ขึ้นดอย 1
-
และแล้ววันขึ้นดอยก็มาถึง วันนี้ฉันต้องตื่นเช้ามากๆจริงๆ งัวเงียชะมัด
-
ติ๊ง🎶🎶
-
นิกกี้
ตื่นรึยังครับ!!
-
แอมแปร์
ตื่นแล้วค่า
-
นิกกี้
ครับเดี๋ยวเจอกันที่มอนะ
-
แอมแปร์
☺️☺️
-
ฉันรีบปลุกเพื่อนๆที่นอนเรียงรายกัน เมื่อคืนยัยพวกนี้มานอนกับฉัน เพราะกลัวตื่นไม่ทัน
-
04.30 พวกเราถึงมหาลัยกัน แบบซอมบี้ เพราะไม่เคยตื่นเช้าขนาดนี้มาก่อน
-
พี่จอยนี่
เด็กๆทางนี้
-
แอมแปร์
อ้าว มถึงก่อนพวกหนูอีกหรอเนี่ยพี่
-
กาเนส
ก็ไอ้นิกกี้อ่ะสิ ไม่รู้มันคึกมาจากที่ไหน โทรปลุกพี่ทุกคนเลย555
-
ฉันคิดในใจ เค้าก็ไม่ได้ทำแบบนี้กับฉันแค่คนเดียวนี่นา...
-
เจ้าจอย
แล้วนี่คนอื่นๆไปไหนกันหมดอ่ะพี่
-
พี่จอยนี่
อ๋อไปเซเว่นหน้ามอเนี่ยแหละ คงไปหาอะไรกินกัน
-
แอมแปร์
โอเคค่า งั้นน้องเตรียมของก่อนนะคะ
-
กาเนส
งั้นเดี๋ยวพวกพี่ช่วยด้วย
-
ฉันและพี่ๆช่วยกันเตรียมของต่างๆทั้งกล่องพยาบาล น้ำดื่ม ให้พร้อมที่สุดเพราะเกิดเหตุอะไรบนดอยจะได้รับมือได้ทัน
-
สักพักพี่นิกกี้กับพี่ๆที่เหลือก็เดินมา ฉันเห็นเค้าถือถุงร้านสะดวกซื้อตรงมาหาฉัน
-
นิกกี้
อ่ะนี่ พี่ให้ กินอะไรสักหน่อย
-
แอมแปร์
พี่จะบ้าหรอกินตอนนี้ก็จุกกันพอดีตอนเดินขึ้นดอย
-
นิกกี้
หรืออยากจะเป็นลม??
-
แอมแปร์
ก็ด้ายค่ะคุณพ่อ~~~
-
ฉันพูดหยอกเค้าไป ฉันแอบสังเกตว่าเค้ายิ้มออกมาด้วย
-
วันนี้เค้าดูดีจริงๆกับเสื้อของคณะสีฟ้าอ่อนๆ กางเกงยีนส์พอดีตัว นี่ฉันแอบมองเค้าหรอเนี่ย... 😆😆
-
นิกกี้
ไปกินได้แล้ว เดี๋ยวที่เหลือพี่ปี 3 ช่วยกันเอง
-
แอมแปร์
โอเคค่า ฝากด้วยนะคะ ถ้าไม่รู้อะไรก็ถามน้องได้เลย
-
แอมแปร์
ป่ะพวกมึงกินข้าวเติมพลังกันก่อน
-
ฉันกับเพื่อนๆเดินไปนั่งตรงม้าหินอ่อน แต่ฉันกินข้าวแทบไม่ลงเพราะเพื่อนๆพวกนี้เอาแต่แซวฉันไม่หยุดเลย .
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()