ณ ผับชื่อดังใจกลางเมืองที่มีเเขกเข้าออกตลอดทั้งคืนไม่ขาดสาย...ผับที่ว่านี้ชื่อว่า The Dark เป็นผับที่อยู่ในความรับผิดชอบของมาเฟียหนุ่มอย่าง "ลีโอ" ที่รับช่วงต่อมาจากพ่อของเขาในการบริหารผับแห่งนี้..ภายในผับมีทั้งหมด 5 ชั้นด้วยกัน..ชั้นหนึ่งและสองคือโซน รับเเขกที่มาเที่ยวผับ..ชั้นสามและสี่คือส่วนรับรองสำหรับเเขก VIP ที่อยากจะค้างคืนหรือมาพักผ่อนแบบส่วนตัวกับสาวๆ..ส่วนชั้นบนสุดทั้งชั้นก็คือห้องพักของผู้บริหารคนใหม่ของผับแห่งนี้..ภายในห้องมีชายหนุ่มหน้าคม ผิวขาวซึ่งมันเข้ากับผมสีน้ำตาลของเขามาก..ใบหน้าดุจเทพบุตรลงมาจุติยังโลกมนุษย์ก็ไม่ปานชายคนนั้นคือ ลีโอ..เขากำลังนั่งดื่มไวน์พร้อมกับดูภาพจากกล้องวงจรปิดทั่วทั้งผับอยู่ที่โซฟาอย่างสบายใจ..เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นพร้อมกับมีลูกน้องของเขาเดินเข้ามา 2 คน  

      "เตรียมรถพร้อมรึยัง..คืนนี้ฉันจะไปรับของด้วยตัวเอง" 

      "เรียบร้อยแล้วครับนาย...เอ่อคือ...ทำไมครั้งนี้นายถึงไปเองละครับ ปกตินายจะให้ผมไปแทนนิครับ แล้วทำไมครั้งนี้ถึง.." 

     "สินค้าล็อตนี้สำคัญมาก อีกอย่างพ่อฉันกำลังเพ่งเล็งฉันอยู่ ฉันไม่อยากให้พลาด!!" 

     "ครับนาย งั้นเดี๋ยวพวกผมลงไปสเเตนด์บายรอข้างล่างนะครับ" 

     "เดี๋ยว!!..ผู้หญิงที่นั่งอยู่โซฟาสีเเดงตัวนั้น เธอมากับใคร?" 

     "อ๋อคุณแพรไหมครับ ลูกสาวคนเดียวของท่านพุชงผู้อำนวยการโรงเรียมัธยม GSC Callege ที่อยู่ใกล้ๆผับเรานี่ไงครับ..เธอมาที่นี่ทุกวันนะครับปกติเธอจะมากับผู้ชายอีกคนนะครับ..เเต่วันนี้เธอมาคนเดียวครับนาย" 

    "งั้นหรอ แล้วแกรู้รึป่าวว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร" 

    "อ่อ..คุณเอริกซ์ครับ..ลูกชายคนเดียวของคุณสตีฟนักธุรกิจส่งออกยักษ์ใหญ่ระดับต้นๆของไทยน่ะครับ..ผมทราบมาว่าคุณเอริกซ์เคยเรียนที่เดียวกับนายด้วยนะครับ นายน่าจะรู้จักนะครับ" 

    "รู้จักสิ รู้จักดีเลยล่ะ นี่ไอ้เอริกซ์มันมาเที่ยวที่นี่ด้วยงั้นหรอ งั้นแสดงว่าผู้หญิงคนนี้ก็เป็นเด็กของมันน่ะสิ หึหึ ฉันึกอะไรสนุกๆออกละล่ะ" 

    "นายจะทำอะไรครับ.." 

    "แกส่งคนของเราไปลวนลามยัยนั่นซักสองคนซิ เดี๋ยวที่เหลือฉันจัดการเอง"  

    "แล้วเรื่องส่งของคืนนี้ล่ะครับนาย" 

    "ฉันใช้เวลาไม่นานหรอกน่ะ ฉันแยกเเยะเรื่องงานออก ไปทำตามที่สั่ง!!ไป!!" ลีโอนั่งยิ้มอย่างมีแผนร้ายพร้อมกับควงแก้วไวน์ไปมา เขามองแพรไหมผ่านกล้องวงจรปิดก็เห็นว่าลูกน้องของเขาเริ่มทำตามที่เขาสั่ง ผู้ชายชุดสีดำสองคนกำลังเข้าไปนั่งกับเธอและพยายามยียวนกวนประสาทให้เธอรู้สึกกลัว 

    "เริ่มแล้วสินะ ทีนี้เเกจะได้รู้ซักทีว่าคนอย่างแกไม่มีวันจะเอาชนะคนอย่างฉันได้เอริกซ์" ลีโอวางแก้วไวน์ลงที่โต๊ะแล้วลุกเดินออกจากห้องตรงลงไปที่ผับทันที เขาตั้งใจจะทำตัวเป็นพระเอกขี่ม้าขาวไปช่วยเเพรไหมนั่นเอง 

     "ว่าไงน้องสาว มาเที่ยวคนเดียวหรอจ้ะ ให้พวกพี่สองคนนั่งเป็นเพื่อนไหมล่ะ" 

    "ฉันโตแล้วนั่งคนเดียวได้ ส่วนพวกแกจะไปตายที่ไหนก็ไป" 

    "แหม!!ปากร้ายขนาดนี้ พี่ชอบ!!สงสัยจะพยายามยั่วโมโหให้พวกพี่สนใจอยู่สินะ ไม่เอาหน่าอย่าเล่นตัวไปหน่อยเลย ว้าว!!แขนนุ่มจังเลยนะจ้ะ" 

    "นี่!! อย่ามาเเตะต้องตัวฉันนะ ไม่งั้นพวกแกสองคนเจอดีเเน่!! ถอยออกไปเดี๋ยวนี้นะ!!" แพรไหมพยายามสบัดมือออกสุดแรงเพราะตอนนี้พวกเขาทั้งสองคนพยายามจะลวนลามตัวเธอ พลั้ว!!!เพรี้ย!!ตุบ!! เสียงกระชากไหล่และรัวหมัดใส่หน้าชายชุดดำทั้งสองคนจนล้มหน้าหงายและวิ่งหนีออกไป..เเพรไหมมองชายตัวสูงใส่สูทสีน้ำเงินที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยสายตาหวานเยิ้ม 

     "ไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับคุณผู้หญิง ผมต้องขอโทษด้วยนะครับที่ปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับคุณ…." 

     "แพรไหมคะ ขอบคุณนะคะที่มาช่วย ว่าเเต่คุณ….?" 

     "ลีโอครับ ผมดูเเลที่นี่ครับ ไม่ทราบว่าคุณแพรไหมเจ็บตรงไหนรึป่าวครับ" 

     "แพรไม่เป็นไรค่ะ ว่าเเต่คุณลีโอเป็นการ์ดของผับนี้หรอคะ แหม!!ผับนี้การ์ดหน้าตาดีจังเลยนะคะ" 

     "อ๋อ ฮ่าฮ่าฮ่า ผมไม่ใช่การ์ดหรอกครับ คือผมเป็นเจ้าของผับเเห่งนี้น่ะครับ" 

    "อุ๊ย!!ขอโทษทีค่ะ มาที่นี่ก็หลายครั้งเเต่ไม่เคยเจอคุณเลย ไม่คิดว่าเจ้าของผับจะมาต้อนรับดีขนาดนี้นะคะ" 

    "ผมก็ต้อนรับดีสำหรับคนที่ผมต้องการต้อนรับเท่านั้นแหละครับ ผมรบกวนเวลาคุณแพรไหมมามากแล้ว ขาดเหลืออะไรบอกได้เลยนะครับมื้อนี้ผมเลี้ยงเองครับ ยังไงเดี๋ยวผมขอตัวก่อนครับต้องรีบไปทำธุระครับ หวังว่าจะได้เจอกันอีกนะครับ" ลีโอส่งสายตาหวานเยิ้มพร้อมรอยยิ้มกระชากใจสาวให้เเพรไหมก่อนจะเดินผ่านหน้าเธอไป ในขณะที่เเพรไหมยืนเขินหน้าเเดงจนบิดตัวไปมา ก่อนจะนั่งลงดื่มต่อ เวลานี้เธอควงแก้วไวน์ไปมาพร้อมกับนึกถึงใบหน้าของลีโอไปด้วย 

    "ผู้ชายอะไร อยู่ใกล้แล้วดูอบอุ่นชะมัดเลย ฮึฮึ!!" แพรไหมนั่งดื่มซักพักก่อนจะเช็คบิลกลับออกไป ลีโอที่กำลังนั่งมองเเพรไหมผ่านกล้องวงจรปิดอยู่ก็เอาแต่ยิ้มอย่างสะใจจนลูกน้องแปลกใจ 

    "นายให้คนของเราเข้าไปลวนลามคุณเเพรไหมทำไมล่ะครับ" 

    "ก็ฉันอยากจะซื้อใจยัยนั่นน่ะสิ ฉันมั่นใจเลยนะว่ายัยนั่นน่าจะเริ่มมีใจให้ฉันแล้วล่ะ ฮ่าฮ่า" 

    "แล้วนายซื้อใจเธอทำไมครับ หรือว่านายชอบคุณเเพรไหมหรอครับ" 

     "ฉันไม่ใฝ่ต่ำลดตัวลงไปแย่งเศษขยะจากไอ้เอริกซ์หรอก ฉันเเค่ต้องการจะเอาชนะมันต่างหากล่ะ มันจะได้รู้ตัวซักทีว่าคนอย่างมันไม่สมควรเอาตัวมาเทียบกับคนอย่างฉัน" ลีโอยกแก้วไวน์มาดื่มอย่างมีความสุข ไม่นานคนที่ลีโอกำลังพูดถึงก็เดินเข้ามาด้วยใบหน้าที่ดูกำลังโกรธใครบางคนอยู่สภาพเหมือนจะดื่มมาบ้างเเล้ว 

     "เอะ!!นั่นมันคุณเอริกซ์นี่ครับ ท่าทางจะเมาด้วยนะครับ หรือว่าคุณเอริกซ์จะมาหาคุณแพรไหมครับ" 

     "มันจะมาตามหาใครก็ชั่งมัน จับตาดูมันไว้ ถ้ามันเข้ามาก่อกวนจัดการมันได้เลย" สายตาลีโอเปลี่ยนเป็นโหมดดุดันขึ้นมาทันที เขาจ้องเอริกซ์ผ่านกล้องวงจรปิดอย่างไม่ละสายตา หนึ่งในลูกน้องของลีโอเดินลงไปต้อนรับเอริกซ์ที่กำลังกวาดสายตามองหาใครซักคนอยู่ 

     "สวัสดีครับคุณเอริกซ์ มาเที่ยวหรอครับ" 

     "ฉันไม่ได้มาเที่ยว เเต่ฉันมาตามหาเเพรไหม เธอได้มาที่นี่หรือป่าว" 

     "คุณเเพรไหมเธอกลับไปแล้วครับ เธอพึ่งออกไปเมื่อกี้เลยครับ" 

     "ฉันไม่เชื่อ แกช่วยเเพรโกหก เเพรต้องยังอยู่ในที่นี่แน่ๆ แพร!!คุณอยู่ไหนออกมาเดี๋ยวนี้นะ!! ออกมาพูดกับผมให้มันเข้าใจเดี๋ยวนี้!!" เอริกซ์พูดจาไม่รู้เรื่องเพราะอาการเมาของเขามันเริ่มรุนเเรงขึ้น เอริกซ์เริ่มทำลายข้าวของโดยการปัดแก้วน้ำเหล้าเบียร์บนโต๊ะลูกค้าตกลงพื้นจนเเตกกระจาย การ์ดสองคนวิ่งเข้ามาห้ามและพยายามจะเชิญเขาออกไปข้างนอกเเต่ด้วยความเมาเขาจึงไม่ฟังและมีเรื่องชกต่อยกันขึ้น ลีโอที่กำลังนั่งมองอยู่เห็นท่าไม่ดีจึงรีบลงมาจัดการเอง 

     "พวกมึงปล่อยกูเดี๋ยวนี้..มึงไม่รู้รึไงว่ากูเป็นลูกใคร ฮ้ะ!!" เอริกซ์พ่นคำหยาบคายเสียงดังสนั่นออกมาพร้อมกับต่อยหน้าการ์ดไปหนึ่งคนและพยายามจะทำลายข้าวของอีก ตอนนี้เเขกในร้ายก็เริ่มทยอยออกเรื่อยๆเพราะไม่อยากโดนลูกหลงจากเอริกซ์ 

     "บอกมาเดี๋ยวนี้ว่าเเพรไหมอยู่ที่ไหน..ไม่งั้นพวกมึงได้เห็นดีกับกูแน่ มึงรู้ไหมว่าพ่อกูเป็นใคร!!" 

     "กูไม่สนใจว่าพ่อมึงจะเป็นใคร เเต่ถ้าใครมาทำตัวเหี้ยๆในที่ของกู กูไม่ปล่อยมันไว้เเน่!!" เสียงลีโอเล็ดลอดจากชั้นสองลงมา เอริกซ์แหงนหน้าขึ้นไปมองตามเสียงที่เขาได้ยิน และก็ต้องชะงักเมื่อเสียงนั้นคือเสียงของคู่ปรับตลอดกาลของเขานั่นเอง 

      "ไอ้ลีโอ!! มึงมีสิทธิอะไรมาขึ้นเสียงใส่คนอย่างกู!!" 

      "แล้วมึงล่ะมีสิทธิอะไรมาเอะอะโวยวายในที่ของกู กูก็ว่ากูให้ลูกน้องเขียนป้ายชัดแล้วนะว่าที่นี่ไม่ให้เอาหมาขี้เรื้อนเข้ามา แล้วทำไมมึงยังเข้ามาได้อีกวะเนี้ย!!" 

      "ไอ้ลีโอ!! มึงลงมาสิ ลงมาต่อยกับดูนี่ ที่ของมึงงั้นหรอ ถุย!!มึงเพ้อเจ้ออะไรของมึงฮ้ะที่นี่ของท่านพุชง พ่อของเเพรไหมเว้ย!!" 

      "เพ้อเจ้องั้นหรอ ฮึฮึ มึงคงไม่รู้สินะว่าท่านพุชงอะไรของมึงอ่ะ เขาขายที่นี่ให้พ่อกูแล้ว!! แล้วตอนนี้กูคือคนดูเเลที่นี่ ที่ที่มึงกำลังเหยียบอยู่เนี้ย มันคือที่ของกู!!" 

      "ถุย!!กูไม่ได้อยากมาเหยียบนักหรอกที่กูมาที่นี่เพราะกูจะมาตามหาเมียกู มึงเอาเมียกูไปซ่อนไว้ไหน ไอ้เลวเอ้ย!!" 

      "เมียมึงงั้นหรอ เขาพูดซักคำรึยังว่าเขาเป็นเมียมึง หรือมึงคิดไปเองคนเดียว น้ำหน้าอย่างมึงเนี้ยนะผู้หญิงที่ไหนเขาจะมาเอามึง หมามันยังไม่มองมึงเลย ฮ่าฮ่าฮ่า" เอริกซ์พยายามดิ้นจนหลุดจากการ์ดและวิ่งขึ้นไปหาลีโอที่ชั้นสอง 

     "ปากดีนักใช่ไหมมึงน่ะ กูขอเอาหมัดแนบหน้ามึงหน่อยเถอะว่ะ" เอริกซ์พยายามจะต่อยหน้าของลีโอเเต่ด้วยความเมาจึงต่อยพลาดและล้มลงไปที่พื้นเอง 

     "น้ำหน้าอย่างมึงน่ะหรอที่จะมามีเรื่องกับกู เมื่อกี้กูก็พึ่งบอกไปว่าที่นี่มันถิ่นของกู มึงหูหนวกรึไง เฮ้ย!!เอาตัวมันลงไปและสั่งคนของเราทุกคนถ้าผู้ชายคนนี้มาที่ผับของฉันอีก กระทืบมันได้เลย!!" ลีโอสั่งให้ลูกน้องลากตัวของเอริกซ์ออกไปข้างนอกร้านด้วยสภาพสบักสบอมจากความเมา ก่อนที่ลีโอจะเดินออกมาแล้วกระชากคอเสื้อของเอริกซ์ขึ้น 

     "วันนี้มึงโชคดีนะเพราะกูมีธุระสำคัญต้องไปทำ ไม่งั้นวันนี้มึงอาจจะตายเป็นผีเฝ้าที่นี่ไปแล้ว มึงจำใส่สมองมึงไว้นะ คนอย่างมึงไม่มีวันเอาชนะกูได้ จำไว้!!" ลีโอสบัดคอเสื้อของเอริกซ์อย่างเเรงก่อนจะขยับสูทให้เข้าที่และเดินข้ามตัวของเอริกซ์ไปขึ้นรถอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น เอริกซ์กับลีโอมีเรื่องบาดหมางใจอะไรกันมาก่อน ทำไมลีโอถึงได้จัดการกับเอริกซ์หนักขนาดนี้..แล้วเเพรไหมเป็นอะไรกับเอริกซ์กันแน่ ติดตามได้ใน Ep. ต่อไปนะคะ