เค้าลูบหลังเธอไปมาอย่างถนุถนอมและโยกตัวไปมาเบาๆคล้ายๆกับว่าเค้ากำลังกล่อมลูกนอนยังไงยังงั้น.... . . เค้ารู้สึกหน่วงๆที่หน้าอก..เหลือบตามองไปที่จานข้าวกัลดอมในขณะที่เธอร้องให้บนตักเค้าจนหลับคาไหล่เค้าไป.

เธอละเหม่อออกมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงอาบสองแก้ม..ตอนนี้ไหล่เค้าต่างชุ่มไปด้วยน้ำตาและน้ำมูกของเธอ

เค้าเองก็เสียใจหดหู่ใจไปไม่น้อยกว่าเธอ..แต่เค้าไม่อยากจะทำให้เธอต้องคิดมากทั้งตอนนี้เค้าเองต้องเปนที่ที่พึ่งพาทั้งร่างกายและจิตใจให้กลับเธอ..

เค้าอุ้มเธอวางลงเตียง..เค้าจัดการถอดเสื้อผ้าเธอออกและเค้าก็เดินหายไปในห้องน้ำ..ก่อนจะเดินออกมาพร้อมกับชามน้ำและผ้าเค้าบรรจงเช็ดตัวให้เธออย่างอ่อนโยน..เค้าเลือนมือข้างหนึ่งไปปาดน้ำตาเธอเอาไว้เธอยังคงมีน้ำใสๆออกมาเปนระยะ..เค้าหันมาเช็ดแขนให้เธอ..หากแต่..

เค้ารีบเอามือมาปิดหน้าตัวเองไว้พร้อมกับตัวที่สั่นไหว..

ติ่งดิ่ง!!(เสียงอ็อดหน้าห้อง)

เค้ารีบลูบหน้าตัวเอง..และบีบจมูกตัวเองเบาๆก่อนจะลุกขึ้นไปเปิดประตู

แอด!

จินรีบเอามือไปกระชากเสื้อวีเบาๆ

เค้าเดินนำหน้าเมมเบอร์เดินเข้าไปที่ห้องนอนเค้า

เหล่าเมมเบอร์เดินตามเค้าเข้ามาในห้องนอนเค้า..เค้ายังคงนั้งเช็ดตัวให้เธอต่อ

จินก้มไปเอามือท้าวเข่าตัวเองไว้..ก่อนจะพูดเบาๆข้างๆเค้าเชิงถาม

เค้าหยุดกลืนน้ำลายตัวเอง..เค้ารู้สึกจุก หน่วง.ที่จะเอ๋ยชื่อกัลดอมออกมา

เค้าเอ่ยออกมาด้วยเสียงที่แผ่วเบาจนแทบจะไม่ได้ยิน

จินหยืนมือไปบีบไหล่เค้าเบาๆ

ทุกคนพากันเงียบก่อนจะหันไปมองเค้าที่ก้มหน้าลง..และมีน้ำใสๆหยดลงแขนเธอที่เค้าจับไว้อยู่

ยามนี้เค้าปล่อยให้น้ำตาใหลออกมาหากแต่ไม่มีเสียงสะอื้นใดๆ..มีแค่เพียงร่างกายเค้าที่สั่นสะท้อนเบาๆ

เหล่าเมมเบอร์ต่างพากันโอบล้อมเค้าและกอดกันไว้โดยที่ไม่ได้พูดอะไรกันออกมา..

. . เช้าต่อมา

เธอลืมตาขึ้นด้วยความรู้สึกหน่วงๆที่ตา...เธอลุกขึ้นจากเตียงนอนก่อนจะมองหาเค้า

เธอหลงเรียกกัลดอมด้วยความเคยชินทุกครั้ง..แต่วันนี้..มันไม่มีอีกแล้ว

้เธอภาวนาว่าเรื่องกัลดอมเมื่อวานมันแค่ความฝัน

เธอเดินออกไปจากห้องนอน

เมื่อเธอเดินออกมาก็เห็นเหล่าเมมเบอร์บังทัน..บ้างก็นอนบนโซฟา..บางก็นอนบนพื้นกระจัดกระจายคนล่ะทิศล่ะทาง

มีเพียงนัมจุนที่รู้สึกตัวเป็นคนแรก.ก่อนจะลุกขึ้นมาใช้มือขยี้ตาสองสามที

นัมจุนหันไปเขย่าตัวจินที่นอนข้างๆ..และลุกขึ้่นทยอยไปปลุกเหล่าเมมเบอร์คนอื่นๆอีกทีละคน..ยกเว้นจอนกุกที่ไม่อยู่

เธอหยุดนิ่งไปก่อนจะนึกถึงภาพที่กัลดอมดระโดดมาหาเธอเปนครั้งสุดท้าย..

เจโฮปหันไปกระซิบกับเมมเบอร์

แอด!! ชูก้าและจองกุกเปิดประตูเข้ามาพอดี

เธอได้ยินดังนั้นน้ำใสๆในตาก็เออล้นออกมา

เค้าเดินไปประคองท้ายทอยเธอไว้ก่อนจะใช้นิ้วโป้งมือเกลี่ยน้ำตาเธอเบาๆ

. .

ตอนนี้ทุกคนรายล้อมไปที่หลุมศพกัลดอมที่ถูกตกแต่งด้วยดอกไม้สวยงาม..เธอเดินไปข้างหน้าหลุมศพที่มีรูปกัลดอมติดอยู่เธอคุกเข่าวางดอกไม้ในมือเธอไว้ข้างหน้ารูปกัลดอมด้วยมือที่สั่น

เธอฟุ่บหน้าลงที่พื้นดินก่อนจะปล่อยโฮ่ออกมาอีกครั้ง

เค้ารีบนั้งลงข้างๆเธอก่อนจะลูบหลังเธอไปมา..และมองไปเบื้องหน้าที่เปนรูปกัลดอม

ตอนนี้เค้าเก็บอาการไม่อยู่แล้วเค้าซบไปที่แผ่นหลังเธอกอดไหล่เธอไว้แน่นและปล่อยเสียงสะอื้นออกมา

เมมเบอร์คนอื่นๆต่างมองหน้ากันด้วยอาการเห็นใจทั้งคู่เพราะภาพตรงหน้านี้มันช่างบีบหัวใจพวกเค้าเสียจริง

. . 1 อาทิตย์ต่อมา

งานกีฬาสีไอดอลได้เปิดตัวขึ้นอย่างสวยงาม..ท่ามกลางเหล่าแฟนคลับวีไอพีที่ถูกคัดเข้ามาชมในงานไม่กี่คนบนสแตนรอบๆสนาม..ส่วนในสนามก็มีทั้งช่างภาพและเหล่าไอดอลที่รวมตัวกันเปิดงาน..ก่อนที่เธอจะปรากฏตัวขึ้นท่ามกลางสายตาคนมากมาย

การเปิดงานเธอเลยค่อนข้างจะแต่งตัวทางการและเรียบร้อยก่อนจะเดินไปยืนข้างๆประธานของค่ายของแต่ละค่าย..นอกจากหลักๆเธอจะดูแลเสื้อผ้าหน้าผมในส่วนของการแสดงของเค้าและโมโมแล้วเธอยังถูกให้ออกแบบชุดกีฬาของบรรดาไอดอลทั้งหมดในงานอีกด้วย

เค้ากัดฟันพูดเบาๆ

เค้าพูดจบก็เอาแขนออกจากเข่าตัวเองที่กอดไว้ก่อนจะเอามือมาปิดหน้าตัวเองและส่ายหน้าไปมาส่วนขาก็ดีดขึ้นดีดลง

เค้าเลิกบิดตัวและปล่อยมือออกจากหน้าแบบหมดอารมณ์เมื่อเจอคำถามนี้เข้าไป

ไวกว่าคำพูด..เค้าใช่เท้าถีบไปที่หน้าขาของวีทันที

เจโฮปคดตัวลงไปนอนกลับพื้นเมื่อเค้าหยุดหัวเราะไม่ได้..

นัมจุนที่เงียบอยู่นานก็เอ่ยถามขึ้น..พร้อมกับเหล่าเมมเบอร์ที่มองมาที่เค้าตาเดียวรวมทั้งชูก้าด้วย

เปนอีกครั้งที่เหล่าเมมเบอร์ปล่อยเสียงหัวเราะออกมา

เค้าหันหน้าไปมองตามที่วีชี้..ก่อนจะเห็นบรรดาไอดอลคนอื่นๆพากันมองไปที่เธออย่างชื่นชมบางคนก็กระซิบกระซาบกัน

เค้าชำเลืองตาไปมองโมโมอย่างไม่ชอบใจเค้าเห็นเธอมองมาทางเค้าได้สักพักแล้ว..เธอคงจะได้ยินบ้างถึงอย่างนั้นเค้าก็ไม่รู้สึกเดือดร้อนเท่าไหร่..เค้าอยากให้เธอได้ยินด้วยซ้ำจะได้เลิกมาวุ่นวายกับเค้าสักที..เค้าก็พอรู้อยู่บ้างว่าโมโมรู้สึกยังไงกับเค้า

จบจากการกล่าวเปิดงานทุกคนก็เข้าไปแต่งตัวเพื่อการแสดงของตัวเอง

ทันทีที่เค้าแต่งตัวเสดก็เดินตรงไปที่เธอก่อนใช้มือดึงชายเสื้อเธอลง

เธอรีบก้มมองสะดือของตัวเองทันที

เธอพูดพลางเอือมมือไปจัดคอเสื้อให้เค้า

เค้ายกมือที่ถือไมค์อยู่ขึ้นมาจับแก้มตัวเอง

เจโฮปหันไปกระซิบคุยกับวีเพราะพวกเค้าทั้งหมดต่างเห็นเหตุการณ์ตรงหน้า

อยู่ๆโมโมก็วิ่งเข้ามาแทรกตรงกลางระหว่างเค้ากับเธอ

โมโมหันหน้าไปทางเค้าเพื่อที่จะหันหลังให้้ํอดูซิปข้างหลังให้..ก่อนที่จะเอามือไปจับแขนเค้าไว้ทั้งสองข้าง

เค้าชำเลืองมองเธอผ่านหน้าโมโมไป..เค้าแค่แปลกใจกับการเรียกชื่อเค้าต่อหน้าโมโมเท่านั้นเองซึ่งมันทำให้เค้าหงุดหงิด

ก่อนจะมองลงที่หน้าโมโมที่ยิ้มให้เค้าอยู่..เค้าไม่ได้ยิ้มตอบแต่อย่างใดกลับเบือนหน้าหนีไปทางอื่น

มักเน่ของวงพูดพร้อมยืนขึ้นเอามือล้วงลงกระเป๋ากางเกงวอมร์

จองกุกไม่ได้ตอบคำถามจีมินแต่อย่างใดกลับเดินออกจากห้องไป

โมโมหันไปคล้องแขนเค้าไว้

เค้ารีบหันหน้ามามองเธอพร้อมกับแกะมือโมโมออกด้วยกลัวว่าเธอจะเข้าใจผิด

โมโมเธอยังคงคล่องแขนเค้ากลับพร้อมทั้งดึงให้เค้าตามเธอไป

เค้าหันหน้ามามองเธออีกครั้งเธอยิ้มตอบพร้อมทำปากบอกให้เค้าสู้ๆ

เธอยิ้มให้จีมินอีกครั้งก่อนที่จะหันไปเก็บของต่อ

จีมินหันไปส่ายหน้าแบบว่าไม่เข้าใจกับเมมเบอร์คนอื่นๆ

. . . . หลังจากจบการแสดงเปิดงานต่างๆจบลงก็เข้าสู่การแข่งขันในกีฬาต่างๆซึ่งหนึ่งในนั้นคือการยิงธนูที่เค้าก็ลงแข่งขันด้วย

คยูยอมเดินเข้าไปโค้งทักทายเธอที่เดินผ่านเค้าเพื่อจะไปนั้งรวมกลับกรรมการคนอื่นๆเพื่อดูความเรียบร้อยของเสื้อนักกีฬาบนสนาม

คยูยอมจับไปที่แขนเธอเบาๆ

เธอเอามือไปกุ่มหลังมือคยูยอมไว้...

เธอเองก็มีเรื่องจะคุยกับเค้าเหมือนกัน..

วีหันไปเป่าหูเค้าที่ตอนนี้กำคันธนูไว้แน่นกับหน้าที่แดงก่ำ

เค้าทิ้งคันธนูลงก่อนจะเดินดุ่มๆตรงไปทางเธอ

กุกรีบวิ่งไปกอดเค้าไว้..

เค้าหันไปรอบๆก็เห็นว่าไอดอลคนอื่นๆมองมาที่เค้าอย่างที่จองกุกบอก

เค้าสบัดจองกุกออกพร้อมกับเดินไปหยิบคันธนูและลงไปที่สนามแข่ง

จบการแข่งขันผลคือเค้าชน่ะขาดลอยตอนนี้ใจเค้าเย็นลงแล้ว..เค้าเลยดีใจและวิ่งไปก่อนเหล่าเมมเบอร์

เค้าวิ่งถือเหรียญยิ้มฟัน32ซี่.ตรงไปหาเธอ

เค้ากำเหรียญในมือส่งให้เธอ

เค้าหันไปมองจอมอนิเตอร์ก็พบว่ากล้องจับภาพเค้าอยู่เต็มจอ

เค้าหันไปปรับสีหน้าปกติ .ก่อนจะชูสองนิ้วใส่กล้อง

. . . หลังจากช่วงเช้าการแข่งขันดำเนินการไปสองสามเกมก่อนที่จะให้ทุกคนพักเที่ยง

เจโฮปนอนลงแผ่หลาตรงกลางสนามหญ้าก่อนที่จองกุกจะหอบเอาน้ำอัดลมมาหยื่นให้เหล่าเมมเบอร์ทีล่ะคน

ซู่!!!..(เสียงเปิดกระป๋องน้ำอัดลม) จากนั้นจองกุกก็นั้งลงข้างจีมินก่อนจะกะดกน้ำดืม

จองกุกหันไปเห็นโมโมที่กำลังเดินไปที่ห้องน้ำชายพอดี

หลังจากเสดธุระแล้ว...เค้าก็ก้มล้างมือตรงอ่าง..ก่อนจะเงยหน้ามองกระจก

เค้ารีบหันไปมองโมโมที่ยืนกอดอกอยู่

จองกุกรีบเดินตามโมโมไปที่ห้องน้ำ

jkกำลังโทรออกหาsuga📲📲📲

จองกุกค่อยๆเอาหูเอียงฟังแนบประตูเมื่อเห็นว่าได้ยินเสียงมือถือดังอยู่ใกล้ๆ แอ่ด!!!

เค้าที่เปิดประตูออกมาพร้อมกับโมโม

จองกุกมองลงไปดูมือของเค้าที่จับมือโมโมไว้..ก่อนที่เค้าจะปล่อยออก

โมโมที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตาตั่งแต่เดินออกจากห้องน้ำมาก็เดินออกมาอย่างว่าง่าย..ก่อนจะหันหลังไปมองเค้า

จองกุกมองตามโมโมจนลับตาก่อนที่จะหันมามองหน้าเค้า

ห้องเก็บชุดนักกีฬา.. เธอเข้ามาเตรียมชุดให้ไอดอลสำหรับกีฬาช่วงบ่าย

แอด!!!ปั่ง!

เมื่อเธอได้ยินเสียงเปิดและปิดประตูก็เข้าใจว่าทางทีมงานมาเอาชุดของรอบบ่ายโดยที่ไม่ได้หันไปมองข้างหลัง

เธอรีบสบัดหน้าหันไปมอง

เค้าพูดจบก็เอาตัวเองดันไปหาร่างกายของเธอ

เค้าไม่พูดเปล่าเค้าใช้มือกวาดเสื้อบนโต้ะลงและอุ้มเธอขึ้นไปนั้งแทน

เค้าเอาหน้าไปคลอเลียบริเวนแก้มของเธอกลิ่นหอมอ่อนๆที่เค้าคิดถึงมันส่งกลิ่นเย้ายวนเค้าเสียจริง

เธอดันไหล่เค้าไว้เมื่อเค้าเริ่มจู่โจ่มมากขึ้น

เค้าลูบไล้ตามร่างกายเธอก่อนจะใช้สายตาสำรวจตามร่างกายของเธอก่อนจะหยุดตรงปากเรียวสวย

เค้าใช้จมูกสูดดมกลิ่นลิปกลอสสีพีชที่ปากเธอ

เธอถามพร้อมกับเอามือเสยผมเค้าเล่น

ไม่ทันได้ตั้งตัวเค้าก็กระโจนเข้าจูบเธอทันที

เธอประท้วงเค้าในลำคอ..หากแต่จูบของเค้าที่ละมุนมันทำให้เธอหยุดประท้วงและเคลิ้มตามรสจูบที่เค้าหมอบให้...ความรู้สึกครั้งแรกมันกลับเข้ามาอีกครั้ง..หลังจากวันนั้นเค้าสองคนก็ไม่เคยมีอะไรกันเกินเลยไปกว่าจูบ..ส่วนที่บ่อน้ำร้อนที่ญี่ปุ่นเค้าแค่จูบเธออย่างเดียวก็เท่านั้น..

มือของเค้าเริ่มอยู่ไม่สุขเค้าส้อดมือเข้าไปในเสื้อเอวลอยสีชมพูของเธอ..ก่อนจะปลดตะขอชั้นในออก..ส่วนมืออีกข้างก็เลือนลงไปปลดกระดุมกางเกงยีนส์เธอออก..ส่วนปากเค้าก็ยังคงทำหน้าที่กล่อมไม่ให้เธอได้มีสติอยู่อย่างนั้น

เค้าเงยหน้าขึ้นมองเธอที่ตอนนี้หลับตาพริ้มอยู่

เค้าไล้จุ้บตามลำคอลงมาผ่านเสื้อของเธอ..เค้าถลกเสื้อของเธอขึ้น..เผยให้เห็นทรวดทรงที่ได้รูปของเธอ..เค้าก้มลงเอาปากไปฟัดกับเต้าคู่แสนสวยของเธอ

เธอเอือมมือไปดึงผมเค้าไว้เมื่อเธอเริ่มมีสติที่กระเจิดกระเจงออกไป ..เค้ายกสโพกเธอขึ้นเล็กน้อยก่อนที่จะดึงกางเกงเธอออกและโยนมันออกไปพร้อมกับถลกกางเกงวอมร์ของตัวเองลง..และแทรกตัวไปที่หว่างขาของเธอ

เธอร้องห้ามด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา

เค้ากระซิบพูดข้างหูเธอพร้อมกับค่อยๆขยับสโพกหาเธอแบบเนิ่บๆช้าๆ

เสียงเรียกของเธอทำให้เค้าเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าเธอก่อนจะจับเอามือเธอที่ใช้ค้ำกับโต้ะไว้มากอดไว้ที่เอวของเค้า

. . . .

โมโมเดินเข้าไปถามจองกุกด้วยสีหน้าไม่ดีนัก

เธอดึงหน้าใส่จองกุกก่อนจะเดินออกไป

. . เค้าก้มลงติดกระดุมกางเกงให้เธออย่างเบามือประหนึ่งว่ากลัวเธอเจ็บ

เค้าตวัดตามองเธอก่อนจะแลบลิ้นใส่เบาๆ

เค้าพูดจบก็ส้อดมือไปข้างแก้มของเธอตามใบหน้าของเธอตอนนี้ชุ่มไปด้วยเหงือ..เค้าใช้หลังมือเช็ดให้เบาๆก่อนจะจุ้บไปที่ปากเธอหนึ่งที

เธอพูดพร้อมจัดเสื้อและผมให้เค้า..

เค้าดึงเธอมากระชับกอดอีกครั้ง

เค้าดึงตัวเธออกจากอ้อมกอดก่อนที่จะจัดผมให้เธออีกครั้ง..

เค้าเอียงหน้าพร้อมกับทำแก้มป่องหยื่นไปหาเเธอ

ฟอด!~~..เค้ารีบเอียงหน้าหอมแก้มเธอกลับทันที

ปัง! เค้ารีบวิ่งออกไปทันทีเพท่อให้ทันกิกรรมช่วงบ่าย

้ํ้เธอรีบหันหลังไปเก็บชุดขึ้นและสำรวจความเรียบร้อยของตัวเอง

แอด!!

เธอหันหน้าไปมองคนที่เปิดประตูเข้ามาอีกครั้ง

. . . จบตอน