ก๊อก ก๊อก ก๊อก จากนั้นก็ใช้คีย์การ์ดเปิดเข้าไป

 

 

ท่านค่ะอาหารมาส่งแล้วค่ะ ท่านค่ะ ท่าน

 

จากนั้นเธอก็มองไปรอบๆห้อง โห! ห้องอย่างสวย ต้องมีเงินเท่าไหร่ถึงจะได้อย่างนี้เนี้ย พูดไปโดยไม่รู้เลยว่าเจ้าของห้องมายืนอยู่ข้างหลังเธอพร้อมกระซิบที่ข้างหูเธอ

 

"ก็หลายล้านอยู่นะ" หญิงสาวสะดุ้งตกใจแล้วหันหน้ามาทางเขาแล้วก้มหน้า อย่างอายๆ

 

เอ่อคือ ขอโทษค่ะท่าน เอออาหารว่างอยู่บนโต๊ะค่ะทานให้อร่อยนะค่ะพูดบอกผู้บริหารไปทั้งที่ยังก้มหน้าอยู่อย่างนั้น ขอตัวค่ะ

 

 

จะรีบไปไหนล่ะสาวน้อยไม่เจอกันหลายวันจำกันไม่ได้เหรอหึ ไม่พูดเปล่าพลางก้มหน้ามาหอมแก้มใสของเธออีก

 

 

 นี่ท่าน!!! น้ำหอมตกใจ คุณ! ไอ้โรคจิต

 

 

จุ๊ๆคนสวยพูดไม่เพราะเลยจะผ่านฝึกงานไหมเนี่ย

 

หญิงสาวถอนหายใจ "ขอตัวค่ะหมดเวลางานแล้ว"

 

จะไปไหนที่เธอเหยียบเท้าฉันเธอต้องโดนลงโทษมานี่ ปล่อยๆ

 

ปล่อยนะไอ้โรคจิต ปล่อย!!

 

จากนั้นเลโอก็พักเธอลงบนเตียง 

 

ปล่อยฉัน ปล่อย

 

ไม่เธอต้องให้ฉันเอาเธอน้ำหอม

 

ไม่ปล่อยฉันไอ้โรคจิต

 

จากนั้นชายหนุ่มก็ จัดการจูบปากน้ำหอมอย่างเร่าร้อนพร้อมกับแรกลิ้นเข้าไปสอดแทรกเกี่ยวลิ้นในโพลงปากเล็กอย่างดูดดื่ม น้ำหอม

 

อื้มปล่อยๆๆๆๆๆ ฉันไม่ขายตัวปล่อย

 

แต่ชายหนุ่มก็หาฟังไม่ จัดการซุกไซร้คอหญิงสาวไปเรื่อยหญิงสาวก็ทั้งดิ้นทัก ทุบหลังชายหนุ่ม เลโอเลื่อนมือไปขย้ำทรวงอกงามที่นูนเด่นในเสื้อพนักงานอย่างเมามันจากนั้นก็เลื่อนลงไปตรงจุดสงวนของหญิงสาวพร้อมลูบไล้อย่างกับเจอของเล่นใหม่

 

อย่า... ปล่อย 

 

เลโอเลื่อนหน้าจากลำคอขาวไปจูบที่ปากเล็กดังเดิมพร้อมมือสอดเข้าไปในแพนตี้ตัวน้อยของเธอและใช้นิ้วบดขยี้จุดเสียวพร้อมทั้งเอานิ้วแหย่เข้าไปในรูของเธอ แน่นจังน้ำหอม นี้แค่นิ้วยังตอดขนาดนี้แล้วถ้าเอาเอ็นฉันเข้าไปจะตอดขนาดไหนเนี่ย

 

 

อื้ม ปล่อยฉันไปเถอะ น้ำหอมรู้สึกแปลกๆ เหมือนใจจะขาดเสียให้ได้ อ้ะ ซี๊ด เสียงครางเพราะความเสียวกำลังก่อตัว