การจากลา
-
วันเวลาผ่านไปเป็นปี
-
โชน
แดน โชนต้องไปทำงานให้ป๊า
-
โชน
อยู่คนเดี่ยวได้ใช่ไหม
-
แดเนียล
ครับ
-
แดเนียล
โชนไม่ต้องห่วง
-
แดเนียล
ห่วงก็แต่. //มองไปที่น้องชายตน
-
โชน
ช่วยตัวเองไปก่อนนะ
-
โชน
งานเสร็จเร็ว. เดี๋ยวโชนรีบกลับ
-
แดเนียล
ครับ
-
ว่าแล้วแดนก็ดึงโชนเข้ามาประกบจูบ ก่อนที่โชนจะผละออก
-
โชน
พอแล้ว
-
โชน
เดี๋ยวยาว
-
โชน
โชนรีบ
-
แดเนียล
ก็ได้ครับ
-
พอโชนออกจากบ้านไป แดนเรียลก็ทำนู้นทำนี้ในห้อง ก่อนจะเลื้อกไปเห็นโทรศัพท์ของโชน
-
แดเนียล
อ้าวนี้มันของโชนนิ
-
แดเนียล
เครื่องนี้ต้องใช้ทำงานด้วย
-
แดเนียลกดโทรหาโชน. แต่เสียงโทรศัพท์กลับดังอยู่ในห้องจองโชนแทน
-
แดเนียล
นี้อย่าบอกนะ ว่าลืมทั้งสองเครื่องเลย
-
แดนเนียลเดินตามเสียงโทรศัพเข้าไปในห้องของโชน. นี้ไม่ใช่ครั้งที่เข้าห้องโชนอต่มันเป็นครั้งแรกที่แดนเนียลเห็นแผนงานของโชนทั้งหมด. ทั้งไฟล์งาน รูปภาพ ต่างๆ ว่างอยู่ที่โต๊ะทำงานจองโชนทั้งหมด
-
ปกติแล้ว โชนเป็นคนเรียบร้อย และละเอียดมากแต่ทำไมวันนี้ถึงพลาด แบบนี้
-
แดเนียล
สงสัยเมื่อคืนจะหนักไปหน่อย เอกสารก็ไม่เก็บเลยนะโชน
-
แดนเนียลเริ่มเก็บกวาดโต๊ะทำงานของโชน. แต่ต้องไปสดุดที่ รูปใบหนึ่ง
-
รูปใบนั้นคือ รูป แด๊ดดี้ของแดนเนียลเอง
-
แดเนียล
เอ๊ะ. นี้มัน
-
แดเนียล
โชนมีรูปแด๊ดดี๊ไดไง
-
แดเนียล
ในเมื่อไปบ้านที่ไหร่. แด๊ดก็ไม่เคยอยู่เลย
-
แดเนียลเคยพาโชนไปที่บ้านบ่อยครั้ง. แต่ไม่ว่าจะไปกี่ครั้งแด๊ดของแดเนียลก็ไม่เคยอยู่บ้าน. เค้าเป็นแบบนี้มาตั้งแต่แม่ของแดนเนียลเสียไป
-
ในระหว่างที่กำลังคิดอยู่นั้น แดนเนียลได้พลิกรูปกลับไปด้านหลัง
-
แดเนียล
😳😳
-
แดนเนียลตกใจถึงกลับ ขาทรุดลงพื้น
-
แดเนียล
ไม่จริงใช่ไหม
-
ข้างหลังแผ่นรูปนั้นเขียนไว้ว่า. เป้าหมาย
-
แดนเรียลค้นดูไฟล์งานของโชน และเอกสารอย่างละเอียด จึงทำให้แดนเนียลรู้ว่า แท้จริง โชนเป็นลูกของณอน แก๊งมาเฟียใหญ่ แล้วโชนก็เป็นนักฆ่ามือหนึ่งของวงการนี้เลยก็ว่าได้
-
ระหว่างที่แดนเนียล ดูข้อมูลอยู่นั่นเสียงข้อความของเครื่องแดนเนียลก็ดังขึ้น
-
แดนเรียลเปิดข้อความดู
-
ข้อความระบุว่า เป้าหมาย. แล้วมีไฟล์รูป แนบมา. แดนเนียลจึงกดเข้าไปดู
-
แต่มันมันกลับทำให้แดนเนียล ตกใจไปมากกว่าเดิม
-
เพราะรูปที่แด๊ดเค้าส่งมานั้นคือรูปของโชน นั้นเอง
-
ใช่แล้ว. ตัวแดนเนียลก็เป็นลูกมาเฟียในอเมริกา แม่ของเค้าเป็นคนไทย. เค้าเติบโตมาที่ไทย. เรียนที่ไทย จบแล้วก็เลยตามโชนมาที่อเมริกา
-
แดเนียล
นี้มันอะไรกัน
-
แดนเนียลตัดสินใจโทรหาแด๊ดแล้วออกไปหาแด๊ดทันที
-
. . . . .
-
ตี 3
-
โชน
แดน
-
โชน
แดนอยู่ไหน
-
โชน
ขอโทษทีนะ. โชนโทรศัพท์ไว้ที่บ้านหมดเลย
-
โชนเดินเข้าบ้านมา มองไปรอบบ้าน เจอแต่ความว่างเปล่า
-
โชน
ไปไหนของเค้านะ
-
โชน
หรือไปหาแด๊ดดี๊นะ
-
โชนไม่ได้ ใส่ใจอะไร เลยเดินขึ้นห้องตัวเองไป แต่พอไปถึงหน้าห้องกลับต้องตกใจ เพราะประตูห้องเปิดอยู่
-
โชน
เอ๊ะ อะไรเนี่ย
-
โชนเดินเข้าห้องไป. และตรงไปที่โต๊ะทำงาน ก็เห็นว่าไฟล์งานของตนถูกเปิดค้างไว้. ทั้งเอกสารก็กระจายอยู่เต็มโต๊ะ
-
โทรศัพท์ของเค้าทั้ง 2 เครื่องก็ถูกวางไว้. และที่สำคัญ โทรศัพท์ได้ทับการ์ดสีขาวใบหนึ่งไว้
-
ถึง ดวงใจของผม แดนขอโทษที่ทำแบบนี้ แต่แดนรับไม่ได้จริงๆ หากเป็นไปได้แดนอยากให้โชนลืมแดนไปสะ. แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ดีกับใครสักคน คนที่จะพร้อมก้าวเดินไปพร้อมกับโชน แดนรักโชนนะ. รักมาก แต่แดนจำเป็นต้องไปจริงๆ ขอโทษอีกครั้งที่ทำให้เสียใจ. แต่ขอให้มันเป็นครั้งเดียวและครั้งสุดท้าย รัก แดนเนียล
-
โชน
ทำไมอ่ะ แดน
-
โชน
ทำไมไม่ฟังกันก่อน
-
3 ปีผ่านไป
-
ณอน
โชนป๊าว่า ป๊าไปเองดีกว่า
-
โชน
ไม่เป็นไรครับป๊า
-
โชน
ผมไปดีกว่า
-
โชน
ป๊าอยู่กับพ่อดีแล้ว. อีกอย่าง. เชนยังไม่หายดี. เดี๋ยวถ้าป๊าไม่อยู่เกิดน้องปวดหัวอีก จะลำบาก
-
ณอน
เอาแบบนั้นหรอ
-
ณอน
งั้นก็ระวังตัวด้วย
-
โชน
ครับ
-
ผ่านไป 30 นาที. รถหรูสีดำมาจอดอยู่หน้างาน
-
โชนก้าวลงจากรถ แล้วเดินเข้าไปในงาน
-
งานใหญ่โต หรูหรา จัดขึ้นในโรงแรมใจกลางเมืองกรุงเทพ. ภายใต้ตรีมงาน หน้ากาก ระหว่างที่ โชนกำลังยืนสังเกตุบรรยากาศภายในงาน
-
วิลเลียม
ก่อนอื่นก็ขอขอบคุณแขกผู้มีเกียรติ ทุกท่านที่มาร่วมงานวันเกิดผม
-
วิลเลียม
ผมยินดีเป็นอย่างยิ่งที่จะบอกข่าวนี้กับทุกคน
-
วิลเลียม
ผมอายุก็เยอะขึ้นทุกวัน
-
วิลเลียม
ก็อยากจะว่างมือจากวงการนี้สักที
-
วิลเลียม
แต่ทุกท่านไม่ต้องเป็นห่วงครับ
-
วิลเลียม
ผมมีคนมารับช่วงต่อจากผม
-
วิลเลียม
นั้นก็คือลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของผม
-
วิลเลียม
แดเนียล
-
ทุกคนปรบมือเสียงดังไปทั่วงาน ยกเว้นโชนที่ตอนนี้สายตาเขาหันไปมองตามเสียงและสายตาคู่อื่น มันทำให้โลกของโชนหยุดหมุนไปทันที
-
โชน
-
เขามองดูแดเนียลที่เดินขึ้นเวที อย่างสง่าผ่าเผย. รอยยิ้มที่อ่อนหวาน ได้โปรยไปทั่วงาน
-
โชนไม่รับรู้อะไรทั้งนั้นในงานต่อไป หัวใจของเขาเต้นแรง หูดับไม่มีเสียงอะไร ได้ยินแต่เสียงของหัวใจ ของตนที่ตอนนี้เต้นแรงมา
-
แดเนียลมองไปทั้วงานก่อนจะหยุดสายตาที่ไว้ที่โชน
-
โชนสดุ้งเล็กน้อยก่อนจะขยับหน้ากากของตนให้เข้าที่. เพื่อบดบังใบหน้า
-
โชนจ้องมองแดเนียลตลอดเวลาจนแดเนียลลงจากเวทีแล้วลงไปที่โต๊ะ
-
โชน
-
โชน
ทำไมถึงเป็นนาย
-
โชน
แดน
-
โชน
นายหนีฉันมา เพราะฉันเป็นมาเฟียไม่ใช่หรอ.
-
โชน
เพราะฉันเป็นนักฆ่า ไม่ใช่หรอ
-
โชน
แล้วทำไม
-
โชน
นาย
-
โชน
ถึงเป็นลูกเค้า
-
คำถามต่างๆ ผลุดขึ้นในหัวของโชน. มันทำให้เค้าสับสน
-
เพราะแดเนียลในตอนนี้ ไม่ใช่ ผช ที่อบอุ่นที่เขารู้จัก
-
แต่เป็นลูกชายของคู่อริของพ่อตัวเอง
-
แดเนียลเป็นลูกของคนที่เป็นเป้าหมายของโชน
-
แล้วแบบนี้ โชนจะทำใจฆ่า วิลเลียมพ่อของแดเนียลได้ไหม
-
. . .
-
หลังจากงานจบลง. โชนได้ขอเข้าพบแดเนียล โดยอ้างว่าสนใจอยากเข้าร่วมลงทุนกับแดเนียล
-
แดเนียล
อ้าว มาแล้วหรอ นั่งสิครับ
-
แดเนียลพูดขึ้น ขนาดยืนหันหลังให้ประตูห้องvip ทันทีที่ได้ยินเสียงปิดประตู
-
โชน
สวัสดีครับคุณแดน
-
แดเนียล
ครับ
-
แดเนียล
เชิญนั่งครับ
-
โชนที่ตอนนี้ใบหน้าอยู่ภายใต้หน้ากาก
-
โชน
ครับ
-
แดเนียล
ผมว่า เราถอดหน้ากากคุยกันดีกว่าครับ
-
โชน
ผมว่าไม่จำเป็นนะครับ
-
แดเนียล
คุณเข้ามาหาผมถึงในห้องส่วนตัว
-
แดเนียล
มันจะไม่เป็นการเสียมารยาทไปหน่อยหรอครับ
-
โชน
ถ้าเรื่องมารยาท ผมมีอยู่แล้วครับ
-
โชน
แต่ผมมักจะใช้กับคนที่ผมเชื่อใจ
-
แดเนียล
แสดงว่าคุณไม่เชื่อใจผม
-
แดเนียล
แล้วถ้าแบบนี้ล่ะ
-
แดเนียลเดินไปหาโชนที่โซฟา. ในมือก็ถือแก้วไวท์. พร้อมกับล้มตัวลงนอนตักของโชน แล้วส่งแก้วไวท์ให้โชนถือไว้
-
โชน
-
โชน
นายจะทำอะไร
-
แดเนียล
แดน
-
แดเนียล
คิดถึง
-
แดเนียล
โชนจังเลย
-
แดเนียล
แล้วโชนละ
-
แดเนียล
คิดถึงแดนบางไหม
-
แดเนียลพูดพร้อมกับดึงหน้ากากออก
-
คนตรงไหนเบิกตากว้าง เพราะตกใจสิ่งที่ แดเนียลพูดออกมา
-
แต่ไม่ทันที่โชนจะได้พูดอะไร แดเนียลก็ดึงโชนลงมาประกบจูบอย่างเร็ว
-
ลิ้นหนาพยายามแทรกเข้าไปในปากบาง แต่อีกฝ่ายกับปิดปากตัวเองไว้แน่นมาก
-
แดเนียลใช้อีกมือ ลูบที่แก้มของโชนเบาๆ ก่อนจะไล้มือไปที่ใบหูและเกียมันเล่นไปมา
-
ในที่สุด ปากบางก็เปิดออกเพราะเริ่มไม่มีอากาศหายใจ ลิ้นหนาตวัดดูดกลืนน้ำในปากไปมาอย่าเอาแต่ใจ ก่อนจะผละปากออก. แล้วคว้าแก้วไวท์กระดกที่เดี๋ยวหมดแก้ว
-
โชนยังคงอึ้งกับการกระทำของแดเนียล
-
แดเนียลจึงอาศัยจังหวะที่โชนเมอลอย รวบตัวโชนและกดลงกับโซฟา. แรงกดมันทำให้โชนตกใจและได้สติกลับมา
-
โชน
แดน
-
โชน
หยุดเดี๋ยวนี้นะ
-
โชน
นายบ้าไปแล้วหรอ
-
แดเนียล
ใครใช้ให้โชนเข้ามาหาแดนเอง
-
แดเนียล
แล้วแบบนี้ จะให้ปล่อยไปง่ายๆงั้นหรอ
-
แดเนียล
ฝันไปเถอะ
-
โชน
แดน
-
โชน
แต่ฉันกับนาย
-
โชน
เราเลิกกันแล้วนะ
-
แดเนียล
แล้วไง
-
แดเนียล
โชนกล้าพูดว่าเลิกหรอ
-
แดเนียล
ถามใจตัวเองดูใหม่
-
แดเนียล
3 ปีที่ผ่านมา
-
แดเนียล
มีวันไหนมังที่โชนลืม แดนได้
-
โชน
แต่แดนก็ทิ้งโชนมา
-
แดเนียลนิ่งไปสักพัก. ก่อนจะทิ้งตัวลงกอดโชนอย่างแน่
-
แดเนียล
แดนขอโทษ
-
แดเนียล
ขอโทษที่ทำให้โชนเจ็บ
-
แดเนียล
แต่แดนไม่มีทางเลือก
-
โชน
ทางเลือก คือแดนควรจะอยู่รอโชน
-
แดเนียล
ไม่ได้. ถ้าแดนไม่หนีมา โชนก็จะ
-
โชน
ก็จะอะไร
-
แดเนียล
ป่าว
-
โชน
งั้นเราก็คงหมดเรื่องจะคุยกันแล้ว
-
โชนผลักแดเนียลออกจากตัวอย่างเต็มแรก แล้วลุกขึ้นเดินออกจากห้องไป
-
แดเนียล
โธ่โว้ยยย!
-
แดเนียลหงุดหงิดกับท่าที่ของโชน. เค้ารู้ได้โดยทันที่ว่าตอนนี้ โชนเกลียจเค้ามาขนาดไหน
-
ฝั่งของโชน
-
โชน
จะเต้นทำไมนักหนา
-
โชน
ไอ้หัวใจทรยศ
-
โชน
ลืมไปแล้วหรือไง
-
โชน
ว่าต้องเจ็บเพราะเขาขนาดไหน
-
โชนพูดกับตอนเองระหว่างทางที่นั่งรถกลับบ้าน
-
วายุ
อ้าว โชน
-
วายุ
กลับมาแล้วหรอลูก
-
วายุ
ทำไมหน้าตาเป็นแบบนั้น
-
โชน
ไม่มีอะไรครับ
-
โชน
ผมเหนื่อย
-
โชน
ขอตัวก่อน
-
วายุ
ลูกเป็นไรอ่ะคุณ
-
ณอน
อ้าว
-
ณอน
ถามผม
-
ณอน
ผมจะรู้ไหม
-
เชน
เดี๋ยวผมไปดูเองครับ
-
วายุ
ก็ได้
-
วายุ
พ่อฝากด้วยนะ
-
เชน
ครับ
-
. . .
-
ก๊อก ก๊อก
-
เชน
พี่ ผมเอง
-
โชน
เข้ามา
-
เชน
พี่เป็นอะไรอ่ะ
-
เชน
พ่อกับป๊าเป็นห่วง
-
โชน
พอดีไปเจอคนที่ไม่น่าเจอเข้า
-
เชน
คนที่ไม่อยากเจอ
-
เชน
อย่าบอกนะว่า
-
เชน
พี่แด. อืมมมม
-
โชน
อย่าเสียงดัง/เอามือปิดปากเชน
-
โชน
อืม ใช่
-
เชน
ได้ไง
-
เชน
อะไร
-
เชน
อย่างไง
-
เชน
งง
-
โชน
เค้าเป็นลูกชายของวิลเลียม
-
เชน
ห๊าาาาาาา
-
โชน
ชู้ๆๆๆๆๆๆๆ
-
โชน
จะเสียงดังทำไมเนี่ย
-
โชน
เดี๋ยวป๊ากับพ่อก็ได้ยินหรอ
-
เชน
อ่อ. ลืมไป
-
โชน
นั้นแหละ
-
เชน
แล้วตอนคบกันพี่ไม่รู้เลยหรอว่าพ่อเค้าเป็นใคร
-
โชน
เคยเจอสะทีไหน. ไปทีไหร่ก็ไม่เคยอยู่บ้าน
-
โชน
แถมแดนเรียกแด๊ดดี้ทุกคำใครจะไปรู้
-
โชน
ว่าพ่อเขาชื่ออะไร
-
เชน
แล้วพี่แดนทำไง
-
โชน
ก็เหมือนเสียใจนะ
-
โชน
และก็เหมือนปิดบังอะไรไว้อยู่
-
เชน
มันต้องมีเหตุผล
-
เชน
ที่ทำให้พี่แดนทิ้งพี่ไปแบบนั้น
-
เชน
คนอย่างพี่แดนนะหรอจะยอมแพ้อะไรง่าย
-
เชน
ขนาดรักพี่นะ ทนตามติดพี่เป็นสิบปี ยังทนได้เลย
-
เชน
แต่นี้
-
เชน
ผมว่าเหตุผลมันต้องเกี่ยวกับพี่แน่นอน
-
โชน
นั้นสิ
-
โชน
พี่ว่า
-
โชน
พี่ต้องลงมือเองแล้วล่ะ
-
เชน
พี่จะทำอะไร
-
โชน
อยากได้ลูกเสือก็ต้องเข้าถ้ำเสือ
-
เชน
เอางั้นเลยหรอพี่
-
โชน
อืม
-
โชน
แกช่วยพี่หน่อย
-
เชน
ได้สิ
-
โชนกระซิบบอกแผนการ ให้เชนฟัง
-
จบตอน
-
Metamgkh
เป็นไงกันบาง. สบายดีไหมค่ะทุกคน
-
Metamgkh
ช่วงนี้โควิดมาอีกแล้ว
-
Metamgkh
รักษาสุขภาพกันด้วยนะ
-
Metamgkh
ใกล้สิ้นปีแล้วงานก็จะล้นๆมือหน่อย
-
Metamgkh
อย่างไงถ้าหายไปนานก็อย่ากันนะ
-
Metamgkh
อย่าลืมกดไล กดแชร์ กดติดตามกันเยอะๆนะ
-
Metamgkh
จะได้ไม่พลาดตอนต่อไป
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()