ค้าบบ~~~~~

//หยุดขยับเอว

นี่มันดึกแล้วนะ

ทำไมไม่นอนกันเนี้ย!

//ลุกขึ้นใส่เสื้อผ้า

//เปิดประตูห้องนอน

ค้าบ~~~

ดี๊!!!

ผีหยอก!!

//เกาะขาคนเป็นพ่อ

ผีที่ไหนลูก

//ย่อตัวลงคุย

ไม่ยู้~~

//กอดคอคนเป็นพ่อแน่น

ไม่มีอะไรหรอกลูก

//อุ้มลูกสาวขึ้น

//ปิดประตูห้อง

เจ้าหญิงได้ยินเสียงมี๊ครับดี๊

แล้วก็บอกว่าผีครับ

เจ้านายรู้หรือครับลูก

ลูกได้ยินเสียงหนูค่ะ

//ยิ้มแหยๆ

เสียงมี๊หรอคะ!

เป็นเป็นอะไรคะ!

//ดิ้นลงไปหาคนเป็นแม่

เห็นไหมคะเจ้าหญิง

พี่บอกแล้วว่าเสียงมี๊

ไม่ใช่เสียงผี

//กอดคอคนเป็นแม่

มี๊เจ็บไหมคะ

เจ็บตรงไหนบ้าง

//เดินมาหาคนเป็นแม่

ใช่ครับ

มี๊เจ็บตรงไหนครับ

นายจะจัดการดี๊ให้ครับ

ฮึบ!!

//อุ้มเจ้านายขึ้น

ดี๊จะไม่แกล้งมี๊แล้วครับ

ขอโทษที่ทำให้กลัวนะครับคุณลูก

ดี๊อ่า!!!

หนูก็ตกใจหมดเยย

//วางเจ้านายนอนลงบนเตียง

ฝันดีนะคะครับเจ้าชายเจ้าหญิงของดี๊

//หอมหัวลูกทั้งสอง

ฝันดีนะครับดี๊มี๊ของผม

ฝันดีนะคะดี๊มี๊~

ดี๊ขอโทษอีกครั้งนะครับลูก

นอนกันนะครับ

//ปิดไฟเดินออกจากห้อง

ฝันดีอีกครั้งนะคะเจ้าหญิงของพี่

//ลูบหัวน้องสาว

//หยุดลูบผม

😴😴😴😴

//ล็อกประตูห้อง

หอมที่สุดเลย~~

//ไซร้ซอกคอคนน้อง

ใครจะหลับลงคะ~~

//ถอดเสื้อผ้าคนน้อง

//อุ้มคนน้องไปที่เตียง

ต่อสิคะ

ฟอด~~~~

//หอมแก้มคนน้อง

พี่จะปิดปากหนูค่ะเองคนสวย

//ก้มลงประกบปากจูบคนน้อง

เจ้าหญิงคะ

พี่ไปตามแม่บ้านให้ไหมคะ

พี่เคาะจนเจ็บมือแล้วนะคะ

งั้นลงไปหาอะไรทานกันก่อนไหมคะ

เดี๋ยวรอมี๊ตื่นแล้วค่อยให้มี๊ทำให้ทาน

ได้ค่ะ

ไปเถอะค่ะเจ้าหญิง

//จูงมือน้องสาวลงไปหาอะไรกิน

โอ้โห~~~

เจ้าหญิงกับเจ้าชายของดี๊ตื่นไวกันจังเลยครับ

แล้วผมก็ชื่อเจ้านายครับดี๊

ไม่ใช่เจ้าชาย

โอ๋เอ๋นะครับลูกๆ

มี๊เข้าไปทำอาหารแล้วครับ

ส่วนน้องเจ้านายยังไงลูกก็คือเจ้าชายครับ

เจ้าชายของดี๊~~~

ดี๊ขอบ้างไม่ได้หรอครับ

//นั่งลงร่วมโต๊ะกับลูกๆ

ก็นี่ไงคะ

ดี๊มีเองแล้วไง

มีหนูกับพี่นายไงคะ

ดี๊คงหมดความหวังแล้วมั้งคะ

คะ???

//ลูบหัวน้องสาว

เดี๋ยวพี่ไปดูให้นะคะ

//กระโดดลงเก้าอี้เดินไปในครัว

เจ้าหญิงของดี๊กินน้อยๆหน่อยนะลูก

หนูต้องเดินนะคะ

ไม่ใช่กลิ้ง!

อะไรจ๊ะเด็กอ้วน~

ขี้ฟ้องจริงเลยไอลูกหมู

เรียกชื่อเลยหรอไอลูกหมู!

🤭🤭🤭🤭

เจ้าหญิงชอบไหมคะ

//เอาแก้วน้ำมาวางให้คนน้อง

แล้วดี๊อะลูกหมู

น่ะ!!

หนูดูลูกสิคะ!

น้าน!!!

ทั้งแม่ทั้งลูกเลย

คืนนี้โดนอีกแน่!

พี่ก็จะตามไปนอนด้วย

🌚🌚🌚🌚

ให้ลูกรู้ไปเลยว่าพี่แกล้งหนูแบบไหน

แล้วของพี่ล่ะคะคนสวย

ข้าวของพี่ไงคะ

ไม่ได้เอามาให้พี่ด้วยหรอคะ

ชิ!!

ไม่มีใครรักเราเลย!

//ลุกขึ้นไปตักข้าว

//มองหน้าคนเป็นแม่

อะไรคะ!

//เดินมานั่งลงที่เก้าอี้

นินทาดี๊หรอคะ

//มองหน้าคนเป็นพ่อ

แล้วไปค่ะ

เจ้านายอย่าไปดื้อเหมือนเจ้าหญิงนะลูก

ดี๊ปวดหัว

ครับดี๊

//ตักข้าวกิน

ดี๊ยังไม่ทันทานเลยนะลูก

หนูทานหมดแล้วหรอ

หนูไม่ต้องค่ะ

เดี๋ยวพี่ไปเติมให้

//รับจานจากคนน้องมา

//เดินไปเติมข้าวให้ลูก

มาแล้ว~~~

//วางจานลงให้ลูกสาว

ทำอะไรคะเจ้าหญิง

ค่า~~~

ทานเลยค่า~~~

//ยิ้มเอ็นดูลูกสาว

ครับๆ

ได้สิครับ!

//วิ่งไปหยิบขวดนมให้ลูก

มาแล้วค้าบบ~~~

//ส่งให้คนพี่

//นั่งลงมองหน้าลูก

พี่จินเหนื่อยไหมครับ

ไม่เลยครับ~

แค่รู้ว่าคนที่ใช้เงินคือพี่กับลูก

ภัสก็ยินดีหามาให้ใช้เลยครับ

ใช่ไหมครับ ลูกพ่อ~~

//จิ้มแก้มลูกเบาๆ

คุยกับพ่อหรอครับ

😁😁😁😁

หื้ม~~

//เงยหน้ามองคนพี่

ทำทำไมครับ

ไม่ครับๆ

ใช้เงินที่ภัสหามาให้ให้หมดก่อนนะครับ

ค่อยคิดจะทำงาน

ก็เรียนไปสิครับ

แพงแค่ไหนล่ะครับ

พี่จิน~~~

//ขยับมานั่งกอดคนพี่

ภัสแบ่งเงินไว้แล้วนะครับ

จะโรงเรียนแพงแค่ไหน

ภัสก็ไหวครับ

พี่น่ะ นั่งสวยๆรอภัสกลับมาหอมแก้มก็พอ

แล้วถ้าหอมจะมีลูกแบบนี้ไหมล่ะครับ~

🌚🌚🌚🌚

รอลูกหลับก่อนนะครับ

ขอฟัดสักทีนึงเถอะ

หมั่นเขี้ยวจริงๆ

หึ่ย!!!

อ เอ่อ…

//รีบลุกขึ้นจากตักณัฐ

ม มีอะไรให้ทานบ้างคะวันนี้

หนูอะไรคะ

หนูนาหรอคะ??

ขอโทษนะคะ!

ที่นี่โรงพยาบาลนะคะ

ทำอะไรก็ให้เกียรติสถานที่บ้างค่ะ

มันเป็นอุบัติเหตุค่ะ!

นี่คุณ!!!

//เดินกระแทกเท้าออกไป

//กระชับกอดที่เอวคนน้อง

อ้าว~~

ไหงเป็นงั้นล่ะคะ

พี่หิวแล้วนะคะ

หนูป้อนพี่หน่อยสิคะ~

อยู่ๆเขาเข้ามาก็มานั่งตักพี่เฉนเลยค่ะ

แต่ว่าพอนั่งปุ๊ป

หนูก็เคาะประตูปั๊ปเลยนะ!

พี่กำลังจะไล่เค้าเลย

แล้วมันก็จะเป็นตลอดไปค่ะ

//อุ้นคนน้องขึ้นนั่งบนโต๊ะทำงาน

ไหน~~~

วันนี้มีเมนูอะไรบ้างคะ~

หื้ม~~

แล้วคนทำแซ่บไหมคะ~

งั้นกลับไปกินกันที่บ้านเถอะค่ะ

//เก็บกล่องข้าว

บ่ายนี้หมอเยอะมากแล้ว

พี่คงไม่จำเป็นเท่าไร

//เก็บกระเป๋า

จริงที่สุดค่ะ!

ป่ะ!

//หิ้วกระเป๋ากับกล่องข้าว

//มืออีกข้างจับมือคนน้อง

เหลือเฟือค่ะคนสวยของพี่

//จูงมือคนน้องออกจากห้องทำงาน

☺️☺️☺️☺️