1
-
แคส
เอ๋.. นี่ฉันอยู่ที่ไหน
-
ฉันมองรอบๆแต่เห็นแค่สีขาวเต็มไปหมด
-
พระเจ้า
นี่.. เจ้าหนะ
-
แคส
เอะ.. ใครนะ!!
-
พระเจ้า
ข้าคือพระเจ้า
-
พระเจ้า
เจ้าเป็นเด็กที่มีพรสวรรค์
-
พระเจ้า
ข้าจะส่งเจ้าไปจุติที่โรงเรียนฮันเตอร์
-
แคส
เดี๋ยวๆนี่มันเรื่องอะไรเนี่ยยย!!!
-
แสงสีขาวส่องมาที่ฉันทำให้แสบตามาก
-
แคส
เอ๋... //ลืมตา
-
ตรงหน้าของฉัน.. มีป้ายเขียนว่าโรงเรียนฮันเตอร์!!
-
แคส
นี่มันเรื่องอะไรฟะเนี่ยยยยย!!
-
ฉันตะโกนเสียงดัง
-
ผู้คนแถวๆนั้นเริ่มหันมามองฉัน
-
แคส
เอิ่ม... //เขิน
-
แคส
(ฉันคงต้องเรียนที่นี่จริงสินะ)
-
แคส
(เอาวะ เป็นไงเป็นกัน!)
-
ฉันรวบรวมความกล้าและก้าวเดินเข้าไปในโรงเรียน
-
แคส
โอะ...
-
อยู่ๆฉันก็เดินชนใครเข้าก็ไม่รู้!!
-
แคส
อะ... ขอโทษค่ะ
-
กอน
อืม
-
กอน
เป็นอะไรหรือเปล่า
-
แคส
ฉันไม่เป็นไร..
-
กอน
ฉันกอน
-
แคส
ฉันแคส ยินดีที่ได้รู้จัก
-
กอน
อืม!!
-
แคส
(จะว่าไปที่นี่ก็เหมือนโรงเรียนธรรมดานี่นา)
-
กอน
งั้นฉันไปนะ
-
แคส
เอิ่ม... ฉันไปด้วยได้ไหม
-
แคส
พอดีฉันไม่รู้ว่าต้องไปไหนต่อ..
-
กอน
ได้สิ!!
-
ฉันเดินตามกอนไป
-
แคส
นี่... นายรู้หรอว่าต้องไปไหนต่อ
-
กอน
รู้สิ เราต้องไปดูรายชื่อว่าเราอยู่ห้องไหน
-
แคส
โอเค
-
แคส
(เขาดูเป็นมิตรจัง)
-
กอน
อะ ถึงแล้ว
-
ฉันมองไปที่รายชื่อ
-
อะ.. ฉันได้อยู่ห้องเดียวกับกอนเลย!!
-
กอน
เธออยู่ห้องไหน
-
แคส
ห้อง1หนะ
-
กอน
เย้ ห้องเดียวกันเลยยย
-
แคส
(นี่เขาไม่ได้ดูชื่อคนอื่นเลยหรอเนี่ย😫)
-
ฉันเดินตามกอนไปที่ห้องเรียน
-
กอน
ตื่นเต้นจัง
-
กอนมาถึงหน้าห้องและเขากำลังเปิดประตู!!
-
กอน
เปิดประตู//หวัดดีทุกคน!!
-
แคส
อึย..
-
ทุกคนต่างเงียบกันหมด
-
กอน
เอ๋! เป็นอะไรกันหมดล่ะ
-
แคส
ฉันว่านายพูดเสียงดังไปนะ//กระซิบ
-
กอน
อืม... อาจจะจริง
-
ฉันกับกอนเดินเขาห้อง
-
กอน
นั่งนี่กันไหม
-
แคส
ได้หมดแหละ
-
ข้างๆฉันเป็นกอนและเด็กผู้ชายหัวเหลือง
-
แคส
(ฉันควรทักทายเขาไหมนะ)
-
คุราปิก้า
นี่... มองอะไร
-
แคส
ป.. ป่าว ฉันแค่อยากรู้จักนาย
-
คุราปิก้า
หรอ
-
แคส
ใช่ ฉันชื่อแคสนะ
-
คุราปิก้า
อืม
-
แคส
ล... แล้ว นายชื่ออะไร
-
คุราปิก้า
คุราปิก้า
-
คุราปิก้า
ทีนี้ เลิกยุ่งกับฉันได้แล้ว
-
แคส
(อึย.. ดูไม่เป็นมิตรเอาซะเลย)
-
ส่วนคนข้างๆกอนดูอายุรุ่นเดียวกันกับกอนเป็นเด็กผู้ชายหัวสีขาวตาฟ้า
-
กอน
นี่!!นายชื่อไรอะ
-
กอน
ฉันกอน
-
คิรัว
ฉันคิรัว
-
กอน
คิรัวอายุเท่าไหร่หรอ
-
คิรัว
12หนะ
-
กอน
ว้าว.. เท่ากันเลย
-
กอน
แล้วเธอล่ะ//กอนหันมาหาฉัน
-
แคส
อ๋อ... 12เหมือนกัน
-
กอน
แล้วก็ต่อจากนี้เรียกฉันว่ากอนนะ
-
แคส
อืม.. กอน
-
เลโอลีโอ
นี่.. พวกนายคุยกันสนุกเลยนะ
-
เลโอลีโอ
ไม่คิดจะคุยกับฉันบ้างหรอ
-
กอน
โทดที
-
กอน
นายชื่ออะไรอ่ะ
-
เลโอลีโอ
ฉันเลโอลีโอ
-
กอน
ฉันกอน
-
กอน
ยินดีที่ได้รู้จักนะเลโอลีโอ
-
เลโอลีโอ
อืม
-
เลโอลีโอ
แล้วนายหัวเหลืองล่ะ
-
คุราปิก้า
คุราปิก้า
-
เลโอลีโอ
แล้วเธอล่ะ
-
แคส
เอ๋.. ฉันแคสนะ
-
กอน
คราวนี้เราเป็นเพื่อนแล้วใช่ไหม!!
-
แคส
คิดว่านะ...
-
ครู
เอาล่ะๆ
-
ครู
เงียบๆหน่อย
-
ครู
วันนี้เราจะมีรับน้องนะ
-
ครู
แต่ไม่ใช่การรับน้องธรรมดา
-
ครู
พวกเธอทุกคนต้องแสดงพลังให้พวกรุ่นพี่เห็น
-
ครู
ว่าพวกเธอ
-
ครู
เหมาะแก่โรงเรียนแห่งนี้
-
ครู
เราจะรับน้องเวลา4โมงนะ
-
ครู
เวลาที่เหลือก็ไปซ้อมมากันนะ
-
ครู
แค่นี้แหละ~โชคดีนะนักเรียน
-
ครูได้เดินออกจากห้องไป
-
กอน
เรามาดูความสามารถของทุกคนก่อนไหม
-
กอน
จะได้ฝึกถูก
-
คุราปิก้า
ก็ดีบอกความสามารถของทุกคนมาซะ
-
กอน
ฉันใช้เบ็ดตกปลาได้นะ
-
คิรัว
ฉันเป็นนักลอบสังหาร
-
แคส
(เอ๋.. อันตราย)
-
คุราปิก้า
ฉันแค่มีไหวพริบนะ
-
เลโอลีโอ
เอิ่ม.. ฉันว่าฉันไม่มีอะไรเลยนะ แหะๆ
-
เลโอลีโอ
แต่ฉันรักษาพวกนายได้นะ
-
คุราปิก้า
แล้วเธอล่ะ
-
แคส
(ซวยแล้วๆฉันทำอะไรได้บ้างนะ)
-
พระเจ้า
นี่ ไดยินหรือป่าว
-
แคส
(เอะ)
-
พระเจ้า
ฉันคุยกับเธออยู่
-
พระเจ้า
เธอนะมีความสามารถในการเรียนรู้ที่ไว
-
พระเจ้า
ฉันไปนะ
-
คุราปิก้า
นี่
-
คุราปิก้า
ตอบสิ
-
แคส
อ่อ... ฉันเรียนรู้ค่อนข้างไวหนะ😰
-
คุราปิก้า
งั้นก็แยกย้ายกันนะ
-
คุราปิก้า
ฉันไปล่ะ
-
คุราปิก้าได้เดินออกจากห้องไป
-
กอน
งั้นเราไปบ้างเถอะ
-
กอนจับมือคิรัวและฉันก่อนจะเริ่มวิ่งออกไป
-
แคส
เดี๋ยวสิ!!
-
เลโอลีโอ
เฮ้ รอฉันด้วยกอน
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น