เริ่มต้น
-
ผมชินโด ทาตุโตะครับวันนี้มาเรียนที่โรงเรียนวันแรกครับ
-
ที่ผมมาเรียนที่ใหม่เพราะว่าผมต้องการเจอใครบางคน
-
ผมได้ยินว่าเขาอยู่ที่โรงเรียนนี้
-
อาจารย์
นักเรียนครับ
-
เพื่อนร่วมห้อง
ค่า
-
เพื่อนร่วมห้อง
ค่า
-
ผมได้ยินเสียงผู้หญิงที่ตอบดังกว่าเพื่อนคนอื่นๆอยู่สองคน
-
อาจารย์
วันนี้มีนักเรียนใหม่มา
-
ถึงตาผมแล้วสิ
-
อาจารย์
เข้ามาสิ
-
ผมเดินเข้าไป
-
เพื่อนร่วมห้อง
หล่อมากค่ะ
-
เพื่อนร่วมห้อง
จริงด้วย
-
อาจารย์
เงียบด้วยครับ
-
อาจารย์ทำหน้าน่ากลัวใส่นักเรียนหญิง
-
อาจารย์
แนะนำตัวสิ
-
ชินโด
ผมชินโด ทาคุโตะครับยินดีที่ได้รู้จักครับ
-
ผมแนะนำตัวและสายตาของผมก็ไปเห็นผู้ชายที่สวยซะเหมือนผู้หญิงนั้นคือคิริโนะครับคนที่ผมอยากเจอ
-
เพื่อนร่วมห้อง
ยินดีที่ได้รู้จักค่าาา
-
เพื่อนร่วมห้อง
เหมือนกันนะคะ
-
อาจารย์
เงียบหน่อย
-
อาจารย์
ชินโดนายไปนั่ง
-
ชินโด
ตรงนั้นครับ
-
ผมพูดและชี้ไปที่นั่งเกือบหลังสุดเพราคิริโนะนั่งอยู่
-
อาจารย์
เอ๋
-
เพื่อนร่วมห้อง
ทำไมไม่นั่งข้างฉันล่ะ
-
เพื่อนร่วมห้อง
นั้นสิเพื่อนฉันออกจะสวยกว่ายัยนั้น
-
อาจารย์
ว่าไงคิริโนะ
-
คิริโนะ
คะ..ครับ
-
อาจารย์
ให้ชินโดไปนั่งด้วยได้ไหม
-
คิริโนะ
ก็ได้ครับ
-
ผมเดินไปและหยุดที่โต๊ะคิริโนะ
-
อาจารย์
มีอะไรรึเปล่า
-
ชินโด
เปล่าครับ
-
พูดจบผมกอดคิริโนะอย่างแน่นเลยเอาซะเจ้าตัวพูดอะไรไม่ออกเลยคนในห้องก็อึ่งไม่แพ้กัน
-
คิริโนะ
อะไรของนาย
-
ชินโด
จำฉันไม่ได้เลยหรอ
-
คิริโนะ
ใคร
-
ผมคล้ายกอดมาให้คิริโนะมองหน้าชัดๆ
-
คิริโนะ
ชินโด?
-
ชินโด
ใจร้ายจังเมื่อกี้ไม่ได้ฟังเลยหรอ
-
คิริโนะส่ายหน้า
-
เพื่อนร่วมห้อง
ชินโดทำไมกอดยัยนั้น
-
ชินโด
ว่าใครยัยนั้น
-
เพื่อนร่วมห้อง
ก็คิริโนะไงล่ะ
-
ชินโด
แล้วมันจะทำไม
-
ผมทำน่าโกรธใส่ยัยผู้หญิงสองคนนั้น
-
คิริโนะ
ไม่เอาน่าชินโด
-
ชินโด
ทำไมล่ะ
-
เพื่อนร่วมห้อง
นี่
-
ชินโด
ไร
-
เพื่อนร่วมห้อง
พวกเราขอบอกเลยนะว่ายัยคิริโนะมันเป็นโรคซึมเศร้า
-
เพื่อนร่วมห้อง
เป็นตัวภาระชัดๆเลย
-
ชินโด
คิริโนะทำไมละ
-
คิริโนะ
...
-
ผมถามแต่ไม่มีเสียงตอบรับ
-
เพื่อนร่วมห้อง
เพราะงั้นอย่าไปยุ่งกับมันเลยนะ
-
เพื่อนร่วมห้อง
ใช่
-
ชินโด
ไม่!
-
ผมพูดและกอดคิริโนะอีกครั้ง
-
อาจารย์
เงียบได้แล้วเอาแต่เถียงกัน!
-
เพื่อนร่วมห้อง
ชิ
-
ตอนกลางวัน
-
เพื่อนร่วมห้อง
ชินโดไปกัน
-
ชินโด
ไปไหน
-
เพื่อนร่วมห้อง
ก็ไปกินข้าวไง
-
ชินโด
คิริโนะไปด้ว...
-
ผมยังไม่ทันพูดยัยนั้นก็ลากผมไปแต่ผมเอามือออกทัน
-
เพื่อนร่วมห้อง
ชินโด!!
-
และผมก็วิ่งหนีเขา
-
ชินโด
คิริโนะ
-
ผมวิ่งกลับไปที่ห้อง
-
คิริโนะ
มีไร
-
ชินโด
ไปกินข้าวกัน
-
คิริโนะ
ไม่เอาหรอกเดี๋ยวนายโดนว่าไปด้วยที่มาอยู่ใกล้ฉัน
-
ชินโด
ก็นายเพื่อนฉันนะ
-
คิริโนะ
ไม่เป็นไรหร..
-
ผมไม่ฟังลากคิริโนะไปที่ดาดฟ้า
-
คิริโนะ
จะพามาทำไมเนี่ย
-
ชินโด
กินข้าวกัน
-
ผมยืนข้าวกล่องให้คิริโนะ
-
คิริโนะ
ขอบใจ
-
หลังที่ผมกับคิริโนะกินข้าวเสร็จผมเลยถามเขาเรื่องที่ยัยนั้นพูดเมื่อเช้า
-
ชินโด
คิริโนะ
-
คิริโนะ
มีอะไร
-
ชินโด
เรื่องที่ยัยนั้นพูดเมื่อเช้าจริงหรอ
-
คิริโนะ
จริง
-
คิริโนะ
นายเกลียดฉันเลยใช่มั้ยล่ะ
-
คิริโนะ
เพราะคิริโนะที่นายรู้จักเขาร่าเริงกว่านี้ยิ้มมากกว่านี้นิ
-
ชินโด
ไม่จริงเลยนะ
-
ชินโด
คิริโนะก็คือคิริโนะ
-
ชินโด
ฉันอยากฟังเรื่องของนายนะ
-
คิริโนะ
จะดีหรอ
-
ชินโด
ถ้ายังไม่อยากเล่าก็ไม่เป็นไร
-
ผมไม่อยากบังคับเขา
-
คิริโนะ
ก็รอก่อนก็แล้วกัน
-
ชินโด
ได้สิจะรอนะ
-
คิริโนะ
อือ
-
คิริโนะยิ้มให้ผมเหมือนตอนเด็กอีกครั้ง
-
ชินโด
ไปเรียนกัน
-
คิริโนะ
ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ
-
ชินโด
อือ
-
ชินโด
เดี๋ยวจะรอนะ
-
มาถึงห้องน้ำ
-
คิริโนะที่เข้าไปในห้องน้ำแล้วผมได้ยินเสียงร้อง
-
ชินโด
คิริโนะเป็นอะไร!
-
คิริโนะ
ฉันโดนสาดน้ำอีกแล้ว
-
คิริโนะร้องไห้ออกมาผมเลยถอดเสื้อของตัวเองให้และให้คิริโนะถอดเสื้อของตัวเองออกมา
-
ชินโด
เอาของฉันไปใส่สิ
-
คิริโนะ
แล้วนายล่ะ
-
ชินโด
ฉันมีเสื้อสำรอง
-
คิริโนะ
ให้เสื้อสำรองกับฉันก็ได้
-
ชินโด
เสื้อที่เอามามันเป็นเสื้อไปเที่ยวเดี๋ยวนายโดนว่า
-
คิริโนะ
อือ
-
คิดถูกจริงๆที่ตอนไปกินเอาเสื้อสำรองไปด้วย
-
คิริโนะ
ขอบใจนะ
-
ชินโด
ไม่เป็นไรหรอก
-
คิริโนะ
0///0
-
ชินโด
เป็นไรอ่ะ
-
คิริโนะ
ไม่มีอะไร
-
ชินโด
ฉันเช็ดผมให้
-
คิริโนะ
นายมีผ้าเช็ดผมด้วยหรอ
-
ก็ผมเป็นคนที่ชอบเตรียมพร้อมอ่ะ
-
แต่บางคนก็บอกว่าผมกังวนเกินไป
-
ชินโด
มีสิ
-
คิริโนะ
นายนี่พร้อมดีนะ
-
ชินโด
อือไปกันเถอะ
-
คิริโนะ
อือ
-
พอพวกผมเดินกลับมาที่ห้อง
-
เพื่อนร่วมห้อง
นี้แกทำไมไม่เปียกเหมือนเมื่อก่อนล่ะ
-
ชินโด
อ่อ
-
ชินโด
เธอเองหรอที่ใช่พวกผู้ชายไปสาดคิริโนะ
-
เพื่อนร่วมห้อง
นายยุ่งไรนักหนา
-
เพื่อนร่วมห้อง
เป็นแฟนกันรึไง
-
ชินโด
ถ้าฉันตอบว่าใช่ล่ะ
-
เพื่อนร่วมห้อง
กับยัยนี้เนี่ยนะ
-
ชินโด
เออ!มีปัญหาอะไรมั้ย
-
คิริโนะ
0///0
-
เพื่อนร่วมห้อง
พวกนายบ้ารึเปล่า
-
ผมเห็นหน้าคิริโนะแดงมาก
-
ชินโด
ฉันก็ดีกว่าพวกเธอที่เอาแต่แกล้งคิริโนะก็แล้วกัน
-
เพื่อนร่วมห้อง
ชิ
-
เพื่อนร่วมห้อง
ชิ
-
อาจารย์
เงียบจะเริ่มเรียนแล้ว
-
ตอนเย็น
-
ชินโด
คิริโนะกลับด้วยนะ
-
คิริโนะ
ก็ได้นะ
-
ผมเดินไปกับคิริโนะแต่ผมไม่ได้จะกลับบ้านตัวเองหรอจะไปบ้านคิริโนะนี้แหละ
-
คิริโนะ
ฉันไปแล้วนะ
-
ชินโด
อือ
-
ผมยิ้มให้คิริโนะและไม่ต้องบอกผมตามไปที่บ้านเลยโดยที่คิริโนไม่รู้ตัว
-
คิริโนะ
กลับมาแล้วครับ
-
คิริโนะเปิดประตูผมเลยเข้าไปใกล้และกระซิบข้างหูของคิริโนะ
-
ชินโด
ขอรบกวนหน่อยนะครับ~
-
คิริโนะ
เฮ้ย!ชินโด
-
ชินโด
ครับ
-
คิริโนะ
มาไงเนี่ย
-
ชินโด
ก็แอบตามมาอ่ะ
-
และผมก็เดินเข้าไปในบ้านคิริโนะ
-
คิริโนะ
อย่าเข้าไปนะ
-
ชินโด
ทำไม
-
คิริโนะ
ฉันยังไม่ได้เก็บบ้านเลยนะ
-
ชินโด
ไม่เป็นไรเดี๋ยวช่วย
-
คิริโนะ
อือ
-
ชินโด
ห้องนี้ก่อนเลยก็แล้วกัน
-
คิริโนะ
ชินโด!ห้องนั้นไม่ได้นะ
-
ชินโด
เฮ้ย!!
-
จบ
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น