เงารักคาสโนว่า EP.13
-
กันติชารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงียมองไปข้างๆเห็นชายหนุ่มกำลังนอนหลับตาอยู่ก็รู้สึกตกใจรีบก้มลงมองตัวเองพอเห็นเสื้อผ้าอยู่ครบก็รู้สึกโล่งใจนึกว่าจะโดนเขาลักหลับซะแล้วหญิงสาวหันไปมองนาฬิกาเห็นว่าเป็นเวลาหกโมงเย็นจึงเอื้อมมือไปเขย่าชายหนุ่มเบาๆ
-
แบมแบม
นี่คุณตื่นได้แล้ว
-
แบมแบม
หลับหรือว่าตายกันแน่เนี่ย
-
มาร์ค
มีอะไรเหรอ
-
แบมแบม
แบมหิว
-
มาร์ค
หิวก็โทรสั่งอะไรมากินสิ
-
ชายหนุ่มบอกจบก็หลับตาลงต่อเพราะอยากจะแกล้งหญิงสาวเล่นอยากจะรู้ว่าหญิงสาวจะทำอย่างไร
-
แบมแบม
คนบ้า อีกไม่กี่วันก็จะแต่งงานกันอยู่แล้วเคยสนใจกันบ้างไหม
-
หญิงสาวบ่นชายหนุ่มก่อนจะมองค้อนแล้วลุกขึ้นจากเตียงไปโทรศัพท์สั่งอาหาร พอสั่งเสร็จก็วางสายลงแล้วก็ต้องตกใจเมื่อรู้สึกว่าโดนกอดรัดมาจากข้างหลัง
-
มาร์ค
งอนหรือไง
-
ชายหนุ่มซุกใบหน้าที่ลำคอของหญิงสาวพร้อมกับเอ่ยถามน้ำเสียงอ่อนโยน
-
แบมแบม
ไม่ได้งอน
-
มาร์ค
ถ้าไม่ได้งอนก็ยิ้มหน่อยสิ
-
แบมแบม
ไม่มีอารมณ์
-
คนหิวจะตายอยู่แล้วยังจะมาให้ยิ้มอีกใครจะไปยิ้มลง
-
มาร์ค
น่ายิ้มหน่อยสิครับ
-
ชายหนุ่มอ้อนหญิงสาวราวกับเด็กอายุไม่กี่ขวบยากมากที่ใครจะเห็นชายหนุ่มในลักษณะนี้ด้วยปกติเขามักจะทำหน้านิ่งและโหดตลอด
-
แบมแบม
พอใจหรือยังคะ
-
กันติชาอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาก็เขาอ่อนน่ารักขนาดนั้น
-
มาร์ค
น่ารักที่สุด
-
ฟอด!
-
ชายหนุ่มบอกจบก็หอมแก้มหญิงสาวแรงๆด้วยความมันเขี้ยวอยากจะแต่งงานกับหญิงสาวเร็วๆเหลือเกินจะได้อยู่ด้วยกันแบบนี้ทุกวัน
-
แบมแบม
☺️
-
กริ่ง🔔
-
แบมแบม
สงสัยคนเอาอาหารมาส่งแล้วค่ะ
-
กันติชาบอกจบก็ลุกขึ้นไปเปิดประตูให้ทันที เมื่อคนส่งอาหารเดินออกไปแล้วกันติชาก็ปิดประตูลงก่อนจะเดินเข้าไปในห้อง
-
แบมแบม
ขอแบมล้างหน้าล้างมือก่อนนะคะคุณไปจัดการเอาอาหารใส่จานด้วย
-
มาร์ค
ใช้ตลอดผัวหรือว่าทาสกันแน่เนี่ย
-
แบมแบม
บ่นอะไรคะแบมได้ยินนะ
-
มาร์ค
กำลังจะไปทำครับ
-
ชายหนุ่มบอกจบก็เดินออกไปนอกห้องเดินไปในครัวเอาจานชามออกมาใส่อาหาร
-
แบมแบม
ว้าว น่ากินจังเลยค่ะ
-
มาร์ค
ถ้าน่ากินก็ต้องกินให้หมดนะ
-
แบมแบม
หมดอยู่แล้วละค่ะ
-
คนที่กำลังหิวบอกอย่างมั่นใจพร้อมกับนั่งลงแล้วกินข้าวด้วยท่าทางเอร็ดอร่อย
-
แบมแบม
ไม่กินเหรอคะ
-
มาร์ค
กินสิครับ
-
ชายหนุ่มที่กำลังมองหญิงสาวเพลินตอบก่อนจะตักข้าวเข้าปาก ได้กินข้าวกับคนที่รักอะไรๆก็อร่อยไปหมด
-
ทานข้าวไปสักพักคนที่ทำท่าทางหิวก่อนหน้านี้ก็วางซ้อนลงเมื่อความอิ่มเริ่มมาเยือนไม่น่าตะกละสังมาเยอะเลย
-
มาร์ค
อิ่มแล้วหรือไง
-
แบมแบม
ค่ะ
-
มาร์ค
ทีหลังอย่าสั่งมาเยอะขนาดนี้นะ เงินน่ะไม่ใช่ปัญหาหรอกแต่ควรจะสั่งมาแค่กินก็พอ ไม่ใช่สั่งมาทิ้งขว้าง
-
แบมแบม
เข้าใจแล้วค่ะพ่อ
-
มาร์ค
เดี๋ยวเถอะ
-
แบมแบม
ทำไมคะเป็นพ่อไม่ดีตรงไหน
-
มาร์ค
ไม่อยากเป็นพ่ออยากเป็นผัวมากกว่า
-
ชายหนุ่มบอกด้วยใบหน้ายิ้มๆ
-
แบมแบม
อยากเป็นอะไรก็เรื่องของคุณเถอะ
-
หญิงสาวพูดขึ้นด้วยความเขินอายใบหน้าแดงซ่านจนลามไปถึงหู
-
มาร์ค
เขินหรือไง
-
แบมแบม
ไม่ได้เขิน มัวพูดมากอยู่นั่นแหละ
-
แบมแบม
อิ่มหรือยังคะ ถ้าหากว่าอิ่มแล้วจะได้รีบไปส่งแบมที่บ้าน
-
มาร์ค
ไม่อยากนอนที่นี้ด้วยกันเหรอ
-
แบมแบม
ไม่ค่ะเดี๋ยวคุณแม่เป็นห่วง
-
หญิงสาวหลบสายตาชายหนุ่มก่อนจะยกเอามารดามาอ้าง
-
มาร์ค
ถ้าหากว่าคุณแม่อนุญาตก็จะยอมนอนที่นี่ใช่ไหม
-
แบมแบม
ถามอยู่นั้นแหละ แบมอยากจะกลับบ้านลาว
-
มาร์คขับรถพากันติชาไปส่งที่บ้านเรียบร้อยแล้ว ถึงได้ขับรถกลับคอนโดตัวเอง
-
🌤️
-
รุ่งเช้าของอีกวันหนึ่งกันติชารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก็เวียนหัวอยากจะอาเจียนหญิงสาวจึงรีบลงจากเตียงวิ่งไปเข้าห้องน้ำกันติชาอาเจียนออกมาจนแทบจะหมดแรง ร่างบางเดินออกมาจากห้องน้ำได้ไม่นานก็ต้องวิ่งกลับเข้าไปในห้องน้ำใหม่
-
เมื่อรู้สึกอยากจะอาเจียนขึ้นมาอีกกันติชาถึงจัดการอาบน้ำใส่เสื้อผ้าจนเสร็จเรียบร้อยก็ลงไปข้างล่าง หญิงสาวเดินเข้าไปในห้องอาหารเห็นมารดากับบิดานั่งอยู่ก่อนแล้วกีนติชาจึงรีบเดินเข้าไปนั่งที่เก้าอี้ประจำตำแหน่งของตัวเองทันที
-
คุณหญิงธาริกา
ตักข้าวได้เลยจะจา
-
จา
ค่ะคุณผู้หญิง
-
กันติชาได้กลิ่นของข้าวสวยร้อนๆก็รู้สึกว่ามันเหม็นจนแทบอยากจะอาเจียนออกมา
-
คุณหญิงธาริกา
เป็นอะไรหรือเปล่าดูทำหน้าเข้าสิอย่างกับว่าเหม็นอะไรอย่างนั้นแหละ
-
แบมแบม
คุณแม่ไม่ได้กลิ่นเหรอคะ
-
คุณหญิงธาริกา
กลิ่นอะไร
-
แบมแบม
ก็ข้าวไงคะ ทำไมมันถึงได้เหม็นแบบนี้
-
คุณหญิงธาริกา
เหม็นที่ไหนกันหอมจะตายไป
-
คุณหญิงพูดขึ้นก่อนจะใช้ช้อนตักข้าวขึ้นมาดมกันติชาเห็นก็มีอาการพะอืดพะอมจนอยากจะอาเจียน จนต้องวิ่งเข้าห้องน้ำไปโก่งคออาเจียนทันที เมื่อเช้านี้กันติชาก็ อาเจียนจนแทบหมดไส้หมดพุงจึงทำให้ไม่มีอะไรออกมาอีก
-
คุณหญิงธาริกา
เป็นอะไร ไม่สบายหรือเปล่า
-
คุณหญิงธาริการีบเดินเข้ามาลูบหลังให้กับลูกสาวก่อนจะถามด้วยความเป็นห่วง
-
แบมแบม
สงสัยจะไม่สบายจริงๆแหละค่ะ ตื่นมาก็เวียนหัวไปหมดเลย
-
คุณหญิงธาริกา
แบมมีอะไรกับคุณมาร์คยังไม่ถึงเดือนเลย ทำไมถึงได้มีอาการเหมือนคนแพ้ท้องแล้วล่ะ
-
แบมแบม
ท้องเหรอคะ
-
กันติชาได้ฟังก็ถามขึ้นเหมือนคนจะหมดแรง
-
คุณหญิงธาริกา
ทำไมถึงได้ทำสีหน้าตกใจขนาดนั้น
-
แบมแบม
เปล่าค่ะแม่ แบมแค่แปลกใจคงจะอาหารเป็นพิษเสียมากกว่า
-
แบมแบม
เมื่อคืนนี้ทานข้าวที่สั่งมาหลายอย่างของอาจจะไม่สด เดี๋ยวแบมจะไปหาหมอนะคะ
-
-
โรงพยาบาล🏥
-
พยาบาล
คุณกันติชาเชิญเข้าพบคุณหมอค่ะ
-
เมื่อมีเสียงเรียกหญิงสาวก็รีบลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้องตรวจทันที
-
แบมแบม
ไม่ทราบว่าฉันเป็นอะไรคะคุณหมอ
-
พีช
ยินดีด้วยนะค่ะ คุณตั้งครรภ์ได้แปดสัปดาห์แล้ว
-
แพทย์หญิงพีชชาบอกด้วยใบหน้ายิ้มแย้มรู้สึกยินดีกับหญิงสาวที่กำลังจะได้เป็นแม่คน
-
แบมแบม
ทะ...ท้องเหรอคะ
-
พีช
ใช่ค่ะ เดี๋ยวหมอจะจ่ายวิตามินกับยาบำรุงเลือดไปให้นะค่ะ
-
พีช
ส่วนอาการแพ้ท้องถ้าเป็นมากจริงๆค่อยกลับมาอีกครั้ง เดี๋ยวหมอจะจ่ายยาแก้แพ้ให้ ช่วงนี้ให้นอนพักเยอะๆ ทานข้าวบ่อยๆอย่าปล่อยให้ท้องว่างนะคะ
-
เมื่อคุณหมอเอ่ยจบก็หันไปสั่งพยาบาลให้พาคนไข้ออกไปทำเรื่องฝากครรภ์
-
พีช
ทำไม่หน้าคุ่นๆจัง
-
กันติชาเดินออกมาจากห้องราวกับร่างที่ไร้วิญญาณน้ำตาพานจะไหลออกมา ได้แต่ถามตัวเองว่าเธอจะทำอย่างไรดีตอนนี้กันติชารู้สึกเคว้งคว้างจนแทบจะทำอะไรไม่ถูก
-
เธอจะปรึกษาเรื่องนี้กับใครดีหญิงสาวหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากดหารายชื่อวนไปวนมากำลังจะกดโทรหามินตรา แต่พอนึกได้ว่าตอนนี้มินตรากำลังไปทำธุระอยู่จึงไม่อยากจะรบกวนจึงกดโทรหาเจนจิราแทน
-
แบมแบม00:01:12
-
แบมแบม
ฮัลโหลเจน ฉันมีเรื่องอยากจะปรึกษา
-
เจน
เกิดอะไรขึ้น
-
แบมแบม
ฉันมีเรื่องส่วนจะปรึกษากับแกมาเจอกันหน่อยได้ไหม
-
เจน
ได้ๆ มาเจอกันที่ร้านเดิมละกัน
-
วางสาย
-
เมื่อกันติชาวางสายเรียบร้อยแล้วก็ขับรถไปยังที่นัดหมายเมื่อมาถึงจอดรถเสร็จก็เดินเข้าไปในร้านทันที จึงเห็นว่าเจนจิรามานั่งอยู่ที่โต๊ะเรียบร้อยแล้ว
-
เจน
ทำไมต้องทำหน้าซีเรียสขนาดนั้น มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเหรอ
-
เมื่อกันติชานั่งลงบนเก้าอี้บุบเจนจิราก็รีบถามขึ้นมาทันทีในใจนึกยิ้มเยาะ
-
แบมแบม
ฉันไม่รู้จะเริ่มเล่าจากตรงไหนดี
-
เจน
ใจเย็นๆแล้วค่อยๆเล่าว่าเกิดอะไรขึ้น
-
เจนจิราแกล้งบอกด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง
-
แบมแบม
ฉันท้อง
-
เจน
อะไรนะ! จริงเหรอ
-
แบมแบม
จริงสิ ฉันควรจะทำยังไงดี
-
เจน
ไม่เห็นจะต้องทำยังไง แกก็กำลังจะ แต่งงานอยู่แล้วนี
-
เจนจิราตอบอย่างไม่สบอารมณ์
-
แบมแบม
ถ้าหากว่าฉันท้องกับคุณมาร์คก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอก แต่ว่าฉันท้องได้สองเดือนแล้ว
-
กันติชาบอกด้วยใบหน้าซีด หัวใจของเจนจิราเต้นแรงขึ้นทันที สิ่งที่ได้ยินอยู่มันยิ่งกว่าข่าวดีเสียอีก
-
เจน
แสดงว่าแกท้องกับคนอื่นเหรอ
-
เจนจิราถามขึ้นอย่างคิดไม่ถึงก่อนจะกระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างนึกดูถูก แกมันก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีพร้อมสำหรับคุณมาร์คอีกต่อไปแล้วทำไมฉันช่างโชคดีแบบนี้เนี่ย
-
แบมแบม
อืม
-
เจน
ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร ทำไมฉันไม่รู้เรื่องนี้ล่ะ
-
แบมแบม
ฉะ...ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน
-
แบมแบม
แกจำคืนวันที่เราไปเลี้ยงฉลองเรียนจบได้ไหมที่ฉันกลับมาในตอนเช้าของอีกวัน ฉัน...ฉันจำอะไรไม่ได้เลย จำไม่ได้ว่าผู้ชายที่ฉันนอนด้วยเขาเป็นใคร
-
กันติชาบอกด้วยความเครียดน้ำตาคลอเคลือบด้วยความเสียใจในสิ่งที่พลาดพลั้งไป
-
เจน
แล้วแบบนี้แกจะทำอย่างไรต่อไป
-
แบมแบม
ตอนนี้ฉันมืดไปหมดแปดด้านหรือว่าฉันจะแต่งงานกับคุณมาร์คเพื่อให้ลูกมีพ่อดี
-
เจน
จะดีเหรอ มันบาปนะที่จะต้องไปยัดเยียดความเป็นพ่อให้กับคนอื่นแบบนี้ มันต้องมีทางออกที่ดีกว่านี้สิ
-
แบมแบม
หรือว่าฉันควรจะหนีไปอยู่ที่อื่นดี
-
เจน
ฉันว่าน่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับตอนนี้แล้ว เดี๋ยวฉันจะเคลียร์ทางนี้ให้เองไม่ต้องเป็นห่วง
-
แบมแบม
ขอบใจมากนะเจน ฉันจะไม่ลืมเลยว่าแกเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
-
กันติชาพูดพร้อมกับจับมือเจนจิราขึ้นมาจับเอาไว้แน่นด้วยความรัก
-
เจน
ไม่เป็นไร เพื่อนกันมีอะไรก็ต้องช่วยๆกันไป
-
แบมแบม
ขอบใจจริงๆฉันไปก่อนนะ
-
กันติชาบอกจบก็ยืนขึ้นแล้วเดินออกไปทันทีเจนจิรามองตามก่อนจะยิ้มเยาะออกมา
-
เจน
ฉันช่วยแกเต็มที่แน่นางแบม แต่จะช่วยประสานความร่านของแกให้ขึ้นหน้าหนึ่งเลย😏
-
กันติชาขับรถกลับมาบ้านได้ก็รีบขึ้นไปบนห้องก่อนจะเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าอย่างเร็วพอเรียบร้อยแล้วก็ยกลงไปชั้นล่าง
-
คุณหญิงธาริกา
อ้าว แบมจะไปไหน ทำไมต้องเอากระเป๋าเสื้อผ้าไปด้วย
-
แบมแบม
เอ่อ...แบมว่าจะไปเที่ยวน่ะค่ะ
-
คุณหญิงธาริกา
จะไปเที่ยวไหนอีก นี่ก็ใกล้จะถึงวันแต่งงานแล้วทำไมไม่เอาเวลาไปเข้าสปาหรือเสริมสวยละลูก
-
แบมแบม
แล้วแบมจะรีบกลับมานะคะเดียวเพื่อนแบมรอค่ะ
-
กันติชารีบเปิดประตูก้มไปพยุงหญิงชราให้ลุกขึ้นพร้อมกับถามด้วยความเป็นห่วงกลัวว่าจะบาดเจ็บตรงไหน
-
แบมแบม
เป็นอะไรมากหรือเปล่าคะ
-
👵: ยายไม่เป็นไรหรอกหนู
-
แบมแบม
ยายจะไปไหนเหรอคะเดี๋ยวแบมจะไปส่ง
-
👵: ยายกำลังจะกลับบ้านน่ะ
-
แบมแบม
ถ้าอย่างนั้นขึ้นรถเลยค่ะแบมจะไปส่ง
-
กันติชาบอกพร้อมกับพยุงหญิงชราพาไปขึ้นรถก่อนจะปิดประตูให้เรียบร้อยแล้วเดินไปขึ้นรถฝั่งคนขับแล้วเคลื่อนรถออกไป
-
👵: ตรงข้างหน้านี่แหละหนู
-
ขับรถมาได้สักพักหญิงชราก็บอกพร้อมกับชี้มือไปที่บ้านไม้หลังเก่าๆ
-
แบมแบม
เดี่ยวแบมเดินไปส่งไหมคะ
-
👵: ไม่ต้องหรอกหนูยายไปก่อนนะ
-
👵: เอ่อ...หนูเมื่อมีเขาแล้วจงดูแลเขาให้ดีๆนะเพราะเขาจะเป็นสะพานเชื่อมให้หนูได้พบกับรักแท้แล้วอย่าไว้ใจหรือเชื่อใจคนที่ใกล้ชิดมากเกินไปเพราะใจคนมักจะเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา
-
หญิงชราพูดพร้อมกับมองไปที่ท้องของกันติชาพอพูดจบก็เปิดประตูลงไปจากรถแล้วเดินเข้าบ้านไปทันที
-
แบมแบม
เดี๋ยวค่ะยายที่ยายพูดหมายความว่าไง
-
กันติชาร้องเรียกหญิงชราเสียงดังด้วยความอยากรู้ว่าที่ บอกเธอนั้นมีความหมายอย่างไรแล้วหญิงชราคนนั้นรู้ได้อย่างไรว่าเธอกำลังท้องใหนจะเตือนเธอเรื่องคนใกล้ชิดอีกหญิงชราคนนี้กำลังจะบอกอะไรกับเธอกันแน่
-
กันติชาขับรถออกมาจากตรงนั้นพร้อมกับในหัวที่คิดวนไปมาอย่างต้องการหาคำตอบ กันติชาขับรถไปเรื่อยๆจนไปเจอหมู่บ้านที่อยู่ไม่ไกลจากในเมืองมากนักหญิงสาวจึงคิดว่าอยากจะลองอยู่ที่นี่ดูเพราะไม่อยากให้ใครตามหาตัวเจอ
-
กันติชาจึงจัดการสอบถามคนแถวนั้นจนได้ความว่ามีบ้านพักอยู่หลังหนึ่งเจ้าของไปทำงานที่อื่นจึงปล่อยให้เช่า กันติชาจึงตัดสินใจที่จะเช่าบ้านหลังนี้อยู่เพราะข้างในบ้านสะอาดสะอ้านน่าอยู่
-
แบมแบม
-
หลังจากที่จัดของเข้าตู้เรียบร้อยแล้วอาบน้ำเตรียมจะเข้านอนมือถือของเธอก็ส่งเสียงร้องขึ้นมามือบางหยิบขึ้นมาดูก็เห็นชื่อว่าเป็นมาร์ค หญิงสาวจึงปล่อยให้เสียงเรียกเข้าดังอยู่อย่างนั้นด้วยคิดว่าถ้าเธอไม่รับสายเดี่ยวเขาก็คงจะเลิกโทรเอง แต่เปล่าเลยยิ่งเธอไม่รับสายเขายิ่งโทรมาไม่หยุด
-
กันติชาจึงหยิบมือถือขึ้นมากดปิดเครื่องด้วยความรู้สึกผิด กันติชาล้มตัวลงนอนบนเตียงด้วยความอ่อนเพลียนอนคิดเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นก่อนจะผล็อยหลับ
-
🌤️
-
มาร์ครู้สึกหัวเสียเมื่อไม่สามารถติดต่อกันติชาได้เลย ไปหาที่บ้านจึงได้รู้ว่าหญิงสาวไปเที่ยวกับเพื่อนชายหนุ่มโทรไปหาเพื่อนของหญิงสาวทุกคนถึงได้รู้ว่ากันติชาไม่ได้ไปเที่ยวกับเพื่อนอย่างที่บอกพ่อกับแม่เอาไว้จริง!
-
ตื๊ด ตื๊ด ตื๊ด📲
-
มาร์ค
มีอะไรเหรอยูค
-
ยูคยอม
ท่านประธานครับคุณเจนจิราขอเข้าพบครับ
-
มาร์ค
ให้เข้ามาเลย
-
ยูคยอม
ครับ
-
ยูคยอม
เชิญครับคุณเจนจิรา
-
ยูคยอมบอกจบเจนจิราก็เปิดประตูเดินเข้าไปทันที
-
มาร์ค
เชิญนั่งครับ
-
เจน
ขอบคุณค่ะ
-
มาร์ค
คุณเจนรู้หรือเปล่าครับว่าแบมไปไหน
-
เจน
เอ่อ...เจนไม่รู้จะเริ่มเล่าอย่างไรดีค่ะ เจนไม่อยากจะให้คุณมองแบมไม่ดี
-
มาร์ค
บอกมาเถอะครับ
-
เจน
คือ...แบมเขาบอกว่าไม่อยากแต่งงานกับท่านประธานน่ะค่ะ แต่เขาไม่กล้าขัดใจแม่ถึงได้หนีไปเลยไม่บอกไม่กล่าวใครเลยแบบนี้😔
-
มาร์ค
จริงเหรอครับ
-
เจน
ค่ะ แล้วอีกอย่างแบมเขาก็ไม่ได้ตัวคนเดียว
-
มาร์ค
หมายความว่ายังไง
-
เจน
แบมเขาท้องได้สองเดือนแล้วค่ะ ท้องกับผู้ชายที่ไหนไม่รู้เพราะตอนที่เรียนอยู่เมืองนอกนั้นแบมเขามั่วมาก เจนเตือนเท่าไรก็ไม่ฟัง
-
มาร์ค
ขอบคุณมากนะครับสำหรับข้อมูลเดี่ยวเชิญคุณเจนออกไปก่อนนะครับผมอยากจะคิดอะไรคนเดียวสักหน่อย
-
เจน
ค่ะ
-
เจนจิรารับคำอย่างงงๆก่อนจะเดินออกไป ชายหนุ่มไม่เข้าใจว่าทำไมเจนจิราถึงได้พูดแบบนั้น แต่เขารู้ดีว่ากันติชาไม่ได้มั่วกับใครอย่างที่เจนจิราพูดออกมาแล้วอีกอย่างตอนนี้กันติชากำลังท้อง ซึ่งเด็กคนนั้นก็เป็นลูกของเขา
-
แต่กันติชายังไม่รู้ว่าผู้ชายในคืนนั้นคือเขา พอท้องก็เลยหนีเตลิดไปด้วยความกลัวเขาจะต้องตามหาหญิงสาวให้เจอแล้วบอกเรื่องจริงซะหญิงสาวจะได้ไม่ต้องกังวลว่าท้องกับคนอื่น
-
-
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป🌤️
-
หนังสือพิมพ์รวมทั้งทีวีก็ประโคมข่าวว่ากันติชาได้เลิกกับมาร์คเป็นที่เรียบร้อยแล้วแถมในข่าวยังบอกว่ากันติชาท้องกับคนอื่นที่ไม่ใช่มาร์คทำไมเรื่องแบบี้ถึงได้เกิดขึ้นเธอไม่เคยบอกกับใครสักคนเลยว่าท้องหรือว่าข่าวอาจจะลือกันไปเองแต่อะไรจะแม่นขนาดนี้กันติชาหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาเจนจิราทันที
-
แบมแบม00:01:28
-
แบมแบม
ฮัลโหลเจนทำไมถึงมีข่าวแบบนี้ออกมาได้ล่ะ
-
เจน
ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันหรือว่าบางที่ท่านประธานอาจจะตามสืบจนรู้เรื่องราวทั้งหมดแล้วเขาก็เลยให้ข่าว คนอื่นจะได้ไม่ว่าเขาว่าเป็นฝ่ายทิ้งแก
-
แบมแบม
อะไรนะ! นี่เขาทำแบบนี้กับฉันเหรอ
-
เจน
แล้วทีนี้แกจะทำยังไงดีละแบม
-
แบมแบม
ก็ไม่ทำยังไง เรื่องทุกอย่างมันจบแล้วก็แค่ไม่มีงานแต่งเกิดขึ้นฉันกับเขาก็เป็นแค่คนอื่น ฉันก็แค่ใช้ชีวิตอยู่เงียบๆจนกว่าลูกจะคลอด
-
เจน
แน่ใจเหรอว่าแกจะอยู่เงียบๆ
-
แบมแบม
ก็ใช่น่ะสิ ทำไมเหรอ
-
เจน
เปล่าหรอกก็แค่เป็นห่วงนะ
-
แบมแบม
ถ้าอย่างนั้นแค่นี้ก่อนนะยัยมิ้นโทรมา
-
เจน
แกห้ามรับสายของมิ้นเด็ดขาดนะทางที่ดีแกตัดขาดจากทุกคนไปก่อนเถอะช่วงนี้
-
แบมแบม
ต้องทำถึงขนาดนั้นเลยเหรอ
-
เจน
ใช่ ฉันกลัวว่าท่านประธานจะรู้ว่าแกอยู่ที่ไหนน่ะสิ ถ้าขึ้นว่าเขารู้เรื่องราวจะยุ่งเข้าไปใหญ่หรือเกิดพ่อแม่แกไม่อยากให้ล้มเลิกการแต่งงานแล้วพวกเขาบีบให้แกทำแท้งมันจะยิ่งแย่ไปใหญ่แกจะปล่อยให้ใครฆ่าลูกแกไม่ได้นะแบมมันบาปมาก
-
แบมแบม
เอาอย่างนั้นก็ได้ช่วงนี้ฉันจะไม่ติดต่อกับใคร
-
เจน
ดีแล้ว ถ้าอย่างนั้นแค่นี้ก่อนนะแล้วฉันจะโทรไปใหม่
-
วางสาย
-
-
มาร์ค
ตามหากันยังไงแค่นี้ก็ยังไม่เจอ
-
มาร์คตะคอกถามเสียงดังด้วยความโมโหยูคยอมถึงกับ ก้มหน้าลงต่ำด้วยความกลัวว่าเจ้านาย
-
ยูคยอม
ผมก็พยายามอย่างเต็มที่แล้วครับ
-
มาร์ค
ขนาดพยายามอย่างเต็มที่ยังหาไม่เจอ แล้วต่อไปฉันจะไปหวังอะไรจากพวกแกได้อีก
-
มาร์ค
ออกไป!
-
มาร์ค
เดี๋ยว
-
ยูคยอม
มีอะไรเหรอครับ
-
มาร์ค
พวกนักสืบบอกว่าเจอแบมแบมล่าสุดที่ไหน
-
ยูคยอม
ภาคตะวันออกเฉียงเหนือครับจังหวัดขอนแก่น
-
มาร์ค
อืม
-
-
playwright📝
Follow the next episode 💕✨
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()