ตอนนี้ฉันอยู่ในสภาพกางเกงยีนส์ เสื้อยืด ธรรมดาๆ ยืนงงเป็นไก่ตาแตก

ฉันเดินขึ้นมาบนบ้านพี่นิกกี้ เพื่อมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่ปากก็ยังคงบ่นเค้าไม่หยุด

ฉันกำลังจะเอื้อมมือไปตีเค้าแต่เค้าดันวิ่งไวกว่าชั้น รีบเข้าห้องตัวเองแล้วปิดประตูไปเลย ทิ้งให้ฉันยืนงงอยู่ที่ห้องนี้คนเดียว จนฉันมองไป

พออาบน้ำแต่งตัวเสด ฉันก็เดินลงมา แต่บ้านกลับเงียบมาก ป้าแม่บ้านบอกทุกคนรออยู่ที่สวนแล้ว ฉันจึงค่อยๆเดินไป

อันดับแรกที่เห็นคือเพื่อนๆของฉันและพี่ๆที่เป็นเพื่อนพี่นิกกี้ตอนที่เรียน

มองไปที่โต๊ะอาหารก็เจอพาอกับแม่ของฉัน พ่อแม่พี่นิกกี้นั่งด้วยกัน มันทำให้ฉันเซอร์ไพรส์มากกกก

ทุกคนยิ้มและมองมาทางฉัน ฉันตื้นตันจนแทบอยากจะร้องไห้ออกมา แต่ที่ฉันไม่เห็นคนเดียวคือแฟนตัวแสบของฉัน

สักพักไฟในงานก็ดับลง ฉันตกใจจนต้องหลับตาไปสักครู่ พอลืมตาขึ้นชั้นเห็นไฟมุมนึงส่องสว่างขึ้นมาพร้อมกับเสียงเพลง...และคนที่ยืนอยู่ตรงนั้น...