🎓มหาวิทยาลัยนัมจุน

[แบมแบม] สวัสดีครับ ผมแบมแบม พึ่งขึ้นปี 1 ตั้งแต่ผมเกิดมา ผมอยู่กับตายายมาตลอด ที่จริงตายายไม่ให้ผมเรียนต่อม.ปลาย เพราะตากับยายบอกว่าท่านไม่มีปัญญาส่ง เงินเดือนที่พ่อกับแม่ส่งมาให้ก็ไม่มี มารู้ที่หลังว่าพ่อกับแม่เกิดอุบัติเหตุเสียชีวิตทั้งสองคน ผมจึงตัดสินใจไปลาออกที่โรงเรียน

พอไปถึง ผมบอกคุณครูที่ปรึกษา ท่านก็บอกว่ามีทุนให้ แต่ผมต้องสอบให้ได้ ผมจึงตกลง ผมสอบได้ทุนเรียนฟรีจนจบปริญญาเอกครับ แต่โชคชะตาเล่นตลกกับชีวิตผมคงยังไม่พอ วันที่ผมไปลุ้นผลกับคุณครู ขณะที่ผลออก บอกว่าผมสอบติด เป็นเวลาเดียวกันที่ตากับยายเกิดอุบัติเหตุเสียชีวิตที่โรงพยาบาล ทุกวันนี้ก็เหลือแค่ผม

ตุบ!

ด้านของยองแจเเละแบมแบม

ยองแจวิ่งตามแบมแบมไป

[แบมแบม] เอาวะ ชั่งมัน เรื่องเรียนสำคัญกว่า

พักกลางวัน🥄

แบมแบมหาโทรศัพท์ต่อ

มาร์คชูโทรศัพท์ขึ้นมา

ตุบ!

โทรศัพท์ของแบมแบมตกลงพื้น จนเครื่องแตกแยกชิ้น แบตโทรศัพท์ก็หลุดออกมา

แล้วมาร์คก็หันหลังเดินออกไป

ยองแจเดินไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

[ยองแจ] เกิดมากูไม่เคยเจอใครที่เย็นได้เท่ามึงเลยว่ะ แต่มึงปิดกูไม่ได้หรอกแบมแบม

chpss 🕊️