กรุงเทพฯ

20 ธันวาคม 2563

13 : 00

นี่คือยัยเจียวลู่ หรือว่าลู่ลู่เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของฉัน

ถึงจะปากเจ็บไปนิดเเต่ก็มีน้ำใจสุดๆ

นี่เเหละเพื่อนรักหนึ่งเดียวของช้านนน

ฉันลืมบอกไปเลยว่าเรากำลังทำอะไร

เรากำลังลุ้นรายชื่อนักเขียนที่สมัครติดบริษัท SP

ซึ่งลู่ลู่ก็ได้ทำงานในบริษัทนี้เหมือนกัน

เลขาการตลาดอะไรสักอย่างจำไม่ได้เเล้ว

ห้ะ! จะเอาเเล้วเหรอ!

พ่อเเก้วเเม่เเก้วช่วยลูกด้วย

ลูกรอเวลานี้มานานเหลือเกิน

ขอให้มีชื่อลูกติดในรายชื่อด้วยเถิดดดด สาธุ

ขอให้มี ขอให้มี

ฉันหลับตาเเละกุมมือขอเเน่น

เพราะฉันชอบโพนี่เอามากๆ

ความรู้สึกนี้มันยิ่งกว่าลุ้นสอบติดมหาลัยอีกเป็นร้อยเท่า

ยัยลู่ลู่ดูทำหน้าสิ

ฉันมองไปที่จอคอม

เเละไล่อ่านไปเรื่อยๆ จนมาสะดุดตรงนี้

ความฝันที่จะเป็นนักเขียนนิยายตัวยงมาถึงเเล้ว!

อดหลับอดนอนเเต่งมาก็หลายคืน เเต่มันคุ้มสุดๆ

ฉันยิ้มเเก้มปริ ไม่หุบ กระโดดดีใจไปทั่วห้อง

การเเต่งตัวของฉันเเย่มากเลยเหรอ ออกจะน่ารัก

ฉันเข้าไปกอดยัยลู่ลู่

จบตอนที่ 1