ไรท์ขยันจัง55+

เรื่องล่าสุดยังไม่จบมีเรื่องใหม่อีกละ

เเต่ขอสัญญาว่าทุกเรื่องจบเเน่นอน

ถึงจะช้าก็เถอะ

เเล้วก็..ส่วนเรื่องนี้

เป็นเเนวแฟนตาซีโครตพ่อโครตเเม่

อาจจะมึนๆน่อยนะครับ

เม้นๆถามมาได้ตลอด

ใช้เวลานานมากที่ทำเรื่องนี้

อ่าๆ..ไม่พุดพำทำเพลงละไปอ่านกันเล้ย!!!

ณ.เรือนโบราณเเห่งหนึ่งในห้องกว้าง

เพี๊ยะ!!!?

นั่นคือเสียงฝามือขนาดใหญ่ฟาดลงใบหน้าอันเล็กๆ

พร้อมกับเสียงเด็กสาวที่น่าจะเป็นได้ทั้งรับใช้เเละเพือน

วิ่งมาปกป้องคนสำคัญของตน

จากชายมีอายุคนหนึ่ง

เสียงชายมีอายุพุดพร้อมยกฝามือขนาดใหญ่ขึ้น

เด็กสาวที่เป็นรับใช้เห็นดังนั้นจึงมาบังร่างบางเพื่อปกป้องสุดชีวิต

เพี๊ยะ!!

เสียงฝามือขนาดใหญ่ฟาดเข้าหน้าเด็กสาวรับใช้

อย่างจัง

เสียงชายทีอายุที่น่าจะเป็นพ่อพุดจบก็เดินออกไปจากห้อง

ในขณะที่ร่างบางทำเเผลให้เฉินฉิงนางก็คิดนึกเรื่องที่เกิดขึ้น

"ทำไมข้าถึงต้อง..มาโดนอะไรเเบบนี้ด้วยกัน"

"เเล้วยังพาเจ้ามาอีก..เฉินฉิง.."

"ขอบใจนะ..เจ้าไม่ใช่รับใช้ของข้าจงจำไว้.."

"เเต่เจ้าคือ..เพือน..ที่ข้ารักที่สุด..เฉินฉิง.."

เฉินฉิงพุดก่อกวนเเถมยุไม่นิ่งทำให้ร่างบางมั้นใสเลย

กดเเผลอย่างเเรง

20:35น.

ตึก..ตึก..

เสียงเท้าคู่หนึ่งเดินริมถนนในชุดทำงานสีดำ

เสียงเด็กหนุ่มในชุดสีดำบ่นด้วยความเหนื่อยล้า

หลังจากการทำงานที่ทุกครั่งเมื่อได้เวลาพัก1สัปดาห์

ก็จะมีสายโทรมาให้เค้าไม่ได้หยุดงานนั่นคือ..งานใหม่

ตื้ด..ตื้ด..

เสียงมือถือดังขึ้นอย่างกระทันหัน

ตื้ด..ตื้ด..

เด็กหนุ่มยืนมองหน้าจอที่สายโทรมาไม่หยุดย่อน

พุดจบเค้าก็ตัดสินใจรับ

📞ในสายการโทร📞

ถึงปรกติจะมีงานใหม่เข้ามาตลอดเเต่หัวหน้าก็จัดงานได้

ส่วนมากจะเป็นคนในหน่วยที่โทรมาให้ช่วยงาน

เเล้วขนาดหัวหน้า..ทำไมถึงได้..

ตื้ด..ตื้ด..

เสียงสายการโทรตัดไปอย่างกระทันหัน

ตึก..ตึก..

เสียงเท้าวิ่งไปอย่างรวดเร็วสุดชีวิต

ตึก..

เสียงเท้าของเรย์หยุดเมือเห็นว่า..ทางที่ตนไปนั่น..

อันตรายเป็นที่สุด

มันมี..ลักษณะซอยเเคบสีดำสนิท

มองไปด้านในเเถบไม่เห็นอะไรเลยเพราะมันมืดมาก

ไม่มีเเม้เเต่เเสงไฟเล็ดรอด

ซอยที่หากมีคนเข้าไปเเม้เเต่คนเดียวคนนั้นจะไม่กลับมาอีกเลย

หากคนๆนั้นกลับมาจริงๆก็คงเป็นได้เเค่ศพที่โดนทิ้งหน้าซอย

นักข่าว..นักสืบ..เด็กวัยรุ่นท้าทายเอย..

เเม้เเต่หนึ่งในนั่นที่เข้าไปก็ไม่มีเเม้เเต่คนเดี่ยวที่รอดมาได้

ทุกคนเรียกข้านซอยนี้ว่า...

พวกคนในหน่วยของผมก็ได้ข่าวเเจ้งมาบ้างให้ไปสืบ

เเต่ดลับไม่มีใครกล้า..ส่วนผมกับหัวหน้าปรกติถ้าได้งานมาเเล้วจะไม่ทิ้งเด็ดขาด

เเต่เมื่อเจอกับซอยนี้ก็ต้องถึงกับหยุดเมื่อเห็นมัน

เรย์สับสนกับตัวเองว่าจะเข้าไปดีไหม?

เเต่ถ้าไม่เข้าไปหัวหน้าก็จะ..

เสียงเรย์พุดจบก็วิ่งเข้าซอยนั้นไปทันที

ตึก..

เสียงเท้าของเรย์หยุดลง..ด้านหน้าของเรย์คือ..หัวหน้า

เเต่กลับยุในสภาพที่..ไม่อยากเห็นเลยสักนิด

END