ใช่แล้วเธอกำลังลืมเรื่องอุบัติเหตุหน้าสถาบันที่เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด ตอนนี้มีหญิงสาว 2 คนที่ร้องออกมาพร้อมกันนั่นก็คือ เอลล่า นางเอกของเกมที่เหมือนจะข้อเท้าแพลงและล้มไปนั่งอยู่ที่พื้น และเธอ ลอเรนน่า ที่รู้สึกร้อนผ่าวช่วงหน้าอกเนื่องจากนมร้อนที่อีกฝ่ายถืออยู่ในมือแล้ววิ่งมาชนจนนมร้อนราดบนชุดนักเรียนของเธอ

 

                ซึ่งตามฉากลอเรนน่าจะสั่งให้คนรับใช้ลงโทษเอลล่าที่ทำให้เธอมีสภาพแบบนี้ในวันแรกที่มาเรียน

 

                แต่ว่า เธอไม่ใช่แบบนั้นหรอกนะ

 

                ลูเซียนเองก็เหมือนจะตกใจไม่น้อย ไม่เพียงแต่ชุดของลอเรนน่าจะเปียกเท่านั้นแต่มือของนางก็แดงจากการถูกน้ำร้อนในแก้วเมื่อครู่

 

                “นาน่า!!” ลักซ์ทิ้งสัมภาระและวิ่งมาประคอง

 

                “ไม่เป็นไร เล็กน้อยน่ะ”

 

                “ลอเรนน่าเป็นยังไงบ้าง” ลูเซียนถามขึ้นแต่ช้ากว่าลักซ์

 

                “แสบมือนิดหน่อยเพคะ ต้องขออภัยที่ทำให้เกิดเรื่องแต่เช้า” ลอเรนตอบพลางยิ้มแหย ๆ เธอถือโอกาสนี้บีบน้ำตาแล้วหันมองไปทางลักซ์

 

                “ลักซ์ช่วยพยุงฉันเข้าไปข้างในที”

 

                หมับ

 

                ลักซ์ยังไม่ทันจะได้ประคองลอเรนน่า ร่างบางของลอเรนน่าก็ถูกอุ้มขึ้นจากพื้นโดยลูเซียนและรีบตรงไปยังห้องพยาบาลทันที ลักซ์ไม่มีเวลาคิดอะไรมาในตอนนี้คนที่ตนห่วงที่สุดคือลอเรนน่าเขารีบเดินไปเอาสัมภาระก่อนรีบตามหลังลูเซียนเข้าไปด้านใน ทว่าก่อนไปยังไม่ลืมที่จะมองเอลล่าด้วยสายตาไม่เป็นมิตร

 

                เอลล่านางเอกของเกมจีบหนุ่มนั่งรอเจ้าชายขี่ม้าขาวตามแบบฉบับของพล็อตที่ได้วางเอาไว้

 

                “เธอน่ะลุกไหวรึเปล่า?”

                “เอลล่าส่ายหน้าไปมา”

 

                ชายหนุ่มส่ายหน้าอย่างเอือมระอาพลางถอนหายใจก่อนใช้เวทลมพยุงตัวเอลล่าไปยังห้องพยาบาลแทนที่จะอุ้ม ซึ่งหากลอเรนน่าเห็นฉากนี้คงจะต้องอ้าปากค้างเพราะคนนี้เป็นคนที่อ่อนโยนที่สุดในบรรดาฮาเร็มของนางเอก

 

                ในห้องพยาบาล

 

                ลอเรนน่าได้รับการทำแผลโดยอาจารย์ประจำห้องพยาบาล เมื่อทำแผลให้เธอเสร็จอาจารย์ก็ได้ทำแผลให้กับเอลล่าต่อ

 

                “ลูเซียน เคลย์ตัน ใกล้ถึงเวลาปฐมนิเทศแล้ว” คนที่เปิดประตูเข้ามาก็คือคารอส ทอสนี่ย์พี่ชายของเธอเอง

 

                สายตาของคารอสสังเกตเห็นสีผมคุ้น ๆ จึงเปิดม่านตรงเตียงพยาบาลออกก่อนอุทาน “นาน่า!!”

 

                “แหะ ๆ ท่านพี่”

 

                “เกิดอะไรขึ้นทำไมน้องได้รับบาดเจ็บ”

 

                “อุบัติเหตุเล็กน้อยนะคะท่านพี่ไม่ต้องเป็นห่วง” หลังจากจบประโยคหัวใจของเธอก็พลันเจ็บจี๊ดขึ้นมาจนอดไม่ได้ที่จกุมหน้าอกของตัวเอง ซึ่งได้ทำให้ชายหนุ่ม 4 คนเป็นกังวลอย่างมาก

 

                “ระบบอาการโรคหัวใจน้ำแข็งไม่ได้หายไปเหรอ”

 

                ตอบ ยารักษาที่โฮสต์ดื่มเข้าไปนั้นเป็นเพียงยารักษาระดับต่ำ ซึ่งมีฤทธิ์ช่วยกดอาการเอาไว้ชั่วคราวเท่านั้น

 

                “แล้วมีอะไรที่สามารถรักษาจนหายขาดได้ไหม” เธอถามและเริ่มรู้สึกหายใจไม่ค่อยออก

 

                ยารักษาระดับศักดิ์สิทธิ์ ใช้คะแนนทักษะ 1000 แต้ม

 

                ลอเรนน่าตกใจกับคะแนนทักษะที่ต้องใช้แต่เมื่อเห็นว่าเป็นยาระดับศักดิ์สิทธิ์ก็เข้าใจ เวลานี้เธอเจ็บหน้าอกมากจึงทำการแลกเปลี่ยนยารักษาระดับต่ำแล้วให้ระบบนำยานั้นเอาไว้ภายในกระเป๋าส่วนตัวของเธอ