"เสร็จหรือยัง"

 

"เดี๋ยวค่ะเก็บของแป๊ป" ฉันว่าเธอไม่ต้องเอาไปหรอกเสื้อผ้าของเธอน่ะ

แต่ว่า ไม่มีแต่เอาแต่ของจำเป็นไปเสื้อผ้าไปซื้อที่นู้นเอา แต่ว่ามันแพงนะยิ่งเป็นของเมืองนอกฉันไม่มีเงินหรอกค่ะ นี่เธอมันเสียเวลาฉันรีบไปได้แล้ว

 

"เดี๋ยวค่ะ" อะไรอีกล่ะชายหนุ่มตอบเธอแบบหัวเสีย

คือว่าฉันของโทรบอกแม่ได้ไหมค่ะ

 

อืมเร็วๆไปล่ะ

 

 

ฮัลโหลแม่ ว่าไงเจ้าหอมมีอะไรลูก

 

คือว่าหนูต้องไปทำงานที่อเมริกาน่ะค่ะแม่สามเดือน คือว่า....หนูก็เลยโทรมาบอกแม่

 

 

แล้วจะไปวันไหนลูก วันนี้ค่ะแม่ อ้าวทำไมกะทันหันแบบนั้นล่ะ

 

คือเจ้านายมีงานด่วนน่ะค่ะก็เลยรีบกลับ

 

งั้นโชคดีนะลูก ค่ะแม่หนูรักแม่และคิดถึงแม่มากนะค่ะ ฝากบอกพ่อด้วยนะค่ะ

 

จ๊ะๆเดินทางปลอดภัยนะลูกขอให้คุณพระคุ้มครอง

 

 

"แม่ค่ะหนูต้องไปแล้ว" โชคดีลูก

 

 

 

เมื่อมาถึงสนามบิน เพราะเธอชักช้า มัวแต่คุยอยู่นั้นแหละ ก็ฉันไม่เคยจากบ้านมาไกลขนาดนี้นิค่ะ

 

เฮ้ย..เสียถอนหายจากคนร่างใหญ่

 

 

 

พอถึงอเมริกา 🚐 ไปบ้านฉัน

 

นายครับ อะไร

 

คือนายหญิงกับนายใหญ่จะมาครับนาย อืม

 

 

เลโอลูกรักมัมคิดถึง

 

ผมก็คิดถึงมัมครับแล้วแด๊ดไปไหนครับ

 

อยู่ข้างในโน้นน่ะลูก

 

 

ส่วนสาวเจ้าได้เพียงยืมก็ก้มหน้าฟังเสียงของสองแม่ลูกคุยกัน

 

 

อ้าวหนูคนนั้นใครเลโออย่าบอกนะแฟนแก

 

เปล่าหรอกครับมัมแค่ลูกน้องผมเอง

 

จริงหรอเลโอ

 

 

หนูจ๊ะหนูเป็นคนไทยใช่ไหมลูก

 

หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมาแล้วสีหน้ายิ้มแย้มให้เธอเธอจึงตอบออกไปเสียงเบา

 

 

"ค่ะ"พร้อมรอยยิ้มน้อยๆ ดูแล้วน่ารัก ออกไปให้แก่คนที่อายุมากกว่าเธอพร้อมยกมือไหว้

 

 

ป่ะเลโอเข้าบ้านหนูด้วยนะลูก

 

 

ก่อนจะเดินเข้าบ้านก็ไม่รอช้าบอกลูกน้องให้นำข้าวของของน้ำหอมขึ้นไปไว้ในห้องนอนของเขา

 

 

หลังจากเข้าบ้านชายหนุ่มก็ขอแยกตัวไปคุยกับพ่อเขาที่ห้องทำงงานโดยทิ้งเธอไว้ล่าง

 

 

 

จากนั้นก็มีเสียงเรียกดังขึ้นมา หนูจ๊ะมานั้งตรงนี้ลูก

 

หนูชื่ออะไรจ๊ะ ชื่อนำ้หอมค่ะ

 

เป็นคนไทยใช่ไหมลูก

 

"ค่ะนายหญิง" มัมก็คนไทยเหมือนกัน

 

หนู... คะนายหญิง

 

มัมไม่รู้นะว่าเจ้าเลโอทำอะไรอยู่แต่มีอะไรให้มัมช่วยก็บอกนะเพราะหนูไม่ใช่ลูกน้องของเลโอธรรมดาแน่ๆ

 

 

คือว่า...คือ... ไม่เป็นไรลูก ถ้าลำปากใจก็ไม่ต้องบอกมัมก็ได้

 

 

คะ...ค่ะนายหญิง

 

 

หนูเรียกฉันว่ามัมเถอะ มัมอยากมีลูกสาวน่ารักๆแบบหนู

 

 

น้ำหอมยิ้มรับแบบน่ารักให้แก่มาดามจันเจ้า

 

 

"ค่ะมัม"

 

คุยอะไรกันอยู่คุณ อ้อฉันว่าฉันอยากได้ลูกสาวน่ารักๆแบบหนูน้ำหอมน่ะค่ะ

 

 

ไปกินข้าวกันเถอะ คุณแม่บ้านตั้งโต๊ะแล้ว หนูด้วยนะลูก เสียงพ่อของชายหนุ่มชวน

 

 

"ค่ะ"

 

 

 

บรรยากาศบนโต๊ะดำเนินไปด้วยบรรยากาศที่สบายๆจนกระทั่ง แด๊ดเอ่ยขึ้น

 

หนูคงไม่ได้เป็นลูกน้องของมันธรรมดาหรอกใช่ไหม มันจับหนูทำเมียเหรอ

 

 

คำถามนั้นทำให้น้ำหอมสำลักข้าว หน้าดำหน้าแดงเธอหันไปมองที่ฝ่ายชาย แต่ทางนั้นกับทำตัวนิ่งเฉยจนมัมได้พูดขึ้นว่าแด๊ดจะไปถามหนูน้ำหอมอย่างนั้นได้ยังไงไม่เอาๆไม่พูดๆทานต่อเถอะ

 

 

ฝ่ายน้ำหอมได้เพียงแต่ยิ้มอายๆ