ท่านโฮเทอิ!!

แต่ท่านคือนายของข้า

ท่านโฮเทอิ...

5555555

ไม่นึกเลยว่าเทพแห่งความสุขอย่างเจ้า

จะตะคอกใส่คนอื่นเป็นด้วย

โฮเทอิ!!

หากไม่เห็นแก่หน้าตาที่งดงามของเจ้า

ข้าคงทำรอยบนหน้าเจ้าไปแล้ว

พวกเจ้าหยุดได้แล้ว

คาราวะท่านฟุคุโระ

วันนี้มีเหตุอันใด

จูนิโระอยู่ไหน

ข้าอยู่นี่ขอรับ

ไหนเจ้ากล่าวมาสิว่ามีปัญหาอะไร

เรื่องมันใหญ่โตขนาดไหน

ถึงกับต้องเรียกข้ามา

เรื่องของโฮเทอิขอรับ

เพื่อนข้าอย่างงั้นหรอ

เพื่อนของข้าทำอะไรให้

ทำไมเจ้าต้องลากเข้ามาแบบนี้

พวกเจ้าหยุดก่อน

ข้าต้องการฟังสิ่งที่จูนิโระต้องการจะบอก

จากเหตุการในทุกๆเดือน

ท่านสังเกตุไหมว่ามีเทวดาและนางฟ้าตายในทุกๆเดือน

เหตุผลที่พวกเขาตาย

ก็เพราะใบหน้าของเจ้ายังไงละ!

มีแต่คนอย่างครอบครอง

จนต้องลงมือฆ่ากันเอง

นายท่านข้าผิดตรงไหนที่เกิดมามีหน้าตาแบบนี้

นั้นมันเป็นความผิดได้ยังไงกัน

ช่างเป็นเหตุผลที่ปัญญาอ่อนเสียจริง

เจ้าภูติชั้นต่ำ

เจ้ามีสิทธิ์อะไรมาเถียงแบบนี้

ใครสั่งให้เจ้าพูด

นี่--

...

อืมจากการที่ข้าได้ฟังมา

มันไม่ใช่ความผิดของโฮเทอิเลยสักนิด

แต่นี่เป็นเมืองสวรรค์เราต้องการรับฟังเสียงจากผู้คนที่นี่ด้วย

โทษของเรื่องนี้คืออะไร?

โดนเนรเทศออกจากเมืองสวรรค์ขอรับ

...

มันแรงเกินไปไหม

ถึงขนาดนี้เลยรึ!

ข้าว่ามันไม่โอเค

ท่านฟุคุโระได้โปรดพิจารณา!

เรื่องนี้ข้าไม่สามารถทำอะไรได้

หึ...

สะใจเจ้าเลยสินะซาสุกิ

ก็แอบเสียดายเหมือนกันนะ

ฮึก..ท่านโฮเทอิของข้า

ทำไมเรื่องแบบนี้ต้องเกิดขึ้นด้วย

ท่านคือเทพที่ดีขนาดนี้

อ่อนโยน

งดงามกว่าใครๆ

นายท่านฮึก!!

คุยกันพอใจรึยัง

ถึงเวลาที่จะต้องฟังเสียงของผู้คนในเมืองแล้ว

ข้า!!!

ข้าขอลงการเนรเทศ

ท่านโฮเทอิทำให้สามีของข้าตาย

เพราะแค่แย่งชิงท่านผู้นี้

ข้าด้วยๆ

น้องชายของขเาตายเพราะท่าน!

ในตอนนี้ผลก็ออกมาเป็นที่เรียบร้อย

เจ้า!

โฮเทอิเทพเจ้าแห่งความสุข

จะโดนสั่งเนรเทศไปในโลกของมนุษย์

ไปจุติใหม่เป็นคนธรรมดา

ตั้งแต่วันพรุ่งนี้

ขอจบการประชุมเพียงเท่านี้

โฮเทอิ!!

ฮึก...ฮืออออ

นายท่านฮืออแ

โฮเทอิ...

ข้ารับไม่ได้

เจ้าจะจากพวกเราไป

เพราะความผิดบ้านี่

ช่างเป็นความผิดที่...

ไร้สาระยิ่งนัก!!!

พวกนั้นตายเพราะกิเลสของตนเองรึป่าว

ทำไมถึงทำแบบนี้

พวกนั้นต้องจงใจอยากเนรเทศเจ้าลงไปแน่ๆ

ขอกอดได้ไหม...

นายท่าน

ท่านฟุคุโระมาหาค่ะ

ค่ะ

โฮเทอิ

ข้ารับไม่ได้

รับไม่ได้ที่เจ้าจะจากไป

จะไม่ได้เจอเจ้า

รอยยิ้มของเจ้า

ข้าจะไม่ได้เห็นมันอีกแล้วหรือ

นี่เจ้าบอกรักข้าหรอ

เจ้าอย่าพูดเช่นนั้น

ไม่ใช่เลย

ข้ารักเจ้าเพราะมันคือเจ้า

จิตใจที่งดงามและอ่อนโยนเช่นเจ้า

คงไม่มีใครอีกแล้ว

เจ้าไม่บอกข้าก็จะไป

อืมเอาสิ

ข้าไม่อาจทนมองเพื่อนข้าได้ฮึก

เจ้าอย่าร้องสิฮือออ

ข้าร้องตามแล้วนะ

เจ้านั้นะร้องก่อน

ตั้งแต่เดินทางจนตอนนี้เนี้ย

อย่ามากล่าวหาข้า

ท่านทั้ง2นั้นละฮืออออ

อ้าวเจ้าร้องไห้ทำไม

เออนั้นดิ

ก็นั้นนายของข้าอ่ะ!

โฮเทอิถึงเวลาแล้ว

....

ข้าไม่รู้แต่คงไม่เจ็บเท่ากับใจข้าตอนนี้

ข้าขออัญมณีเทพของเจ้าหน่อย

จนวินาทีสุดท้ายข้าก็ยังยอมรับมันไม่ได้

ทำไมต้องเป็นเจ้าด้วยวะ!