ตื่นนานแล้ว

ไม่เป็นไร

เดี๋ยวฟ้าไปเอง

แน่ครับ

พี่น้ำออกไปยัง

ซื้ออะไรครับ

ทำไมคุณย่าถึงเรียกเราไปวันนี้อะพี่น้ำ

จะว่าไปก็ดีเหมือนกัน

ฟ้าอยากพักบ้าง

ที่มอหยุดหลายวันด้วย

ถือโอกาสพักผ่อนซะเลย

เดี๋ยวฟ้าอาบน้ำก่อนนะ

ว่าจะเข้าไปส่งงานที่มอ

ครับ

โอเค

ได้ๆ

ไม่ต้องห่วงหรอกพี่น้ำ

แค่นี้สบาย

แน่นอน

งั้นฟ้าไปแล้ว

ใช่

กูยังอยู่ในมอนะ

มีไรแฮป

กูก็อยู่คณะ

มาอักษรดิ

555555

ตลกอะ

ทำไมเราไม่เรียนคณะเดียวกันวะ

เออได้

เดี๋ยวเดินไป

อือ

คุณย่าอยากเจอ

ไม่อะ

กูไปเอง

ไหวดิ

แค่กาญเอง

ก็ตอนนั้นเพิ่งขับใหม่ๆไหมล่ะ

ไม่รู้55555

อือ

เดี๋ยวค่อยคุยกันที่โรงอาหารนะ

ขี้เกียจเดินไปพิมพ์ไป

พี่น้ำ

อ้าว55555

แป๊บนะพี่น้ำ

อะไรอะ

ครับ

เพิ่งถึงเมื่อกี้

อือกูหลงทาง

เห้ยแต่มึง

กูว่ามันแปลกๆนะ

อือ

บ้านคุณย่าต้องผ่านทางป่านี้

กูว่ากูจำได้นะ

ทางมันก็มีทางเดียว

แต่พอกูขับมาถึงทางเลี้ยว

ทางขวามือกูกลับมีต้นไม้ต้นเดิมเลย

ไม่มึง

ตอนแรกกูก็เข้าใจแบบนั้น

แต่รอบสองกูว่าไม่ใช่แล้ว

แล้วกูก็ขับรถต่อ

ทั้งๆที่กูขับรถออกไปแล้ว

หึ ไม่อะ

พี่น้ำทักมาพอดี

กูบอกว่าหลงทาง

พี่น้ำก็เลยมารับ

ยังไม่ได้บอก

แต่พี่น้ำรู้อะมึง

ก็บอกว่าตรงนั้นเป็นทางสามแพร่ง

คนที่ไม่รู้ทางจะหลงแบบกูนี่แหละ

แต่กูเฉยๆ

เรียนอักษรเอกโบราณคดีกลัวผีก็แย่ดิวะ

เออ

เดี๋ยวกูอาบน้ำก่อน

ว่าจะไปนั่งคุยกับคุณย่าสักหน่อย

ครับ

ฟ้านอนไม่หลับ

พี่น้ำ

เปล่าครับ

สงสัยแปลกที่เลยนอนไม่หลับ

พี่น้ำนอนเถอะ

เดี๋ยวฟ้าจะนอนแล้ว

ฝันดีครับพี่น้ำ

มึง

กูรู้ว่ามึงนอนดึก

คุยกับมึงได้ไหม

-ส่งรูปภาพ-

กำไลที่คุณย่าให้มา

ท่านบอกว่าเป็นของกู

ตอนกูเห็นครั้งแรกกูชอบมากเลยมึง

รู้สึกคุ้นแปลกๆ

เออดิ

แต่ตอนที่กูใส่กำไลนี้

มันมีลมเย็นพัดผ่านตัวกูอะ

แต่แบบรู้สึกดีว่ะ

พอกูเงยหน้าขึ้นไปมองตรงหน้าต่าง

เหมือนมีผู้ชายยืนอยู่ตรงนั้นเลย

บ้านคุณย่าเป็นบ้านเรือนไทยยกสูง

ก็นิดนึง

แต่เขายิ้มให้กูด้วยว่ะ

กูไม่กล้าบอกพี่น้ำ

กลัวพี่น้ำจะตกใจ

ก็กูไม่รู้จะเล่าให้ใครฟังนี่หว่า

มีแต่มึงที่กูนึกถึง

555555

ยังไม่หมด

อือ

เมื่อกี้กูหลับไปแล้ว

แต่เหมือนมีคนมานอนกอดกูอะ

กูขยับไม่ได้

ไม่รู้สิ

แต่กูรู้สึกอบอุ่นบอกไม่ถูก

กูฝันว่ากูอยู่ในชุดโบราณ

นอนที่เตียงที่กูนอนอยู่เนี่ย

แล้วมีผู้ชายคนหนึ่งเขานอนกอดกูด้วย

กูเห็นหน้าเขาชัดเลยมึง

ไม่รู้ว่ะ

แต่ในฝัน

มึงไม่เชื่อกูเหรอ

เออๆ

ขอบใจที่คุยเป็นเพื่อน

ฝันดีมึง

ครับพี่น้ำ

ฟ้าฝัน

ครับ

แล้วพลัดพรากจากคนรัก

เศร้ามากๆเลยพี่น้ำ

ครับ

เดี๋ยวฟ้าจะไปอาบน้ำแล้ว

ใช่

-ส่งรูปภาพ-

ตอนกูใส่กำไลนี่รู้สึกหลายอย่างมากเลยมึง

ก็รู้สึกดี เศร้า คิดถึง

อารมณ์ตีกันไปหมด

แถมยังมีลมเย็นๆพัดผ่านตัวกูอีก

ก็หลังจากที่ลมพัดกูก็มองไปที่หน้าต่าง

มีผู้ชายยืนอยู่

เออไม่ใช่

คนอะไรจะสูงสองเมตรอะ

แต่มีเรื่องพีคว่านั้น

ที่กูบอกว่ากูฝันอะแฮป

เออ

กูฝันอีกรอบ

คนที่กูเห็นที่หน้าต่าง

เขาเป็นคนรักในชาติที่แล้วของกู

ก็นั่นแหละ

ในฝันคือกูกับเขาเป็นคนรักกัน

แต่คนสมัยก่อนเขาไม่ยอมรับเรื่องรักเพศเดียวกัน

ก็เลยมีอันต้องพลัดพลาดจากกัน

ก่อนจากกันเขาให้กำไลเส้นนี้ไว้ติดตัวกู

กูก็ไม่อยากเชื่ออะ

ถ้าในฝันกูไม่เห็นชื่อสลักไว้ที่กำไล

กูก็คงไม่เชื่อ

เพราะตอนที่กูตื่นมา

มันมีชื่อสลักไว้ที่กำไลจริงๆเว้ย

อย่าเพิ่งช็อก

เพราะยังมีอีก

กูไปถามคุณย่ามา

ย่าบอกว่าคนที่กูฝันถึง

เขาชื่อคชินทร์

มีคนรักเป็นผู้ชายจริงๆ

แต่หลังจากที่แยกจากกัน

พ่อของคุณคชินทร์ก็ให้เขาแต่งงานกับลูกสาวเจ้าพระยาคนหนึ่ง

ซึ่งก็มีลูกหลานสืบต่อกันมาเรื่อยๆ

เขาตกลงจะแต่งงานอยู่กินด้วยกันแต่มีเหตุต้องแยกจากกันก่อน

ในห้องคุณย่ามีรูปวาดคุณคชินทร์คู่กับคนรัก

ซึ่งหน้าตาคนรักของเขาเหมือนกูมากๆ

ก่อนหน้านี้คือเรือนนี้ไม่มีใครอยู่ได้เลย

คุณย่าเล่าให้ฟังว่าพี่ชายคุณย่าเคยจะแย่งเรือนนี้มาเป็นของตัวเอง

แต่แล้วก็ตายแบบไม่มีสาเหตุ

ไม่รู้สิ

แต่ก็มีหลายคนเคยลองมาอยู่

ก็ไม่มีใครอยู่ได้ถึงวัน

มีแต่คุณย่านี่แหละที่อยู่ในเรือนนี้ได้

มึงว่า

คนที่ตายไปแล้วเขาจะยังหวงของที่รักอยู่ไหมวะ

แล้วเขาจะมาทวงกำไลเขาคืนเหรอ

มึงๆ

ย่าเรียกอะ

เดี๋ยวมาคุยนะ

สัส!

ตกใจไปใย

ขออภัยเจ้าด้วย

หากทำให้ตกใจ

จำพี่ได้หรือไม่

เหตุใดจึงถามเช่นนี้

กำไลเป็นของน้อง

พี่จักมาทวงไปใย

พี่คิดถึงน้อง

รอคอยน้องมานานโข

เพียงเพื่อพบหน้าสักครา

พี่มิได้มาทำร้ายน้อง

อย่ากลัวไปเลย

ไม่มีเหตุอันใดที่พี่จักทำร้ายน้อง

พี่เพียงแต่คิดถึง

อยากกอดน้องเท่านั้น

เป็นเช่นนั้น

ชาติก่อนเรารักกันมาก

น้องได้ฟังจากที่แม่สายเล่าให้ฟังแล้วหรือไม่

ถูกแล้ว

ชาติที่แล้วที่เราพลัดพรากจากกัน

พี่มิมีโอกาสได้ลาน้อง

มันจึงกลายเป็นบ่วงติดอยู่ที่เรือนนี้

พี่มิอาจไปแห่งใดได้หากยังมิพบน้อง

บัดนี้พี่พบน้องแล้ว

น้องอาจจะจำพี่มิได้

แต่พี่ยังจดจำน้องได้มิเสื่อมคลาย

ยอดดวงใจของพี่

พี่คิดถึงน้องเหลือเกิน

จะเป็นไรหรือไม่

หากพี่ขอสัมผัสน้องสักหน่อย

ตัวพี่มีกรรม

ชาตินี้มิอาจครองรักกับน้องได้

เกิดชาติหน้าฉันท์ใด

ขอให้เรามิต้องพลัดพรากจากกันอีก

พี่รักน้อง

ยอดดวงใจของพี่

หากเป็นเยี่ยงนั้นแล้วไซร้

พี่ขอจดจำน้องเอง

หมดเพลาพี่แล้ว

พี่คงต้องจำใจจาก

อย่าให้เป็นกระนั้นเลย

น้องจะทุกข์ใจเสียเปล่า

โถน่านฟ้าของพี่

ขอให้เจ้าชื่อนี้ทุกๆชาติ

พี่จักเป็นคนตามหาเจ้าเอง

พี่รักเจ้า

เกิดชาติหน้าฉันท์ใดอย่าได้จาก

อย่าพลัดพรากจากกันเช่นชาตินี้

ให้ได้อยู่เคียงคู่กันเสียที

ขอชีวีสุขสันต์นิรันดร

จบแล้วค่ะ

จริงๆเรื่องนี้คิดชื่อเรื่องไว้2ชื่อคือ กำไลทองกับเรือนคุณย่า แต่ชอบปกนี้เลยกลายเป็นเรือนคุณย่า

ใครชอบอ่านแนวผี ตามแท็ก #สสวฮลว มาได้เลยค่ะ

ขอบคุณทุกยอดจอย ทุกไลค์ ทุกรีวิวและทุกคอมเม้นนะคะ

ขอบคุณกิจกรรมดีๆของกลุ่มนี้ด้วยค่ะ

ถ้าจบกิจแล้ว อาจจะมาต่อสเปเชี่ยวนะคะ ถ้ามีคนอยากอ่านต่อ เม้นบอกไรท์หน่อยนะ