เงารักคาสโนว่า EP.9
-
มิ้น
เจน
-
มินตราเอ่ยเรียกเจนจิรา แต่หญิงสาวกลับไม่ได้ยินยังคงมองประตูทางออกอย่างไม่วางตาทั้งๆที่ทั้งสองคนเดินออกไปแล้ว
-
มิ้น
เจน
-
มินตราจึงเรียกเจนจิราเสียงดังขึ้น
-
เจน
มีอะไรเหรอ
-
มิ้น
แกเป็นอะไรนั่งเหม่อลอยซะขนาดนั้น ฉันจะถามว่าแกจะกลับหรือยัง
-
เจน
มาได้แค่แป๊บเดียวจะกลับแล้วเหรอ
-
เจน
ทำไมต้องไปสนใจแบมแบมด้วย เราก็สนุกกันต่อสิ
-
มิ้น
แกเป็นอะไรของแกห่ะยัยเจน
-
มินตราเอ่ยถามเพื่อนอย่างไม่เข้าใจเพราะเจนจิราไม่เคยแสดงทีท่าแบบนี้มาก่อนเลย
-
เจน
ทำไมทุกคนจะต้องเห็นยัยแบมสำคัญกันไปซะหมด
-
เจน
กะอีแค่มันเมาแค่นี้ทุกคนถึงกับต้องเลิกสนุกเลยเหรอ
-
มิ้น
แกเมาแล้วใช่ไหมถึงพูดจาเลอะ เทอะแบบนี้
-
มิ้น
ถ้าหากว่าแบมมาได้ยินที่แกพูดจะเสียใจแค่ไหน
-
เจน
ฉันไม่ได้เมา ตอนนี้ฉันรู้ตัวดีทุกอย่าง
-
เจน
ทีก็รักยัยแบม คุณมาร์คก็ยังหลงรักยัยแบม
-
เจน
ทำไมกัน ทำไมจะต้องเป็นยัยแบมคนเดียวด้วย
-
นที
กลับบ้านเถอะเจน เดี๋ยวทีไปส่ง
-
มิ้น
ที่แกเป็นเดือดเป็นร้อนและต่อว่า แบมอยู่แบบนี้
-
มิ้น
ก็เพราะว่าคุณมาร์คเขาชอบยัยแบมใช่ไหม
-
เจน
ถ้าหากว่าไม่มีมันสักคนเขาก็ต้องหันมามองฉัน
-
มิ้น
ฉันจะบอกอะไรให้นะเจน ถึงไม่มีแบมแบมเขาก็ไม่สนใจแกหรอก
-
มิ้น
เพราะถ้าเขาสนใจแกจริงเขาก็คงจะจีบแกไปแล้ว ตัดใจเสียเถอะ
-
เจน
ฉันจะทำให้เขาหันมาชอบฉันให้ได้
-
เจน
ครั้งนี้ยัยแบมจะไม่ชนะฉันเหมือน ทุกๆครั้งที่ผ่านมา
-
เจนจิราบอกจบก็ลุกขึ้นยืนแล้วเดินออกไปทันที
-
มิ้น
มันบ้าไปแล้ว
-
มิ้น
ทีดูสิ มันไม่ใช่ยัยเจนคนเดิมอีกต่อไปแล้ว
-
มินตราบอกนทีด้วยความโมโห ทำไมเจนจิราถึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้
-
นที
ใจเย็นๆนะมิ้น
-
นที
เดี๋ยวเจนก็คงจะคิดได้ ว่าอะไรเป็นอะไร
-
มิ้น
ขอให้เป็นอย่างนั้นเถอะ
-
มิ้น
เพราะว่าฉันไม่อยากเสียเพื่อนหรอกนะ
-
มิ้น
แต่ถ้าหากว่าเจนยังคิดไม่ได้ ก็แล้วแต่เวรแต่กรรมก็แล้วกัน
-
นที
กลับกันเถอะ
-
นทีบอกก่อนจะเรียกพนักงานมาคิดเงินแล้วก็ขับรถไปส่งมินตราที่บ้านก่อนจะขับกลับบ้านของตนเอง
-
-
คอนโด
-
playwright📝
-
มาร์ค
แบม
-
เมื่อจอดรถเรียบร้อยแล้วชายหนุ่มก็เรียกหญิงสาวเมื่อ คนร่างบางนอนนิ่ง เขาก็เดาเอาว่าเธอคงจะหลับไปแล้วแน่ๆ
-
แบมแบม
ขา
-
แต่แล้วเขาก็คิดผิดกันติชาลืมตาขึ้นมามองเขาหวานเชื่อมพร้อมกับขานรับน้ำเสียงหวานไม่แพ้ดวงตา
-
มาร์ค
ถึงแล้วครับ
-
ชายหนุ่มบอกพร้อมกับลงไปเปิดประตูให้หญิงสาวแล้วค่อยๆประคองคนร่างบางออกมาจากรถอย่างช้าๆ
-
แบมแบม
ถึงไหนเหรอคะ
-
มาร์ค
เดี๋ยวแบมเข้าไปก็รู้เองนั่นแหละ
-
-
ห้องนอน
-
playwright📝
-
ชายหนุ่มพาหญิงสาวเข้าไปในลิฟต์แล้วกดชั้นบนสุด รอไม่นานลิฟต์ก็เปิดออก ชายหนุ่มประคองหญิงสาวไปที่หน้าประตูห้องก่อนจะสแกนนิ้วแล้วเปิดประตูเข้าไปข้างในแล้วพาหญิงสาวไปนอนลงบนเตียงทันที
-
แบมแบม
ทำไมถึงร้อนแบบนี้นะ
-
มาร์ค
ร้อนเหรอเดี๋ยวเปิดแอร์ให้นะ
-
ชายหนุ่มบอกหญิงสาวก่อนจะรีบเดินไปเปิดแอร์ทันที
-
แบมแบม
หนาวจังทำไมถึงหนาวขนาดนี้
-
มาร์ค
เรื่องมากจริงๆ
-
ชายหนุ่มบ่นหญิงสาวเบาๆ ก่อนจะเดินเข้าไปหาหญิงสาวที่เตียง ร่างหนานั่งลงบนเตียงข้างกันติชา มือบางคว้าชายหนุ่มเข้าไปกอดอย่างไม่รู้ตัวเลยว่าภัยอันตรายกำลังจะมาเยือน
-
มาร์ค
นี่จะยั่วกันใช่ไหม
-
ชายหนุ่มถามหญิงสาวด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ใบหน้าคมคายซุกเข้าที่หน้าอกอวบอิ่มพอจะเงยใบหน้าขึ้นก็โดนหญิงสาวใช้มือกดศีรษะเอาไว้แน่นจนไม่สามารถเงยใบหน้าขึ้นได้
-
มาร์ค
ถ้าหากว่ายังไม่ปล่อย อย่าหาว่าผมไม่เตือนก็แล้วกัน
-
ชายหนุ่มบอกพร้อมกับขบกรามแน่นพยายามระงับอารมณ์ปรารถนาที่กำลังลุกโชนอย่างเต็มที่ แต่ดูเอาเถิดยิ่งห้ามก็เหมือนกับยิ่งยุ
-
แบมแบม
อื้อ
-
ในที่สุดชายหนุ่มก็ทนไม่ไหวเลื่อนใบหน้าขึ้นไปจูบริมฝีปากอวบอิ่มทันทีลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากพร้อมกับกวาดลิ้นชิมความหวานภายในลิ้นสากเกี่ยวกระหวัดหยอกล้อลิ้นของหญิงสาวไปมา ก่อนจะขบเม้มที่ริมฝีปากอวบอิมแรงๆจนบวมเจ่อ
-
มือหนาปัดป้ายแถวบริเวณทรวงอกไปมาก่อนจะเคล้นคลึงเบาๆ มาร์คจัดการถอดชุดชั้นในของหญิงสาวออกอย่ารวดเร็วจนเผยให้เห็นหน้าอกขนาดใหญ่ ชายหนุ่มไม่รอช้าที่จะเลื่อนใบหน้าลงไปซุกไซ้แล้วอ้าปากงับเข้าที่ปลายถันไปมาเบาๆอย่างหยอกล้อ
-
-
[NC]
-
IG:lalada_joylada
-
--------------------------------------------------------------------------------
-
🌤️
-
แบมแบม
กรี๊ด!
-
แบมแบม
ตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ
-
กันติชารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาด้วยความเพลียและสับสน หันใบหน้าไปข้างๆเห็นผู้ชายกำลังนอนหลับตาพริ้มอยู่หญิงสาวก็รีบผุดลุกขึ้นนั่งก่อนจะกรีดร้องออกมาอย่างคนสติแตกเพราะเหล้าอีกแล้วใช่ไหมถึงทำให้เธอต้องมาเจอเหตุการณ์น่าอับอายนี่ถึงสองครั้ง
-
มาร์ค
โอ๊ย! ผมเจ็บนะ
-
แบมแบม
ก็แบมจะตีให้เจ็บไง บอกมาเดี๋ยวนี้เลยนะว่าคุณทำอะไรแบมเมื่อคืนนี้
-
หญิงสาวเอ่ยถามชายหนุ่มพร้อมกับก้มมองดูสภาพของตัวเองใต้ผ้าห่มผืนหนา
-
มาร์ค
สภาพแบบนี้ยังจะให้อธิบายอีกหรือไงว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น
-
ชายหนุ่มบอกพร้อมกับกวาดสายตามอง ไปทั่วตัวของหญิงสาว
-
แบมแบม
คุณมันไม่ใช่สุภาพบุรุษ😭
-
มาร์ค
ผมไม่เคยบอกว่าตัวเองเป็น สุภาพบุรุษ
-
แบมแบม
ทำไมคุณต้องทำแบบนี้ด้วย😭
-
มาร์ค
อย่าร้องไห้เลยนะคนดี
-
ชายหนุ่มบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนพร้อมกับยกมือขึ้นไปปาดน้ำตาให้กับหญิงสาวอย่างอ่อนโยน นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตเลยก็ว่าได้ที่เขาเช็ดน้ำตาให้กับผู้หญิง
-
แบมแบม
คุณรู้ใหม คุณทำให้แบมรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นผู้หญิงสำส่อนที่ยอมนอนกับผู้ชายง่ายๆ
-
มาร์ค
อย่าโทษตัวเองอย่างนี้สิ
-
มาร์ค
มันไม่ใช่ความผิดของคุณสักหน่อย
-
ชายหนุ่มบอกพร้อมกับดึงหญิงสาวเข้ามาในอ้อมกอดพร้อมกับจูบบริเวณขมับของหญิงสาวเบาๆ
-
แบมแบม
แบมอยากกลับบ้าน
-
มาร์ค
แบมไม่ต้องกลัวนะ ผมจะรับผิดชอบเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นเอง
-
แบมแบม
แบมไม่ต้องการความรับผิดชอบอะไรทั้งนั้น แบมอยากกลับบ้าน
-
หญิงสาวบอกชายหนุ่มทั้งน้ำตา เธอมันไม่ใช่ผู้หญิงบริสุทธิ์ผุดผ่องที่สมควรจะได้รับความรับผิดชอบจากเขา
-
มาร์ค
ถ้าอย่างนั้นก็แต่งตัวให้เรียบร้อย แล้วผมจะไปส่ง
-
-
บ้านพรพิพัฒน์
-
playwright📝
-
มาร์คพากันติชาไปส่งที่บ้านเสร็จเรียบร้อยแล้วก็ขับรถออกไปทันที่ กันติชามองตามด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูกคล้ายจะน้อยใจหรือเสียใจก็ยังจำแนกไม่ได้
-
กันติชาเดินเข้าไปในบ้านอย่างช้าๆเพราะกลัวจะเจอมารดาและบิดา แต่พอเข้าไปในบ้านก็ไม่เจอใคร
-
-
ห้องครัว
-
playwright📝
-
แบมแบม
ป้าจันทร์ค่ะ
-
ป้าจันทร์
คุณหนูกลับมาแล้วหรอค่ะ
-
แบมแบม
แล้วคุณพ่อกับคุณแม่ไปไหนค่ะ
-
ป้าจันทร์
คุณผู้ชายกับคุณผู้หญิงไปต่างประเทศตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ
-
ป้าจันทร์
ป้าทำกับข้าวเสร็จพอดี
-
ป้าจันทร์
คุณหนูจะรับประทานเลย หรือเปล่าค่ะ
-
แบมแบม
ไม่เป็นไรค่ะ แบมยังไม่หิว
-
พูดจบกันติชาก็เดินขึ้นไปบนห้องทันที่
-
-
🌤️
-
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป
-
คุณหญิงธาริกากับคุณปราชญ์ก็กลับมาจากต่างประเทศรู้สึกแปลกใจที่ลูกสาวเปลี่ยนไป ไม่ค่อยยิ้มแย้มเวลานั่งเฉยๆก็มักจะเหม่อลอยราวกับคนที่มีเรื่องอะไรให้คิดหนัก
-
ก๊อก ก๊อก ก๊อก🚪👊
-
คุณหญิงธาริกา
แบมคุณมาร์คมาหา
-
แบมแบม
เขามาทำไมคะ แล้วเขาได้บอกอะไหม
-
คุณหญิงธาริกา
ทำไมต้องทำท่าทางตกใจแบบนั้นด้วย
-
คุณหญิงธาริกา
คุณมาร์คบอกว่ามีเรื่องจะบอก แต่เขารอให้แบมลงไปก่อนมีเรื่องอะไรกันถึงได้ทำลับๆล่อๆกันด้วย
-
แบมแบม
แบมไม่ขอลงไปนะคะ แบมรู้สึกไม่สบาย
-
กันติชาได้ฟังก็ถึงกับใบหน้าซีดเผือดขึ้นมาทันที่
-
คุณหญิงธาริกา
ถ้าอย่างนั้นก็นอนพักเถอะ เดี๋ยวแม่จะไปบอกเขาเอง
-
คุณหญิงธาริกา
แล้วไม่สบายกินยาหรือยัง
-
แบมแบม
กินแล้วค่ะ
-
คุณหญิงธาริกา
ถ้าอย่างนั้นแม่ไปก่อนนะ
-
คุณหญิงธาริกาบอกจบก็เดินออกไป กันติชาจึงรีบปิดประตูลงก่อนจะเอาหลังยืนพิงประตูไว้อย่างหมดแรง
-
คุณหญิงธาริกา
ยัยแบมบอกว่าไม่สบายน่ะค่ะ
-
คุณหญิงธาริกาเดินเข้าไปนั่งข้างสามีของตน พร้อมกับบอกมาร์คที่กำลังมองไปที่บันได
-
-
playwright📝
Follow the next episode 💕✨
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()