/

ตอนนี้พวกเรา3คนกับผีอีก1ตนอยู่ที่หน้าบ้านร้าง แล้วครับ

ไอ้ต้ามันมองไปที่ไอ้แฟรงค์ก่อนจะมองมาที่ผมและถามผมว่า

ไอ้ต้ามันสบดด่าออกมาทันทีครับ มันจะห้ามไอ้ทีมไม่ให้ทำอะไรแบบนี้ตลอด แต่ไอ้ทีมก็ไม่เคยฟังมันสักครั้งครับ

/

ตอนนี้พวกผมปีนกำแพงข้ามเข้ามาข้างในบ้านหลังนี้แล้วครับ

พวกเราเดินอ้อมบ้านหลังนั้นมาเรื่อยๆ และตอนนี้พวกเราก็ถึงป่าที่มันเป็นเขตหวงห้ามแล้วครับ

.

พวกเราตกลงกันแค่นั้นก่อนที่พวกเราทั้งหมดจะเดินเข้ามาในป่าและแยกกันตาหาพวกนั้นทันที

ผมตะโกนเรียกพวกมันทุกคนย้ำๆ แปลกที่ตอนนี้เป็นเวลา8โมงจะ9โมงแล้วแต่ในป่ามันดันมืดเหมือนไม่ใช่โลกใบเดียวกันกับข้างนอกนั้น

🚨คำเตือน:มีภาพประกอบ

อืม แปลกจริงๆครับ

ผมกลับมาตะโกนเรียกเพื่อนอีกครั้ง ที่นี่เป็นป่าใหญ่และผมตะโกนเรียกเสียงดังขนาดนี้มันต้องดังก้องไปทั่วทั่งป่าแล้วสิครับ

แต่ผมกลับมีความรู้สึกว่าเสียงมันดังไปไม่ถึง200เมตรเลยครับ

ผมล้วงโทรศัพท์ออกจากกระเป๋ากางเกงเพื่อเปิดไฟฉาย สิ่งแรกที่ผมสังเกตได้คือที่นี่ไม่มีสัญญาณเลยครับ

แก๊ก!!

ผมหยุดนิ่งทันทีครับ มันเป็นเสียงของกิ่งไม้เหมือนมีคนหรือสัตว์เหยียบ

ผมเรียกเขาเบาๆก่อนจะถามเขาออกไป

พูดจบผมก็สาดไฟไปรอบๆข้างทันที และสิ่งที่ผมเจอก็ไม่ใช่ใครที่ไหนไกลเลยครับ

ชัดเจนครับเห็นแค่นิดเดียวผมก็รู้ได้ทันทีว่าเขายังตามผมมาอยู่ รออะไรล่ะครับรีบเดินหนีดิครับ

ไม่รู้ว่าผมคิดบ้าอะไรอยู่ผมเดินหนีผีเปรตที่เขาแค่เดินครึ่งก้าวก็เหมือนผมวิ่ง50เมตร

แต่ขอวิ่งไว้ก่อนครับ กลัว...

/

ตอนนี้ผมอยู่ที่ไหนไม่รู้ครับ รู้แค่ว่าเขายังตามผมมาอยู่ ผมจึงตัดสินใจหยุดวิ่งเพราะวิ่งไปก็เหนื่อยเปล่า

ผมหายใจออกมาแรงๆหนึ่งทีทันทีที่หยุดวิ่ง เหนื่อยครับไม่รู้จะวิ่งทำไม

ผมแค่อยากรู้ว่าทำไมเขาต้องตามผมด้วยทั้งๆที่ผมไม่ได้เอาของจากที่บ้านหลังนั้นไปเลย และก็แปลกอีกแล้วครับที่เขาแค่ตามผมแต่ไม่ได้ทำร้ายอะไรผม

แล้วที่บ้านหลังนั้นกับป่าที่นี่มันเกี่ยวข้องกันยังไงผมก็ไม่เข้าใจ

/

ผมเดินตามหาเพื่อนเป็นรอบที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ครับ แต่ก็ไม่มีวี่แววที่จะเจอพวกมันเลย

หรือว่าพวกมันไม่ได้อยู่ที่นี่?

ผมพูดลอยๆออกมาคนเดียวก่อนที่จะมีเสียงตอบกลับมา

ต้องเอาของกินมาล่อสินะ

เขาพูดแค่นั้นส่วนผมก็ไม่ได้ตอบอะไรเขาไป

/

ผมตะโกนเรียกเพื่อนแบบนี้เป็นรอบที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ครับ แต่ทุกอย่างก็ยังเงียบเหมือนเดิม

ผมกดเปิดหน้าจอโทรศัพท์ดูบ่งบอกว่าตอนนี้เป็นเวลาบ่ายสองโมงจะบ่ายสามแล้วครับ แต่ผมก็ยังไม่เจอใครสักคน

"ไอ้ซัน"

ผมได้ยินเหมือนคนเรียกชื่อผมเลยครับแต่ผมก็ไม่ได้ขานตอบไปเพราะโบราณเขาห้ามขานตอบครับ

ผมหยุดนิ่งก่อนจะมองไปรอบๆแต่ก็ไม่มีอะไรครับ มีแต่ผีเปรตตนเดิมที่ยังตามผมมา

ผมสะบัดหัวเบาๆ2-3ก่อนจะเดินตามหาเพื่อนต่อ

/

ผมดีใจมากที่เจอมัน ผมพยายามเรียกเพื่อนตัวเองให้ดังที่สุดเท่าที่จะตะโกนเรียกได้

ตอนแรกเหมือนมันจะได้ยินครับแต่เมื่อผมได้ยินที่มันพูดว่ามันหูแว่วไปผมก็พยายามตะโกนเรียกชื่อมันซ้ำๆแต่เรียกดังเท่าไหร่ก็เสียเปล่าครับ

เพราะเหมือนมันจะมองไม่เห็นผมและมันก็เดินต่อ

แล้วเมื่อกี้มันคุยกับใคร?

/

ผมก็ยังไม่ล้มเลิกความคิดที่จะตะโกนเรียกเพื่อนครับ ผมเดินตามมันแล้วตะโกนเรียกมัน ถึงแม้ว่ามันจะแค่0.001%ที่มันจะได้ยินผมก็ตาม

และผีตนนั้นยังตามไอ้ซันตลอดเวลาแต่แปลกที่เขาไม่ทำร้ายไอ้ซัน

ผมพยายามเดินไปอยู่ตรงหน้ามันแล้วตะโกนใส่หน้ามันดังๆแต่เหมือนผลลัพธ์เหมือนจะออกมาเหมือนเดิมครับ

ผมไม่คิดว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นกับตัวเอง ถ้าผมรู้ผมคงไม่เอาของๆนั้นออกมาด้วย

และตอนนี้ทั้งๆที่ผมเอาของมาคืนที่บ้านหลังนั้นแล้ว แล้วทำไมผมยังต้องอยู่ในสภาพแบบนี้?

ทันทีที่ผมจะจับตัวไอ้ซันก็มีสิ่งนี้พุ่งเข้ามาตรงหน้าผมทันที

🚨คำเตือน:มีภาพประกอบ

ผมร้องเสียงหลงทันทีที่มีใบหน้าของผู้หญิงพุ่งเข้ามาตรงหน้าผม

ทันทีที่ผมตั้งสติได้ ผมมองไปรอบๆมันทำให้ผมรู้เลยว่าตอนนี้ผมกลับมาอยู่ที่เดิมครับ

ผมอยากกลับบ้าน.....

/

ตอนนี้เป็นเวลา15:55 น.แล้วครับ ผมต้องออกจากป่านี้แล้วแต่ผมก็ยังไม่เจอเพื่อนผมสักคนเลยครับ

ถึงแม้ผมจะไม่อยากจะกลับจนกว่าจะตามหาเพื่อนเจอแต่ผมก็ต้องกลับครับ เพราะตอนกลางคืนมันไม่ได้มีแค่สิ่งที่เรามองไม่เห็น

แต่มันยังมีสิ่งที่พวกเรามองเห็นไม่ว่าจะเป็นพวกสัตว์ป่า ทั้งใหญ่และเล็กทั้งมีพิษและไม่มีพิษ

เราต้องเซฟตัวเองให้มากที่สุดครับ

/

ตอนนี้ผมออกมาจากป่าแล้วครับแต่ยังไม่เห็น2คนนั้นเลยครับ จะโทรหาก็โทรหาไม่ได้ครับเพราะที่นี่ไม่มีสัญญาณ

ผมคิดผิดหรือคิดถูกครับที่ไปบอกเขาแบบนั้น ช่วยผมไม่สมกับราคาเงินที่ผมต้องเสียซื้อกับข้าวมาทำบุญให้เขาเลยครับ

/

-TBC-