ท่านพี่ ทำอะไรอยู่รึ

ท่านพี่จะสืบค้นยังไม่หมดได้อย่างไร

เราเพิ่งย้ายเข้ามาอาศัยในเมืองนี้เพิ่ง 2 วันเอง

ไง สหายข้า

ย้ายมาก็ไม่บอกข้าเลยรึ

ข้าเสียใจนะเนี่ย

โถๆๆ เจ้าหนอนหนังสืออยู่วันยังค่ำ

แบบนี้แหละค่ะ ท่านพี่แดง

แดเนียลครับ มิใช่แดง

อ้าวหรอคะ ขอประทานโทษ

มิเป็นไรหรอก

มีอันใด

ก็มีเยอะอยู่นะ

แต่ถ้าให้ดีที่สุด ก็คงจะเป็นป่าหลังเมือง

ที่นั่นสวยมาก

เพราะเป็นป่าที่อุดมสมบูรณ์ที่สุดในเมืองนี้

ย่อมได้สหายข้า

แต่เจ้าจะไปเมื่อไหร่เล่า

ข้าว่างเสมอ

ทำไมเจ้าถึงรีบอย่างนั้นเล่า

ก็คงจะหนีองค์รัชทายาทละมั้งคะ

ทำไมรึ

องค์รัชทายาท ชอบมาวอแว กับท่านพี่ของข้า

ตั้งแต่ที่พวกเราย้ายมาที่นี่

นี่แหละนะ ท่านพี่ของข้าสวยเกินหญิง ก็ลำบากแบบนี้แหละค่ะ

ฮ่าๆๆ เป็นเช่นนั้นรือ

ก็ได้ก็ได้

ถ้าอย่างนั้น พรุ่งนี้เจ้ามาที่เรือนข้า

จำได้หรือไม่ว่าเรือนข้าตั้งอยู่ที่ใด

อย่างนั้นก็ดี

เจ้าไปด้วยหรือไม่ดาฮยอน

ข้าไม่ไปหรอก

ข้านัดกับท่านแม่ของข้าไว้แล้ว ว่าจะไปจ่ายตลาดกัน

ย่อมได้

ท่านพี่อยากจะได้กี่เล่มหรือ

เดี๋ยวข้าบอกท่านแม่ให้

งั้นข้าขอตัวกลับก่อน

เจอกันยามรุ่งนะ สหายข้า

//เดินออกไป

ได้เจ้าค่ะ

//เดินออกไป

ถึงจะยุคโบราณ แต่คำพูดนี่โกอินเตอร์มาก55555

ปล.ไรท์ไม่ค่อยรู้ศัพท์เลยแต่งออกมาแบบนี้

เข้าใจกันหน่อยเนาะ อิอิ

ต่อได้แล้วมั้งท่าน

อ่าาา ได้ๆ

โอ้โหหหห ไปเช้าเลยนะ สหายข้า

อะไรมันจะขนาดนั้น

หรือว่าองค์รัชทายาทจะมาหรือ

น่าสงสารเสียจริงๆ

เจ้าก็เข้ามาในเรือนข้าก่อนข้าจะไปเตรียมตัวประเดี๋ยวเดียว

งั้นรอสักครู่

เดี๋ยวข้ามา

ข้ามาแล้ว ไปกันเถอะ

ที่นี่คือป่าโพยอน

เป็นป่าที่อุดมสมบูรณ์ที่สุด แห่งเมืองโชชอน

ปกติยามนี้จะไม่ค่อยมีผู้คนมาหรอก

ในยามนี้ พวกสัตว์อยู่ในช่วงออกล่า เลยไม่มีผู้ใดเข้าป่าน่ะ

กลัวจะเป็นอันตรายเอา

แงงงงงงง ก็เจ้าบอกเจ้าอยากมา

ข้าก็พามาสิ

เฮ้ย! นั่นเจ้าจะไปไหน

เอ่ออออ ข้าไม่ไปด้วยนะ

เมื่อเดือนที่แล้ว

ข้าไปหาปลาที่ลำธารนั่น

แต่ดันไปเจองูใหญ่เข้า

ข้าเห็น ข้ากลัว ข้าไม่ไปหรอก

หึ ไม่เอาอีกแล้ว

ไม่ได้ๆ

เดี๋ยวเจ้าเป็นอะไรไป

ข้าต้องหัวขาดแน่ๆ

เฮ้อออ เจ้านี่ดื้อจริงๆ เลย

เออๆ

ข้าไปก็ได้

ชอบไล่จริงๆ

หึ้ย

เชอะ!

เฮ้ย ระวัง!

เรื่องแนวนี้เป็นเรื่องแรกของไรท์

ถ้าไม่สนุกก็ขออภัยตรงนี้ด้วยนะ

แล้วเจอกันตอนหน้านะ

บั้ยบายยย