เอออออ

...

ไอ้วอร์มึงอย่าลีลา

จะบอกก็รีบบอกก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้บอก

เเล้ว

เเล้วไงวะ สมัยนี้โลกไปไกลเเล้วเว้ย

ใจกล้าหน้าด้านอ่ะ You know?

นั่นไงพี่หยิ่นมาละไปๆ คนไม่ค่อยมีกูดูทางให้

ไปๆๆ

ว่า

ทำไมมึงมีอะไร!!!

...

เหอะ

มึงจะมาบอกกูทำไม

ที่กูทำไปเพราะกูก็เเค่สงสารมึงเท่านั้นเเหละ

ก็เห็นว่าซื่อบื้อไม่ค่อยทันคน

อีกอย่างนะกูเป็นผู้ชาย

เด็กอย่างมึงยังเด็ดไม่เท่าสาวในสต็อกกูว่ะไอ้เเว่น

กูก็เป็นของกูเเบบนี้เเหละที่กูช่วยนู่นช่วยนี่มึงกูเเสดงทั้งนั้นเเหละ

ส่วนดอกไม้ดอกนี้...ทิ้งไปก็เสียดายว่ะเก็บไว้ให้สาวก็เเล้วกัน

ขอบคุณนะครับน้องวอร์ สำหรับดอกไม้

วอร์

ไอ้วอร์มึงร้องไห้ทำไมวะ

ไอ้เชี้ยหยิ่นมึงทำอะไรน้องกู

กูทำอะไรกูก็ทำในสิ่งที่มึงต้องการให้กูทำไง พอใจมึงรึยั....

ไอ้เชี่ยหยิ่นมึง//ต่อยหยิ่น

ที่พี่หยิ่นพูดคือไรวะเฮียเบนซ์

มึงหุบปากไปไอ้บอนซ์ ส่วนมึงมานี่//ง้างหมัดจะต่อยหยิ่นอีกรอบ

เเต่ว่ามัน

เเม่งเอ้ย

...

เหอะ

ไอ้วอร์มึงไหวนะ

ส่วนพี่หยิ่น พี่เเม่งเป็นเหี้ยไรวะปกติพี่ไม่ใช่คนเเบบนี้นะ

ไปวอร์กลับบ้าน

...//เดินออกไป

จะร้องก็ร้องมันออกมา คนเก่ง

มันเหี้ยไง

ต่อไปห้ามไปยุ่งกับมันอีกนะวอร์ เฮียไม่อยากเราร้องไห้เพราะมันอีก

บอนซ์กูฝากดูเเลวอร์หน่อยนะ กูจะไปทำธุระนิดหน่อย

ได้ๆเฮียเบนซ์

วอร์มึงกินอะไรหน่อยมั้ย

กินบ้างเหอะว่ะ

ตั้งเเต่เที่ยงยังไม่มีอะไรตกถึงท้องมึงเลยนะ

มึงนอนร้องไห้จนไม่มีน้ำตาเเล้วนะวอร์

กินน้ำหน่อยก็ได้อ่ะ

เเล้วเจอกันนะครับน้อง...

เปงบ้างคะนักอ่านที่น่ารักทุกค้นนน ชอบกันมั้ยเอ่ย

หากผิดพลาดประการใดต้องขอโทษด้วยนะคะ

เรื่องราวจะดำเนินยังไงต่อ

ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะค้าาา

บุ้ยบุ่ย