.

.

.

เหตุการ​ต่อจาก​ตอน​ที่แล้ว​

.

เต้นท์​เหม่ย​หลิน​เสี่ยวซื่อ ⛺

เสี่ยวซื่อ​มองเหม่ยหลินที่วิ่งเข้าเต้นท์​ไป

และไม่นานนักองค์​ชายก็วิ่งมาที่หน้าเต้นท์​เช่นกัน

เห​ม่ย​หลิน​ : ไม่คุย

บอกเค้าว่าเราไม่คุยอะไรทั้งนั้น

ไม่อยากเห็นหน้า!!!!

ยังไม่ทันที่เสี่ยวซื่อ​จะเข้าไปก็มีเสียงของเห​ม่ย​หลิน​ตะโกน​ออกมาเสียก่อน

เห​ม่ย​หลิน : เสี่ยวซื่อเข้ามาได้แล้ว~~~~

เสี่ยวซื่อก้มหัวให้อง​ค์ชาย​แล้วเดินเข้าไปในเต้นท์​

องค์​ชาย​เอ่ย พร้อมกับนึก​ว่าเค้าจะหลับได้ยังไงเมื่อไม่มีเธอในคืนนี้ และก็ไม่ใช่แค่องค์​ชายคนเดียวที่นอนไม่หลับเมื่อไม่มีเหม่ยหลิน​

แต่มันยังมีอีกคนหนึ่งด้วยเช่นกันที่นอนไม่หลับเมื่อไม่มีเธอ....

...

---------------------------------------------------- ---------------------

คฤหาสน์​คุณ​เมฆ​

ห้องนอนมาร์ติน​

พิมเอ่ยตอบคนที่นั่งอยู่บนเตียง

และตอนนี้พวกเค้าก็อยู่ที่คฤหาสน์​ตระกูล​ต้วน เพราะเมื่อสองวันก่อนมาร์ติน​ได้ออกจากโรงพยาบาล​มาพักรักษาตัว​ต่อที่บ้าน โดนมีเธอตามมาเป็นพยาบาลส่วนตัว

และเหตุการณ์​ตอนนี้ก็คือมาร์ติน​จะขอยานอนหลับจากเธอที่เค้าเคยกินทุกวันตั้งแต่เกิดอุบัติเหตุ​ แต่ตอนนี้เค้าต้องหยุดกิน เพราะผลข้างเคียง​ของยา ถ้าทานมากเกินไปก็อันตราย​

พิมเอ่ยแล้วเดินไปเผชิญหน้า​ใกล้ๆกับมาร์ติน​ ก่อนเอ่ยถึงเรื่องเธอให้เค้าฟัง

มาร์ติน​มองผู้หญิง​ที่เอ่ยเล่าเรื่อง​ของตัวเอง และถึงแม้พิมจะบอกว่าไม่เป็นไร แต่เค้าก็สัมผัส​ได้​ว่า​เธอเจ็บปวดมาก ผู้หญิง​คนนี้ต้องเจออะไรมามากมาย​แต่กลับเข้มแข็ง​และผ่านมาได้ ผิดกลับเค้า...

เค้าที่เป็นผู้ชาย​ เค้าที่มีพร้อมทุกอย่าง​ มีบ้าน มีเงินทอง มีครอบครัว​ที่อบอุ่น​ มีคนรอบข้างที่รักเค้า แต่เค้ากลับอ่อนแอ​

มองคนที่กลับมาทำหน้ากวนทั้งๆที่ยังมีคราบน้ำตา​อาบแก้ม

มาร์ติน​ว่าแล้วค่อยๆเอื้อมมือ​ไปเช็ดน้ำตาให้พิมอย่างอ่อนโยน​

และคนที่ไม่เคยได้รับอะไรแบบนี้อย่างพิมก็รู้แปล​กนิดๆกับการกระทำแบบนี้ แต่ในความแปลกนั้นมันดีมากๆเลย

ทั้งสองจ้องตากัน และเป็ยพิมเองที่ต้องหลบสายตา​ของมาร์ติน​ก่อน

พิม : โอ้ยยยยนึกว่าจะได้ไปคนเดียว​ จะตามไปด้วยทำไมเนี้ย แล้วใจ... แล้วไอใจบ้านี้จะเต้นแปลกๆกับไอ้เด็ก​เอาแต่ใจนี้ทำไมกัน!!!!!!

..

---------------------------------------------------------

ห้องครัว​

มาร์ติน​กอดอก​จ้องหน้าพิม

พิมว่าแล้วเดินไปดูของในตู้​ ซึ่งแต่ละอย่างก็ดูท่าจะเป็นของนอกและแพงๆทั้งนั้น ซึ่งเธอไม่คุ้นเท่าไร แต่!!!

แต่สายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นบางอย่างอยู่ตรงมุม​ตู้ คาดว่าน่าจะเป็นของพวกแม่บ้าน เป็นห่อเล็กๆที่เธอต้องการพอดีเลย~

มาร์ติน​เอ่ยตอบแล้วนั่งมองดูคนตัวเล็กหยิบหม้อขึ้นมาต้มน้ำ ก่อนหยิบๆจับๆอย่างอื่นต่อ

มือเล็กหยิบของที่ต้องการมาจากตู้เย็น​แล้วเอามาหั่นๆ

.

.

ผ่านไป 5 นาที

.

เอ่ยตอบคนที่นั่งบ่นเฉยๆ ไม่ช่วยอะไรเธอสักอย่าง!!!

พิมดับไฟแล้วยกทั้งหม้อ​ไปวางด้านหน้ามาร์ติน​

พิมเอ่ยออกมาเบาๆ

นั่งลงเก้าอี้ข้างๆมาร์ติน​ ก่อนจะส่งตะเกียบ​ให้เค้า

มองพิมที่พอเค้าว่าอร่อย​ ใบหน้าของเธอก็เต็ม​ไปด้วยรอยยิ้ม​ทันที ทั้งสีหน้าและแววตา​ ซึ่ง​มันก็เป็นครั้งแรก​เลยที่เค้าได้เห็นเธอเป็นเช่นนี้

แล้วทั้งสองก็นั่งกินมาม่า​ด้วยกัน และนี้ก็ถึงว่าเป็นครั้งแรก​เลยที่เค้าสองคนได้ทานอาหาร​ด้วยกัน

.

.

เวลาผ่านไป

.

.

พิมดื่มน้ำส้มแล้ววางแก้วลง

มาร์ติน​ว่าแล้วก็ค่อยๆประคอง​ใบหน้าพิมมาใกล้ๆแล้วใช้นิ้วเช็ดคราบน้ำส้ม​ที่มุมปากให้เธออย่างเบามือ~

ละ แล้วตอนนี้ใบหน้าของทั้งสองก็ใกล้กันมาก มากจนพิมเริ่มใจเต้นแรงแปลกๆอีกแล้ว

พิมรีบเปลี่ยน​เรื่องแล้วเข็น​รถเข็น​มาร์ติน​ไปยังห้องเค้าทันที

เมื่อถึงแล้วก็จัดการพยุง​ตัวเค้าให้นอนลงบนเตียง​ดี

..

---------------------------------------------------------

ห้องนอน

หมับ~

หันมามองคนที่จับมือเธอไว้

พิมอึงไปกับคำพูด​ของมาร์ติน​ คำพูดที่ดูจริงใจและอบอุ่น​มากๆ ซึ่งเธอก็รับรู้​และสัมผัส​มันได้

และ และเจ้าหัวใจดวงเดิมก็เริ่มทำงานหนักกับผู้ชายคนนี้อีกแล้ว

มองพิมที่รีบเดินออกไปด้วยยิ้ม

...

---------------------------------------------------- ---------------------

.

.

วันต่อมา

.

ลานซ้อม

พรึบ~

องค์​ชาย​เอ่ยกับเสี่ยวซื่อ​

และเมื่อเช้าเค้าไปหาเหม่ยหลินที่เต้นท์​ นางก็ไม่ยอมออกมาพบ แถมยังหลบหน้าเค้าอีก

มองอาหาร​ตรงหน้าที่มีแต่ของโปรด​เค้าทั้งนั้น

ส่วนเสี่ยว​ซื่อ​ที่เป็นคนกลางก็รู้ดีว่าเห​ม่ย​หลินไม่ได้โกรธ​องค์​ชายมากขนาดนั้น แต่ด้วยความเป็นผู้หญิง​ย่อมมีงอลเล็กๆเป็นเรื่องธรรม​ดา

เสี่ยวซื่อว่าแล้วเดินออกมาจากเต้นท์​ ก่อนตรงไปหาเหม่ยหลินที่แปลงผัก

..

---------------------------------------------------------

เหม่ยหลิน​ที่กำลังพูดอยู่คนเดียว​ค่อยๆหันไปตามเสียงก็พบว่าเป็นเสียวซื่อ​ยืนกอดอกมองเธออยู่

เหม่ยหลินฟังที่เสี่ยวซื่อ​พูด และมันก็จริงอย่างที่เสี่ยว​ซื่อพูดทุกอย่าง​ และเธอก็รู้ดีว่าองค์​ชายรักเธอมากเพียงใด​ แต่

แต่ผู้หญิง​ทุกคน​ ถึงจะเชื่อใจมาก แต่พอได้เห็นภาพแบบนั้นก็มันก็อดที่จะโกรธ​ไม่ได้

เสี่ยวซื่อส่ายหัวให้กับคนที่เปลี่ยนเรื่องเก่ง และเธอก็รู้ว่าตอนนี้เหม่ยหลินนั้นใจอ่อนมามากแล้ว เหลือก็แค่ให้อง​ค์ชาย​มาง้อเท่านั้น

..

---------------------------------------------------------

19:00

เต้นท์​องค์​ชาย

องค์​ชาย​เอ่ยขึ้นเมื่อมาถึงเต้นท์​แล้วเห็นอาหาร​วางอยู่

และอาหาร​พวกนี้ก็ไม่ต้องเดาเลยว่าใครเป็นคนทำถ้าไม่ใช่เหม่ยหลิน

หยิบกระดาษ​ที่วางอยู่ข้างๆขึ้นมาดู ก็พบว่าเป็นลายมือของเหม่ยหลิน​

เสี่ยวซื่อบอกว่าองค์​ชาย​ได้รับบาดเจ็บ​ ขวดที่วางอยู่ข้างๆคือยาสมุนไพร​ พออาบน้ำเสร็จ​แล้วท่านก็ใช้ทาบริเวณ​แผล ส่วนน้ำเราเตรียม​ให้อง​ค์ชาย​แล้ว วางอยู่ที่เดิม จาก เหม่ยหลิน

องค์​ชาย​ว่าแล้วก็เดินออกมาจากเต้นท์​ เพื่อหวังจะไปหาเจ้าของจดหมาย​ฉบับ​นี้

แต่เมื่อมาถึงเต้นท์​เธอแล้วก็พบว่าไฟปิดอยู่

ว่าจบองค์​ชายก็เดินไปยังทิศทาง​ที่เจียงเฉิน​บอกทันที

..

---------------------------------------------------------

🌕

เสี่ยวซื่อเอ่ยบอกกับคนที่ถอดชุด​คลุม​ออก แล้วลงไปในน้ำเป็นที่เรียบร้อย​แล้ว

เสี่ยวซื่อ​เอ่ยตอบ และจะถอกชุดคลุมตัวนอกออก

แต่ไม่ทันที่มือเธอจะปลดเชือก​ มือเธอก็ถูกคว้าไว้ก่อนพร้อมกับแรงกระชากเล็กๆ

เสี่ยวซื่อ​ก้มหัว​ให้องค์ชายแล้วเดินออกไปให้เบาที่สุด เพื่อให้คนที่กำลังเล่นน้ำอยู่รู้ตัว

ส่วนองค์ชายนั้น เมื่อเห็นเสี่ยงซื่อ​ไปแล้วเค้าก็มองไปยังร่างของหญิงสาวที่กำลังเล่นน้ำอยู่ใต้แสงจันทร์​

เมื่อเห็นเช่นนั้นแล้วองค์​ชายก็ค่อยๆปลดเปลื้อง​เสื้อผ้าตัวเองออกแล้วเดินลงน้ำไปหาเธอ

หมับ~

แต่ยังไม่ทันไป เหม่ยหลินก็ถูกองค์​ชายคว้าตัวเข้าไปกอดไว้เสียก่อน

องค์​ชาย​มองคนในอ้อมกอกที่พูดพร้อมกับสบัดหน้าหนี​เค้า และท่าทีหึงหวง​เช่นนี้มันก็ดูน่ารักน่ามั่นเคียว​มากๆเลย

ค่อยๆจับคนขึ้หึง​ให้หันมามองกัน

เห​ม่ย​หลินมององค์​ชายที่พูดกับเธอด้วยแววตา​จริงจัง และเธอก็รู้และสัมผัส​ได้ว่าเค้ารักเธอมาก แต่เธอก็แค่งอลเท่านั้น

แต่พอมาเจอแบบนี้ก็ทำให้ใจเธออ่อนลงไปหมดเพราะความรักขององค์​ชาย

ว่าจบมือหนาขององค์​ชายก็ลูบไล้​ไปตามร่างกาย​ของเห​ม่ย​หลิน

และมันก็ทำให้เหม่ยหลินนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ในชุดที่บางมาก และยิ่งเปียก​น้ำแบบนี้มันก็ทำให้เห็นอะไรชัดมาก

เหม่ยหลินร้องขึ้นเบาๆเมื่อจู่ๆองค์​ชายก็ก้มลงมาจูบที่หัวนมของเธอผ่านเนื้อผ้าบางๆ

จากนั้นมือหนาของเค้าก็คว้าเข้าที่เอวของเธออีกครั้ง และครั้งนี้ก็ดูท่าจะล๊อก​เธอแน่น​ไม่เบา ส่วนอีกมือหนึ่งก็กำลังยกขึ้นหวังจะปลดเปลื้อง​เสื้อผ้าที่มีเพียงน้อย​ชิ้นของเธออีก

องค์​ชาย​เอ่ยขอแล้วค่อยๆปลดเปลื้อง​เสื้อผ้า​ของคนตัวเล็กออกเผย​ให้เห็นเรือนร่าง​ที่งดงาม​ของเห​ม่ย​หลิน และยิ่งผิวขาวๆของเธอกระทบกับแสงจันทร์​ด้วยแล้ว มันก็เป็นอะไรที่แสนจะยั่วยวน​อารมณ์​มาก

เมื่อเห็นเช่นนั้นแล้วองค์​ชายก็กดจูบลงไปที่ลำคอระหง​ของเห​ม่ย​หลิน สูดดมความหอมของเธอเข้าเต็มปอด ก่อนจะลากลิ้นอุ่น​ๆของเค้าลงมาเลื่อย​ๆจนถึงหัวนมชมพู​อ่อนของเธอ

เห​ม่ย​หลินร้องคราง​ขึ้นยามที่ลิ้นขององค์​ชายเลียมาที่หัวนมของเธอ เค้าทั้งเลียและดูดราวกับเด็กแรกเกิดที่ไม่ได้กินนมแม่มาเป็นอาทิตย์​อย่างนั้น

ส่วนหัวนมอีกข้างเค้าก็ไม่ได้ปล่อยให้ว่างป่าว​เพราะมือหนาของเค้านั้นก็กำลังบีบและขย่ำมันไปด้วย

องค์​ชาย​ว่าพร้อมกับจับขาทั้งสองข้างของเห​ม่ย​หลินให้มาเกาะ​ที่เอวเค้าไว้ ซึ่งมันก็ทำให้แก่นกายที่แข็งจนขึ้นเป็นเส้นเอ็น​ของเค้าไปโดนกับดอกไม้​ของเหม่ยหลิน

ดอกไม้ที่เค้านั้นต้องการเข้าไปเชยชม​ในรูแสนเหลือ​เกิน

เหม่ยหลินมององค์​ชายที่เอ่ยขอกับเธอด้วยน้ำเสียง​ที่ไม่ไหวแล้ว พร้อมกับมือหนาที่ลูบไล้​ไปตามร่างกาย​เธอ บ่งบอก​ว่าเค้ากำลังต้องการร่างกาย​ของเธอมากแค่ไหน

ซึ่ง​เธอเองในตอนนี้ก็ต้องการเค้าเช่นกัน

องค์​ชาย​ว่าแล้วก็กอดตัวเหม่ยห​ลิน​ไว้ จากนั้นก็ค่อยๆดันแก่นกายที่แสนใหญ่โตของตัวเองเข้าไปในรู​ดอกไม้​ของเห​ม่ย​หลินเบาๆ

ค่อยๆดัน

เห​ม่ย​หลินกอดคอองค์​ชาย​แน่นเมื่อมีสิ่งที่ใหญ่โต​มากกำลังจะเข้ามาในร่างกาย​ของเธอ มันทั้งใหญและคับรูเธอไปหมด และมันก็เจ็บมาก

แต่ในความรู้สึก​เจ็บปวดนี้มันก็เต็มไปด้วยความสุข

พรึบ!!!

พับ

พับ

พับ

พับ

พับ

เห​ม่ย​หลินร้องคราง​ออกมาอย่างสุขสม​ยามที่แก่น​กายใหญ่​ขององค์​ชายขยับเข้าขยับออกในรูของเธอช้าๆ พร้อมกับปากหนาที่ดูดนมของเธอไปด้วย

พับ

พับ

ร่างเล็กเชิดหน้าขึ้น สองมือเล็กจิกอยู่ที่ไหล่กว้างขององค์​ชายเพื่อระบายความสุขและเสียวที่องค์​ชายมอบให้

จากตอนแรกที่เป็นจังหวะ​ช้าๆ ตอนนี้องค์​ชายเปลี่ยน​มาเป็นจังหวะ​ที่แรงขึ้น ตัวเหม่ยหลินเด้งขึ้นเด้นลงตามแรงสะโพก​ขององค์​ชาย ขึ้นสุดโคนและลงมากระแทก​สุดโคน

กระแทก​โดนจุด​เติมอยู่อย่างนั้นซ้ำๆ

ตับ

ตับ

ตับ

องค์​ชาย​เอ่ยบอกเมื่อรูของเห​ม่ย​หลินตอดแก่น​กาย​เค้ารัวๆ เค้าที่เห็นเช่นนั้นก็เร่งกระแทก​เร็วขึ้นๆ

เร็วขึ้น

เร็วขึ้น

พั่บๆๆ

พั่บๆๆ

พั่บๆๆๆ

พั่บๆๆๆ

กระแทก​เร็วขึ้น จนร่างกาย​ของทั้งคู่​ทดต่อความเสียวไม่ไหวอีกต่อไป ก่อนจะปลดปล่อย​น้ำแห่งความสุข​ออกมาพร้อมกัน องค์ชายปล่อยเข้ามาในรูเหม่ยหลิน เหม่ยหลินเองก็ปล่อยใส่แก่นกายองค์ชายเช่นกัน..

เหม่ยหลินจุ๊บ​ลงที่กลางอกขององค์​ชายพร้อมกับซบหน้าลงอย่างหมดแรงทั้งๆที่ยังมีแก่นกายใหญ่ขององค์​ชายเสียบคารูอยู่

แล้วมันก็ยังแข็ง​อยู่ แล้วเราก็ยังแนบชิดกันแบบนี้ คารูอยู่แบบนี้ องค์​ชายที่เสร็จ​ไปแล้วก็.....

พับ~

พับ~

องค์​ชาย​เอ่ยกับเหม่ยหลิน​แล้วขยับเข้าออกในรูของเธอต่อ และไม่ใช่เพียงหนึ่งรอบ แต่มันเป็นทั้งค่ำคืน​อย่างที่องค์​ชายได้กล่าวไว้จริงๆ

พับๆๆ

พับๆๆ

---------------------------------------------------------

01:00

เต้นท์​องค์​ชาย

พับๆๆๆ

พับๆๆๆ

องค์​ชาย​เอ่ยถามเหม่ยหลินที่ตอนนี้เธอกำลังอยู่ในท่าคลานสี่​ขาโดยมีเค้ากระแทก​รูดอกไม้จากด้านหลัง พร้อมกับมือหนาที่กำลังบีบเต้านมเธอทั้งสองเต้าไปด้วย

ตับ

ตับ

ตับ!!!

.

.

03:00