"นารา...นารา!"

แพทตี้เรียกอยู่นานแล้ว แต่รินนาราไม่มีทีท่าว่าจะรู้สึกตัว

ใบหน้าหวานปนเศร้านั้นกำลังเหม่อมองออกไปนอกรถราวกับกำลังตกอยู่ในห้วงความคิดอะไรสักเรื่อง

จวบจนแพทตี้เรียกอีกครั้ง พร้อมเขย่าแขนเล็กนั่นด้วย

รินนาราถึงกับสะดุ้ง และมองมาที่ผู้จัดการส่วนตัวอย่างงงๆ

"คะ? พี่แพทเรียกนาราเหรอคะ?"

"ใช่สิ คิดอะไรอยู่เนี่ย"

แพทตี้คิดว่าเธออ่านความคิดของเด็กในสังกัดออก

แต่ปกติแล้วรินนาราไม่ได้มีนิสัยเพ้อฝันอะไรแบบนั้น

การที่รินนาราถูกอธิปจูบก็น่าจะเป็นไปตามบทเท่านั้น

ใครๆก็รู้ ว่าอธิปน่ะ คือพระเอกจอมต่อบท นอกบท

"เปล่านี่คะ นาราแค่เพลียๆ"

ใครจะไปกล้าขอล่ะ

ขอร้องผู้จัดการส่วนตัว ว่าขอทางผู้จัดละครช่วยแก้ไขบทให้เธอเจอกับอธิปให้น้อยที่สุดน่ะ

ถ้ากล้าขอก็บ้าแล้ว

คนอย่างอธิป มีแต่คนอยากร่วมงานด้วย

แต่ยกเว้นรินนาราได้ไหม?

"พี่ถามได้มั้ย? ตอนเข้าฉากเมื่อกี้..เอ่อ..คุณอิ้นท์เค้าจู.."

"ไม่ค่ะ! แค่มุมกล้องน่ะค่ะ คุณอิ้นท์เค้าเก่ง"

สาธุ! ขอให้พี่แพทตี้เชื่อในสิ่งที่เธอพูดทีเถอะ

แพทตี้พยักหน้าเหมือนเชื่อในสิ่งที่เธอบอกแล้ว

แต่ในใจก็นึกไปถึงเรียวลิ้นของอธิป...

หรือว่านั่นเป็นเพราะมุมกล้องจริงๆนะ?

อธิปหวงตัวจะตาย

แค่ใครได้หอม ได้กอด ก็ถือว่าโชคดีสุดๆแล้ว

ยิ่งเป็นรินนาราที่ไม่มีทีท่าจะสนใจผู้ชายที่ไหนยิ่งไม่น่าใช่

"งั้นก็แล้วไป พี่นี่ตกใจหมดเลยนะตอนแรกน่ะ"

รินนาราค่อยโล่งใจหน่อย

อย่างน้อยการที่เธอแทบไม่เคยมีเรื่องปิดบังแพทตี้

แพทตี้ก็ยิ่งเชื่อใจเธอมากขึ้นเท่านั้น

"เค้าต้องไปจูบกับคู่จิ้นของเค้านู่นสิคะพี่แพท"

รินนารายิ้มๆ

จริงๆอธิปคงแค่แกล้งหยอกเธอ ไม่ก็บทมันพาไปมั้ง

"จะว่าไปนะ..เห็นที่กองเค้าบอกว่าสาเหตุที่วีวี่มาช้าเพราะเมาค้างแหละ"

เรื่องเม้าท์มอยแพทตี้ไม่เคยพลาด

ต่อให้ไม่ได้ร่วมอยู่ในวงสนทนาก็ยังมีสายคอยรายงานอยู่ตลอด

"งั้นเหรอคะ? แล้วก็ปล่อยให้เรารอ..เห้อ!"

รินนาราถอนหายใจไปแบบนั้นเอง

ลึกๆเธอเองก็รู้ดี ว่าการเป็นนางเอกเบอร์หนึ่งน่ะ

ต่อให้มีข่าวฉาวแค่ไหน แค่ต้นสังกัดพร้อมเปย์ ข่าวนั้นก็ย่อมหายไปกับสายลม

ลองเป็นนางร้ายแบบเธอสิ..

รับรองว่าดังแน่ แต่ดังพร้อมกับดับนะ

"แล้วที่นาราบอกว่าอิ้นท์ต้องจูบกับคู่จิ้นน่ะ..วันนี้เท่าที่รู้มา..มันไม่ใช่เลยนะจ๊ะ อิ้นท์ไม่ยอมจูบจริงจ้า สาแก่ใจอิแพทยิ่งนัก"

รินนาราอดขำท่าทางบวกน้ำเสียงของแพทตี้ไม่ได้

หรือว่าวันหลังเธอจะดื่มให้เมาค้างเหมือนปารวีบ้างดีนะ?

ตาบ้านั่นจะได้อยู่ห่างๆเธอไงล่ะ

"อีกสองอาทิตย์ละครก็ออนแอร์แล้วนะนารา ตั้งใจเหมือนที่ผ่านๆมาล่ะ คว้ารางวัลนักแสดงหญิงดาวร้ายมาให้ได้"

จริงๆรินนาราไม่ได้ต้องการรางวัลอะไรนั่นหรอก

แค่การแสดงของเธอเป็นที่ยอมรับของคนดูก็เพียงพอแล้ว

"นาราจะพยายามค่ะ"

เธอแกล้งรับปาก

แต่ถ้าไม่ได้รางวัล แพทตี้ก็ไม่ด่าเธอหรอก

 

ที่โรงพยาบาลจิตเวช

รินนารามาเยี่ยมน้องสาวเพียงคนเดียวของเธอ

วันนี้ท่าทางรินรดาดูสดชื่นขึ้นมาก

"ผมว่าวันนี้ นาราลองไปคุยกับรดาดูก็ได้นะ"

หมอตฤณบอกกับรินนาราที่เอาแต่มองน้องสาวอยู่ไกลๆ

"แล้วหมอแน่ใจเหนอคะว่ารดาจะไม่อาละวาดน่ะ?"

แพทตี้ถามเพื่อความแน่ใจ

"สองสามวันมานี้รดาดูสงบลงมากเลยนะครับ แทบเป็นปกติด้วย แต่ถ้านาราไม่.."

"นาราอยากคุยกับน้องค่ะ"

รินนาราบอกกับแพทตี้และคุณหมอสุดหล่อ

ร่างบางรีบเดินไปยังจุดที่น้องสาวนั่งอยู่ทันที

"รดา.."

เธอเรียกชื่อน้องสาว อย่างน้อยก็เพื่อเช็คดูว่ารินรดานั้นจำตัวเองได้หรือไม่

รินรดาค่อยๆหันมาทางคนที่เรียกเธอ

"พี่นารา!"

สาวน้อยสวมกอดพี่สาวเพียงคนเดียวที่เธอเหลืออยู่ด้วยความคิดถึง

รินนาราดีใจจนพูดไม่ออก

และเธอก็อดที่จะไม่ร้องไห้ไม่ได้เลย

"พี่นาราไปไหนมาคะ? ทำไมรดาต้องมาอยู่ที่นี่ล่ะ? หรือว่า.."

รินนาราพยักหน้าเป็นเชิงตอบรับ

บ่อยครั้งที่รินรดาอาการกำเริบ

พอหายก็จำอะไรไม่ได้

เหมือนอย่างตอนนี้

"ลำบากพี่อีกแล้วใช่มั้ย? รดานี่แย่จริงๆ"

คนน้องโทษตัวเองที่สร้างแต่เรื่องให้พี่สาวทุกข์ใจไม่หยุดหย่อน

"ไม่หรอกรดา..เอาจริงๆครั้งนี้คนที่แย่คือพี่ต่างหาก"

รินนาราไม่อยากให้น้องสาวโทษตัวเอง

แค่ที่เป็นอยู่นี่ รินรดาก็ลำบากมากพอแล้ว

"ทำไมล่ะคะ?"

รินรดาถามทั้งน้ำตา

"คือพี่ติดถ่ายละคร ช่วงนี้พี่ไม่มีเวลาดูแลรดา เลยต้องพารดามาฝากหมอตฤณไง"

พลันใบหน้าสวยหวานของน้องสาวก็ขึ้นสีระเรื่อ

ชัดเจนแล้วว่ารินรดาหลงรักหมอตฤณ

"แล้ว..พี่ถ่ายละครเรื่องอะไร กับใคร รดารู้จักไหมคะ?"

"นางเอกชื่อปารวี เป็นนางเอกใหม่ ส่วนพระเอกชื่ออธิป รดารู้จักไหม?"

"พี่อิ้นท์เหรอคะ? งือออ รดาดีใจจัง อยากให้พี่อิ้นท์มาเป็นพี่ชายอีกคน"

รินรดาจะรู้ไหมว่าเพราะประโยคนี้ ใจดวงน้อยๆของพี่สาวเธอกำลังทำงานอย่างหนัก

มันเต้นแรงแบบที่ไม่เคยเป็น

ไม่ใช่แล้ว รินนาราไม่ได้ชอบเขานะ

"แต่พี่อิ้นท์เค้ามาตรฐานสูงจะตาย อย่าไปสนใจเลยเนอะ"

รินรดาจำได้ อธิปที่เธอเคยรู้จักนั้นเย่อหยิ่งพอสมควร

และไม่เคยมีข่าวกับนางเอกที่ไหนแบบจริงจังเลย

ส่วนมากที่เป็นข่าวก็เพราะฝ่ายหญิงสร้างเรื่องเพราะอยากดังแค่นั้น

"จ้ะ งั้น..รดาจะว่าอะไรไหม? ถ้าพี่อยากให้รดาอยู่ในความดูแลของหมอตฤณต่อ"

"ไม่ค่ะ..รดาอยู่ได้"

"ไว้พี่ถ่ายละครเสร็จ พี่จะมารับรดากลับนะ"

คนน้องพยักหน้าเพื่อให้พี่สาวสบายใจ

แม้รินรดาจะมีอาการจิตไม่ปกตินัก

แต่สำนึกของเธอก็รู้ดีว่ารินนารารักเธอและทำทุกอย่างเพื่อเธอแค่ไหน

ตั้งแต่พ่อกับแม่ไปสวรรค์รินรดาก็มีแค่พี่สาวเพียงคนเดียวที่อยู่ข้างๆ

"รดาสัญญาค่ะ รดาจะรักษาอาการป่วยให้หายดี รดาจะไม่ดื้อกับพี่หมอตฤณอีก"

"น่ารักมากน้องพี่"

สองพี่น้องกอดกันกลม

แพทตี้กับหมอตฤณได้แต่ยิ้มให้กับความน่ารักของคนทั้งคู่

"สองคนนี้เค้ารักและผูกพันกันมากจริงๆนะคะหมอ"

แพทตี้คุยกับตฤณ

"ใช่ครับ"

"แต่แพทขอเตือนอะไรอย่างนะคะ ถ้าหมออยากให้นารามีความสุขจริงๆ..หมออย่าคิดเกินเลยกับนาราเลยนะ ถือซะว่าแพทขอ"

แพทตี้อ่านสายตาของหมอตฤณออก

ไม่ใช่เรื่องแปลกถ้าจะมีคนดีๆมาชอบรินนารา

แต่คนดีคนนั้นต้องไม่ใช่หมอตฤณคนนี้

"ผมอยากให้นารามีความสุข..อันนี้ผมไม่ปฏิเสธ แต่เรื่องที่คุณแพทจะห้ามไม่ให้ผมรู้สึก..ผมเกรงว่าผมคง.."

"นารารักน้องสาวมากค่ะ แล้วน้องสาวของเธอก็รักหมอตฤณ..เข้าใจมั้ยคะ?"

 

อธิปนิ่งเงียบตลอดทางที่กลับเพ้นท์เฮาส์สุดหรูของเขา

อนวัชยังทำหน้าที่มาส่งเขาถึงที่

"เครียดอะไรน่ะอิ้นท์?"

เขาถามพระเอกสุดหล่อที่นั่งข้างๆ

"จะอ้วกว่ะพี่"

อธิปพูดแบบตรงๆเลยแล้วกัน

"อ้วก? เพราะใครล่ะ นางเอก หรือว่านางร้าย?"

"หมายความว่าไงพี่?"

อนวัชยักไหล่

บางทีเขาก็อ่านใจอธิปไม่ออก

ตอนที่เข้าบทกับรินนารา อธิปดันนอกบทไปจูบเธอเข้าจริงๆ

ทั้งที่มันไม่ใช่เรื่องที่เข้าท่าเลย

แต่พอมาเข้าฉากกับปารวี

ที่ใครต่อใครก็ยกให้เป็นคู่จิ้นในตอนนี้

อธิปกลับไม่ยอมซะงั้น

"เปล่าหรอก..พี่แค่เห็นว่าอิ้นท์ไม่ชอบทั้งสองคนนี้น่ะ กับวีวี่นี่พี่เข้าใจนะว่าอิ้นท์คงเหม็นเหล้าจนอยากอ้วก แต่กับนารา..พี่คิดไม่ออกว่ะ"

"ก็ไม่ต้องคิดสิ!"

อธิปตัดบท

เพราะอนวัชคนเดียวเลย

เขาเลิกนึกถึงรสจูบแสนหวานจากรินนาราไปแล้วแท้ๆ

น่าหักเงินเดือนจริงๆเลย