู้ ก่อนที่ผมจะมายืนจุดนี้ได้ผมก็ผ่านการฝึกเหมือนที่เด็กพวกนี้กำลังตั้งใจอยู่นี่แหละ
“สวัสดีครับน้องๆ วันนี้ฝึกเป็นไงบ้าง เหนื่อยไหม?”
“แฮ่กๆๆ เฮ้ออออออออ เหนื่อยครับ/ค่ะ”
“ใช่ มันเหนื่อยพี่รู้ แต่น้องต้องอดทนกันนะครับ สู้ๆ”
หลังจากนั้นผมก็นั่งมองเด็กๆซ้อมกันอยู่สักพักพร้อมกับให้กำลังใจและคำแนะนำไม่ขาดปาก เด็กๆยังไม่มีภูมิคุ้มกันด้านความอดทนเท่าไหร่ดังนั้นต้องคอยให้กำลังใจมากๆ เพื่อให้น้องทำตามความฝันของตัวเองจนกว่าจะสำเร็จ จนกว่าฝันที่คิดไว้มันจะเป็นจริง
แหล่งกำเนิดความฝันของหลายๆคนแตกต่างกัน แต่สำหรับพวกเราแล้วเรื่องราวความฝันมันเกิดขึ้นที่นี่ LIGHT ENTERTAINMENT บริษัทยักษ์ใหญ่ใจกลางเมืองกรุงและเป็นที่รู้จักไปยังหลายๆประเทศ บริษัทที่ผลิตบุคลากรคุณภาพในหลากหลายอาชีพ ทั้งนักร้อง นักแสดง แฟชั่น และอีกมากมายด้านงานบันเทิง
แต่ความสำเร็จมันไม่วิ่งมาหาเราเองถูกต้องไหม? เพราะฉะนั้นต้องไขว่คว้าเพื่อให้ได้มันมา ต้นกำเนิดความฝันจริงๆแล้วมันเริ่มมาจากการได้เป็นเด็กฝึกของที่นี่ ฝึกจนกว่าจะเก่ง กี่ปีก็ต้องฝึกและใช้ความอดทนเป็นอย่างมากกว่าจะถึงวันที่ได้เดบิวต์เป็นไอดอล แต่ก็มีอีกหลายความฝันที่ต้องมาดับวูบลงที่นี่เพราะทนแรงกดดันไม่ไหว ปั้นดินให้เป็นดาวมันไม่ใช่ง่ายๆบางคนฝึกเป็นสิบปีกว่าจะได้เดบิวต์
มันเหนื่อย แต่มันก้คุ้มค่ากับการที่อดทนมาหลายปี ในวันที่ความฝันเป็นจริงแล้วไปยืนอยู่จุดที่ฝันไว้มันมีความสุขจนบอกไม่ถูก อยากขอบคุณอะไรก็แล้วแต่ที่ทำให้ประสบความสำเร็จ แต่เชื่ออย่างหนึ่งว่าเป้าหมายในการอดทนของแต่ละคนไม่เหมือนกันแน่นอน หลายคนอดทนเพื่อครอบครัวจะได้สบายในภายภาคหน้า
สำหรับผมแล้ว...ผมทำทุกอย่างเพื่อเงินเท่านั้น!!
ถามว่าจะเอาเงินไปใช้อะไรนักหนา คิดว่าวัยรุ่นวัยมันส์อย่างผมจะใช้ไปกับอะไรล่ะ? ก็ปรนเปรอตัวเองน่ะสิ แต่เท่าไหร่มันก็ไม่พอสักทีเหมือนมีแต่ของอยากได้มากมายไปหมดจนมันทำให้ผมอยากเป็นเจ้าของสิ่งเหล่านั้น งานอะไรก็รับทำไปเถอะได้เงินถือว่าดีทั้งนั้นแหละ
นั่นมันชีวิตเมื่อก่อนน่ะสิ ตอนนี้มันเปลี่ยนไปพอสมควร...
ผมเป็นเด็กเทรนที่ค่ายมาสามปีก่อนจะเดบิวต์เป็นนักร้องเดี่ยวในนามของชาร์ค ผู้ซึ่งมีน้ำเสียงยั่วยวนหวานซึ้งกินใจสาวๆหรือที่แฟนคลับเรียกผมว่าพี่ฉลาม พวกเขาบอกกันว่าชื่อผมมันแปลว่าฉลามและหน้าตารวมถึงน้ำเสียงของผมมันมีเสน่ห์ให้ลุ่มหลงแต่ก็แอบแฝงความร้ายกาจเหมือนกับฉลามที่ตะครุบเหยื่อเมื่อสบตา
ก็ไม่อยากจะบอกว่าผมอ่ะหล่อจริงๆ มองดูตัวเองในกระจกยังคิดเลยนะว่าจะจีบตัวเองซะเลยดีไหมไหนๆสัญญาห้ามมีแฟนก็ลากยาวไปสองปี ถึงตอนนี้ใกล้จะสิ้นสุดสัญญาแล้วก็เถอะ คิดกันอยู่ล่ะสิว่าสองปีที่ห้ามข้องแวะกับผู้หญิงผมจะจัดการกับอารมณ์ทางเพศได้ยังไง
บอกไว้ตรงนี้เลยว่าคนอย่างพี่ฉลามของสาวๆ หำไม่มีวันแห้ง!!
ตอนนี้เส้นทางศิลปินของผมอยู่ในช่วงคงที่ ไม่ได้สูงแต่ก็ไม่ได้ต่ำลงกว่านี้ ทางค่ายเริ่มเดบิวต์ศิลปินบอยแบรนด์ออกมาหลายวงทำให้รุ่นพี่อย่างผมเริ่มอยู่ตัว ค่ายโปรโมทเด็กใหม่มากกว่าเพราะเด็กพวกนี้สามารถทำเงินให้ค่ายมากกว่าผม ซึ่งก็เข้าใจแหละว่ามันคือธุรกิจ แต่จะมีใครเข้าใจสถานการณ์การเงินของผมไหม? จะมีใครรู้ไหมว่าเบื้องหลังความหรูหราของผมมันเป็นยังไง ก็หาเงินตัวเป็นเกลียวสิครับ!!
ผมก็มีงานพิเศษลับๆของผมนะ ลับแบบที่ว่าผู้จัดการส่วนตัวผมก็ไม่รู้ ไม่มีใครรู้เลยนอกจากตัวผมเองและผู้จ้างงานไม่กี่คน และมันจะยังคงเป็นความลับต่อไป
งานอะไรน้าที่เห็นแต่หำไม่เห็นหน้า อ่ะ ผมให้ทาย...
คอมเมนต์มีผลต่อกำลังใจนักเขียนเสมอ...
ความคิดเห็นทั้งหมด ()
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น