ผมนั้นเคยใฝ่ฝันว่า....อยากมีน้องชายไว้เล่นด้วยกัน

อยู่ด้วยกัน...

กินด้วยกัน

และ....รักด้วยกันตลอดไป

จนกระทั่งโชคชะตา...นั้นได้ส่งน้องชายที่ผมต้องการมาให้ผม

1 เดือน หลังคลอดลูก...

. . . . . . . . . . . . . . . . . .

เป็นไปได้....ผมก็อยากให้เขาโตไว้ๆ

อยากกอดเขา...มากๆเลย

5 ปีต่อมา (ไวเหมือนโกหก)

นับวัน...วันเวลาค่อยๆผ่านไปๆ

พ่อแม่ผมนั้นเริ่มสนใจน้องเจดมากกว่าผม

และเขาก็ยังแย่งสิ่งดีๆของผมไปตลอด

ผมรอวันที่จะได้แย่งความสุขมาจากเขา:)

หลายปีผ่านไป

บางที...ผมก็คิดนะว่า—

เขาน่ะ...แย่งทุกอย่างไปจากผมหมดเลย

แม้กระทั่งความรักจากพ่อแม่ เขาก็แย่งไป

เขาน่ะ มีชีวิตที่ดีมากกว่าผมซะอีก

ผมน่ะ....ควรกำจัดเขา

หรือไม่ก็....จับไปเป็น "ของเล่นดีๆ" นี่แหละ:)

ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่ง

18:30 น.

—ถึงบ้าน—

❝ เมื่อวานนี้ได้เกิดเหตุฆาตกรรมปริศนาที่ xxx ตอนนี้ทางตำรวจยังไม่ทราบตัวผู้ก่อการร้ายในครั้งนี้ และ จากการสืบสวนว่าเหยื่อนั้นมักจะเป็นผู้หญิงซะส่วนใหญ่ด้วยค่ะ... ❞

ผมไม่รู้ว่าผมอยู่กับเจ้าน้องนี่ได้อย่างไง

ผม...นั้นได้แต่ยิ้มเสแสร้งให้เขาเห็นทุกวัน

แต่ที่แท้จริงแล้ว....ผม....เกลียด....เขา

* ย้อนไปยังตอนเด็ก * ( สมัยประถม )

ใช่....เขามีทุกอย่างดีกว่าผม ทั้งการเรียน การดูแลเอาใจใส่

และพ่อแม่ผมไม่เคยคิดจะชวนผมไปเที่ยวกับเขาเลยในตอนนั้น

ทุกสิ่งทุกอย่างมันไม่สมดุลกัน

เจดยิ่งเรียนสูงพ่อแม่ก็ชื่นชมเขา แต่ผมก็พยายามมาตลอดเพื่อที่จะได้กอด...หรือรางวัลจากพ่อแม่สักครั้งก็ยังดี

แต่...ไม่เลย เหตุการณ์แบบนี้ไม่เกิดขึ้นกับผม แต่มันเกิดขึ้นกับน้องผมเท่านั้น

. . .

แต่แล้ววันนึงพ่อแม่ผมก็เกิดอุบัติเหตุตอนที่ผมกับเจดนั้นจบมหาลัยพอดี

* กริ๊งๆ กริ๊งๆ *

ครับ จากทางโรงพยาบาลนะครับ...คือทางเราขอแสดงความเสียใจกับพ่อแม่ของคุณด้วยนะครับ เขาประสบอุบัติเหตุรถชนเสียชีวิตน่ะครับ

มันคือ ความจริงครับ... ทางเราขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ ถ้าไม่มีอะไรแล้วงั้นแค่นี้นะครับ...

. . . .

ตั้งแต่วันนั้นผมก็ใช้ชีวิตอยู่กับน้องตลอดมา....ถึงจะมีทะเลาะกันบ้าง

. . .

21:00 น.

แต่ยังไงๆ....มันถึงเวลาแล้ว

ที่ผมนั้น....ต้องทำหน้าที่:)

ของผม..

ฉันน่ะ....ชอบแบบนี้.....ไม่สิรักเลยแหละ:)

. . . . . . . . . . . . . . . . . .

โปรดติดตามตอนต่อไป...