เสียงสดใสของเรนนี่ ทักขึ้นทันทีที่เห็นสภาพของฉันเหมือนซอมบี้เดินได้.

เราทั้ง 2 คนเดินทางไปมหาลัยด้วยกัน ฉันแอบรู้สึกว่ามันปวดขึ้นเรื่อยๆ แต่ยังฝืนยิ้มเพื่อให้เพื่อนสบายใจ

เพื่อนๆรัวคำถามใส่ฉันตอบกันไม่ทันเลยทีเดียว ทันใดนั้นเสียงที่คุ้นเคยก็แว่วมาตามสายสม 555

ฉันแอบซึ้งใจที่มีคนรักและเป็นห่วงฉันมากขนาดนี้ทั้งเพื่อนๆและพี่ๆ แม้ว่าเราพึ่งเจอกัน มันทำให้ฉันอุ่นใจขึ้นมาก ก่อนหน้านี้ฉันกังวลเพราะฉันเป็นเด็กต่างจังหวัด พอได้มาเรียนในเมืองใหญ่แล้วก็รู้สึกเหมือนว่ากำลังอยู่คนเดียวตลอดเวลา

การรับน้องเริ่มดำเนินไปได้แค่ครึ่งเดียวฉันก็ปวดท้องจนทนไม่ไหว

ฉันเดินไปนั่งได้สักแปบ ก็รู้สึกว่าเหงื่อออกเต็มตัว หน้ามืด เหมือนจะเป็นลม แต่สักพักก็รู้สึกได้เหมือนมีลมพัดผ่านตัวฉัน..

เสียงนั้นเหมือนตกใจมากๆ แค่ได้ยินประโยคนั้น ตาฉันก็พร่ามัวและมืดไปในที่สุด...