น้องครับรักได้ไหม (Can you love me): วางแผน

ก่อนที่พี่นิกกี้จะกลับฉันสังเกตเห็นบางอย่าง ตรงสันมือเค้าบวมแดง และสภาพชายเสื้อที่ออกมาอยู่นอกกางเกง ต่างจากตอนมา...
แอมแปร์

พี่เป็นอะไรรึเปล่า
นิกกี้

ป่าวครับ ไม่เป็นไร
แอมแปร์

งั้นหรอ?? งั้นกลับดีๆนะพี่
ฉันไม่อยากเซ้าซี้เค้ามาก เพราะตอนนี้ฉันก็เริ่มที่จะหมดแรงแล้วเหมือนกัน
ฉันเลยเดินกลับไปในห้อง และเริ่มเม้ามอยกับเพื่อนๆ
แอมแปร์

พวกมึงทำไมมาเร็วกันจัง
เจ้าจอย

พวกกูสแตนบายรอกันอยู่แล้ว
แอมแปร์

เอ๋~~ สแตนบาย แปลว่าพวกมึงรู้??
หนูนา

ทีแรกพวกกูก็ไม่รู้หรอก แต่พี่นิกกี้อ่ะแหละ เค้าทัก Joybook หาพวกเรา หลังจากมาส่งแก
แอมแปร์

ทักหา??
เรนนี่

อื้มใช่.. พี่เค้าบอกว่าเห็นท่าทีมึงแปลกๆไป เค้าเลยเป็นห่วง กลัวว่ามึงจะรู้สึกแย่จนขาดสติ
เจ้าจอย

แล้วก็เป็นแบบนั้นจริงๆ
เรนนี่

คราวหลังมีอะไรมึงบอกพวกเราได้นะเว้ย อย่าเก็บไว้คนเดียว
หนูนา

ที่พวกเราไม่ถามมึง เพราะคิดว่ามึงคงไหว และไม่อยากยุ่งเรื่องส่วนตัวของมึงมากเกินไป
เจ้าจอย

แต่จริงๆแล้ว พวกกูรักและเป็นห่วงมึงนะ มึงคือเพื่อนของพวกเรานะเว้ย
แอมแปร์

ขอบใจพวกมึงมากๆเลยนะเว้ย กูไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน อุตส่าห์คิดว่าดูดีแล้ว ศึกษาดีแล้ว แต่มันก็ยังไม่พอ
ความรักครั้งแรกของฉัน มันพังลงแบบไม่มีเหตุผลมันส่งผลกระทบต่อจิตใจฉันมากจริงๆ
เจ้าจอย

แล้วนี่มึงจะเอาไงต่อ
แอมแปร์

กูคงแกล้งโง่ไปก่อนเพื่อพิสูจน์อะไรบางอย่าง
หนูนา

ยังไง??
แอมแปร์

กูอยากรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทั้งที่ก่อนหน้านี้เค้าไม่เคยเป็นแบบนี้กับกู
เรนนี่

ก็ดีนะ จะได้จบกันไปแบบเคลียร์ๆ ไม่ต้องมานั่งคิดมาก
เรนนี่

มึงไหวแน่นะ
แอมแปร์

กูไหว ถึงเวลาที่กูต้องร้ายแล้ว
เพื่อนๆทุกคนตกลงช่วยฉันพิสูจน์ความจริง ต่อจากนี้แหละ แกจะได้รู้ว่าทำฉันเจ็บแล้วต้องเจออะไรบ้าง!!

ปรับแต่งการอ่าน

พื้นหลังการอ่าน

ความเร็วในการอ่านแบบอัตโนมัติ

เสียงข้อความ

วางแผน

ความคิดเห็นปักหมุด

ความคิดเห็นทั้งหมด ()