แฟนหนุ่มสายเปย์
× 0
× 0
× 0
นานจน (เกือบ) ลืมเธอ
ep.58 แฟนหนุ่มสายเปย์
ระหว่างอาหารมื้อเช้าจัสมินตัดสินใจบอกเฮงกับวันว่าวันนี้เธอจะกลับบ้านที่กรุงเทพเพราะแม่กับพี่ชายเดินทางมาจากต่างประเทศ
วันมีสีหน้าตกใจที่สุดแต่ก็เข้าใจ จึงบอกจัสมินว่าให้กลับพรุ่งนี้เพราะวันนี้เธอและเฮงมีประชุมสมาคมผู้ค้าทองไม่สามารถไปส่งได้
และที่สำคัญกระเป๋าที่หญิงสาวสั่งไว้ในช็อปหรูของห้างดังใกล้บ้านได้ส่งมาถึงที่ช็อปแล้ว เธออยากให้จัสมินไปรับมาก่อนเพราะวันมีประชุมไม่สามารถไปรับของแทนได้
"ได้ค่ะม๊า เดี๋ยวแจ๊สเดินไปก็ได้ค่ะใกล้แค่นี้เอง"
"วันนี้เฮียว่าง เดี๋ยวเฮียพาไปนะครับ" อธิปออกปากรับอาสาทันที เพื่อฉวยโอกาสนี้ได้อยู่ใกล้ชิดผู้หญิงที่เขารัก
"ไม่เป็นไรค่ะเฮีย แจ๊สไปเองได้จริงๆ ค่ะ"
"ให้พี่เขาพาไปก็ได้นี่มะลิ ดีเลยจะได้ไม่ต้องเดินให้เหนื่อยมันไกลอยู่เหมือนกันนะลูก แล้วม๊าก็จะได้ไม่ต้องเป็นห่วงหนูด้วย"
วันพูดขึ้นคล้ายเป็นคำสั่ง ทำให้จัสมินต้องยอมทำตามอย่างว่าง่าย หลังมื้อเช้าเธอจึงเดินตามอธิปไปที่รถเบนซ์คันใหญ่ของเขา เพื่อให้เขาพาเธอไปรับของที่สั่งไว้ในห้างดังด้วยใบหน้าที่งอง้ำ แต่อีกฝ่ายกลับหน้าบานอย่างเห็นได้ชัด
เมื่อมาถึงห้างดัง จัสมินรีบลงจากรถแล้วก้าวเท้าเข้าไปภายในตัวอาคารอย่างรวดเร็วจนอธิปเดินตามแทบไม่ทัน
หญิงสาวเดินเข้าไปในช็อปหรูที่ได้สั่งของเอาไว้ แจ้งกับพนักงานว่ามารับของ แต่เนื่องจากมีลูกค้าอยู่เยอะพนักงานจึงให้เธอรอสักครู่
ระหว่างที่รออยู่นั้น หญิงสาวก็ได้เดินดูเสื้อผ้าไปเรื่อยๆ เพื่อฆ่าเวลา อธิปที่กึ่งเดินกึ่งวิ่งตามมาจนทันเห็นจัสมินกำลังเลือกเสื้อผ้า
เขามองดูชุดที่หญิงสาวหยิบขึ้นมาดูแล้วคิดว่ามันค่อนข้างโป๊ไปในสายตาของเขา
ชุดมินิเดรสสายเดี่ยวเนื้อผ้าบางเบาจนมองทะลุเห็นข้างใน ด้านหน้าคอวีที่เว้าลึกลงมาถึงร่องอก ด้านหลังคว้านยาวลงมาจนถึงกลางหลัง เขาเห็นแล้วไม่ชอบใจอย่างมาก จึงไปหยิบอีกตัวที่ดูเรียบร้อยกว่าส่งให้เธอ
"เฮียว่าตัวนี้สวยกว่านะครับ"
จัสมินเหลือบตามองด้วยใบหน้าเรียบเฉย โดยไม่ได้ยื่นมือออกไปรับแต่อย่างใด จนเมื่อพนักงานมาเชิญเธอให้ไปที่เคาน์เตอร์ หญิงสาวจึงหยิบชุดที่เธอเลือกไว้ถือติดมือไปด้วย
อธิปส่ายหัวเบาๆ มองตามจัสมินรู้สึกไม่ชอบใจแต่พยายามเก็บอาการเอาไว้ แล้วหยิบชุดที่เขาชอบเดินตามหญิงสาวไปทันที
"ของคุณจัสมินมีกระเป๋าที่สั่งไว้สองใบกับเดรสหนึ่งตัวนะคะ"
พนักงานสาวคนสวยที่คุ้นเคยกับจัสมินได้พูดทวนรายการสินค้าให้ฟัง จัสมินพยักหน้ารับพร้อมเปิดกระเป๋าคาดอกดึงกระเป๋าตังค์ใบเล็กออกมา เปิดซิปหยิบเครดิตการ์ดออกมาส่งให้ แต่ยังช้ากว่าอธิปที่ยื่นบัตรของตัวเองใส่มือพนักงานพร้อมเดรสที่เขาเลือกไว้
"เพิ่มอีกตัวนึงครับ ใช้บัตรใบนี้ครับผม"
"ได้ค่ะ รอสักครูนะคะ"
จัสมินหันไปมองชายหนุ่มอย่างไม่พอใจ แต่อีกฝ่ายกลับยิ้มทะเล้นให้เธอจนน่าหมั่นไส้
"เดี๋ยวแจ๊สโอนเงินสดเข้าธนาคารให้เฮียนะคะ ขอเลขบัญชีด้วยค่ะ"
"ไม่ต้องหรอกครับ บัตรใบนี้ทำไว้ตั้งนานแล้ว ไม่เคยใช้เลยสักครั้งเดียว เฮียจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่ามีวงเงินเท่าไหร่ จะพอหรือเปล่าก็ไม่รู้"
"ตอนนี้ยอดค่าใช่จ่ายอยู่ที่หนึ่งแสนสองหมื่นห้าพันบาทค่ะ รูดบัตรผ่านแล้วด้วยค่ะ วงเงินน่าจะยังเหลืออีกเยอะ รับกระเป๋าเพิ่มอีกใบไหมคะคุณจัสมิน"
พนักงานสาวที่สนิทกันเอ่ยปากแซวยิ้มๆ ปกติจะเห็นจัสมินมากับเถ้าแก่เนี้ยวันเศรษฐีนีคนดังประจำจังหวัดที่ใครๆ ต่างก็รู้จักเป็นอย่างดี
แต่วันนี้จัสมินมากับแฟนหนุ่มขาวตี๋สายเปย์ที่ดูเหมาะสมกัน
เธอรีบส่ายหัวปฏิเสธ อธิปหันมามองหน้าสวยแล้วถามเธอว่า "อยากได้อะไรเพิ่มอีกไหมครับมะลิ"
"ไม่ล่ะคะ"
"งั้นซื้อของเสร็จแล้ว ไปหาอะไรทานหน่อยนะ เฮียหิวแล้ว"
"หิวอะไรคะเฮีย เพิ่งจะทานมื้อเช้ามาเองนะ"
หญิงสาวบอกเขาใบหน้าสงสัย เมื่อเช้าม๊าทำอาหารโปรดต้อนรับลูกชายคนเดียวหลายอย่างจนเต็มโต๊ะไปหมด เขาเองก็ทานทุกอย่างที่มีจนแทบไม่เหลือ ทั้งที่มันเพิ่งจะผ่านมาเพียงสองชั่วโมงแต่อธิปกลับบอกว่าหิว
คนอะไร ระบบย่อยอาหารเร็วเกินไปล่ะ
ครอบครัวอธิปแม้จะมีกันเพียงสามคนพ่อแม่ลูก แต่คนที่อยู่ในความดูแลที่อยู่บ้านเดียวกันมีอีกห้าคนทำหน้าที่แตกต่างกันไป แต่ทุกคนได้รับสิทธิ์ในการทานอาหารร่วมโต๊ะเดียวกับเจ้าของบ้าน
วันกับเฮงไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นเจ้านายแล้วแบ่งแยกชนชั้นกับลูกน้อง ทั้งสองคนให้ความเอ็นดูทุกคนเหมือนลูกหลาน
ช่างเป็นผู้ใหญ่ใจดีที่น่านับถืออย่างแท้จริงในสายตาจัสมิน
เมื่ออธิปและจัสมินเดินออกมาจากช็อปหรูของห้างดัง ชายหนุ่มจับมือเธอไว้ตลอดเวลา พาไปหยุดตรงหน้าร้านชาบูบุฟเฟต์ แล้วจูงมือน้อยเข้าไปข้างใน ชายหนุ่มเลือกนั่งโต๊ะด้านในสุด
เมื่อเขาหย่อนตัวลงบนเก้าอี้แล้วหญิงสาวยังยืนลังเลแต่เมื่อเห็นว่าปฏิเสธอธิปไม่ได้ เธอจึงเลือกนั่งฝั่งตรงข้ามกับเขา แต่ยังไม่ทันได้คุยกันจริงจังก็มีเสียงหวานๆ แทรกขึ้นมา
"อธิป!!"
ชายหนุ่มหันไปตามเสียง พลอยทำให้จัสมินหันตามไปหาต้นตอของเสียงด้วย เธอเห็นเป็นหญิงสาวสวยที่แต่งตัวทันสมัยและมีท่าทางที่มั่นใจ
"หญิง มาได้ไงเนี้ย?"
อธิปถามออกไปกึ่งไม่แน่ใจ แต่อีกฝ่ายกลับยิ้มกว้าง
"หญิงก็ตามอธิปมาน่ะสิ"
"ตามมา!!"
คำตอบของขวัญหญิงทำให้อธิปอึ้งไป เธอนั่งลงข้างชายหนุ่มใช้สองมือเกาะแขนเขาอย่างคุ้นเคย แล้วหันมาพูดเสียงอ่อนหวานใส่เขา
"ก็เห็นเฮชอาร์บอกว่าคุณลางานเป็นเดือน หญิงก็เป็นห่วง มีใครที่บ้านคุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ"
"ไม่มีใครเป็นอะไร ผมแค่อยากพัก"
อธิปพูดพร้อมส่งสายตาหวานไปทางจัสมินที่เอาแต่ก้มหน้าเล่นโทรศัพท์มือถือตลอดเวลา
อันที่จริงหญิงสาวไม่ได้ตั้งใจจะเสียมารยาทแบบนี้ แต่เพราะสังเกตเห็นในความสัมพันธ์ที่ผิดปกติของอธิปกับผู้หญิงคนนั้น แล้วรู้สึกได้ว่าทั้งสองคนจะต้องเป็นมากกว่าแค่คนรู้จัก จึงไม่อยากที่จะมานั่งเป็นส่วนเกิน เธอเลยหยิบโทรศัพท์มาเล่นเกมส์แทน
"แล้วนี่มาทานข้าวกันหรอคะ?" ขวัญหญิงหันมาถาม อธิปพยักหน้าให้ แล้วผายมือไปทางจัสมินก่อนจะแนะนำว่า
"มะลิ.. นี่พี่ขวัญหญิงเจ้านายเฮียเอง แล้วนี่เอ่อ.. มะลิ ..ครับ"
ชายหนุ่มพูดค้างไว้แค่นั้น ไม่ใช่ว่าไม่อยากบอกใครในความสัมพันธ์ของเขากับจัสมิน แต่เป็นเพราะว่าเขาเองยังไม่ได้บอกรักและขอเธอเป็นแฟนอย่างเป็นทางการ จึงอยากจะเก็บสถานภาพนี้เอาไว้พูดกับเธอก่อน แล้วค่อยประกาศให้คนอื่นได้รับรู้
และแน่นอน.. คนที่ต้องรู้เป็นสองคนแรกก่อนใคร ก็คือป่ะป๊ากับหม่าม๊าของเขานั่นเอง
จัสมินยกมือไหว้ขวัญหญิงแล้วยิ้มบางๆให้เธออย่างเป็นมิตร โดยไม่ได้พูดอะไรกันสักคำเดียว
"ผมหิวแล้ว ขอไปตักอะไรกินก่อนนะ"
อธิปพูดจบก็ลุกขึ้นเดินผ่านขวัญหญิงที่นั่งติดเขาออกไปที่เคาน์ตอร์ที่มีอาหารวางเรียงรายให้เลือกมากมาย
☆☆☆☆☆☆☆☆☆
ขวัญหญิงจะเป็นแค่เจ้านายจริงไหมเนี้ย หรือมีซัมติงรอง?
ถ้าชอบ .. ขอคนละคอมเม้นท์น้าาา
