ชาวบ้านพอได้เข้าไปในกระโจมที่คุณหนูมอบให้ทุกคนต่างตื่นตาตื่นใจไม่เคยเห็นกระโจมแบบนี้มาก่อนในชีวิต ด้านในกระโจมมีพื้นสะอาดสะอ้านมีแบ่งแยกห้องชัดเจนเพียงมีสิ่งที่ดึงขึ้นดึงลงมันก็สามารถแบ่งพื้นที่ได้แล้ว คุณชายน้อยชิงเล่อกางบางอย่างที่เรียกว่าเตียง แล้วสอนพวกนางว่าสิ่งนี้เอาไว้วางแล้วเอาที่ม้วนอยู่ข้างๆ บอกว่ามันคือที่นอนสามารถม้วนเก็บได้ เสร็จแล้วคุณชายก็กางให้ดูพร้อมกับถุงนอนที่ต้องเอาตัวสอดเข้าไป

 

ดูแล้วคืนนี้พวกเขาไม่ต้องทนหนาวอีกต่อไปแล้วเพราะข้างในเต็นท์อบอุ่นเป็นอย่างมาก ส่วนด้านหลังกระโจมที่พักก็มีกระโจมเชื่อมต่อ มีถังน้ำ ข้าวของแปลกตาวางอยู่ข้างใน คุณชายน้อยบอกว่าอันนี้เอาไว้อาบน้ำอันนี้เอาไว้สระผมอันนี้เอาไว้ถูตัวพร้อมทั้งล้างมือเป็นตัวอย่างให้ดู ห้องนี้คุณชายน้อยเรียกว่าห้องอาบน้ำ ชาวบ้านต่างหมายมั่นว่าเย็นนี้จะมาลองใช้สิ่งที่คุณชายน้อยให้มา คุณชายน้องบอกว่าพวกเขาสามารถอาบน้ำได้ทางน้ำด้านหลังจะไม่ให้เติมทุกวันให้มาเอาตรงถังน้ำขนาดใหญ่ที่อยู่ด้านข้างกระโจมใหญ่

 

พอชาวบ้านได้ยินว่าคุณหนูเรียกให้ไปประชุมรวมตัวกันที่กระโจมหลังใหญ่ต่างพากันทยอยออกมารวมตัวกันอย่างพร้อมเพรียงกัน

 

"ทุกคนต่างได้ที่พักกันครบเรียบร้อยแล้วนะตอนนี้ข้าจะจัดสรรการทำงานของแต่ละกลุ่มกลุ่มผู้สูงอายุให้ทุกคนช่วยดูแลเด็กเล็กที่อายุประมาณ 1-5 หนาวก่อน ส่วนเด็กโตทั้งหมด ทั้งผู้หญิงผู้ชายให้มาช่วยแจกจ่ายเสื้อผ้าของใช้สิ่งจำเป็นให้ไปรับได้ที่แม่นางเฟิงซื่อและเมิ่งหลิว ที่กระโจมหลังใหญ่ตรงนั้นเห็นไหม แต่ละกระโจมให้ส่งตัวแทนมารับให้แจ้งไปที่แม่นางเฟิงซื่อกับเมิ่งหลิวได้เลยว่าครอบครัวของตัวเองมีกี่คนผู้หญิงกี่คนผู้ชายกี่คนเด็กกี่คนผู้หญิงหรือผู้ชายต้องแจ้งให้ละเอียดจะได้จัดสิ่งของที่จำเป็นให้ครบไม่ต้องแย่งกันไม่ต้องกังวลว่าจะไม่ได้ทุกอย่างมีเหลือเฟือ หากใครไม่ทำตามดื้อรั้นแย่งชิงข้าจะไม่ให้สิ่งของแม้แต่ชิ้นเดียวเข้าใจไหม"

 

ชาวบ้านต่างพากันรับคำชิงรั่วก็เลยเรียกเฟิงซื่อกับเมิ่งหลิว อาลี่ และอาเล่อ ให้มาเพื่อบอกว่าแต่ละคนต้องได้อะไรบ้าง สิ่งเหล่านี้นางฟ้าให้น้องชายน้องสาวคอยดูแลเพราะว่าพวกเขารู้จักเครื่องใช้พวกนี้หมดแล้วบางอย่างต้องอธิบายเช่นสบู่ยาสีฟันยาสระผมว่าต้องใช้ยังไงเพราะตอนนี้นางติดตั้งถังน้ำเอาไว้ด้านหลังกระโจมจนครบทุกหลังแล้ว แต่ต้องคอยเติมทุกวันเอา

 

"เอาล่ะ ส่วนพวกผู้หญิงทั้งหมดให้ไปจัดสรรกันเพื่อปรุงอาหารอยู่ที่กระโจมอีกด้านนึงในนั้นจะมีวัตถุดิบเกี่ยวกับการทำอาหารทั้งหมดฝั่งถังน้ำใหญ่ๆ เอาไว้สำหรับปรุงอาหารคนไหนทำอาหารได้ก็ทำหน้าที่เป็นแม่ครัวคนไหนที่ทำอาหารไม่คล่องให้ทำหน้าที่หั่นผักเตรียมของเพื่อเป็นลูกมือส่วนที่เหลือให้ทำหน้าที่จัดเตรียมภาชนะหลังจากทำอาหารเสร็จแล้วเอาไปแจกจ่ายให้แต่ละครอบครัวฝั่งนี้จะมีหม้อกับอุปกรณ์เอาไว้ใส่อาหารตักแบ่งกันให้ครบแต่ละกระโจมตามสัดส่วนจำนวนของคนที่อยู่ในกระโจม คนจำนวนมากให้ใช้หม้อใหญ่คนจำนวนขนาดกลางให้ใช้หม้อขนาดกลางส่วนที่เป็นครอบครัวเล็กให้ใช้หม้อขนาดเล็ก พวกเจ้าชื่ออะไร"

 

ชิงรั่วมองเห็นผู้หญิงที่ท่าทางคล่องแคล่วอยู่ด้านข้างจึงเอ่ยปากถามเพราะนางต้องใช้คนที่คล่องตัวไม่เชื่องช้า

 

"ข้าชื่อเหมยส่วนคนนี้คือน้องสาวข้าชื่ออาจูคนนั้นชื่ออาเจียว เจ้าค่ะคุณหนูใหญ่"

 

"อืม งั้นพวกเจ้าสามคนทำหน้าที่แจกจ่ายพวกนี้นะอันนี้คือหม้อเอาไว้ใส่ข้าวอันนี้คือชามเอาไว้ใส่กับข้าวอันนี้คือถ้วยเอาไว้ใส่อาหารอันนี้คือช้อนกับตะเกียบข้าอยากให้พวกเจ้าจัดสรรพวกนี้ให้ครบทุกคนแต่ละครอบครัวจะต้องมีจานชามช้อนตะเกียบครบทุกคนแต่หม้อข้าวให้ใช้ขนาดตามความเหมาะสมหากเป็นครอบครัวเล็กให้ใช้ใบเล็กเป็นครอบครัวกลางให้ใช้ขนาดกลางถ้าเป็นครอบครัวใหญ่ให้ใช้ขนาดใหญ่เจ้าคงรู้ใช่ไหมว่าต้องทำยังไง"

 

"ข้าเข้าใจแล้วเจ้าค่ะคุณหนูใหญ่"อาเหมยดีใจรีบทำตามคำสั่งนางหวังว่าถ้านางทำงานดีคุณหนูใหญ่อาจจะให้นางทำหน้าที่เป็นบ่าวข้างกายก็คงจะดีตอนนี้ครอบครัวของนางเหลือแค่บิดากับน้องสาว 2 คนซึ่งลำบากมากหากได้อยู่ใกล้ๆ คุณหนูใหญ่ชีวิตครอบครัวของนางก็คงจะไม่อดตาย ตอนนี้ท่านพ่อของนางก็ไม่รู้เป็นตายร้ายดียังไงผ่านมา 4 วันแล้วก็ยังไม่กลับมา

 

"เอาล่ะขอบใจมาก พวกเราตกลงกันแล้วใช่ไหมว่าใครจะเป็นแม่ครัว ท่านชื่ออะไร"นางหันมาถามกลุ่มแม่ครัวบ้างเพราะเห็นว่าแบ่งกลุ่มกันเรียบร้อยแล้ว

 

"ตกลงกันแล้วเจ้าค่ะ คุณหนูใหญ่เรียกข้าว่าซ้อหลีก็ได้เจ้าค่ะ"ซ้อหลีรีบบอกเสียงดัง

 

ชิงรั่วมองประเมินแล้วใช้หินทดสอบค่าอัตราของนางก็พบว่าเป็นสีฟ้านางจึงคิดจะมอบหมายงานให้นางคอยดูแลจัดสรรพวกอาหารแบ่งปันให้เท่าเทียมกันจากนั้นนางก็ทดสอบอีก 4-5 คนให้มาช่วย

 

"ถ้าอย่างนั้น ซ้อหลีกับ แม่นางคนนี้ คนนี้ คนนี้แล้วก็คนนี้มาช่วยซ้อหลีในโรงครัวนะเจ้าคะแต่ละคนชื่ออะไรบ้าง"ชิงรั่วชี้ตัวคนที่มีสีฟ้าทั้งหมดให้มีหน้าที่แกนนำผู้หญิงในหมู่บ้านในการดูแลโรงครัวทั้งหมด

 

"คุณหนูใหญ่ข้าชื่ออาถงเจ้าค่ะ"

 

"ข้าชื่ออาอี้เจ้าค่ะ"

 

"ข้าชื่ออาหม่าเจ้าค่ะ"

 

"ข้าชื่ออาเป้ยเจ้าค่ะ"

 

ชิงรั่วพยักหน้ารับทราบ "ต่อไปข้าคงต้องรบกวนให้ทุกท่านช่วยทำอาหารเลี้ยงผู้คนในหมู่บ้านไปก่อนถ้าอยากให้พวกท่านจะสั่งอาหารให้อย่างเท่าเทียมกันไม่มีแบ่งแยกเพราะตอนนี้เรามาอยู่ด้วยกัน ก็กลายเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว อยากให้ทุกคนร่วมมือกันเห็นอกเห็นใจกันทุกคนเดือดร้อน เราก็เดือดร้อนอยากให้คนเห็นว่าเรายังเป็นคนอยู่ น้ำใจยังไม่ได้หายไปจากใจของทุกคน มาเถอะเจ้าค่ะมาดูวัตถุดิบการทำอาหารไม่ต้องกลัวว่าจะมีไม่เพียงพอ อาหารของข้ามีมากมายขอให้ทุกคนช่วยดูแลกันให้แข็งแรงเต็มที่ก็พอใน เมื่อเราแข็งแรงแล้วเราจะได้มีแรงไปช่วยเหลือผู้อื่นได้"

 

ชิงรั่วพากลุ่มคนที่จะทำอาหารทั้งหมดเกือบ 40 ชีวิตมาที่กระโจมหลังใหญ่ แล้วให้5คนที่เป็นแกนนำไปที่ห้องเก็บวัตถุดิบทุกอย่าง ก่อนหน้านี้นางเอาออกเต็นท์มากางเต็มพื้นที่ เสร็จแล้วก็จัดการการกางกระโจมครอบคลุมเอาไว้อีกทีนึง เพื่อเก็บวัตถุดิบให้คงสภาพเดิมนางใช้หินเหมันต์ มาวางเอาไว้ก่อนจะเอาผักผลไม้เนื้อหมูเนื้อไก่ ไข่ เครื่องปรุงรส น้ำมันพืช เส้นพาสต้าข้าวสารนางจัดการซื้อหม้อใบใหญ่มาเกือบ 60 ใบใส่อาหารขนาดหม้อละ40 กิโลแล้วซื้อเตาดินเผา กับถ่าน เอาไว้จนเต็มพื้นที่10*10เมตร ถังเก็บน้ำดื่มอีก100ถังใหญ่ ถังละ1000ลิตร นางยังเอานมสดอีก300ถัง ถังละ100ลิตรกับขนมปัง100ถาด ถาดล่ะ100ชิ้น กับแยมผลไม้อีก1000ขวด

 

กลุ่มของซ้อหลีกับผู้ช่วยทั้ง4คน เห็นนางเอาวัตถุดิบในการทำอาหารออกมามากมายก็เบิกตาโต พวกนางเกิดมายังไม่เคยเห็นอาหารมากมายขนาดนี้เลย บางอย่างทั้งชีวิตเกิดมานานก็ไม่เคยเห็น ผลไม้ที่พวกนางแทบลืมรสชาติไปแล้วว่าแท้จริงแล้วมันรสชาติเป็นแบบไหน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเนื้อหมูแล้วไก่เนื้อปลาไหนจะกุ้งหอยก็มีเวียนว่ายอยู่เต็มถังน้ำขนาดใหญ่ ต่อไปนี้พวกนางไม่ต้องอดอยากอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้ได้แต่ภาวนาให้สามีที่เข้าป่าของตัวเองแคล้วคลาดปลอดภัยไม่เป็นอันตราย คงได้แต่ภาวนาให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยคุ้มครองและขอให้เทพธิดาชิงรั่วกับคุณหนูน้อย คุณชายน้อยช่วยปกป้องสามีของพวกนางด้วย

 

ชิงรั่วไม่ได้ปกปิดความลับกับคนกลุ่มนี้ เพราะต่อไปนางต้องใช้พวกนางอีกนาน ด้วยพลังที่นางมี นางจึงไม่กลัวว่าใครจะมาทำอะไร แต่ที่ชิงรั่วไม่รู้ก็คือซ้อหลีหรือกับผู้ช่วยทั้ง 4 ต่างมองพวกนางไม่ใช่มนุษย์แล้ว พวกนางต่างคิดว่าคุณหนูใหญ่เป็นเทพธิดาที่สามารถเนรมิตสิ่งของพวกนี้มาช่วยเหลือชาวบ้านอย่างพวกนาง

 

"รบกวนซ้อหลีให้คนมาเอานมพวกนี้แจกจ่ายให้เด็กๆ ทุกคนได้ดื่มด้วยนะเจ้าคะ อ๋อ พวกท่านไปรับชุดกันก่อนจะได้มีเสื้อผ้าใหม่เอาไว้ผลัดเปลี่ยน ที่สำคัญทุกคนต้องอาบน้ำให้สะอาดแล้วค่อยกลับมาทำอาหารนะ"

 

"เจ้าค่ะคุณหนูใหญ่" ทุกคนต่างพากันแยกย้ายไปอาบน้ำอาบท่าทำความสะอาดตัวเองแล้วจึงเดินกลับมาเพื่อเตรียมอาหารสำหรับมื้อแรกในรอบ 2 ปีที่ผ่านมาที่จะได้มีโอกาสได้กินอาหารดีๆ แบบนี้