ตอนพิเศษ 

[พีชxเก้า] 

 

[ย้อนกลับไปเมื่อ 6ปีก่อน] 

สวัสดีครับผมชื่อว่าเก้าครับ ผมหลงรักคน ๆ แต่มันดันเสือกโง่ ผมตามจีบมันมาตั้งหลายเป็นแต่มันคิดว่าผมเป็นเพื่อนที่กับมันซะงั้น

กลุ่มของเรามีกันอยู่4คนครับ มี ผม พีช ธนา และก็ไอ้คิม ซึงคนที่ผมชอบเนี่ยมันชื่อพีชครับ ตัวเล็ก น่ารัก แต่มันมีข้องเสียอยู่สองข้อใหญ่ ๆ

1.คือมันชอบหลงตัวเอง ยกตัวอย่างง่าย ๆ เลยนะครับเวลาที่สาว ๆ มามองไอ้ธนามันก็จะคิดว่าเขามองมัน

2.มันโง่ และโง่มาก! ตัวอย่างง่าย ๆ เลยก็เรื่องที่ผมชอบมันมา2ปีเต็มนี่ไง

...แม่งสวรรค์ไม่เข้าข้างคนแบบกูเลยจริง ๆ อยากจะร้องไห้เป็นสายเลือด

“เฮ้ย! ไอ้เก้าทางนี้” พีชมันตะโกนเรียกผมจนคนอื่นหันมามองอะแต่ผมก็ชอบนะ

“ทำไมวันนี้มาช้าจังวะ?” ธนามันเสริมออกมา

เมื่อผมเดินมาถึงก็ถูกเพื่อนถามกันใหญ่ เนื่องจากผมเป็นคนไม่เคยมาสายเลยสักครั้ง แต่ครั้งนี้ผมมาตอนพักเที่ยงพอดี จึงเป็นที่สงสัยของบันดาเพื่อน ๆ

“พอดีติดธุระนิดหน่อยวะ”

“อ่า...พีชกูให้”

“จริงดิ! ขอบใจมากมึง”

เอาจริงนะที่ผมมาช้าเนี่ยเนื่องจากผมไปต่อแถวซื้อชานมมาให้ไอ้พีชมัน ผมละอยากให้มันรู้จริง ๆ ว่าเพื่อนคนนี้รักมันสุดหัวใจ

“โห่...แล้วพวกกูอะ แม่งไอ้ลำเอียงตลอด”

“จริง”

ทั้งไอ้คิมและไอ้ธนามันพูดอย่างน้อยใจ แต่พวกมันก็รู้แหละว่าผมแอบชอบไอ้พีชอยู่ แต่ก็นะช่วยเหี้ยอะไรไม่ได้อยู่ดี

“เออ ๆ งั้นวันนี้ไปผับกันไหม เดี๋ยวกูเลี้ยงเอง”

“มันต้องอย่างนี้สิวะ”

“เค”

“เอ่อ...พวกมึงพอดีกูต้องไปทำงานวะ”

ทุกคนดูตื่นเต้นมากที่จะได้ไปเที่ยวที่ผับของผม ยกเว้นแต่พีชที่มันต้องไปทำงาน เอาจริงผมไม่ชอบงานที่มันทำเลยสักนิด แต่ไปเดินเสิร์ฟอาหารในผับเถื่อนเนี่ย

...ถ้าถูกลวนลามขึ้นมาจะทำอย่างไง ยิ่งตัวน้อย ๆ อยู่ด้วย...

“นี่มึงยังทำงานอีกเหรอวะ”

“อือ”

พีชมันตอบอยู่ในลำคอทำให้ผมยิ่งไม่พอใจมากขึ้นไปอีก ผมละอยากจะไปพังร้านเหี้ยนั้นทิ้งพีชจะได้ไม่ต้องไปทำ

“พีช กูบอกให้มึงเลิกทำงานที่นั้นไม่ใช่เหรอวะ!”

“แล้วมึงจะให้กูทำห่าอะไร? กูไม่ได้รวยแบบพวกมึงนะเว้ย!”

พีชมันตอบผมกลับมาอย่างเดือดดาน มันจ้องหน้าผมอย่างไม่ลดละ ยิ่งทำให้อยากจะครอบครองมันไว้เพียงคนเดียว

“เย็นใจ ๆ ดิวะ ค่อย ๆ คุยกัน”

“...”

“เก้ามึงก็ให้เวลามันหน่อยสิวะ”

ผมใช่ความคิดอยู่สักก่อนจะนึกอะไรขึ้นมาได้ ถ้ามันไม่เลิกทำงานที่นั้นผมก็จะเอามันมาอยู่กับผม

“งั้นมึงก็มาทำงานให้กู...” 

 

 

-จบสปอย-