01 เด็กของข้า
-
ณ อาณาจักรซอนโจ
-
ในราชวังซอนโจ
-
°°°
-
ห้องส่วนตัวจองกุก
-
👑จองกุก
เป็นวันที่หน้าเบื่อชะมัด!!
-
👑จองกุก
(มองนอกหน้าต่างราชวัง)
-
👑จองกุก
ไปถามมาซะ!! ว่าวันนี้มีใครอายุถึงเกณฑ์เข้าทาสรบแล้วบ้าง!!
-
(องครักษ์รับใช้ในวัง) โฮซุน
รับทราบครับ!
-
ผ่านไปสักพัก
-
👑จองกุก
ได้เรื่องไหมเนี่ย!!!
-
👑จองกุก
(นั่งบนเก้าอี้)
-
(องครักษ์รับใช้ในวัง) โฮซุน
(วิ่งเข้ามา)
-
(องครักษ์รับใช้ในวัง) โฮซุน
(คุกเข่า)
-
(องครักษ์รับใช้ในวัง) โฮซุน
ทาสนามว่า วี มีอายุถึงเกณฑ์ทาสรบแล้วครับ
-
👑จองกุก
คนเดียว!?
-
(องครักษ์รับใช้ในวัง) โฮซุน
ครับ
-
👑จองกุก
เหอะ! ถ้างั้นข้าจะฝึกวิชารบเขาเอง
-
👑จองกุก
จำนวนคนน้อยเกินไป! เก็บเงินค่าฝึกไว้กินเหล้าดีกว่า
-
👑จองกุก
วันนี้อากาศแจ่มใส่นัก เตรียมองครักษ์ให้ข้าหนึ่งหมู่
-
👑จองกุก
ข้าจะไปเดินเล่นในสวนใหญ่
-
👑จองกุก
...เร็วๆ!!!
-
(องครักษ์รับใช้ในวัง) โฮซุน
คะ..ครับ
-
ผ่านไป 2 นาที
-
ณ สวนใหญ่ในราชวังซอนโจ
-
👑จองกุก
นี่มันช่วงอะไร ทำไมต้นไม้ดอกไม้จึงออกพืชพรรณได้งดงามขนาดนี้
-
(หัวหน้าหมู่องครักษ์) จียงเว
นี่อยู่ในช่วงฤดูใบไม้ผลิครับ จึงออกต้นงดงามกว่าฤดูอื่นๆ
-
👑จองกุก
(เดินดูต้นไม้)
-
วี
อ้าาาาาาา!!!!
-
👑จองกุก
เสียงอะไรน่ะ!!
-
ตุบบบ!!!
-
วี
โอย...เจ็บๆๆ
-
(หัวหน้าหมู่องครักษ์) จียงเว
เดี๋ยวพวกผมไปดูเอง
-
👑จองกุก
ไม่ต้อง! ข้าไปเอง!
-
👑จองกุก
(เดินไปดู)
-
วี
(มอง)
-
วี
ใครน่ะ..
-
👑จองกุก
หึ (แสยะยิ้ม)
-
👑จองกุก
ตกจากต้นไม้อย่างนั้นหรอ
-
วี
ใช่ ข้าว่าจะมาฝึกความสามารถเพื่อเป็นทาสรบน่ะ
-
วี
เจ้ามาทำอะไรหรอ
-
(หัวหน้าหมู่องครักษ์) จียงเว
บังอาจนัก!!! ใช้วาจาเช่นนี้ได้อย่างไร!!!
-
👑จองกุก
ไม่ต้อง!! จียงเว!
-
👑จองกุก
...เจ้าชื่ออะไร(มองวี)
-
วี
ข้าชื่อวี เจ้าล่ะ
-
👑จองกุก
(ยิ้ม) ข้าจองกุก
-
วี
อ๊ะ!! องค์รัชทายาทหนิ!! //คิดในใจ
-
วี
(คุกเข่า)
-
วี
ขออภัยที่ล่วงเกินครับ
-
👑จองกุก
ไม่เป็นไรๆ
-
👑จองกุก
(หันไปมององครักษ์)
-
👑จองกุก
เด็กนี่อยู่ในความดูแลของข้า หากใครทำอัตรายแม้แต่นิด โทษคือกักขังตลอดชีพ (ขมวดคิ้ว)
-
👑จองกุก
เข้าใจใช่ไหม!!
-
ครับ!! (องค์รักษ์ทุกคนพูดขึ้นพร้อมกัน)
-
👑จองกุก
องค์รักษ์ทั้งหมดจงกลับไปซะ
-
👑จองกุก
ข้าจะเริ่มฝึกการรบให้เด็กของข้า
-
(หัวหน้าหมู่องครักษ์) จียงเว
(นำองค์รักษ์กลับฐานวัง)
-
°°°
-
👑จองกุก
มานี่สิวี
-
วี
ครับ
-
👑จองกุก
(เดินมาที่ต้นไม้สูงใหญ่ต้นหนึ่ง)
-
👑จองกุก
ด้านบนมีผลไม้ที่สามารถประทังชีวิตได้ หากเจ้าสามารถปีนขึ้นไปเก็บลงมาให้ข้าได้
-
👑จองกุก
เราจะไปสู่ทักษะเอาชีวิตรอดขั้นต่อไป
-
วี
(มองขึ้นไปบนยอดต้นไม้)
-
วี
ฮึกก! สูงชะมัด...//คิดในใจ
-
👑จองกุก
ทำไมตัวสั่นอย่างงั้นวะเนี่ย//คิดในใจ
-
👑จองกุก
อ่าวเฮ้ย เร็วๆดิ
-
วี
ผมไม่ค่อยถนัดด้านการปีนครับ ดูจากความสูงต้นไม้ไม่ต่ำกว่า5เมตร
-
วี
หากตกลงมาโดยใช้หัวคว่ำลงอาจทำให้เสียชีวิตได้ หรือหากใช้ขาลงโดยผิดวิธีก็ขาหักได้ครับ
-
วี
ผมยังปีนไม่แข็ง มีร้อยละความเสี่ยงที่จะบาดเจ็บอย่างมาก จึงไม่อยากเริ่มปีนจากต้นไม้สูงๆ
-
👑จองกุก
เป็นทาสอายุเพียงเท่านี้ ทำไมจึงรู้มากนัก
-
วี
ข้าเรียนรู้จากผู้ใหญ่ หรือบางครั้งก็ทดลองด้วยตนเองน่ะครับ
-
👑จองกุก
ถ้างั้นเจ้าฟังข้านะ!!
-
👑จองกุก
หากเจ้าไม่กล้าที่จะทำอะไรเมื่อเป็นทาสรบ
-
👑จองกุก
รู้ใช่ไหมว่าราชามีกฎสั่งว่าอย่างไร!!
-
วี
ประหารชีวิต ครับ...
-
👑จองกุก
เจ้าก็รู้ดีอยู่แล้วหนิ ดังนั้นถ้าเจ้าไม่อยากตาย ก็จงอย่ากลัวที่จะสู้
-
วี
ผมเป็นเด็กชายที่เกิดมาอ่อนแอที่สุด..ผมจึงเตรียมใจเรื่องนี้ไว้แล้วครับ..
-
👑จองกุก
นี่เจ้า!! ฟังที่ข้าพู...
-
(ราชา) คิงลีทาว
จองกุก!!
-
(ราชา) คิงลีทาว
(เดินมา)
-
(ราชา) คิงลีทาว
นี่คือทาสที่เจ้าจะฝึกเองโดยเฉพาะงั้นรึ (มองที่วี)
-
👑จองกุก
ใช่ครับ! ท่านพ่อ
-
(ราชา) คิงลีทาว
ถ้างั้น! ลองใช้ทักษะการปีนให้ดูหน่อย!!
-
👑จองกุก
แม่งเอ้ย เวรจริง!!//คิดในใจ
-
วี
ท่านจองกุกช่วยผมด้วย ตายแน่ๆเลย😢//คิดในใจ
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น