EP.0 เริ่มต้น
-
ฟิคเรื่องนี้แต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิงเท่านั้นไม่ได้มีเจตนาทำให้ศิลปินหรือบุคคลในเรื่องนี้ที่เรานำมาเป็นตัวละครเสื่อมเสียหรือเสียหายแต่อย่างใด และเรื่องราวในเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องสมมุติเท่านั่นไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับศิลปินหรือบุคคลในเรื่องแต่อย่างใด โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะขอบคุณค่ะ
-
ซอนอู
ตื่นเช้าลืมตาขึ้นมาในยามเช้า
-
ผมฮัมเพลงเบาๆพรเอมกับอาบน้ำแต่งตัวไปโรงเรียนเสร็จแล้วจึงเดินลงไปข้างล่างก็พบแม่ที่เตรีนมอาหารเช้าไว้ให้ไปกินระหว่างทางไปเรียนผมรับมาหอมแก้มแม่ก่อนจะหวัดดีแล้ววิ่งออกไปรอรถเมล์หน้าบ้านทันที
-
โรงเรียน
-
จองวอน
ซอนอูทางนี้!
-
จองวอนโบกมือเรียกซอนอูอย่างสดใสพร้อมกับนิกิที่ยืนอยู่ข้างๆ
-
ซอนอู
ไงๆกินไรมายังวันรี้แม่ทำแซนวิชให้เอามาเผื่อวอนกับกิด้วย
-
นิกิ
ได้กินของฟรีอีกแล้ว~
-
จองวอน
เห็นแก่กินจริงๆ
-
นิกิ
อะไรของฟรีแถมอร่อยใครไม่ชอบ
-
ซอนอู
555หยุดๆพอๆอย่าตีกันรีบไปห้องเรียนเถอะจะได้กินแล้วรอเข้าเรียน
-
จองวอน
อือๆ
-
นิกิ
ใครถึงช้าคนนั้นได้กินครึ่งชิ้น!
-
นิกิพูดพร้อมวิ่งนำไปก่อนจองวอนก็ๆม่รอช้ารีบวิ่งตามไปทันทีผมนะหรอดันขาสั้นเห้อพวกนี้ก่อนจะรับวิ่งตามไป
-
ซอนอู
รอหน่อยเส่~~~
-
ผลัก!
-
ซอนอู
โอ้ยยย!~
-
ผมที่วิ่งตามสองคนนั้นอย่างรีบๆจนเบรคไม่ทันวิ่งชนเข้ากับกลุ่มรุ่นพี่ที่กำลังเดินมาพอดีทำให้ตอนนี้ผมล้มทับพี่คนนึงเมือ่นึกได้จึงรีบลุกขึ้นแล้วขอโทษทันที
-
ซอนอู
ขอโทษครับพี่ผมไม่ได้ตั้งใจ
-
เจย์
น้องนี่ไม่ใช่สนามเด็กเล่นนะครับหัดดูทางบ้าง
-
จองวอน
อ้าวพี่พูดงี้ได้ไงเพื่อนผมก็ขอโทษละปะ!
-
เจย์
อ้าวน้องเตี้ยอย่ามากวนพวกพี่นะก็เห็นอยู่เพื่อนน้องผิด
-
จองวอน
ไม่ได้เตี้ยเว้ย! ก็ขอโทษละปะ!
-
นิกิ
มึงๆใจเย็นดิวอน
-
จองวอน
เย็นกับผีปากหมางี้ไม่ดีด้วยหรอก!
-
เจย์
แล้วคิดว่าอยากดีด้วยหรอวะ!!
-
จองวอน
ทำไม!หรือจะเอา!ได้นะ
-
เจย์
เอาดิมา!
-
เจค
โอ้ยลำคาญ หยุดเถียงซักทีเดี๋ยวกูก็จับหักคอทั้งคู่เลยนิ!
-
ฮีซึง
ไม่เป็นไรครับน้องเพื่อนพี่มันไม่เป็นไรหรอกน้องไม่ต้องขอโทษแค่อุบัติเหตุ
-
เจค
นี่กูเป็นเพื่อนพวกมึงได้ไงเนี่ยคนหนึ่งแสนดีอีกคนอารมณ์ร้อนอีกคนก็เงียบอย่างกับเป็นใบ้
-
ฮีซึง
กูผิด?
-
เจย์
กูผิดหรอ?
-
เจค
น้องๆไม่ต้องขอโทษไปๆเถอะๆ
-
ซอนอู
อ่ะเอ่อพี่ครับผมขอโทษแทนเพื่อนผมและผมก็ขอโทษพี่ด้วยครับ
-
ซึ่งคนที่ผมชนล้มเขาลุกขึ้นมายืนเป็นที่เรียบร้อยโหวคนอะไรสูงจังเลยหล่อมาก
-
นิกิ
กูรู้นะมึงคิดอะไร
-
นิกิกระซิบบอกผม
-
ซอนอู
รู้ดีนะนิกิ
-
ผมกระซิบกลับ ก่อนจะหันไปสนใจคนตัวสูงตรงหน้า
-
ซอนอู
เอ่อคือพี่...
-
ผมมองหน้าผู้ชายตรงหร้าผมที่เขาทำหน้าเหมือนอะไรไม่รู้มองไม่ออกนี่เขาเป็นคนรึเปล่านิ่งอะไรขนาดนั้น
-
ซองฮุน
ไม่เป็นไรไปเถอะ
-
ซอนอู
...ครับ ขอโทษนะครับ
-
ผมโค้งให้เขาก่อนจะลากเพื่อนสองคนนั้นออกมาจากตรงนั้น
-
เจย์
โหวมึงปล่อยไปได้ไงวะ!ปากหมาขนาดนั้น
-
เจค
หุบปากไปมึงอ่ะ
-
ฮีซึง
นั่นสิมึงจะไปอะไรน้องเขานักหนาวะระวังนะเกลียดยังไงมักได้อย่างนั้น
-
เจย์
ไม่มีทาง
-
ฮีซึง
จะรอดู
-
ซองฮุน
พอได้ยัง?
-
เจค
ไปได้แล้วสายละเนี่ย!
-
พูดเสร็จก็กำลังจะเดินไปเรียนแต่ว่าตาดันไปสะดุดกับโทรศัพท์มือถือที่ตกอยู่ผมจึงหยิบขึ้นมาดู
-
ฮีซึง
ของน้องคนน่ารักมะกี่รึเปล่า
-
เจค
ใช่ไหม
-
ซองฮุน
อาจจะใช่เดะเอาไปคืนเอง
-
พูดจบก็พากันเดินไปเข้าเรียนและผมที่นึกได้ว่าเก็บของคนตัวเล็กตาโตที่วิ่งมาชนเมื่อเช้าไว้ระหว่างรออาจารย์จึงขอถือวิสาสะหยิบมาแอบดูก็นะอยากรู้จักมากกว่านี้คนอะไรแก้มน่ากัดชะมัด
-
ผมเปิดดูมือถือน้องเขาบังเอิญไม่ได้ล็อครหัสเสร็จโจรสิครับ
-
ซองฮุน
-
ซองฮุน
-
ซองฮุน
-
ซองฮุน
หึ คนอะไรน่ารักชิบหาย
-
ผมนั่งดูรูปไปยิ้มไป
-
เจย์
กูว่าวันนี้พายุเข้ามึงดูมันยิ้มสิในรอบล้านปี!
-
เจค
มึงก็อยู่เฉยๆไม่เป็น!เงียบๆรำคาญ
-
ฮีซึง
ผิดตลอดมึงควรชิน
-
ฮีซึง
ว่าแต่มันยิ้มไร
-
เจย์
มีเมียแหละกูว่า
-
เจค
เสือกเรื่องของมันอีกเอาตัวเองให้รอด
-
ฮีซึง
ถ้าไม่บอกกูนึกว่าพวกมึงได้กันนะ
-
เจค
มึงอยากตาย?
-
เจย์
กวนตีนละ
-
12.00 PM
-
ซอนอู
หิวจังเลย~~
-
นิกิ
เป็นหมูละ
-
จองวอน
อย่าว่ามัน
-
จองวอน
มันกำลังโต
-
นิกิ
แตะไม่เคยได้หรอก!
-
ซอนอู
เอาละๆอย่าเถียงกัน~~
-
จองวอน
ไปหาไรกินกันเถอะ
-
นิกิ
ร้านเดิมๆ
-
โรงอาหาร
-
เจย์
กินไรดี~~
-
ฮีซึง
ตีนกูไหม
-
เจค
โอ้ยมึงสองตัวนี่
-
เจย์
มึงว่ามันมองหาใคร
-
ฮีซึง
กูว่าเมียในอนาคตเห็นแอบเอารูปเขามานั่งยิ้มในห้อง
-
เจย์
ตอนที่กูทักในห้องอ่ะนะ
-
เจค
เสือกเก่ง
-
เจย์
หึงมันหรอ
-
เจค
คว_
-
ฮีซึง
มึงก็ว่าไปมันไม่ได้หึงไอ้ฮุนหรอกมันหึงแค่กูคนเดียว
-
เจย์
ซัมติง
-
เจค
จะแดกข้าวหรือตีน
-
ผมที่กำลังมองหาคนตัวเล็กนามว่าซอนอูก็ได้ว่าพวกมันไปหนึ่งทีข้อหาทำให้เสียสมาธิ
-
ซองฮุน
หุบปาก
-
ผมที่มานั่งรอคนตัวเล็กไม่นานก็เห็นแก้มขาวๆฟูๆเดินมาแต่ไกลน่ารักขนาดนี้ผู้ชายมองตามเป็นแถวเหมือนจะเจอคู่แข่งเยอะเลยนะเรา
-
เนื่องจากในเวลานี้คนที่โรงอาหารนั้นเต็มจนไม่มีที่ให้นั่งผมจึงลุกขึ้นเดินไปหาคนตัวเล็กทันทีหวังจะให้มานั่งด้วยกัน
-
ซองฮุน
ซอนอูมานั่งโต๊ะเดียวกับพวกพี่ก็ได้พอดีมีที่ว่างอยู่
-
ซอนอู
อ่ะ เอ่อ~จะดีหรอครับ
-
จองวอน
ผมว่าไม่ดีกว่าไม่อยากมีปัญหา
-
นิกิ
ไปเถอะมึงไม่มีที่นั่ง
-
ซองฮุน
ว่าไงครับไปไหม?
-
ซอนอู
ก็ได้ครับ
-
ชอนอูพาส
-
ซอนอู
โหวคนเยอะขนาดนี้จะนั่งไหนเนี่ยหิวจะตาย
-
ซองฮุน
ซอนอูมานั่งโต๊ะเดียวกับพวกพี่ก็ได้พอดีมีที่ว่างอยู่
-
ซอนอู
(เขารู้ชื่อเราได้ไง)
-
ซอนอู
อ่ะ เอ่อ~จะดีหรอครับ
-
จู่ๆพี่คนที่ผมชนเมื่อเช้าก็มาชวนผมไปนั่งด้วยทั้งงงและตกใจ
-
จองวอน
ผมว่าไม่ดีกว่าไม่อยากมีปัญหา
-
นิกิ
ไปเถอะมึงไม่มีที่นั่ง
-
ซองฮุน
ว่าไงครับไปไหม?
-
ซอนอู
ก็ได้ครับ
-
อีกฝั่งหนึ่งของโต๊ะอาหาร
-
?
ไอ้หน้าจืดนั่นมันเป็นใครวะกล้ามาชิงน้องซอนอูตัดหน้ากู
-
??
ซองฮุน ไง เจ้าชายน้ำแข็ง สเกตลีลาทีมชาติสาวกรี๊ดชิบหายไม่ต่างจากมึง
-
?
หึมันเจอกูแน่
-
ไรท์
เอ้ะสองคนนี้ใครนร้าแล้วซองฮุนเราจะเป็นไงและน้องซอนอูจะรู้ไหมว่าคนพี่จะทำไรอยู่ๆมาชวนไปนั่งเอ้ะยังไง
-
ไรท์
ใดๆก็ฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะ หากผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ ฝากดไลค์คอมเม้นด้วยนะคะ
-
ไรท์
เพื่อเป็นกำลังใจในการเขียนต่อไป~~
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()