นี่เธอเป็น...เมจิกพาทย์?

ห่ะ!!

เธออย่ามาพูดอะไรบ้าๆ

ก็เดซี่มีถุงเลือดนี่นา

จริงรึเปล่าเดซี่

ที่มิชาพูดเมื่อกี้น่ะ

ออกห่างมาจากยัยนั่นจะดีกว่านะ

ชัดเเล้วนี่พอร์โก้ เดซี่มีถุงเลือดนะ เเค่นี้ก็พิสูจน์เเล้ว

หุบปาก...//พูดเบา

นายอยากถูกยัยนั่นดูดเลือดรึไง

ออกมาเถอะนะ

ก็บอกว่า....ให้หุบปากไง

.ตกใจ

เธอจะต้องเข้าใจผิดเเน่ๆ

ไม่มีทางเป็นเเบบนั้นหรอก

ขืนเธอพูดอะไรเเบบนั้นอีก ฉันจะไม่อยู่เฉยเเน่ๆ

เพราะฉะนั้นเงียบไปซะ เข้าใจมั้ย!!

อึก...นายต้องบ้าไปเเล้วเเน่ๆ

.เข้าไปหาเดซี่

เธอจะยืนเหม่อทำไม...ก็เธอไม่ได้เป็นนี่

นี่...ตอบหน่อยสิ

นี่ คนตรงนั้นเป็นเมจิกพาทย์หรอ

น่าจะใช่นะ พกถุงเลือดเต็มเลย

น่ากลัวจริงๆ

ทำไมมาเลย์ถึงให้อยู่ร่วมกับพวกมันได้

เเค่มีพวกเอลเดียยังไม่พออีกหรอ

.หันไปข้างหลัง

พวกคุณเงียบไปเลย...ถ้าไม่รู้จักยัยนี่ดีพอ

ก่อนที่ผมจะไม่เกรงใจพวกคุณ

ห๊ะ!!!!

ไปกันเถอะเดซี่...คนพวกนั้นต้องบ้าไปเเล้วเเน่ๆ

.จูงมือเดซี่ไปทางสวนสาธารณะ

เดี๋ยวสิพอร์โก้...

นี่เธอโง่รึเปล่า

ทำไมถึงยืนเฉยโดยที่ไม่พูดอะไรเลย

เพราะเเบบนี้คนพวกนั้นเลยเข้าใจเธอผิดไง

เมจิกพาทย์? บ้าเอ้ย

พวกนั้นไม่เห็นตอนเธอกินอาหารรึไง เธอออกจะกินเยอะจะตายไป

มิชาก็อีกคน ยัยนั้นก็คงจะเข้าใจผิด

ใช่ไหมล่ะ...เดซี่

.หันไปหาเดซี่ที่อยู่ข้างหลัง

เลิกล้อเล่นได้เเล้ว

ฉันไม่ตลกนะ

บอกว่าให้เลิกล้อเล่นไง!!!!!!!!

.ก้มตัวลงจับไหล่ของเดซี่

ตอบมาสิว่ามันไม่จริง

เธอเป็นเมจิกพาทย์จริงๆหรอ

ตอบฉันมาสิว่าเธอเป็นเมจิกพาทย์รึเปล่า

ฉันจะไม่เชื่อจนกว่าเธอจะพูดออกมาเอง เพราะฉะนั้น...

ตอบมาสิ

😨

เธอเป็นเมจิกพาทย์จริงๆสินะ

5555

.ปล่อยเดซี่ก่อนจะเดินจากไป

.เดินเตร็ดเตร่อยู่บนถนน อย่าไร้จุดหมาย

นึก : ฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ (เดซี่)

นึก : เธอเป็นอะไรรึเปล่า

นึก : ฉันไม่เป็นไร (เดซี่)

นึก : อย่าสนใจเลย (เดซี่)

พอร์โก้ยังไม่กลับมาหรอกนะเดซี่

เกิดอะไรขึ้น ทะเลาะกันหรอ

.เดินขึ้นบันไดมา

พอร์โก้!!

.มอง

เเม่ลงไปก่อน เดี๋ยวผมคุยกับเดซี่เอง

จ้ะ คุยกันดีๆนะ

ค่อยๆคุยกัน

.ลงไปข้างล่าง

.ปัดมือของเดซี่ออก

ไม่ใช่เรื่องของเธอ

เธอกลับไปเถอะ

...

เธอก็เลยปล่อยให้ฉันโง่มาจนวันครบรอบ1ปี?

ไม่สิ เธอไม่คิดจะบอกฉันตั้งเเต่เเรกอยู่เเล้ว

ห่ะ!!

ความทรงจำดีๆเนี่ยนะ

การที่เรารักใครสักคนทั้งๆที่เราโดนหลอกเนี่ยนะ

ที่เรียกว่าความทรงจำที่ดี

อย่ามาตลกหน่อยเลย

.บีบไหล่เดซี่

เธอน่ะ...

คิดว่าตัวเองเป็นใคร ที่จะมาเล่นกับความรู้สึกของฉัน

ทำไมถึงทำให้ฉันเป็นทุกข์ได้ถึงขนาดนี้

เธอกล้าดียังไง...

เธอเคยรักฉันบ้างรึเปล่า

เรื่องที่เธอเคยพูดกับฉัน...มันเป็นความจริงบ้างรึเปล่า

.ร้องไห้

.ปล่อยเดซี่

มันจบเเล้ว

ให้ฉันอยู่คนเดียว...

เธอกลับบ้านของเธอไปเถอะ

.เปิดประตูเพื่อจะเข้าห้อง

.มอง

.สบัดมือของเดซี่ออกไป

มันจบเเล้ว

เธอลืมมันไปเถอะ มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉันอีกเเล้ว

.เข้าประตูก่อนจะปิดเสียงดัง

อ้ากกกกกกก

.ต่อยกำเเพงจนร้าว

.เลือดไหลเต็มมือ

บ้าเอ้ยยยยยย

บ้าเอ้ยยยยยย

.เข่าทรุด ลงไปนั่งร้องไห้

สีหน้าเเบบนั้นหมายความว่ายังไง

ก็หน้าของเธอตอนนี้ไง

เธอไปทำอะไรมา

เธอคงไม่ได้ทำใครเขาเดือดร้อนใช่ไหม

มิชา!!!

เเฮ่กๆๆๆ

ผมเหนื่อยเเล้วอะพี่

เเต่ผมวิ่งมา14รอบเเล้วนะ

ขอพักเถอะพี่ นี่ก็มืดเเล้วด้วย

กลับกันเถอะ

รอบเดียวได้ไหม

หืม...นั่นคุณลาเวนเดอร์นี่นา

เอ๋...

.หันไปมอง

รุ่นพี่ครับ นี่มืดเเล้วนะครับ

ทำไมถึงยังไม่กลับบ้านล่ะครับ

เอ๊ะ!!!

เกิดอะไรขึ้น...รุ่นพี่เป็นอะไรหรอครับ

!!!!

จบไปเเบบเศร้าๆ

ขอโทษที่มาอัพช้านะคะ

วันนี้มีสอบตอนเช้า กลับมาเลยปวดหัว

เเต่ก็...เอาไว้เจอกันตอนหน้านะค้าาา