วันอาทิตย์ 

“เห้ออ เสร็จสักที” 

เสียงหวานพึมพำกับตัวเองหลังจากทำความสะอาดห้องนอนน้อย ๆ ของตัวเองเสร็จเรียบร้อยแล้ว ถึงแม้หอและห้องที่เธออาศัยอยู่นั้นจะเก่า แต่เธอก็ทำความสะอาดตลอด ไม่เคยปล่อยให้ฝุ่นเคอะเลยก็ว่าได้ 

วันนี้เธอมีแค่งานตอนเย็นนั่นก็คือที่ร้านอาหาร ดังนั้นในช่วงกลางวันก็ถือว่าเป็นช่วงเวลาในการพักผ่อนของเธอ 

 

ก็อกๆๆๆ 

ร่างบางที่กำลังจะไปหยิบผ้าเช็ดตัวเพื่ออาบน้ำชะงักเมื่อมีคนมาเคาะประตูห้อง คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัยก่อนจะคลายออกเมื่อมีเสียงตะโกนข้ามมา เสียงป้าจิตข้างห้องนั่นเอง... 

“ฝุ่นนี่ป้าเอง” 

“ค่ะ ป้ามีอะไรรึเปล่าคะ” เสียงหวานเอ่ยถามหลังจากเปิดประตูออกไป 

“วันนี้ฝุ่นว่างรึเปล่าลูก” 

“ว่างช่วงบ่ายค่ะ แต่ตอนเย็นฝุ่นมีงาน ป้าจิตมีอะไรรึเปล่าคะ” 

“ไม่ต้องเกรงใจฝุ่นเลยนะป้า มีอะไรบอกฝุ่นได้” 

เสียงหวานเอ่ยบอกอีกครั้งเมื่อเห็นว่าป้าจิตมีท่าทางลังเลและเกรงใจเธอ 

“คือไอ่หวานมันไม่สบาย ป้าต้องพาไปโรงพยาบาล ป้าเลยอยากจะขอให้ฝุ่นไปทำงานแทนป้าได้มั้ยลูก “ 

“ได้สิคะป้า เรื่องแค่นี้เองถือว่าฝุ่นรับงานเสริมละกัน”  เธอตอบตกลงทันทีโดยไม่ลังเลเลยสักนิด 

“ขอบใจมากนะลูก ไม่ต้องกังวลเจ้าของห้องคนนี้เค้าใจดีและเป็นกันเองมาก” 

“ค่ะ ป้าเองก็ไม่ต้องกังวลนะคะ พาน้องไปโรงพยาบาลเถอะค่ะ” 

“ขอบใจนะลูก ขอบใจจริงๆ” 

เธอยิ้มออกมาเมื่อป้าจิตมีท่าทีคลายกังวล ตากลมมองหญิงสูงวัยที่กลับห้องไปด้วยความรู้สึกหลากหลาย 

ณ ที่พักราคาถูกแห่งนี้ ในคราแรกที่เธอเข้ามาอาศัยก็ได้ป้าจิตนี่แหละที่คอยช่วยและดูแลเธอ ป้าข้างห้องที่อาศัยอยู่กับหลานสองคนตามลำพัง หลานที่ลูกสาวแกเอามาทิ้งไว้ให้แล้วหนีไป แต่แกก็เลี้ยงด้วยความรักและความเอาใจใส่ถึงแม้จะต้องทำงานหนักเพียงใดก็ตาม 

ป้าจิตแกทำงานเป็นแม่บ้านที่คอยทำความสะอาด ซึ่งมีทั้งบ้านและคอนโดบ้างตามงานที่แกรับ และการที่ฝุ่นช่วยรับคำขอของป้าแกก็ไม่ได้เหลือบ่ากว่าแรงของเธอ ถ้าเทียบกับความช่วยเหลือที่ป้าจิตมอบให้เธอ งานนี้จิ๊บๆๆ 

พูดแล้วก็เตรียมตัวออกไปทำงานดีกว่า ดีจังจะได้เงินเพิ่มอีกละ....... 

 

 

 

คอนโด xxxxx 

มือเล็กกำกระดาษที่ป้าจิตจดที่อยู่สถานที่ที่เธอจะต้องมาทำความสะอาดวันนี้พร้อมแหงนมองตึกที่สูงระคนเสียดฟ้าตรงหน้า น่าจะใช่ที่นี่แหละ......เมื่อพึมพำกับตัวเองเสร็จก็เดินเข้าไปยื่นบัตรให้รปภ.ต้องยอมรับว่าที่นี่เรื่องความปลอดภัยเค้าเข้มงวดจริงๆ แต่ก็อย่างว่าแหละนะคอนโดหรูซะขนาดนี้ความปลอดภัยก็ต้องหนาแน่นเป็นธรรมดา 

  

ฝุ่นยืนอยู่หน้าห้องตามที่ป้าจิตได้จดไว้ให้ เมื่อแน่ใจแล้วว่าใช่ห้องนี้มือบางจึงแตะคีย์การ์ดสำรองแล้วเปิดประตูเข้าไป 

เงียบ...........ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบเหมือนไม่มีคนอยู่ แต่ก็ไม่ได้แปลกที่มันจะเงียบ เพราะป้าจิตบอกไว้ว่าเจ้าของห้องชอบตื่นสาย และนี่คงเป็นเหตุผลที่เขาอนุญาตให้ใช้คีย์การ์ดสำรองเปิดห้องได้ คงไม่อยากให้รบกวนการนอนของเขาสักเท่าไหร่ 

ฝุ่นกวาดมองไปยังรอบๆห้อง เท้าเล็กก้าวสำรวจไปทั่วห้องหรูด้วยความตื่นตาตื่นใจ ห้องหรูที่ตกแต่งตามสไตล์ผู้ชาย มีโซนทำครัว ห้องนอนหนึ่งห้อง ห้องน้ำด้านอกและโซนนั่งเล่น จะว่าไปก็ไม่ได้รกอะไรมากทำความสะอาดเพียงเล็กน้อยก็น่าจะเสร็จแล้ว 

“ต้องทำงานอีกกี่ชาติเนี่ยถึงจะได้อยู่ห้องแบบนี้บ้าง” 

ถ้าเทียบกับห้องเธอแล้วเหมือนคนละโลกเลย เสียงหวานพึมพำกับตัวเองก่อนจะเริ่มลงมือทำความสะอาดทุกซอกทุกมุมของห้องหรูนี้ยกเว้นแต่ห้องนอนที่เจ้าของกำลังนอนเท่านั้น 

 

1 ชั่วโมงผ่านไป 

“ไม่กินแล้วจะซื้อมาไว้ทำไม เสียดายของ” 

ร่างบางบ่นไม่จริงจังนักเมื่อเธอเปิดตู้เย็นแล้วพบกับผักและเนื้อที่เริ่มเน่าเสีย และเธอก็เดาไปแล้วด้วยว่าเจ้าของห้องซื้อมาแล้วไม่นำมาทำอาหาร 

“แล้วนี่กินแต่เบียร์รึไงกัน” 

เสียงหวานบ่นพึมพำกับตัวเองอีกครั้งเมื่อในถังขยะนั้นมีแต่ขวดเบียร์ที่กินหมดแล้ว ร่างเล็กก้ม ๆ เงย ๆ กับขยะตรงหน้าโดยหารู้ไม่ว่า คนที่เธอคิดว่าหลับอยู่นั้นได้ตื่นและยืนอยู่ข้างหลังของเธอแล้ว 

“ทำอะไร” 

เสียงเข้มที่เอ่ยอย่างดุดัน จนร่างเล็กสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะหันหลังกลับไปยังต้นเสียง 

“นา...นายยย นี่ห้องนายเหรอ” 

ตากลมเบิกกว้างเมื่อร่างสูงของใครบางคนที่เธอไม่อยากเจอที่สุดปรากฏตรงหน้าเธอ บ้าจริงนี่มันเรื่องอะไรกัน โลกมันแคบขนาดนี้เลยเหรอ เมื่อวานก็เจอ มาวันนี้ก็เจออีก 

“อืม มาแทนป้าจิต?” 

คิ้วเข้มขมวดด้วยความสงสัยก่อนจะถามออกมา 

“อ๋อใช่ ฉันมาทำความสะอาดแทนป้าจิตหน่ะ” 

เมื่อเรียกสติกลับมาได้เสียงเล็กจึงเอ่ยบอกไป มือบางชุ่มไปด้วยเหงื่อ บ้าจริงทำไมต้องมาเจอเขาในตอนที่ทำงานตลอดเลย 

แก้มนวลเริ่มร้อนเมื่อร่างสูงตรงหน้าเปลือยท่อนบนอยู่ ผมดกดำที่ชี้โด่ชี้เด่บ่งบอกว่าเขาพึ่งตื่น ถึงผมจะยุ่งเหยิงแค่ไหนแต่กลับส่งให้ใบหน้าคมหล่อเซ็กซี่ขึ้นไปอีก จนเธอกลืนน้ำลายแทบไม่ทัน บ้าสิยัยฝุ่น....ดึงสติตัวเองกลับมาก่อน 

“รบกวนการนอนของนายเหรอ” 

“เปล่า ทำต่อเถอะ ” 

ร่างสูงไม่ได้ว่าอะไรแต่หันหลังกลับเดินไปยังห้องนอนของเขาเหมือนเดิม อะไรของเขา 

“เห้ออออ” 

ร่างบางเผลอถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก เมื่อร่างสูงปิดประตูห้องนอน ดีเหมือนกันที่เขากลับเข้าไปในห้อง ถ้าเขายังยืนอยู่เธอคงอึดอัดแน่ เมื่อดึงสติกลับมาแล้วฝุ่นก็รีบลงมือทำความสะอาดต่อทันที รีบทำจะได้รีบกลับ 

ไม่อยากเจอแต่กลับกลายเป็นว่าเธอมาหาเขาถึงที่ บ้าจริง 

  

ผ่านไปสักพักห้องครัวที่ปกติก็ดูเหมือนจะไม่ได้ใช้งานอยู่แล้ว พอได้ทำความสะอาดและจัดของ ก็ดูเป็นระเบียบมากขึ้น ตู้เย็นที่มีของเน่าและดีปะปนกันอยู่ เธอก็จัดการให้จนมีแต่ของดีๆ 

“เห้อออ เสร็จสักที ไม่ใช่เล่นๆเลยนะเนี่ย” 

เสียงหวานบ่นกับตัวเอง มือเล็กปาดเหงื่อที่ซึมออกมาลวก ๆ ตากลมกวาดมองไปรอบ ๆ ห้องเพื่อเช็คความเรียบร้อย คงมีอีกแค่ที่เดียวแหละที่ยังไม่ได้ทำ ห้องนอนเขาไง..... 

เอาไงดี ค่าแรงที่เขาจ่ายให้ป้าจิต ป้าจิตก็ให้เธอมาแล้วด้วย ฝุ่นลังเลอยู่สักพักก่อนตัดสินใจเดินตรงไปยังห้องนอนของเขา มือเล็กกำหมัดยกขึ้นหมายจะเคาะห้องนอนของเจ้าของห้อง 

ผลัวะ!! 

แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้เคาะ ประตูที่ปิดอยู่ก็ถูกเปิดออกโดยคนข้างในซะก่อน ร่างสูงที่อาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้วอยู่ในชุดเสื้อยืดสีดำกับกางเกงยีนส์ธรรมดา แต่ก็ยังหล่อคมเหมือนเดิม เขานี่มันลูกรักพระเจ้าหรือยังไงกัน 

ตากลมเบิกกว้างเมื่อสบเข้ากับร่างสูง คิ้วเข้มขมวดด้วยความสงสัยเมื่อเห็นเธอยืนอยู่หน้าห้อง 

“เอ่ออ ห้องนอนของนายจะให้ทำความสะอาดด้วยมั้ย” 

“ไม่เป็นไร” เสียงเข้มเอ่ยพร้อมมองมยังเธอด้วยสายตาเรียบนิ่ง 

“อ่อ งั้นฉันกลับเลยนะ ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว” 

“อืม” 

บทสนทนาของทั้งคู่จบเพียงเท่านี้ ฝุ่นจึงหันหลังเดินออกมา ขาเรียวก้าวไปยังห้องครัวเพื่อหยิบถุงขยะที่มัดปากเรียบร้อยแล้ว เพื่อเอาลงไปทิ้งด้วย 

“เดี๋ยวเอาไปทิ้งเอง”  เสียงเข้มเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นร่างบางยกถุงขยะ 

“ไม่เป็นไร ยังไงฉันก็ลงไปข้างล่างอยู่แล้ว เดี๋ยวทิ้งให้” 

พูดจบร่างบางก็เปิดประตูออกจากห้องเขาทันที โดยไม่ได้หันกลับไปมองเลยว่าคนตัวโตมองมาด้วยความหงุดหงิดแค่ไหน 

ตาคมมองคนตัวเล็กที่พ้นประตูห้องของเขาไปด้วยความหงุดหงิด เมื่อคืนเขาดื่มหนักไปหน่อยเลยตื่นสาย ไม่คิดว่าตื่นมาแล้วจะเจอกับเธอ ร่างเล็กที่เขาจำได้ทันทีเพียงแค่เห็นจากข้างหลัง กลิ่นหอมอ่อนๆที่เป็นเอกลักษณ์ของเจ้าตัวเขาก็ยิ่งมั่นใจว่าคือเธอ 

ป้าจิตก็บอกไว้แหละว่าจะมีคนมาทำงานแทนแก แต่ไม่คิดว่าจะเป็นผู้หญิงคนนี้ 

ถ้าไม่นับคืนนั้นในแต่ละครั้งที่เจอกันก็จะเป็นสถานการณ์ที่เจ้าตัวทำงานตลอด จะขยันอะไรขนาดนั้น……….