🌼บทที่1🌼

. . .

เอาอีกแล้ว... รอยควันสีดำพวกนี้

มันคืออะไรกันนะ

ควันสีดำที่ลอยอยู่รอบๆตัวของบุคคลหนึ่ง ทำให้หญิงสาวมองตาไม่กระพริบ เธอจ้องมองควันพวกนั้นก่อนจะครุ่นคิดอยู่นาน

นี้ก็ผ่านมาได้แล้ว2อาทิตย์ที่เธอ..มองเห็นควันพวกนี้

แต่เสียงของแม่ทำให้เธอต้องเลิกมองลูกค้าคนนั้นก่อนจะเดินเข้าไปหาแม่ของเธอ

ใช่..นี้คือแม่ของเธอถึงแม้ว่าจะเป็นแม่ไม่แท้ แต่แม่ของเธอก็เลี้ยงดูเธอดีมาตลอด ทั้งความอบอุ่นและความรัก สองคนแม่ลูกทำร้านดอกไม้ขายด้วยกัน

ฝู่หว่านถือช่อดอกไม้เข้ามาไว้ในอุ้งมือก่อนที่จะเดินออกจากร้านไป

สายตาของเธอก็สอดส่องไปเห็นบางคนที่เดินผ่านเธอมีไอควันสำดำอยู่รอบๆต้ว เธอไม่เข้าใจเลยจริงๆว่ามันคืออะไร

หลังจากที่ฝู่หว่านส่งดอกไม้เสร็จ ก็รีบกลับบ้านทันทีเพราะเธอกลัวควันสีดำนั้นเอามากๆ

ฝู่หว่านพยักหน้าหงึกๆก่อนที่จะยิ้มร่าหยิบของนั้นนี่จัดแจงเก็บในหลังร้านพร้อมกับเดินออกมาเพื่อจะมาหาม๊าของเธอ

แต่ทว่า..ฝู่หว่านต้องเบิกตากว้าง เมื่อม๊าของเธอนั่งล้มลงกับพื้น

ฝู้หว่านมองร่างของแม่เธอที่มีควันสีดำเต็มไปหมด ก่อนที่ร่างกายของเธอจะสั่นสะท้านด้วยความกลัว ฝู่หว่านยกมือขึ้นปิดปากมองตรงไปที่ร่างของแม่เธอ

จู่ๆแม่ของฉันก็กลายร่างเป็นปีศาจน่าเกลียดน่ากลัว

อีกทั้งยังพยายามจะเข้ามาจับตัวฉัน ฉันจับมือของม๊าออก

ม๊าเป็นปีศาจงั้นเหรอ!

ฝู่หว่านรีบลุกขึ้นวิ่งออกมาจากร้าน ปีศาจนั้นก็วิ่งไล่เธอตามมาติดๆ

ปั่ก!

ขาของฝูาหว่านที่กำลังวิ่งดันไปขัดเข้ากับกิ่งไม้ ทำให้ร่างของเธอล้มลงบนพื้น เธอพลิกตัวแล้วหันหน้ามองปีศาจที่วิ่งตามเธอมา ทั้งยังร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว

แม่ของฉันเงื้อมมือกางกงเล็บทำท่าจะตวัดใส่ใบหน้าของฉัน ฉันได้แต่หลับตาด้วยความกลัวจนตัวสั่น

ฉัวะ

ฉัวะ ฉัวะ

เสียงเหมือนมีใครเอามีดมาเฉือนเนื้อดังขึ้นต่อหน้าของฝู่หว่าน

เธอค่อยๆลืมตาก่อนที่จะสะดุ้งตกใจกับภาพตรงหน้า นั้นคือภาพร่างปีศาจของม๊า เป็นซากบิดเบี้ยวน่ากลัวไปหมด สักพักหนึ่งจึงระเหยออกไปเป็นไอสีดำ ชายในชุดสีดำทั้งคู่ถือดาบที่อาบเลือดทั้งสองคน

ม๊า...ม๊า ม๊าของฉันเป็นปีศาจงั้นเหรอ ตลอดเวลาที่ผ่านมาที่ม๊าดูแลฉัน.. ความสับสนและมึนงงทำให้หญิงสาวกรอกตาไปมา

ชายชุดดำหิ้วปีกของฝู่หว่านขึ้ยมาทั้งทำท่ามือท่าแปลกประหลาด คล้ายร่ายเวทมนต์บนอากาศ ชั่วพริบตาร่างของเธอกับผู้ชายอีกสองคนก็ปรากฏอยู่ในสถานที่แปลกตา

ทุกอย่างดำไปหมด ห้องโถงขนาดใหญ่ มีเก้าอี้ที่หรูหราสีทองตั้งตระหง่านอยู่แค่ตัวเดียว บนเก้าอี้นั้นก็มีชายแปลกหย้าอีกคนนั่งอยู่

เทพ..อะไรกัน ฉันงั้นเหรอ

ฝู่หว่านตกใจก่อนจะลุกขึ้นยืนแต่ไม่ช้าคงโท่วนั้นก็ใช้เวทเดินแค่พริบตาก็มาหยุดอยู่หน้าเธอ

คงโท่วเอื้อมมือของเขามาเชยคางของฝู่หว่าน

คงโท่วยกยิ้มริมฝีปากขึ้นมาอย่างพอใจ

คงโท่วพูดจบก็ประกบริมฝีปากของเขาเข้าไปริมฝีปากอมชมพูนั้นก่อนที่จะเกิดแสงสีทองไหลรินเข้าสู่ร่างกายของคงโท่ว

ทุกครั้งที่แสงสีทองจะไหลเข้าร่างกายของเขาร่างบางจะค่อยๆหมดแรงลงเรื่อยๆ

ฝู่หว่าน พยายามจะผลักร่างสูงออกยิ่งเขาจูบเธอ เธอยิ่งไม่มีแรง ในที่สุดร่างกายของเธอก็หมดสติลง ไร้เรี่ยวแรง ลมหายใจอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด

คงโท่วยืนเอามือเช็ดปากแล้วมองร่างของฝู่หว่านที่หมดสติก่อนที่จะหมุนตัวออกไป

. . . .

🌼จบตอน🌼