EP1 ดินแดนนรก
"หนี!..หนีไปให้หมด รกหูรกตากู!" เสียงตวาดที่เกรี้ยวกราดพร้อมกับดวงตาแดงก่ำจากฤทธิ์น้ำเมาของเจ้าตัวกำลังจดจ้องมาที่ฉันกับยาย
มันเป็นแบบนี้มา15ปีได้แล้ว ตั้งแต่ฉันจำความได้ก็เกิดมาอยู่ในขุมนรก ฟังเสียงตากับยายทะเลาะกันแทบจะทุกวัน
แบบนี้..มันน่าเบื่อเนาะ
ฉันมีใต้ตาที่คล้ำจากการนอนไม่พอ มีรูปร่างที่ผอมแห้งจากการขาดสารอาหาร
"ปะ..แม่พาหนีไปนอนบ้านทวดกัน" ทุกคนคงแปลกใจว่าทำไมยายถึงเรียกตัวเองว่าแม่
เพราะตั้งแต่ฉันเกิดมาได้เพียงเดือนเดียวเท่านั้น เกิดมาพร้อมๆกับการสั่นคลอนของความรักพ่อกับแม่จริงๆ ทำให้ท่านทั้งสองต้องจบสายเยื่อใยด้วยการเลิกรา
ฉันได้กินนมแม่แค่เดือนเดียวแม่ก็ไปทำงานในเมองใหญ่ของประเทศ
"เราจะเป็นแบบนี้ไปอีกนานเมื่อไหร่" ฉันเอ่ยพึมพำถามยายเบาๆ ก่อนที่ท่านจะหันมามองด้วยรอยยิ้ม ใบหน้านั่นฟกช้ำไปด้วยน้ำมือของตาแท้ๆ
"ทนหน่อยนะลูก..บ้านเราใกล้จะเสร็จแล้ว" ยายบอก ใช่บ้านฉันหลังใหม่กำลังสร้างขึ้น มัรเป็นเงินจากที่ยืมเขามาและเงินจากแม่แท้ๆส่งมาอีกส่วนนึง
ส่วนพ่อน่ะหรอ
หายเข้าไปในกลีบเมฆแล้วล่ะ
เราทั้งสองเดินไปบ้านทวดแบบนี้แทบจะทุกคืน เสื้อคลุมแขนยาวตัวเก่าที่พอจะปกปิดรอยแผลอยู่ตามแขนทำให้ฉันเป็นกังวล
กลัวว่าหากยายรู้ ท่านจะต้องคิดหนักกว่าเดิมและเป็นห่วงฉันแน่ๆ
ฉัน..ไม่อยากเป็นภาระ
ทุกอย่างมันดำเนินไปด้วยเหตุการซ้ำๆ ซ้ำไปมาจนมันชินชาและตายด้านไปแล้ว เชยชากับแดนนรกขุมนี้ มีแต่เพียงใบหน้าเรียบเฉย พร้อมกับสมองที่สั่งการอีกแล้ว
ตายดีมั้ยนะ?
ฮาโหลล!! ไรท์เป็นนักเขียนมือสมัคเล่น ใช้นามปากกาว่า nunbusin นั่นเอง ไรท์อยากลองมาแต่งนิยายดู ที่จริงก็ได้มีประสบการณ์จากการอ่านนิยายมาบ้างแต่ไม่รุ้ว่าจะสู้รุ่นพี่คนอื่นๆได้รึเปล่า แต่ก็อยากจะฝากนิยายของไรค์ไว้หน่อยน้าาา~
นิยายของไรท์จะเป็นแนวทั่วไปนะคะ ไรท์อยากลองแต่งหลายๆแนวเลย และจะแต่งจนจบเรื่องก่อนที่จะติดเหรียญทั้งหมด
สุดท้ายนี้ไรท์ขอฝากเรื่องคอมเม้นหน่อยนะคะ ไรท์จะยอมรับคำติชมทุกคำด้วยความยินดีค่ะ แต่คำติไรท์ขอเป็นคำที่สร้างกำลังใจมากกว่าบั่นทอนจิตใจกันนะคะ เพราะส่วนตัวไรท์เซนซิทีฟกับเรื่องแบบนี้มาก ขอบคุณรีดเดอร์ทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ รักรีดน้าา^^
ความคิดเห็นทั้งหมด ()
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น