ให้ฉันดูแลเธอ
-
เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น.
-
แอมแปร์
ว่าไงงคุณมึงง~
-
หนูนา
กูมาถึงแล้วนะ รอที่ประจำของพวกเรา
-
แอมแปร์
เอ้อ เดี๋ยวกูก็ออกไปแล้ว รอเรนนี่มารับไปด้วยกัน กูขี้เกียจขับรถ
-
หนูนา
อะเคร เดี๋ยวนั่งรอ รีบมาาา มันเหงา
-
วางสายเสร็จเรนนี่ก็มาถึงพอดี เราเลยออกเดินทางกันทันที
-
เจ้าจอย
มึงได้ยินว่าวันนี้เค้าจะมีกิจกรรมพี่เทคกันว่ะ
-
เรนนี่
เป็นยังไง ต้องทำไงบ้าง
-
เจ้าจอย
ก็คือกิจกรรมนี้พี่คณะเราอ่ะคิดขึ้นมาเอง ประมาณว่าจะให้เรายืนหลับตา แล้วมีพี่ๆมาเลือกเราเป็นน้องเทค แล้วพี่คนนั้นคือต้องคอยเป็นที่ปรึกษาให้เรา เป็นพี่ที่คอยมาช่วยเทคแคร์ดูแลเรางี้
-
แอมแปร์
โอ้โห สมกับที่มีรุ่นพี่เรียนที่นี่อธิบาย ซะเห็นภาพเลยจ้ะ
-
เรนนี่
ว่าแต่ตื่นเต้นจังเราจะได้ใครกันนะ
-
แอมแปร์
นั่นน่ะสิ รับน้องนี่สนุกจริงๆเล้ยย (แน่นอนฉันประชด555)
-
ทันใดนั้นเสียงสัญญาณเรียกน้องๆ มารวมก็ดังขึ้ตามเคย. และกิจกรรมพี่เทคน้องก็เริ่มขึ้น
-
ทุกคนถูกจัดให้ยืนเว้นระยะห่าง เพื่อให้พี่ๆไปยืนข้างๆได้
-
พี่ไททัน
น้องทุกคนหลับตาลงนะครับ ห้ามแอบมองจนกว่าจะบอกให้ลืมตานะ
-
ตอนนี้มีทั้งเสียงฝีเท้า เสียงกลอง เสียงคนพูดดังแทรกกันขึ้นมาตลอด มันทำให้เราเดายากว่าใครจะอยู่ข้างๆเราตอนนี้
-
ตอนนี้แดดแรงมาก เหมือนฉันจะละลาย ทันใดนั้นความร้อนจากตัวฉันค่อยๆเปลี่ยนเป็นเย็นลง แะรู้สึกว่ามีกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆอยู่ใกล้ฉันมากๆ
-
พี่จอยนี่
ลืมตาได้ค่าทุกคนนน
-
ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นมา เห็นเงาผู้ชายร่างสูง หันหน้าเข้าหาฉัน เพื่อบังแดดให้ แทนที่จะเป็นการยืนข้างๆต่อกัน
-
แอมแปร์
เห้ยย!! พี่!! ทำไมยืนแบบนี้ล่ะ
-
นิกกี้
ว่าไง..ก็บังแดดให้ไงไม่ดีหรอ ขี้เกียจอุ้มละนะ หนัก
-
แอมแปร์
ทำไม...??
-
นิกกี้
ให้พี่ดูแลน้องนะ
-
ไม่รู้ว่าเสียงที่พูดประโยคสุดท้ายเค้าพูดให้มันได้ยินแค่ฉันกับเค้ารึเปล่า
-
แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้จังหวะหัวใจของฉันมันผิดปกติแน่นอน อย่างไม่ต้องบอก
-
แอมแปร์
อ๋อ..เอ่อ..ค่ะ ขอบคุณนะคะ
-
นี่ฉันตอบอะไรออกไปเนี่ย ^\\^
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()