ใจร้ายnc20++
-
โจเซฟ
แม่ว่าผมควรจะเข้าหาผิงยังไง
-
โจเซฟ
คือผม....
-
คุณลินดา
น้องเขาไม่เห็นจะเข้าหายากตรงไหน
-
คุณลินดา
แต่เราไปทำอะไรทำไมน้องถึงดูไม่ค่อยจะชอบขี้หน้าเราเลยล่ะ เม่ือไม่กี่เดือนที่แล้วน้องยังมาช่วยงานแม่อยู่บ้างเป็นจ็อบเสริม...ยังคุยกันบ้าง แต่ตอนนี้หายไปเลย...แถมไม่ช่วยงานแม่ต่อเเล้ว...
-
โจเซฟ
คือว่าผม...
-
โจเซฟ
ถ้าผมบอกอะไรแม่...
-
โจเซฟ
แม่ต้องรับปากผมก่อนว่าแม่ว่าจะไม่ทำอะไรผมนะ
-
คุณลินดา
ก็แล้วมันเรื่องอะไรล่ะ
-
คุณลินดา
ถ้าไม่บอกแม่ก็คงบอกไม่ได้หรอกว่าควรจัดการแกแบบไหน
-
โจเซฟ
ก็คือ....
-
โจเซฟ
ผม...คือผมอยากจะสารภาพอะไรบางอย่างกับแม่
-
โจเซฟ
หวังว่าแม่จะไม่โกรธผม
-
คุณลินดา
ก็แล้วแกไปทำอะไรล่ะ
-
โจเซฟ
เอ่อ...
-
คุณลินดา
ว่าไง?
-
โจเซฟ
ผมชอบผิง...
-
คุณลินดา
อืม...
-
โจเซฟ
แม่ไม่ตกใจ?
-
คุณลินดา
อ้าวทำไมต้องตกใจ?
-
คุณลินดา
อาการแกตั้งแต่เจอหนูผิงครั้งแรกตอนฝึกงานอยู่มันก็ออกชัดเจนอยู่แล้วนี่
-
โจเซฟ
....
-
คุณลินดา
แม่เป็นแม่แกนะ
-
คุณลินดา
จะดูแกไม่ออกได้ยังไง
-
คุณลินดา
แล้วอย่างแกเนี่ยชอบคุยกับสาวไปทั่ว
-
คุณลินดา
คงจะไปจีบคนอื่นแล้วเขาจับได้?
-
โจเซฟ
แม่...
-
คุณลินดา
ก็แม่ไง
-
คุณลินดา
แม่ไม่รู้นะว่าแกโกรธอะไรยังไงกัน
-
คุณลินดา
แต่ถ้าหนูผิงเป็นฝ่ายผิดคงไม่ใช่สภาพนี้เเน่
-
คุณลินดา
จัดการขอโทษเขาซะให้เรียบร้อย
-
คืนนั้น
-
ณ ที่พักของกมลพิชญ์
-
ช่วงกลางดึกที่เงียบสงัดนั้นเอง
-
ผิง
เฮ้อ
-
ผิง
จะเอายังไงดีล่ะเรา
-
ผิง
...
-
ผิง
ชักจะทำอะไรไม่ไหวแล้วด้วยช่วงนี้
-
ผิง
แล้วถ้าเราบอกไปจริงๆ...
-
ผิง
...
-
หญิงสาวได้คิดทบทวนอยู่อย่างนั้น
-
เธอทำได้แต่ถอนหายใจออกมายาวๆ
-
ผิง
ตอนนี้แม่คงทำอะไรไม่ได้จริงๆ
-
ผิง
ขอโทษนะเจ้าตัวเล็ก
-
มือบางลูบไปที่ท้องอย่างอ่อนโยน
-
ตอนนี้เธอมีเรื่องกวนใจอยู่หลายเรื่อง
-
พยายามคิดทบทวนกับตัวเองเพื่อหาทางออก
-
แต่ทำไมตอนนี้เหมือนจะยังหาทางออกไม่เจอ...
-
ผิง
นอนกันดีกว่าเจ้าตัวเล็กของแม่
-
กมลพิชญ์ค่อยๆมุดตัวเข้าไปในผ้าห่มแล้วพยายามข่มตานอน
-
แต่ก็นอนไม่หลับสักที
-
พลางทำให้คิดถึงเหตุการณ์บางอย่างที่ติดตามมาหลอกหลอนเธอจนถึงตอนนี้
-
. . . .
-
โจเซฟ
เมื่อกี้กลับมากลับใคร?
-
ผิง
ก็กลับมากับพี่กราฟแล้วก็ดาด้วย
-
โจเซฟ
ไม่เห็นมีคนอื่นเลยนี่!
-
โจเซฟ
โกหกเก่งขึ้นนะเราอ่ะ
-
ผิง
เป็นอะไรของคุณอีกล่ะ?
-
ผิง
แล้วเข้ามาห้องฉัน?
-
ผิง
คุณไม่เห็นบอกว่าจะมา!
-
โจเซฟ
ทำไม!
-
โจเซฟ
กลัวรถไฟชนกันแบบเมื่อกี้เหรอ?
-
โจเซฟ
เธอนี่มัน!!
-
โจเซฟ
น่านัก!!!
-
ชายหนุ่มมองกวาดตาไปทั่วร่างกายของเธอ
-
ผิง
ไอ้คนบ้า!!
-
ผิง
เมามาแบบนี้ไม่ต้องมาคุยกัน!
-
ผิง
กลับบ้านไปเลยนะ!
-
หญิงสาวรู้สึกได้ว่าตอนนี้ตัวเองหน้าร้อนไปหมด
-
โจเซฟดันตัวเองเข้ามาในห้องก่อนจะล็อกประตูอย่างรวดเร็ว
-
ผิง
นี่คุณ!
-
ผิง
ออกไป!
-
ผิง
เมามากแล้ว!
-
ผิง
กลับบ้านไปนอน
-
โจเซฟ
นอนกับเมียมันจะเป็นไรไป
-
โจเซฟ
วันนี้ใส่ชุดรัดรูปซะด้วย!
-
คนตัวโตยิ้มมุมปาก
-
เขาเดินเข้าหาเธออย่างต่อเนื่องแต่อีกฝ่ายก็ขยับถอยหนี
-
ผิง
อย่ามาทำตัวเป็นไอ้คนโรคจิตแถวนี้นะ!!
-
ผิง
ก็บอกว่าวันนี้ช่วยงานบก.ดึกแล้วไง ถึงฉันจะไม่ได้ช่วยอีกต่อไปแล้วในครั้งหน้าก็เถอะ...
-
โจเซฟ
อย่าเอาแม่ผมมาอ้างหน่อยเลย
-
โจเซฟ
คุณควรถึงบ้านตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงก่อนแล้ว
-
ผิง
คนเราก็มีอะไรต้องทำกันบ้างสิ!
-
ผิง
ใครจะรายงานคุณได้ตลอดเวลากัน
-
โจเซฟ
แต่ฉันบอกเธอก็ต้องทำ!!
-
โจเซฟ
แค่บอกว่าอยู่ไหนทำอะไร...
-
โจเซฟ
มันยากนักรึไง!!!
-
โจเซฟ
ยัยเด็กแสบ!!
-
ผิง
ก็ฉัน!
-
ผิง
อื้ม!!!
-
มือบางพยายามดันอกคนตรงหน้าออกไป
-
แต่สู้เเรงของเขาไม่ได้เลย
-
เขากดริมฝีปากของตนเขาหาริมฝีปากของคนตัวเล็กอย่างหิวกระหาย
-
มันช่างรุนแรงเหลือเกิน มากกว่าครั้งไหนๆ
-
จุมพิตของเขาตอนนี้มันช่างร้ายกาจไร้ความอ่อนโอนอย่างที่เคยเป็นมา...
-
ผิง
อ่ะ...อื้อ...
-
มือบางพยายามทุบตีเพื่อให้เขาได้สติ
-
แต่ไม่เลย...
-
โจเซฟ
อยากอ่อยก็มาอ่อยกูนี่
-
คนตัวใหญ่มองกวาดตาไปรอบๆแล้วแสยะยิ้มออกมา
-
โจเซฟ
ลงทุนตากฝนให้ตัวเปียก?
-
โจเซฟ
ดูดิมันเห็นไปถึงไหนต่อไหนแล้ว!!!
-
เขาดึงเสื้อเชิร์ตที่เธอสวมทับเอาไว้ออก
-
มันเป็นสีอ่อนยังไงก็ปกปิดอะไรไม่ค่อยได้
-
ผิง
นี่!!
-
ผิง
เป็นบ้าไปแล้วรึไง!!!
-
ผิง
เอาเสื้อฉันคืนมา!
-
โจเซฟ
มันไม่เห็นจะปิดอะไรได้เลย!!
-
โจเซฟ
จะใส่ทำไม?
-
โจเซฟ
ถอดออกไปนี่แหละดีแล้ว!!
-
โจเซฟ
จะได้เห็นชัดๆไง
-
ผิง
คุณนี่มัน...
-
คนตัวเล็กพยายามหลบสายตาของเขาที่มองมาอย่างกับเสือหิวกระหายที่พร้อมขย้ำเหยื่อได้ทุกเมื่อ
-
มือบางพยายามปกปิดส่วนที่เขากำลังจะมอง
-
โจเซฟ
ปิดทำไม?
-
ผิง
...
-
โจเซฟ
ดีแค่ไหนแล้วที่ไอ้กราฟมันไม่ทำอะไรเธอ!!!
-
โจเซฟ
มันก็...
-
โจเซฟ
หึ...
-
โจเซฟ
คงจะซื้อใจเธออยู่มั้ง
-
โจเซฟ
แม่ง!!!
-
ผิง
คุณคุยไม่รู้เรื่องแล้วนะ
-
ผิง
ฉันแค่รอกลับบ้านแต่พอดีฝนมันตก!!
-
ผิง
แล้วมาดากับพี่กราฟเขาพึ่งกลับมาจากงานพบปะของสายรหัส
-
ผิง
ก็เลยมาส่งเพราะเป็นทางผ่าน
-
ผิง
คุณจะอะไรนักหนา!!
-
โจเซฟ
หน้าซื่อตาใส!!
-
โจเซฟ
แต่ในใจไม่มีใครรู้!!
-
เขากระชากแขนเธออย่างแรงด้วยความโมโห
-
โจเซฟ
มานี่!!
-
โจเซฟ
อยากอ่อยนักก็มาอ่อยกู!!
-
โจเซฟ
บนเตียงนี่มา!!
-
ผิง
โอ๊ย! ปล่อย!!
-
ผิง
โจเซฟปล่อยผิงนะ!
-
ผิง
ผิงเจ็บ!!
-
โจเซฟ
ก็ทำให้เจ็บ
-
โจเซฟ
จะได้จำ!
-
โจเซฟ
ว่าอย่าไปทอดสะพานให้ใครอีก!!
-
ผิง
ห๊ะ!?
-
ผิง
ไอ้คนหึงไม่เข้าเรื่อง!
-
ผิง
ไอ้คนไม่มีเหตุผล!!
-
ผิง
ไอ้!
-
ผิง
อื้ม!!!!
-
เขาบดริมฝีปากของตนเข้าหาคนใต้ร่างอย่างหนักหน่วง
-
มือหนารีบดึงทึ้งเสื้อผ้าอาภรณ์ที่เธอใส่อยู่อย่างบ้าคลั่ง
-
ก่อนที่เขาจะค่อยๆกัดริมฝีปากบางแล้วย้ายลงมาที่ต้นคอและเนินอกคู่งาม
-
ผิง
เจ็บ!!
-
ผิง
เจ็บ...
-
เธอถึงกับน้ำตาไหลออกมาเพราะความเจ็บปวดที่เขามอบให้
-
โจเซฟ
ดี...
-
โจเซฟ
เป็นรอยกัดแบบนี้...
-
โจเซฟ
คงติดไปอีกหลายวัน
-
โจเซฟ
หึ!!
-
โจเซฟ
ไอ้กราฟกับผู้ชายคนอื่นมันจะได้รู้...
-
โจเซฟ
ว่าเธอมีผัวอยู่แล้ว!!!
-
โจเซฟ
อย่าได้มายุ่งกับของของคนอื่น!
-
ผิง
ไอ้คนโรคจิต!
-
ใบหน้าหวานบ่ายเบี่ยงพยายามจะหันหนีจากคนบนร่างเธอ
-
โจเซฟ
รสชาติจางๆของเลือดนี่มัน...
-
โจเซฟ
ดีจริงๆเลย
-
โจเซฟ
โดยเฉพาะเธอในชุดนี้...
-
โจเซฟ
หึ...
-
ผิง
ไอ้คนบ้า!
-
ผิง
ปล่อย!
-
ผิง
ผิงขอร้อง
-
ผิง
อย่าทำแบบนี้กับผิงเลย
-
ผิง
พี่เซฟ!!!
-
โจเซฟ
เป็นผัวเป็นเมียกัน
-
โจเซฟ
แค่นี้ก็ให้ไม่ได้เหรอวะ!!
-
โจเซฟ
แล้วกับคนอื่น!
-
ผิง
ผิงไม่เคยมีคนอื่น!
-
ผิง
พี่เซฟอย่ามาพูดกับผิงแบบนี้นะ!!
-
ผิง
ผิงไม่ตลกด้วย!
-
ใบหน้าหวานแดงก่ำด้วยความโกรธและความอับอายที่ตอนนี้เธอไม่มีเสื่อผ้าเหลือติดตัวสักชิ้นเดียว
-
คนตัวใหญ่รีบร้อนถอดเข็มขัดของตัวเองออก
-
ตอนนั้นแหละที่กมลพิชญ์รู้ว่าตัวเองคงหนีไปไหนไม่รอดแล้วจริงๆ
-
ปึก!
-
ผิง
กรี๊ดดดด!
-
ผิง
เจ็บ!
-
ผิง
ผิงเจ็บ!!
-
ผิง
เอามันออกไป!!
-
โจเซฟ
ของมันก็เคยๆกันอยู่...
-
โจเซฟ
อย่ามาทำสำออยไปหน่อย!!
-
โจเซฟ
อยากเป็นเมียก็ต้องรับให้ได้
-
โจเซฟ
ขนาดคนอื่นที่ผ่านๆมามันยังไม่บ่นกันสักคำ
-
โจเซฟ
กลับติดใจด้วยซ้ำ!!
-
ผิง
ทุเรศ!
-
ผิง
อย่าเอาผิงไปเปรียบเทียบกับผู้หญิงคนอื่นของพี่นะ!!!
-
โจเซฟ
เงียบปาก!!
-
โจเซฟ
เก็บเสียงของเธอไว้ครางมันจะยังมีประโยชน์มากกว่า
-
โจเซฟ
เอ้า!!
-
โจเซฟ
ครางซะสิ!!
-
โจเซฟ
อยากเป็นเมียผมมากไม่ใช่เหรอ?
-
ผิง
ผิงผิดเอง...
-
ผิง
ที่ไปรักคนอย่างพี่...
-
ผิง
ผิงผิดเอง...
-
ผิง
ที่ยอมพี่ง่ายไป...
-
ผิง
ฮึก!
-
ความเจ็บจุกภายในช่องท้องของเธอมันยิ่งมีมากขึ้น เมื่อเขากระแทกกระทั้นแก่นกายของตนอย่างบ้าคลั่ง
-
ผิง
พี่เซฟ
-
ผิง
ผิงเจ็บ!
-
ยิ่งเธอครวญครางร้องเรียกชื่อของเขามากเท่าไหร่มันยิ่งทำให้อารมณ์ของเขาพรุ่งพล่านมากขึ้นเรื่อยๆ
-
โจเซฟ
แล้วใครใช้ให้เธอมารักฉันล่ะ
-
โจเซฟ
อย่าคิดนะว่ามันจะมีแค่เธอ
-
โจเซฟ
ที่มอบครั้งแรกให้กับฉัน!!
-
ผิง
พี่เซฟ!!
-
ผิง
หยุดพูดหยาบคายกับผิงสักที!
-
ผิง
อื้อ!
-
ผิง
จุก!...มันเจ็บนะ!!!
-
ความเจ็บจุกที่ฉันกำลังเจอนี่มัน...ฉันทนไม่ไหวแล้ว!! เขากระแทกกระทั้นเข้ามาอย่างหนักหน่วง...
-
โดยไม่ได้สนใจเลยว่าฉันจะรู้สึกยังไง
-
ปึ่กกก! ปึ่กกก! ปึ่กก!
-
ผิง
กรี๊ดด! พี่เซฟ พอแล้ว!!
-
ผิง
ผิงบอกให้พอ!!
-
โจเซฟ
แน่นฉิบ!!!
-
เขายังคงถาโถมกายเข้าหาฉันอย่างหิวกระหาย ไม่มีทีว่าว่าพายุร้ายนี้จะสงบลงเมื่อไหร่...
-
ความเจ็บจุกที่มันอัดแน่นทำให้ฉันเผลอจิกเล็บลงบนหน้าท้องของเขาเพื่อคลายความเจ็บปวด!!
-
คนตัวใหญ่รีบปัดมือของคนใต้ร่างออกด้วยความขัดใจ
-
โจเซฟ
อย่าเกร็ง!!
-
โจเซฟ
ฉันบอกว่าอย่าเกร็ง!!!
-
ผิง
อ่ะ...
-
ผิง
อือ...
-
ปึ่กกก ปึ่กกก ปึ่กก!
-
เขาคงชอบสินะ! ที่ได้เห็นฉันดิ้นพล่านไปมา โดยไม่มีทางสู้แบบนี้
-
ผิง
กรี๊ดด!!
-
ผิง
ไอ้พี่เซฟ!!
-
ผิง
พอแล้ว!!
-
ผิง
เจ็บ!!
-
ปึ่กกก!
-
ปึ่กกกก!
-
30นาที...
-
.....
-
ปึ่ก! ปึ่กกก! ปึ่กกก!
-
1ชั่วโมง...
-
ผิง
อืมมมมม...
-
ปึ่กกก! ปึ่กกก!
-
2ชั่วโมงผ่านไป...
-
โจเซฟ
อ่าส์....ซี๊ดด!
-
โจเซฟ
แน่นฉิบ!!!
-
เขาพึ่งจะปริปากพูดออกมา คนตัวใหญ่เงยหน้าแล้วครวญครางออกมา เม็ดเหงื่อผุดขึ้นเต็มหน้าเต็มตัวเขาไปหมดทั้งที่ภายในห้องก็เปิดแอร์อยู่...
-
ฉันเริ่มกระตุกท้องถี่ๆ...เรี่ยวเเรงที่มีเริ่มหดหายแม้แต่เเรงที่จะพูดยังเเทบไม่เหลือ...
-
เขายังคงกระแทกกระทั้นอย่างไม่หยุดหย่อน นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!!! ร่างกายฉันจะพังหมดแล้ว!!!
-
ผิง
มันจุก!!
-
ผิง
ไม่ไหวแล้ว!! พอ!
-
โจเซฟ
อย่าเกร็งสิ!!
-
โจเซฟ
อาส์....
-
ผิง
หยุด!! ไม่ไหวแล้ว!!
-
ผิง
พอเถอะเซฟ!!
-
ปึ่กกกก! ปึ่กกกก!
-
มันเเรงและเร็วขึ้น เขาไม่เหนื่อยบ้างรึไง!!
-
โจเซฟ
อ่าส์...แตก!! แตกแล้ว!!
-
ผิง
อึ่ก!!!
-
ฉันสำผัสถึงน้ำรักสีขุ่นเหนียวๆข้นๆที่เปรอะเปื้อนต้นขาของฉัน...
-
ผิง
อุ่น...
-
ในตัวของฉันรู้สึกได้ถึงความอุ่นๆของบางอย่าง...
-
โจเซฟ
ถุงแตก!!!
-
โจเซฟ
แม่งเอ้ย!!!
-
โจเซฟ
ฉิบหาย!!
-
ผิง
!!!!
-
โจเซฟ
เธอได้กินยาคุมมั้ย?!!!
-
ผิง
ผิง....
-
โจเซฟ
.....
-
โจเซฟ
นอนไปนิ่งๆ!!!
-
ผิง
แต่ผิง!!!
-
โจเซฟ
เดี๋ยวฉันจัดการเอง!!!
-
พอตื่นเช้ามาเขาก็ไม่อยู่แล้ว....
-
ร่างกายฉันมันปวดเมื่อยไปหมด...
-
ไหนจะรอยช้ำรอยกัดนี่อีก!!!
-
ฉันรีบลุกจากเตียงอย่างรวดเร็วแต่ก็ล้มลงข้างๆเตียง เพราะขาที่อ่อนแรงไปหมดของฉัน...
-
ผิง
แล้วเราจะทำยังไงดี...
-
ผิง
ไอ้คนใจร้าย...
-
หลังจากนั้นก็ไม่ได้ช่วยงานต่ออีกเลยด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง
-
ผิง
ไอ้คนใจร้าย...
-
ผิง
ไอ้คนลามก!!
-
ใบหน้าสวยเริ่มเห่อเเดงขึ้นมา
-
แต่ไม่นานหยดน้ำตาก็ค่อยๆตามมาด้วย
-
ผิง
ฉันจะทำยังไงต่อไปดีนะ...
-
ผิง
คนใจร้ายแบบนั้น...
-
ผิง
จะคิดรักเด็กขึ้นมาบ้างมั้ย?
-
ผิง
อย่างเช่น...
-
ผิง
ลูกของตัวเขาเอง...
-
ผิง
...
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
สวัสดีค่ะ นภาพราว เองนะคะ เข้ามาทักทายกันได้ อยากคุยกับทุกๆคนเลย
ทุกคนสามารถให้คำแนะนำติชมกันได้นะคะ จะได้พัฒนาผลงานให้ดีขึ้นต่อไป ขอบคุณสำหรับผู้อ่านที่น่ารักในอนาคตที่จะได้เจอกันนะ🤗
อยากบอกว่าอ่านทุกกำล้งใจเลยนะคะ และดีใจมาก ๆ เวลาที่มีคนออกความคิดเห็น ถ้าไรท์เห็นแล้วจะรีบตอบกลับเลยล่ะค่ะ
ขอบคุณมากเลยที่เข้ามาอ่านผลงานของไรท์คนนี้นะคะ
มีใครหลงเข้ามาบ้างรึเปล่านะ?(ฮา) ถ้าหากหลงเข้ามาแล้วจริงๆ แล้วชอบงานเขียนของไรท์ ก็ขอความกรุณาต่อด้วยนะคะ.
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น