ก๊อก ก๊อก ก๊อก จากนั้นก็ใช้คีย์การ์ดเปิดเข้าไป
ท่านค่ะอาหารมาส่งแล้วค่ะ ท่านค่ะ ท่าน
จากนั้นเธอก็มองไปรอบๆห้อง โห! ห้องอย่างสวย ต้องมีเงินเท่าไหร่ถึงจะได้อย่างนี้เนี้ย พูดไปโดยไม่รู้เลยว่าเจ้าของห้องมายืนอยู่ข้างหลังเธอพร้อมกระซิบที่ข้างหูเธอ
"ก็หลายล้านอยู่นะ" หญิงสาวสะดุ้งตกใจแล้วหันหน้ามาทางเขาแล้วก้มหน้า อย่างอายๆ
เอ่อคือ ขอโทษค่ะท่าน เอออาหารว่างอยู่บนโต๊ะค่ะทานให้อร่อยนะค่ะพูดบอกผู้บริหารไปทั้งที่ยังก้มหน้าอยู่อย่างนั้น ขอตัวค่ะ
จะรีบไปไหนล่ะสาวน้อยไม่เจอกันหลายวันจำกันไม่ได้เหรอหึ ไม่พูดเปล่าพลางก้มหน้ามาหอมแก้มใสของเธออีก
นี่ท่าน!!! น้ำหอมตกใจ คุณ! ไอ้โรคจิต
จุ๊ๆคนสวยพูดไม่เพราะเลยจะผ่านฝึกงานไหมเนี่ย
หญิงสาวถอนหายใจ "ขอตัวค่ะหมดเวลางานแล้ว"
จะไปไหนที่เธอเหยียบเท้าฉันเธอต้องโดนลงโทษมานี่ ปล่อยๆ
ปล่อยนะไอ้โรคจิต ปล่อย!!
จากนั้นเลโอก็พักเธอลงบนเตียง
ปล่อยฉัน ปล่อย
ไม่เธอต้องให้ฉันเอาเธอน้ำหอม
ไม่ปล่อยฉันไอ้โรคจิต
จากนั้นชายหนุ่มก็ จัดการจูบปากน้ำหอมอย่างเร่าร้อนพร้อมกับแรกลิ้นเข้าไปสอดแทรกเกี่ยวลิ้นในโพลงปากเล็กอย่างดูดดื่ม น้ำหอม
อื้มปล่อยๆๆๆๆๆ ฉันไม่ขายตัวปล่อย
แต่ชายหนุ่มก็หาฟังไม่ จัดการซุกไซร้คอหญิงสาวไปเรื่อยหญิงสาวก็ทั้งดิ้นทัก ทุบหลังชายหนุ่ม เลโอเลื่อนมือไปขย้ำทรวงอกงามที่นูนเด่นในเสื้อพนักงานอย่างเมามันจากนั้นก็เลื่อนลงไปตรงจุดสงวนของหญิงสาวพร้อมลูบไล้อย่างกับเจอของเล่นใหม่
อย่า... ปล่อย
เลโอเลื่อนหน้าจากลำคอขาวไปจูบที่ปากเล็กดังเดิมพร้อมมือสอดเข้าไปในแพนตี้ตัวน้อยของเธอและใช้นิ้วบดขยี้จุดเสียวพร้อมทั้งเอานิ้วแหย่เข้าไปในรูของเธอ แน่นจังน้ำหอม นี้แค่นิ้วยังตอดขนาดนี้แล้วถ้าเอาเอ็นฉันเข้าไปจะตอดขนาดไหนเนี่ย
อื้ม ปล่อยฉันไปเถอะ น้ำหอมรู้สึกแปลกๆ เหมือนใจจะขาดเสียให้ได้ อ้ะ ซี๊ด เสียงครางเพราะความเสียวกำลังก่อตัว