เพียงฟ้า talk

ผ่านมา 1 อาทิตย์

หลังจากที่ฉันได้รู้ว่าตัวเองท้องฉันก็ระวังตัวเองมากขึ้นกว่าเดิม จะก้าวเดินหรือหยิบจับของอะไรฉันก็ระวังกว่าเดิม ล่าสุดก็คือพัฒน์จะทำการรีโนเวทบ้านใหม่โดยจะสร้างห้องนอนของเราใหม่ให้อยู่ชั้น1แทนเพราะไม่อยากให้ฉันเดินขึ้นลงบรรไดบ่อยและไม่อยากให้ขึ้นลิฟท์บ่อยๆมันไม่ดีต่อแม่เพราะคุณแม่ส่วนใหญ่จะเมาลิฟท์

ตอนนี้ทุกคนคือเห่อหลานในท้องฉันมากๆทั้งพ่อแม่ฉันและพ่อแม่พัฒน์ต่างคนต่างเที่ยวมาดูเทียวเอาจองบำรุงมาให้ฉันดื่มให้ฉันทาน

ฉันยังคงทำงานที่โรงพยาบาลอยู่ มีรับเคสผ่าตัดบ้างบางเคส แต่ไม่ค่อยได้รับเคสเยอะเหมือนแต่ก่อนแล้วเพราะอะไรนะหรอ ก็สามีของฉันเขาเป็นผู้บริหารก็ย่อมออกคำสั่งแบะจำกัดเคสให้ฉันได้ไงละอิอิ

และเนื่องจากในวันนี้เป็นวันที่ฉันลงพักร้อนเอาไว้เลยได้อยู่บ้านนั่งลิสต์รายการสิ่งของที่ต้องใช้ว่าตอนจะคลอดต้องใช้อะไรบ้าง

ลูบๆ

“อุ้ย! ตกใจหมดเลยพัฒน์”จู่ๆพัฒน์ก็สวมกอดฉันนากด้านหลังแช้วเอามือมาลูบท้อง

“ตกใจอะไร นี่สามีฟ้าไง”พัฒน์ตอบหน้านิ่งๆ

“ตกใจสิพัฒน์มาเงียบอะ”ฉันทำหน้ายู้ใส่พัฒน์

ฟอด!

“พัฒน์!ทำแบบนี้ได้ไงเกิดคุณพ่อคุณแม่ทาเห็นละ”ฉันดุพัฒน์ไปเพราะจู่ๆเขาก็หอมแก้มฉันตรงห้องรับแขก

“ช่างสิ”พัฒน์ตอบหน้าตาย “ฟ้าทำอะไรอยู่ให้พัฒน์ช่วยไหม?”พัฒน์ถามฉันในขณะที่เอาคางเกยไหล่ฉัน

“อ่อฟ้ากำลังลิสต์รายการสิ่งของที่ต้องใช้ก่อนจะคลอดน่ะ”ฉันตอบเขาพร้อมกันยื่นไอเพดให้เขาดู

“อ๋อต่อไปฟ้าไม่ต้องไปทำงานแล้วนะ”พัฒน์เอ่ย

“ทำไมอะพัฒน์?”ฉันถามเขาด้วยความงุ่นงง

“ก็เดี๋ยวฟ้าเริ่มท้องแก่แบ้วพัฒน์ไม่อยากให้ฟ้าทำวานหนักอีกอย่างพัฒน์เลี้ยงฟ้าได้นะ”พัฒน์เอ่ยเสียงอ่อน

“ฟ้าขอคิดดูก่อนได้ไหม?”ฉันตอบเขาไป

“ก็ได้สิ”พัฒน์ตอบนิ่ง

จะให้ฉันไม่ทำงานและมานั่งแง่วอยู่บ้านเหงาๆไปวันๆแบบนี้ไม่ได้หรอกนะฉันไม่ชอบให้ใครมาบังคับชีวิตฉัน อีกอย่างฉันแค่ท้องไม่ได้เป็นไรสักหน่อยที่ฉันตอบไปแบบนั้นเพราะต้องการจบบทสนทนาไปก่อน

ติ่ง! เสียงLine:ดัง

Line sasha🥳:เรามีเรื่องต้องคุยกันนะ

Line PiengFaH:คุณเรื่องไรละจ้ะ

Line sasha🥳:จะเรื่องอะไรละเรื่องที่แกท้องไงละ

Line PiengFaH:ทำไมอะช่า

Line sasha🥳:สรุปอะไรยังไง เล่ามาให้หมดเลยนะยัยฟ้า

Line PiengFaH:เออคือ จะเล่ายังไงดี คือเรื่องมันยาวนะช่า

Line sasha🥳:แล้วแกก็ไม่ได้ป้องกันหรอยัยฟ้า

Line PiengFaH:เออก็ใช่แต่ฉันกินยาคุมนะอาจจะมีลืมบ้าง แหะๆเลยท้องน่ะ

Line sasha🥳:โอ้ว ตายละเดี๋ยวฉันไปหาแกดีกว่าเดี๋ยวแกส่งโลบ้านพัฒน์มาด้วยนะ

Line PiengFaH:โอเคช่า

📍Location.............

“อื้ม...”เสียงพัฒน์ที่นอนเอาคางเกยไหล่ฉัน

“ตื่นแล้วหรอพัฒน์”ฉันถามพัฒน์

“อื้อ คุยกับใคร?”พัฒน์ถามเสียงเรียบ

“อ่อซาช่าLineมาน่ะแล้วเดี๋ยวก็จะมาที่บ้านพัฒน์ไม่ว่าอะไรใช่ไหม?”ฉันหันหน้าไปถามพัฒน์

“อือแล้วแต่เถอะ”จู่ๆพัฒน์ก็ลุกขึ้นแล้วก็เดินขึ้นห้องไป

“อ้าว”ฉันทำอะไรผิดไปหรือเปล่าเนี่ยแต่ช่างเถอะ

ผ่านไป 15 นาที

“ยัยฟ้าาาาคิดถึงจังเลยไม่เจอตั้งนานน”นานอะไรเพิ่งเจอเมื่อ3วันก่อน นี่ละนะยัยช่าเว่อร์ตลอด

“เว่อร์จริงๆยัยช่า”ฉันพูดแซะยัยช่า

“นี่สรุปแกกับพัฒน์จะแต่งงานกันใช่ไหม?”ยัยช่าถามสะตรงประเด็น

“ก็คงจะอย่างนั้นนะช่า เพราะตอนนี้ฉันกับเขาเราเป็นคู่หมั้นกัน”ฉันตอบยัยช่าไปตามความจริงใช่เพราะตอนนี้ฉันกับพัฒน์เราเป็นคู่หมั้นกันแต่ยังไม่ได้ทำพิธีอะไรที่เป็นจริงเป็นจัง

“แต่แกกับเขาจัดพิธีหมั้นกันแล้วใช่ป่ะ ไหนแหวนหมั้นอะ?”ยัยช่าถามตาใส

“เออยังไม่มีเลย”ฉันก้มหน้าตอบ

“แล้วต่อไปแกจะยังไงยัยฟ้า หมั้นก็แค่ในนาม แหวนหมั้นก็ไม่มี แล้วไหนจะงานแต่งงานละแกได้คิดไว้ไหม?”

“เออ...คือ”ฉันไม่รู้จะตอบยังไงเพราะทุกสิ่งที่ซาช่าพูดไว้มันคือเรื่องจริงฉันไม่ได้คิดถึงเรื่องพวกนี้เลยสักนิดเดียว

“นี่ยัยฟ้าที่ฉันพูดเนี่ยเพราะฉันห่วงแกนะแกไม่ได้ตัวคนเดียวแล้วแกยังมีลูกในท้องแกอีก แล้วคำว่าครอบครัวของแกอยู่ตรงไหน”

“ฮึก.....ฮึก ฉะ ฉันไม่รู้สิช่าฉันไม่ได้คิดเรื่องนี้ไว้เลยทุกอย่างมันเร็วไปหมด”ฉันพูดทั้งน้ำตายัยช่ารีบมากอดฉัน

“เฮ่อ ยัยฟ้าเอ้ย แล้วแกจะทำยังไง พ่อแม่แกรู้แล้วใช่ไหม?”ยัยช่าถามฉันทั้งที่ยังกอดฉันอยู่

“ไม่”ฉันตอบเสียงเรียบ

“ว่าไงนะแก เห้ยมันไม่ได้นะฟ้าแกกับพัฒน์กำลังจะสร้างครอบครัวกันจริงๆใช่ป่ะ? พ่อแม่แกต้องรู้ดิ ไม่ได้นะเว้ย”ยัยช่าจับหัวไหล่ฉันแล้วผละออกจากอ้อมกอด “ฟ้าฉันรู้ว่าแกรักพัฒน์มากและรักมานาน แต่ก็ต้องคิดด้วยนะว่า คำว่าครอบครัวของแกที่แกกำลังจะสร้างกันเนี่ย มันควรจะเป็นแบบไหน” ยัยช่าพูดเตือนสติฉัน

................................................

จบไปอีกตอนจ้า กำลังปั่นให้อยู่นะรีทที่รัก

1 เม้นเท่ากับ 1 กำลังใจนะคะ