"ความยุติธรรมอยู่หนายยยยย" 

เสียงนี้คือเสียงร้องคร่ำครวญที่อยู่ภายในใจของคนท้องหลังจากโดนสามีมอบบทลงโทษสุดฟินไปแล้วสองครั้งติด ๆ กัน หล่อนไม่เข้าใจ จริง ๆ เหตุใดคนผิดจึงสามารถมอบบทลงโทษให้คนที่ไม่ได้ทำผิด ไม่รู้ว่าเจฟฟรีย์ไปเอาตรรกะแปลก ๆ แบบนี้มาจากไหน 

เห็นทีหล่อนต้องแข็งข้อกับเขาบ้างแล้ว 

"คุณเจฟ หยุด พอก่อน" 

"ทำไมต้องหยุด บทลงโทษของคุณยังมีอีกเยอะ" 

"แต่แก้วไม่ได้เป็นคนผิด คุณเจฟต่างหากที่ผิด" 

"แล้วไง" ทั้งน้ำเสียงและสีหน้ากวนบาทาภรรยาสุด ๆ แก้วใสอยากเปล่งเสียงบอกเขาเหลือเกินว่า อยู่ให้หน้ามีรอยตีนกาเถอะ อย่าให้มีรอยตีนกูเลย แต่ไม่ทำเพราะคิดว่ามันไม่สุภาพเดี๋ยวเขาจะหาเรื่องลงโทษหล่อนอีก 

"คนที่ต้องโดนลงโทษคือคุณเจฟไม่ใช่แก้ว" นิ้วเรียวจิ้มไปที่หน้าอกบึกบึนของชายหนุ่มอย่างไม่เกรงกลัว 

"โอเคงั้นผมให้คุณเป็นคนลงโทษ" 

"ว้ายยยยย ไม่ใช่แบบนี้" 

"เอาน่า ผมเสียสละ เชิญลงโทษได้เลยผมยินดี"  

ผู้ชายเจ้าเล่ห์บอกภรรยาหลังจากที่พลิกตัวนอนอยู่ข้างล่างแล้วให้คนท้องอยู่ข้างบนโดยที่ร่างกายยังเชื่อมต่อกัน แก้วใสทำหน้าไม่ถูกทั้งโกรธทั้งอายที่โดนชายหนุ่มหน้ามึนใส่จึงชกไปที่อกของเขาอย่างแรงเป็นการลงโทษแต่คนอย่างเจฟฟรีย์มีเหรอจะยอม เขาไม่ปล่อยให้ใครมาทำร้ายง่าย ๆ แน่นอน ชกมาจูบกลับไม่มีโกง แต่ไม่รู้ทำไม จูบไปชกมา ชกมาจูบไป สุดท้ายเสียงครางแผ่ว ๆ ของสองคนผัวเมียก็ดังกึกก้องไปทั่วห้องนอนใหญ่อีกครั้งพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิที่เริ่มร้อนขึ้นเรื่อย ๆ เหมือนไม่ได้เปิดเครื่องปรับอากาศ 

วันใหม่มาเยือนความยุติธรรมได้เกิดขึ้นกับแก้วใสอย่างเหลือเชื่อเมื่อคนหื่นตื่นขึ้นมาอ้วกตั้งแต่เช้ามืด ทั้งเวียนหัว ทั้งคลื่นไส้ อาการเหมือนคนท้องไม่มีผิด เดือดร้อนคนในบ้านต้องไปตามหมอให้มาตรวจแต่สุดท้ายผลออกมาคือเขาแข็งแรงดีที่มีอาการแบบนี้น่าจะเป็นอาการของคนแพ้ท้องแทนเมียเท่านั้น 

 

"ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ คนนิสัยไม่ดีต้องถูกลงโทษ" 

หญิงสาวหัวเราะด้วยความสะใจหลังจากคนอื่น ๆ ออกจากห้องไปจนหมด เธอเห็นอาการของสามีก็อดสงสารไม่ได้เหมือนกันแต่พอนึกถึงการกระทำของเขาเมื่อคืนความสงสารก็กลายเป็นความสมน้ำหน้าอยากจะหัวเราะให้ฟันร่วงหมดปากอย่างน้อยบนโลกใบนี้ก็ยังเหลือความยุติธรรม 

"แก้วใส คุณจะมาหัวเราะผมแบบนี้ไม่ได้นะ" เขาทำหน้ามุ่ยใส่หล่อน 

"ฮ่า ๆ ๆ ๆ ทำไม แก้วอยากหัวเราะ คุณเจฟจะทำไม" 

"อย่าให้ผมมีแรงนะ คุณโดนลงโทษอีกแน่" 

"โอ๊ยยยยย กลัวจังเลย แน่จริงก็ลงโทษตอนนี้สิ" 

"อย่าท้านะแก้วใส" 

"ไม่ได้ท้าแต่ยอมให้ตีก้นเลยถ้าคุณเจฟทำไหว มาสิ" 

หญิงสาวประเมินแล้วว่าคนป่วยไม่มีแรงมาจัดการเธอแน่จึงหันตูดให้เขาพร้อมกับส่ายดุ๊กดิ๊ก ๆ อย่างท้าทาย ชายหนุ่มเห็นเมียทำแบบนั้นก็เกิดอาการหมั่นไส้จึงลุกจากเตียงนอนอย่างรวดเร็วเพื่อไปลงโทษเธอ แต่ยังไม่ทันได้ก้าวเท้าอาการมึนหัวก็มาหาจึงเซล้มลงบนเตียงอีกครั้งโดยมีเสียงหัวเราะของเมียเป็นผลตอบแทน แก้วใสอดหัวเราะไม่ได้จริง ๆ ที่เห็นคนปากเก่งเซล้มลงเพราะไม่มีแรงแต่หล่อนยังพอมีน้ำใจจึงเดินเข้าไปช่วยคนป่วย 

"ตอนนี้ผมไม่มีแรงเอาไว้มีเมื่อไหร่คุณโดนดีแน่" 

"อุตส่าห์มาช่วยยังเจ้าคิดเจ้าแค้นอีก ปล่อยให้อยู่คนเดียวเลยดีไหม" 

"โอเค ๆ ไม่เจ้าคิดเจ้าแค้นก็ได้แต่คุณต้องป้อนข้าวผม ดูสิมือไม่ค่อยมีแรงเลย" 

เขาบอกเสียงอ่อยเปลี่ยนเรื่องขึ้นมาดื้อ ๆ แล้วทำหน้าเศร้าขอความเห็นใจจากเมียที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เตียง คนท้องเห็นแบบนั้นก็อดสงสารไม่ได้จึงไปเอาข้าวต้มที่แม่บ้านทำเอาไว้มาป้อน 

เจฟฟรีย์ตาเป็นประกายด้วยความดีใจแต่ยังไม่ทันอ้าปากรับข้าวต้มอาการคลื่นไส้ก็มาเยือนอีกครั้งต้องวิ่งลงจากเตียงเข้าไปในห้องน้ำแล้วอ้วกอย่างเอาเป็นเอาตาย แก้วใสจึงเข้าไปช่วยลูบหลังพร้อมกับยิ้มน้อย ๆ ตรงมุมปากเพราะดีใจที่อาการเหล่านี้ไปเกิดกับชายหนุ่มไม่ได้เกิดกับตนเอง แค่ต้องอุ้มท้องก็เหนื่อยมากพอแล้ว ถ้าต้องแพ้ท้องอีกเธอคงเหนื่อยเป็นร้อยเท่า 

"ขอบใจนะลูกที่ทำให้พ่อเขาแพ้แทนแม่" 

หลังจากอ้วกจนหมดไส้หมดพุงหญิงสาวก็พาคนป่วยกลับมานอนบนเตียงตามเดิมแต่ข้าวต้มกุ้งตัวปัญหาหายไปแล้ว ทำให้ชายหนุ่มไม่มีอาการอยากคลื่นไส้อีก หล่อนคิดว่าการที่ชายหนุ่มเป็นแบบนี้เพราะลูกน้อยอยากช่วยแบ่งเบาความลำบากจึงลูบท้องขอบคุณลูกเบา ๆ ต่อหน้าคนป่วย 

"น้องเลิฟทำไมทำกับแด๊ดดี้แบบนี้ครับลูก" 

คนแพ้ท้องแทนเมียเอ่ยถามลูกน้อยด้วยน้ำเสียงตัดพ้อน้อยใจและเรียกลูกด้วยชื่อที่เคยฝันถึงเมื่อหลายวันก่อนสร้างความงงให้แก่คนท้องเป็นอย่างมากเพราะไม่รู้เรื่องความฝันของสามีเลย 

"น้องเลิฟคือใครคะคุณเจฟ" 

"ไม่บอก" 

"อ้าว มีงอนด้วย" 

"น้องเลิฟให้แด๊ดดี้แพ้แค่นิดเดียวพอนะลูก แด๊ดดี้เหนื่อยมากเลย" 

"ลูกจ๋าอย่าไปฟังพ่อนะ หนูให้พ่อแพ้นาน ๆ ไปเลย" 

"ลูก........."/"ลูก............" 

จากนั้นเสียงถกเถียงกันแย่งลูกก็ดังเป็นระลอกอย่างไม่มีใครยอมใครแต่สุดท้ายคนที่ชนะก็คือแก้วใสเพราะคนแพ้ท้องแทนเมียสลบไปอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยปล่อยให้คนท้องพูดอยู่คนเดียวอยู่นานสองนาน 

"อ้าว หลับซะแล้ว นอนแบบนี้ก็น่ารักไปอีกแบบนะคะคุณเจฟ นอนหลับฝันดี จุ๊บ จุ๊บ" 

หญิงสาวยิ้มมองใบหน้าคนป่วยที่หลับเหมือนเด็กแล้วแอบขโมยจูบไปสองทีก่อนจะเดินออกจากห้องเพื่อไปหาของกินเตรียมให้เขาโดยไม่รู้ว่าจริง ๆ แล้วชายหนุ่มไม่ได้หลับแต่แกล้งหลับเพราะไม่อยากเถียงภรรยาจึงไม่เห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ตรงมุมปากของเขาในขณะที่ตายังปิด 

 

เวลาผ่านไปหนึ่งเดือนเต็มนับแต่มีอาการแพ้ท้อง เจฟฟรีย์ก็ยังแพ้อยู่เหมือนเดิมเพิ่มเติมคือติดเมียมาก ก ล้านตัวจนบางครั้งคนท้องก็มีอาการรำคาญอย่างเช่นเช้านี้ที่หล่อนโดนปลุกตั้งแต่ไก่ยังไม่ขันเพราะสามีต้องการให้เข้าบริษัทด้วยกันเนื่องจากมีประชุมตอนแปดโมง 

"อือ คุณเจฟ อย่ากวน คนจะนอน" 

"ไปนอนต่อที่บริษัท ผมมีประชุม" 

"แต่แก้วขี้เกียจอาบน้ำ" 

"งั้นผมจ้างหนึ่งล้านไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วไปบริษัทกับผม" 

ชายหนุ่มไม่รู้จะสรรหาวิธีไหนให้ภรรยาไปบริษัทด้วยกันจึงเอาเงินเป็นตัวล่อและมันได้ผลคนท้องได้ยินค่าจ้างหนึ่งล้านบาทก็รีบลืมตาขึ้นมายิ้มให้สามีทันที อาการง่วงก่อนหน้านี้หายเป็นปลิดทิ้ง 

"โอนเลย" 

"อืม" 

"โอเค ไปค่า รอสักครู่" 

"เดินระวังด้วย" 

"ค่าคุณเจฟ อย่าลืมโอนนะคะ" 

หล่อนเอ่ยเสียงหวานพร้อมกับทำตาปริบ ๆ อย่างน่ารัก เจฟฟรีย์จึงส่ายหน้าน้อย ๆ ให้แก่ความงกของเมียที่ไม่เคยลดลงเลยนับแต่รู้จักกัน ไม่นานเงินหนึ่งล้านบาทก็อันตรธานหายไปจากบัญชีของชายหนุ่มแล้วไปเข้าบัญชีของภรรยาซึ่งกำลังอาบน้ำอย่างมีความสุข เดาได้จากเสียงฮัมเพลงเพี้ยน ๆ ของเจ้าตัว 

คนท้องใช้เวลาไม่นานก็อาบน้ำเสร็จ เมื่อเดินออกมาจากห้องน้ำสิ่งแรกที่ทำคือดูยอดในบัญชี ก่อนจะเบิกตากว้างแล้วกรีดร้องด้วยความดีใจที่มีข้อความแจ้งเตือนว่าเงินเข้าบัญชีหนึ่งล้านบาทโดยมีสามียืนมองอย่างเอือมระอา ใช่ว่าเขาจะไม่ให้เงินหล่อนใช้แต่เพราะหล่อนงกจึงตื่นเต้นกับยอดเงินทุกยอดที่เข้ามาในบัญชีไม่ว่าจะหลักไหนก็ตาม 

"ขอบคุณค่ะคุณเจฟ วันนี้จะสั่งให้แก้วทำอะไร แก้วยินดีทุกอย่าง" 

"หึหึ วันนี้สิ่งที่คุณต้องทำคืออยู่ในสายตาของผมก็พอ" 

"คุณเจฟปากหวาน" 

"ไปแต่งตัวเถอะก่อนที่ผมจะอดใจไม่ไหวจับคุณกินแทนข้าวเช้า" 

"คนบ้า แต่แก้วอยากให้รางวัลคุณเจฟก่อนไป" 

"รางวัล รางวัล อะ อื้ม .... อื้ม" 

คำถามของเขาถูกเฉลยด้วยการกระทำ แก้วใสไม่รอให้เจฟฟรีย์ถามจบรีบเขย่งเท้าจูบทันทีเพื่อตอบแทนความน่ารักแต่หล่อนคิดผิดเพราะการจู่โจมแบบนี้เหมือนเป็นการเปิดทางให้เสือหิวตื่นจากการหลับใหล รู้ตัวอีกทีผ้าขนหนูสีขาวที่ห่อหุ้มร่างกายเอาไว้ก็กองลงไปอยู่บนพื้นเสียแล้ว 

 

%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%% 

***เรื่องนี้เปิดให้อ่านฟรีจนจบ ยกเว้นตอนพิเศษที่มีเฉพาะใน Ebook เท่านั้น*** 

ราคา 49 บาท โหลดได้ผ่าน MEB อุ้มบุญ ลุ้นรัก https://bit.ly/3gQVO1a