เงารักคาสโนว่า EP.5
-
มิ้น
แกรักงานหรือว่ารักเจ้าของบริษัทกันแน่
-
เจน
ฉันก็รักงานน่ะสิถามได้ คุณพ่ออุตส่าห์พาฉันไปฝากงาน
-
มิ้น
พวกแกอย่าไปเชื่อเจนมันนะ
-
มิ้น
ยัยนี่หลงเจ้านายจนอยากจะได้เขามาเป็นสามี จริงไหม
-
เจน
โอ๊ย! นี่แกจะบ้าหรือเปล่ามิ้น
-
เจน
ฉันก็ทำได้แค่แอบรักเขาข้างเดียวเท่านั้นแหละ
-
นที
ใครเหรอที่เจนแอบชอบ
-
มิ้น
กะ...ก็...ฉับส์!
-
เจน
ห้ามพูดนะมิ้น
-
ยังไม่ทันที่มินตราจะบอกอะไรออกมาเจนจิราก็รีบยกมือขึ้นมาปิดปากของเพื่อนเอาไว้ไม่ให้พูดออกมา
-
นที
นี่แกมีความลับกับเพื่อนฝูงเหรอเจน
-
เจน
พวกแกเลิกจ้องฉันได้แล้ว
-
เจน
ฉันแค่ยังไม่อยากบอกตอนนี้
-
แบมแบม
เอาไว้พร้อมเมื่อไรค่อยบอกก็ได้
-
เจน
อาหารมาแล้ว ฉันลงมือเลยนะ
-
เมื่อเห็นพนักงานนำอาหารมาเสิร์ฟเจนจิราก็รีบหันไปสนใจกับอาหารตรงหน้าทันที ทุกคนบนโต๊ะจึงพากันทานข้าวก่อนจะเปลี่ยนเรื่องคุย
-
เมื่อทานอาหารเสร็จแล้วมินตราก็ขอตัวกลับทันทีเพราะมารดาไม่ชอบให้กลับบ้านมืดค่ำพอมินตราเอ่ยขอตัวกลับเจนจิราจึงขอตัวกลับบ้าง
-
นที
แบมจะให้ทีไปส่งที่บ้านหรือเปล่า
-
แบมแบม
ไม่ต้องหรอกแบมกลับได้
-
นที
แน่ใจนะ
-
แบมแบม
แน่สิแบมไม่ใช่เด็กสักหน่อย
-
นที
ถ้าอย่างนั้นเอาไว้เจอกันใหม่นะ
-
กันติชาบอกกับนทีจบก็เปิดประตูเข้าไปนั่งก่อนจะสตาร์ทรถแล้วขับออกไปทันที่ ชายหนุ่มมองดูรถของหญิงสาวจนสุดสายตาก่อนจะเดินไปที่รถของตัวเองแล้วขับออกไป
-
-
08:30🕣
-
บ้านพรพิพัฒน์🏡
-
ห้องรับแขก
-
playwright📝
-
แบมแบม
คุณมาร์คมาทำอะไรที่นี่เหรอคะ
-
ปราชญ์
คุณมาร์คมาทำสัญญาที่จะร่วมลงทุนทำธุรกิจกันนะ
-
ปราชญ์บอกกับลูกสาวก่อนจะหันไปพูดคุยกับมาร์คต่อ
-
คุณหญิงธาริกา
แบมคุณมาร์คเขาอยากจะซื้อพวกเฟอร์นิเจอร์เข้าคอนโดน่ะ
-
คุณหญิงธาริกา
แบมจะไปช่วยคุณมาร์คเขาเลือกซื้อได้ไหมจ๊ะ
-
แบมแบม
แบมไม่ค่อยเก่งเรื่องนี้หรอกค่ะ
-
มาร์ค
ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมแค่อยากได้คนไปเป็นเพื่อนเท่านั้นเอง
-
มาร์คบอกพร้อมกับมองหญิงสาวอย่างท้าทาย
-
คุณหญิงธาริกา
แบมช่วยไปเป็นเพื่อนคุณมาร์คเขาหน่อยนะลูก
-
แบมแบม
ก็ได้ค่ะ
-
มาร์ค
ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวก่อนนะครับเดี๋ยวเย็นๆจะพาคุณแบมมาส่งนะครับ
-
แบมแบม
เดียวแบมขอขึ้นไปเอากระเป๋าก่อนนะคะ
-
หญิงสาวพูดจบก็ลุกขึ้นเดินไปชั้นบนไม่นานก็กลับลงมาพร้อมกับกระเป๋าใบสวย
-
มาร์ค
เชิญครับ
-
🛣️🚗
-
มาร์ค
ยังไม่หายโกรธเรื่องวันนั้นอีกเหรอ
-
มาร์คหันไปมองหญิงสาวก่อนจะถามขึ้นเมื่อเห็นว่าคนร่างบางนั่งนิ่งราวกับรูปปั้น
-
แบมแบม
เรื่องวันใหนคะ แบมไม่เห็นจำได้
-
มาร์ค
จำไม่ได้จริงๆหรือว่าแกล้งจำไม่ได้เพราะอยากจะให้ผมทบทวนความจำ
-
แบมแบม
นี่คุณมาร์ค!
-
มาร์ค
ว่าไงครับ
-
ชายหนุ่มหันมาถามหญิงสาวพร้อมกับยักคิ้วให้กันติชาเห็นแล้วอยากจะหาอะไรมาทุบหัวเขาให้เลือดออกเสียจริงๆคนอะไรช่างกวนประสาทเก่งซะจริงๆ
-
แบมแบม
ถ้าหากว่าคุณยังหาเรื่องแบมอยู่แบบนี้ แบมจะไม่ไปกับคุณ
-
แบมแบม
แบมจะลงกลางทางนี่แหละ
-
มาร์ค
โอ้...อย่าเพิ่งโกรธสิครับ ผมไม่กวนแล้วก็ได้
-
-
playwright📝
-
พนักงาน
มาซื้อของตกแต่งเรือนหอกันเหรอคะ
-
มาร์ค
ครับ เดี๋ยวขอเดินดูก่อนนะครับ
-
พนักงาน
ค่ะ เชิญตามสบายนะคะ
-
พนักงานพูดจบก็เดินออกไปทันที
-
แบมแบม
คุณไปพูดแบบนั้นได้ยังไง ทำไมไม่บอกเขาไปว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน
-
มาร์ค
จะไปสนใจทำไม เขาก็แค่เข้าใจผิดเท่านั้นเอง
-
แบมแบม
แต่ฉันสน
-
หญิงสาวบอกก่อนจะเดินหนีชายหนุ่มไปทางอื่นอย่างมีอารมณ์
-
มาร์ค
ชอบเหรอ
-
ชายหนุ่มเดินเข้าไปถามหญิงสาวเมื่อเห็น ว่าคนร่างบางกำลังยืนมองเตียงไม้ที่หัวเตียงแกะสลักลวดลายเอาไว้อย่างสวยงาม
-
แบมแบม
ก็สวยดีค่ะ คุณชอบเตียงแบบไหนคะ แบมจะได้ช่วยเลือก
-
มาร์ค
แบบนี้ก็สวยดีเหมือนกัน
-
มาร์ค
ถ้าหากว่าคุณชอบผมก็ตกลงเอาอันนี้แหละ
-
แบมแบม
เอาตามที่คุณชอบสิคะ
-
มาร์ค
ก็ผมชอบอันนี้
-
ชายหนุ่มบอกพร้อมกับจ้องมองหญิงสาวตาไม่กะพริบ
-
แบมแบม
เอ่อ...ค่ะ
-
หญิงสาวเอ่ยรับรู้ก่อนจะแสร้งหันไปมองดูอย่างอื่นแทน เพราะรู้สึกแปลกๆกับสายตาของชายหนุ่ม
-
ทั้งสองช่วยกันเลือกของต่างๆมากมายก่อนที่มาร์คจะขับรถไปส่งหญิงสาวที่บ้าน
-
เมื่อมาถึงเขาก็จอดรถกันติชาเตรียมจะเปิดประตูลงไป แต่มือหนาก็เอื้อมมาจับเอาไว้เสียก่อน
-
แบมแบม
จะ...จะทำอะไรค่ะ
-
มาร์ค
ขอบคุณมากนะครับสำหรับวันนี้
-
แบมแบม
เอ่อ...ไม่เป็นไรค่ะ
-
มาร์ค
แล้วเจอกันใหม่นะครับ
-
ชายหนุ่มบอกก่อนจะยกมือของหญิงสาวมาจุมพิตแล้วจ้องมองใบหน้านวลจนหญิงสาวต้องหลบสายตา
-
แบมแบม
ค่ะ
-
หญิงสาวตอบรับก่อนจะรีบเปิดประตูลงจากรถไปทันที
-
นี่เขาต้องเป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ แต่ที่บ้ากว่านั้นคือตัวเธอเองทำไมเธอต้องใจเต้นแรงกับการกระทำของเขาด้วย
-
อย่านะกันติชาเธออย่าไปหลงรักเขาเด็ดขาด บางทีเขาอาจจะหลอกล่อให้เธอตายใจแล้วทำให้เธอเจ็บปวดภายหลังก็ได้ เธอจะต้องไม่หวั่นไหวไปกับการกระทำอ่อนหวานของเขาแบบนี้สิ
-
-
บริษัท MT Jewelry Designer🏙️
-
เจน
สวัสดีค่ะท่านประธาน
-
เจนจิรายกมือขึ้นไหว้มาร์คทันทีที่เปิดประตูเข้าไป
-
มาร์ค
ครับ เชิญนั่งครับ
-
เจน
ขอบคุณค่ะ
-
หญิงสาวบอกก่อนจะนั่งลงตรงข้าม เจนจิราจ้องมองใบหน้าของชายหนุ่มด้วยสายตาชื่นชมถ้าหากว่าเขาจะหันมามองเธอบ้างก็คงดี
-
มาร์ค
คุณเจนออกแบบผลงานได้ยอดเยี่ยมมากจริงๆครับ
-
มาร์ค
ผมไม่ผิดหวังเลยที่รับคุณเข้ามาทำงาน
-
เจน
ขอบคุณมากนะคะ☺️
-
เมื่อได้ฟังคำชมจากชายหนุ่มหัวใจของเธอรู้สึกพองโตอย่างบอกไม่ถูก
-
มาร์ค
เดือนหน้านี้จะมีงานการประกวดผลงานการออกแบบสร้อยคอ
-
มาร์ค
บริษัทออกแบบเครื่องประดับหลายแห่งร่วมกันจัดงานนี้ขึ้นมา
-
มาร์ค
และเปิดโอกาสให้นักออกแบบทั่วไปสามารถส่งผลงานมาเข้าประกวดได้
-
มาร์ค
รวมทั้งพนักงานในบริษัทด้วยถ้าหากว่าสนใจ
-
เจน
จริงเหรอคะ
-
มาร์ค
ครับผมหวังว่าคุณจะไม่ทิ้งโอกาสส่งผลงานเข้าประกวดนะครับ
-
มาร์ค
เพราะฝีมือของคุณก็ดีพอ ที่จะเข้าแข่งขันกับคนอื่นๆได้
-
เจน
ค่ะ เจนจะคว้ารางวัลมาให้ได้
-
มาร์ค
ผมเอาใจช่วยนะครับ
-
มาร์ค
เพราะผมเห็นว่าคุณเจนฝีมือดี
-
มาร์ค
ถ้าหากว่าชนะครั้งนี้ได้ คุณเจนจะเป็นที่จดจำและได้ขึ้นมาเป็นนักออกแบบเบอร์ต้นๆเลยก็ว่าได้
-
เจน
ค่ะ เจนจะไม่ทำให้ท่านประธานผิดหวัง
-
-
playwright📝
Follow the next episode 💕✨
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()