ข้าจะดูเเลพวกเจ้าเอง

//กอด

ทำไมไม่สังหารมันเสีย

อืมมม..

ท่านอา....

อย่าทำข้าเลย

อ่ะะะ!! //สลบ

พี่!!! //อยู่ในตะกร้า

ฮึกกก....//ร้องให้

ขอบคุณ ท่านพี่เวินฉิง

พวกเจ้าจะไปก็รักษาตัวด้วย

ตั้งเเต่ตละกูลเวินเเตก ตั้งเเต่ที่4ตละกูลยกทัพตี ข้ากับน้องก็หนีมาอยู่ที่นี่ ข้าเคยลำบากมาก่อน

ข้ารู้ว่ามันรู้สึกอย่างไร

ข้าไปกับท่านพี่เว่ยได้รึไม่ ท่านพี่

ข้าอยากช่วย

ข้ายังจำได้ ข้าไม่ลืมบุญคุณ ตอนนั้นข้าเข้าป่าไปหาสมุนไพร ข้าเกือบโดนตละกูลจินฆ่าข้า

เเต่ว่า แม้ท่านพี่เว่ยจะไม่มีจินตานไม่มีพลังเซียน เเต่ท่านพี่เว่ยก็เก่งกาจในด้านการต่อสู้ไม่น้อย

ถ้าข้าไปด้วย คงช่วยอะไรได้บ้าง

ข้า....

ข้ายอมตายได้ ข้าคือน้องของพวกท่าน...

เราอยู่ด้วยกันมาเเต่เล็กแต่น้อย

แล้วพี่เจ้าล่ะ ท่านพี่เวินฉิง...ใครจะดูเเล

ข้าอยู่ได้ ถ้าเป็นความต้องการของอาหนิง ข้าไม่อาจห้ามได้

ไปเถอะ...

ข้าจะรอวันที่พวกเจ้ากับมาพร้อมหน้าพร้อมตา

ท่านพี่!! (ข้ารักท่าน)

เจียงเฉิง...ข้า(รักเจ้า)ฝากดูเเละอาหนิงด้วย

อืม

ข้าลา ท่านพี่

รักษาตัวด้วย //ลูบหัว

เราจะหาทางเข้าวังไปได้อย่างไรเว่ยอิง

ท่านพี่เว่ย!!!

อีกไม่กี่ลี้ก็ถึงกูซู พี่ยังขำได้อีก

ทำไมต้องเเต่งตั้ง

แค่พี่เลี้ยง เลือกๆไปก็ได้ไม่ใช่รึไง

ว่ากันว่า ตละกูลหลานมีทำเนียมแปลกๆ

พี่เลี้ยงที่จะเเต่งตั้ง คัดเลือกเเค่บุรุษ ไม่รับสตรี เเละ การรับใช้มัน....

ข้ากลัวเจ้าขึ้นมาเลย

ท่านพี่เว่ยโครตเจ๋ง

อือ

อือ

ไปๆๆ เข้าไปๆ

คนต่อไป

หมุนตัวดูซิ

อืมม เอวเป็นเอว ตูดเป็นตูด

ใช้ได้ๆๆ

นี่เจ้าไม่รู้รึไง

ถ้าใครที่ได้เป็นพี่เลี้ยงของท่านชายรอง

ไม่เพียงเเค่รับใช้ต่างๆนาๆ

เเต่เรื่องอย่างว่า เจ้าก็ต้องทำ

ขัดขืนบั่นคอสถานเดียว

ไปๆๆๆ เจ้าเข้าไปได้เเล้ว

ผ่านๆๆๆ