ไงดีกันแล้วหรอ?

//จองกุกมองคุณ//

ว่าแต่ทะเลาะเรื่องอะไรกัน?

อือ..ใช่ๆ//😳//

ชั้นว่าต้องมีอะไรแน่ๆเลย//กระซิบจองกุก//

ป่ะ เมล่อนไปกันข้าวกัน

//เดินจูงมือคุณออกไป//

ชั้นทำอะไรแปลกๆได้กว่านี้อีก ลองดูมั้ยล่ะ//ส่งสายตาเจ้าเล่ห์//

รอชั้นด้วยสิจีมินเมล่อน

มันเริ่มบุกแล้วล่ะ

ชั้นก็ไม่ยอมแพ้นายเหมือนกัน

ชั้นเคยพูดหรอ//ยิ้มเจ้าเล่ห์ เดินออกไป//

เรื่องนั้นชั้นไม่สนเว้ยย!!

//เดินจูงมือคุณเข้าโรงอาหาร//

ใครสนกันเล่าา ชั้นแคร์แค่เธอคนเดียว

นั้นมันจีมินนี่หน่าา แล้วนั่นจูงมือใครมา

ร้ายไม่เบาเหมือนกันนะเนี้ย

//รีบก้มหน้าลง//

แกรู้สึกเหมือนชั้นมั้ย เย็นวาบไปทั้งหลังไม่กล้าสบตาเลย

เธอทำแบบนั้นได้ไงอ่ะสุดยอด

แค่เธอมองด้วยสายตาก็สามารถหยุดคนที่นินทาได้เลย

ชั้นพึ่งรู้ว่าเธอมีมุมแบบนี้ด้วย

งั้นชั้นขอศึกษาเธอในทุกๆด้านละกัน

แต่ชั้นชอบตอนที่เธอหัวเราะที่สุด

ไงตัวแสบมากินข้าวหรอ

โต๊ะเต็มไปนั่งที่อื่น

ชั้นพี่นายนะ

เชิญนั่งฝั่งนี้ครับพี่

ไม่ได้!!

ไม่ได้!!

อะไรของพวกนาย

รีบๆกินเถอะจะได้ไปเรียน

อ่าวว่าไงเด็กๆหยุด1สัปดาห์อยากไปไหนกัน

ไปทะเลกันดีมั้ย ไปกันหมดนี้เลย?

แต่เรายังไม่ได้จองโรงแรมเลยนะ บางโรงแรมต้องจองกันล่วงหน้าหลายเดือน

ห่ะ เธอมีที่แบบนั้นด้วยหรอ

เธอนี่มันลูกคุณหนูชัดๆ

เธอนี่ทำให้ชั้นตกใจได้ตลอดเวลาจริงๆนะ

มีอะไรที่ทำให้ชั้นตกใจได้มากกว่านี้อีกมั้ย