สวัสดีครับ

ขอบคุณที่รับแอดนะครับพี่บลู

พี่อาจจะไม่รู้จักผมหรอกครับ แต่ผมรู้จักพี่

ผมเป็นรุ่นน้องพี่อ่ะครับ

ผมไม่ใช่รุ่นน้องที่มหาลัยครับพี่

พอดีผมได้อีเมลล์พี่มาจากทำเนียบรุ่นอ่ะครับ

ใช่ครับ

ผมเป็นรุ่นน้องโรงเรียนพี่

พี่ยังไม่นอนเหรอครับ

ทำอะไรอยู่เหรอครับ

ผมรบกวนพี่รึเปล่าครับ

ผมถามคำตอบคำ เหมือนดูพี่ยุ่งๆนะครับ

ผมก็นึกว่าพี่ยุ่งกับงานที่มหาลัยซะอีก

ขอโทษด้วยนะครับที่แอดมาโดยไม่บอกกล่าว

ครับผม

โหพี่...

ระดับดีกรีพี่บลูรองประธานนักเรียน

นักเรียนห้องคิง นักกิจกรรมตัวพ่อของโรงเรียนเลย

สมัยม.4เป็นเด็กค่าย ทำกิจกรรมกีฬาสี จนม.5ได้เป็นประธานสี

ม.6เป็นรองประธานนักเรียน เป็นเชียร์ลีดเดอร์

เป็นตัวแทนตอบปัญหากฎหมาย

นี่ยังไม่พูดถึงกีฬากับเรื่องอื่นๆอีกนะพี่

ใครไม่รู้จักพี่ก็บร้าแล้วครับ

ใช่สิพี่

พี่เนี่ยโคตรป๊อบเลยรู้ไหม

นี่ยังไม่รวมเรื่องพี่ไวท์แฟนพี่นะ

คู่รักไอดอลคู่แรกของโรงเรียนเลยนะครับ

คนหนึ่งเป็นรองประธานนักเรียน

อีกคนเป็นตัวแทนวาดรูปมือหนึ่งของโรงเรียน

มาเรียนพร้อมกัน กลับบ้านพร้อมกันทุกวัน

พี่บลูรู้ไหมครับตั้งแต่พวกพี่ๆจบไป

เด็กๆคนอื่นก็กล้าเปิดตัวเป็นแฟนกันมากขึ้น

พวกเขามีพี่เป็นไอดอลเลยครับ

ช่วยกันส่งเสริมทั้งเรื่องเรียนเรื่องกิจกรรมจนเรียนจบ

แถมเป็นตัวอย่างในการสอบเข้ามหาลัยด้วย

คนนึงก็เด็กนิเทศ

อีกคนก็เด็กถาปัตย์

โคตร perfect เลยพี่

ขนาดเสาร์อาทิตย์มาโรงเรียนก็เจอพี่สองคนตลอด

ตอนนี้ผมอยู่ม.5แล้วครับ

ตอนพี่บลูอยู่ม.6 ผมยังอยู่แค่ม.3อยู่เลย

นี่ผมก็เดินทางตามรอยพี่เลยนะครับ

ตอนนี้ผมก็เป็นประธานสีครับ

กำลังช่วยพวกรุ่นพี่ทำทำเนียบรุ่น

เลยได้เอาทำเนียบรุ่นปีพี่มาดูเป็นตัวอย่าง

พอเห็นอีเมลล์พี่เลยลองแอดมาครับ

ไม่คิดเหมือนกันว่าพี่จะยังใช้อีเมลล์เดิม

ใช่ครับ

ฮ่าๆ ระดับผมซะอย่าง

ครับ

เฮ้ยพี่จำผมได้เหรอครับ

เฮ้ยพี่ ตอนนี้ผมไม่อ้วนแล้วนะครับ

ฮ่าๆ

พี่จำผมได้จริงอ่ะ

ดีใจจังครับ ที่พี่จำผมได้

พี่ก็ว่าไป ก็ต้องโตตามวัยสิครับ

แต่ตอนนี้ผมไม่อ้วนแล้วนะ

แถมสูงตั้ง178

ไม่ได้ตัวเท่าเอวพี่แล้วนะครับ

ไว้ผมส่งให้ดูแล้วกันพี่

พี่สบายดีนะครับ

ไม่เจอกันนานเลย

ดีใจที่ได้คุยกับพี่อีกครั้งนะครับ

โหยพี่ อย่าล้อผมสิครับ

เฮ้ย อย่านะพี่

บร้าดิ่พี่

ตอนนี้ผมไม่พร้อม

เอาน่าพี่ วันหลังนะครับ

ครับพี่

ว่าแต่...

พี่ไวท์ล่ะครับ

พี่ไวท์เป็นยังไงบ้าง

สบายดีไหมครับ