ยิ่งนับวันท่านอรรคเองยิ่งไม่เข้าใกล้กานดาเลย อรรคเองก็บอกไม่ถูกว่าเวลาอยู่ใกล้กานดาแล้วเขารู้สึกเวียนหัว แล้วเหม็นกลิ่นกายของสาวน้อยผู้ได้ชื่อว่าเป็นภรรยา

 

อารมณ์ทางเพศที่เขาต้องทำกับกานดาทุกวันก็เลือนหายไป เพราะเขาเวียนหัวเกินกว่าอยากที่จะทำอะไรทั้งนั้น

 

งานที่บริษัทก็ไม่ได้ไปทำ ได้แต่สั่งงานผ่านทางโทรศัพท์ 

 

ทุก ๆ มื้อกานดาอยากที่จะเข้าไปป้อนข้าวท่านอรรค แต่ทำได้แต่นั่งมองอยู่หน้าห้องนอนมีแต่ยายมาเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปทำหน้าที่ป้อนข้าวป้อนยาเท่านั้น

 

ท่านหมอเองก็ถูกตามมาแทบจะทุกวัน นี่ก็ร่วมสองอาทิตย์แล้ว ท่านอรรคก็เดินเหิรได้สบาย สามารถที่จะไปทำงานได้ 

 

แต่อาการที่ไม่อยากเข้าใกล้กานดามีอยู่ทุกวัน เขาทั้งสองคนแทบจะไม่ได้มีโอกาสได้คุยกันเลย

 

จนกานดาเองเสียใจน้อยใจปะปนกันไปหมด 

 

วันนี้นะหรือที่ท่านอรรคก็เบื่อเธอ ไม่อยากเข้าใกล้เธอ จนท่านอรรคเองก็ไม่สามารถบอกอะไรกับเธอเลย

 

แต่การที่จะให้เธอมาทนอยู่บ้านเดียวกันกับท่านอรรคที่เธอรัก แต่เขาไม่สนใจเธอเลย มันยิ่งเจ็บยิ่งกว่าสิ่งใด

 

หรือสิ่งเดียวที่เธอน่าจะทำได้ให้ท่านอรรคสบายใจแล้วไม่เจอเธออีก คือเธอคงอยู่บ้านนี้ไม่ได้

 

" ยายจ้า กานดาทนอยู่ที่นี้ไม่ได้แล้ว อยู่ไปกานดาก็เจ็บที่หัวใจ ท่านอรรคเบื่อฉันแล้ว "

 

" โถ่วหลานยาย ถ้ากานดาอยู่แล้วไม่สบายใจเราไปอยู่กันที่อื่นกันเถอะ ไปที่อื่นอาจจะลำบาก แต่หลานสบายใจ ยายว่าเราไปกันก็ได้ "

 

" เราไปอยู่ข้างนอกกันนะจ้ะยาย นะจ้ะตา ฉันสัญญาจะหางานทำไม่ให้ยายกับตาต้องลำบากนะจ้ะ "

 

" เราไปเก็บเสื้อผ้าแล้วไปลาท่านกันเถอะ "

 

ทั้งสามเก็บเสื้อผ้ายืนรอที่หน้าบ้าน รอให้ท่านอรรคมา อยากจะลาแล้วบอกกล่าวว่าเงินที่ติดค้างอยู่จะหามาชำระให้หากว่าเขาทั้งสามไม่อยู่ที่นี้แล้ว

 

อรรคที่ลงจากรถมาถึงกับต้องตกใจเมื่อเห็นทั้งสามที่ยืนพร้อมมีกระเป๋าเสื้อผ้ารอยู่หน้าบ้าน

 

" ฉันพาหลานมาลาจ้ะท่านอรรค "

 

" ลาทำไม ใครจะไปไหน "

 

" ฉันทั้งสามคนจะขอออกไปอยู่ที่อื่นจ้ะ แต่เงินที่ยายติดท่านอรรคไว้ ยายสัญญานะจ้ะว่าจะหามาคืนให้ทุกเดือน "

 

" ฉันไม่ได้สนเรื่องเงิน ฉันถามว่าใครจะไปไหน "

 

" คือกานดาคิดว่าจะพายายกับตาไปอยู่ข้างนอกจ้ะ "

 

" เหตุผลบอกฉันมาสิว่าทำไมกันกานดา "

 

" ฉันไม่อยากให้ท่านอรรคอึดอัดใจจ้ะ ในเมื่อท่านอรรคเบื่อฉันแล้ว ไม่อยากแม้นแต่จะมองหน้าหรืออยู่ใกล้ ฉันไปให้พ้นตาท่านอรรคเลยจะดีกว่าจ้ะ "

 

" ฉันบอกเธอหรอกานดาว่าฉันเบื่อเธอ แล้วฉันก็บอกแล้วว่าเธอเป็นเมียฉัน "

 

" แต่.... "

 

" เอาของไปเก็บแล้วขึ้นไปหาฉันบนห้อง อย่าให้รู้ว่าหนีไปไหน ฉันจะให้คนตามกลับมาคอยดู "

 

กานดาไม่กล้าที่จะขัดคำสั่ง เพราะรู้ว่าท่านอรรคของเธอมีอำนาจมากหากจะตามหาเธอให้เจอ

 

 

สาวใช้คนงามนั่งลงบนพื้นพรมหน้าโซฟาในห้องนอน รอท่านอรรคที่อาบน้ำอยู่ ไม่กล้าที่จะนั่งบนโซฟาเพราะตอนนี้สถานะเมียที่เคยเป็นตัวเองก็ไม่ค่อยมั่นใจ ตั้งแต่ท่านอรรคไม่แตะต้องตัวเธอเลย

 

 

" พูดมาสิว่าจะหนีจากฉันทำไม "

 

" กานดาไม่ได้จะหนีจ้ะ แค่คิดว่าตอนนี้ท่านอรรคเบื่อกานดาแล้ว ไม่อยากให้ท่านอรรคอึดอัดใจเวลาที่เจอหน้ากานดา จึงจะขอไปอยู่ที่อื่นดีกว่าท่านอรรคจะได้สบายใจ "

 

" ฉันไม่ได้อึดอัดใจเลยกานดา แค่ฉันไม่รู้ว่าฉันเป็นอะไร ฉันเวียนหัวจะอ้วกทุกครั้งที่เห็นหน้าเธอ แล้วช่วงนี้งานที่โรงแรมก็เยอะ ฉันเลยต้องพยายามไม่พบเธอ เพื่อที่จะได้ไปเคลียร์งานให้เสร็จ แล้วจะรีบมาพักผ่อนแล้วหายจากอาการประหลาดนี้ "

 

" ...... "

 

" ฉันรักเธอมากนะกานดา แค่เห็นเธอกับยายถือกระเป๋าจะไปจากฉัน เธอรู้ไหมว่าฉันเสียใจแค่ไหน "

 

" ฉันขอโทษนะจ้ะ ฉันไม่รู้จริง ๆ ฉันก็รักท่านอรรคมาก อยากให้ท่านอรรคมีความสุขตลอดเวลา เวลาท่านอรรคทุกข์ กานดาทุกข์ใจมากเป็นสิบเท่าพันเท่า "

 

" ฉันอยากหายจากอาการบ้า ๆ นี้ ฉันอยากมีช่วงเวลาดี ๆ กับเธอทุกวันกานดา ฉันคิดถึงเธออยากกอด อยากลูบอยากคลำเธอตลอดเวลา เธอรู้ไหมว่าฉันปวดใจแค่ไหนที่เห็นเธอแต่ฉันทำอะไรไม่ได้ "

 

" ท่านอรรค ฮึก กานดาขอโทษ ฮึก มีอะไรที่พอจะให้กานดาทำให้ท่านได้บ้างไหมจ้ะ "

 

กานดาเองรีบปลีไปซบหน้าลงตรงตักของท่านอรรค ร้องไห้ปานจะขาดใจ ที่ทำอะไรให้คนที่เธอรักมากไม่ได้

 

แต่เธอสัมผัสได้ว่า ดุ้นเอ็นที่ซ่อนอยู่ในกางเกงมันแข็งขื่นขึ้นมา ตุงอยู่ในนั้นจนเหมือนมันอยากออกมาชมโลก

 

" ท่านอรรคจ้ะ ดุ้นเอ็นท่านอรรคมันกำลังกลับมาตั้งลำอีกแล้ว "

 

" ฉันก็อยากทำนะ แต่ฉันกลัวฉันเห็นหน้าเธอแล้วฉันจะเวียนหัว "

 

" ท่านอยากเอากานดาใช่ไหมจ้ะ "

 

" อื้ม อยากอาการแบบนี้มันหายไปหลายวันแล้ว "

 

" งั้นเดี๋ยวกานดาทำให้ท่านอรรคเองนะจ้ะ เผื่อท่าอรรคได้ระบายน้ำออกบ้างอาการอาจจะดีขึ้น "

 

 

.....................................................................

 

- ฝากติดตามเรื่องนี่ด้วยนะสนุกไม่สนุกยังไงฝากติชมกันได้นะครับ