ขอโอกาสดูแล
× 0
× 0
× 0
นานจน(เกือบ)ลืมเธอ
ตอนที่ 12
ณัฐนิธานขับรถเข้ามาในบ้านศิรสา เมื่อรถจอดสนิทหญิงสาวก็รีบลงจากรถเดินเข้าบ้านทันที ส่วนชายหนุ่มลงมาขนของท้ายรถ แล้วเดินตามเธอเข้าบ้านไป เมื่อเข้ามาในบ้านเห็นหญิงสาวนั่งดูโทรทัศน์อย่างสบายใจในห้องนั่งเล่น เขาวางข้าวของที่ซื้อมาไว้บนโต๊ะ แล้วเดินเข้าไปนั่งข้างๆซบหน้าลงกับไหล่ขาวเนียนของภรรยา พูดน้ำเสียงอ้อนว่า
"ขับรถเหนื่อยจังค่ะ จะมีใครใจดีอาบน้ำให้บ้างไหมน้า?"
"........"
ไม่มีเสียงตอบจากคนข้างๆ เขาจึงดึงตัวเธอเข้ามากอด หญิงสาวถอนใจยาว
"คุณจะหาใครมาทำหน้าที่นี้ก็ได้นะ ฉันขอสละสิทธิ์"
ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอ เขารู้จักผู้หญิงตรงหน้าดีกว่าที่เธอรู้จักตัวเองซะอีก นี่คงกำลังคิดว่าเขามีผู้หญิงคนอื่นนอกจากเธอเป็นแน่
"ตั้งแต่แต่งงานกับหนู พี่ไม่เคยมองใครอีกเลย พี่มีหนูคนเดียวมาตลอดนะคะ"
"ฉันไม่ใช่เด็กน้อยที่จะเชื่อในสิ่งที่คุณหลอกซ้ำซากหรอกนะคุณณัฐนิธาน"
"พี่พูดความจริงนะคะ สี่ปีที่ผ่านมาพี่ไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหน ไม่เคยนอกลู่นอกทางเลยสักครั้ง พี่ตั้งใจสร้างเนื้อสร้างตัวและเฝ้ารอวันที่เราจะกลับมาอยู่ด้วยกัน ขอโอกาสให้พี่ได้ทำหน้าที่สามีบ้างเถอะนะรสา"
ณัฐนิธานพูดจบก็ก้มหน้าลงมาจุมพิตที่หน้าผากภรรยาอย่างแสนรัก เขาไม่อยากรออีกต่อไปแล้ว
นับตั้งแต่วันนี้ไปเขาจะขอใช้สิทธิ์ในความเป็นสามีของเธอให้เต็มที่ จะปกป้องดูแลผู้หญิงตรงหน้าไปจนวันตาย ศิรสาได้ฟังคำพูดหวานจากปากชายหนุ่ม เธอรู้สึกดีที่อย่างน้อยเขาก็รู้ตัวว่าแต่งงานแล้ว ไม่ได้ไปวอกแวกกับสาวอื่นที่ไหน
เขาขอโอกาสดูแลเธอ
แล้วจะให้โอกาสนั้นกับเขาดีไหมนะ? เธอก็ยังตอบไม่ได้ เพราะเขาเข้ามาในครอบครัวเพื่อหลอกลวงทุกคน ทั้งที่ครอบครัวเธอรักและเอ็นดูเขา แต่ชายหนุ่มก็ทำให้พ่อเธอติดคุก แม้ว่าณัฐนิธานจะไม่ใช่สาเหตุที่ทำให้พ่อเธอต้องตายในคุกก็ตาม แต่เขาก็เป็นต้นเหตุหลักอยู่ดี
หลังจากที่สมศักดิ์พ่อของเธอถูกจับแล้ว ศาลไม่อนุญาตให้ประกันตัว ทำให้พ่อต้องเข้าคุกระหว่างรอพิจารณาคดี ศาลชั้นต้นและอุทธรณ์ตัดสินให้พ่อมีความผิดจริงบทลงโทษคือจำคุกตลอดชีวิต ขณะยื่นฎีกาพ่อเธอถูกคู่อริที่เคยมีเรื่องบาดหมางใจเมื่อตอนอยู่ข้างนอกมาแก้แค้นทำร้ายพ่อเธอจนตายในคุก
นับจากวันนั้น ในใจศิรสาก็โทษว่าทั้งหมดเป็นความผิดของณัฐนิธานเพียงคนเดียว แม้เขาจะรับผิดชอบด้วยการลาออกจากราชการแต่มันก็ไม่ทำให้ความโกรธแค้นในใจเธอลดลงเลย
เพราะรักมากจึงแค้นมาก
"ถ้าฉันยอมนอนกับคุณอีกครั้ง แล้วจะหย่าให้ฉันไหม?"
เธอโพล่งถามเขาอย่างจริงจัง จนทำให้ชายหนุ่มชะงักไป ก่อนจะถามเธอว่า "นี่หนูพูดอะไรคะ?"
"ฉันรู้ว่าคุณไม่ได้อยากดูแลฉันจริงๆ อย่างที่พูดหรอก คุณแค่อยากได้ร่างกายของฉันเท่านั้น ถ้าฉันยอมแล้วคุณจะหย่าให้ไหม?"
ศิรสาจ้องมองเขาอย่างรอคำตอบ ณัฐนิธานมองเธอก่อนจะถอนหายใจอย่างเหนื่อยล้า
"พี่รักหนูนะคะรสา ไม่ได้แค่ต้องการตัวหนู พี่ไม่หย่า ไม่ต้องมาคุยเรื่องนี้อีกแล้วนะ ไม่รู้ล่ะ!! ยังไงตอนนี้หนูก็ต้องอาบน้ำให้พี่"
พูดจบชายหนุ่มก็ยกตัวภรรยาขึ้นพาดบ่าแม้หญิงสาวจะพยายามใช้มือทุบหลังเขาแรงๆ แต่เหมือนเขาจะไม่รู้สึกอะไร กลับพาเธอเดินขึ้นบันไดไปที่ห้องนอนตัวเองราวกับยกปุยนุ่นบางเบา
ณัฐนิธานเดินมาในห้องน้ำ วางร่างภรรยาลงอย่างเบามือ เมื่อตัวเองเป็นอิสระหญิงสาวยืนตัวสั่นมองหน้าสามีด้วยความโกรธและตกใจ เขาไม่ปล่อยให้เธอตั้งหลักได้ เปิดน้ำจากฝักบัวใส่ศิรสาจนตัวเปียก
"ว้าย นี่คุณจะทำอะไร? เปียกหมดแล้ว"
เธอถามพร้อมเอามือลูบหน้าที่มีน้ำจนชุ่มฉ่ำแล้วหันหลังให้สามี เพราะเสื้อที่ใส่อยู่เป็นซีทรูเนื้อบางแม้จะมีเสื้อซับด้านใน แต่เมื่อเปียกน้ำก็ทำให้เห็นเรือนร่างของเธอชัดเจน
เขาเข้าไปกอดเธอจากด้านหลัง พยายามถอดเสื้อเธอออกแต่ศิรสาขัดขืน เธอไม่ยอมให้ถอดง่ายๆ รีบหันหน้ากลับมาเผชิญกับสามีใช้มือปัดป้องวุ่นวายไปหมด
เขาจึงดันร่างบางไปจนติดผนังห้องใช้สองมือจับแขนเธอไว้ ก้มหน้าลงจูบภรรยาอย่างนิ่มนวล แม้เธอจะหันหน้าหนีแต่ก็ถูกเขาจูบจนได้ ลมหายใจอุ่นๆของเขาสัมผัสใบหน้าเธอ จนทำให้ศิรสาต้องกลั้นหายใจ
"อื้ม!!"
เขาส่งเสียงครางในลำคอ จูบเนิ่นนานจนอีกฝ่ายเริ่มเคลิบเคลิ้มและอ่อนระทวย เขาค่อยๆถอดเสื้อเธอออกจนเหลือแต่ชั้นในลูกไม้สีดำ ถอนปากออกมาจากปากสวย ใช้ลิ้นไล่ลงมาที่ซอกคอต่ำลงมาถึงทรวงอก ดึงเสื้อในออกจากร่างภรรยาอย่างรวดเร็วแล้วใช้ลิ้นลิ้มรสชาติจากอกน้อยทันที
เมื่อสามีทำมาถึงตรงนี้ เธอผวากายน้อยๆ เกือบส่งเสียงครางออกมา ดีที่เธอรีบเม้มปากตัวเองได้แน่น ลีลาของสามีทำร่างกายเธอตื่นตัวทุกสัดส่วน
"อย่าเม้มปากอย่างนั้นซิคะ ร้องออกมาเลยพี่อยากได้ยินเสียงหนู"
ณัฐนิธานยกมือตัวเองขึ้นไปลูบไล้ปากบางสวยของภรรยาเบาๆ เธอนิ่วหน้ามองเขาแล้วส่ายหน้าอย่างเขินอาย เขารู้ว่าเธอในตอนนี้เริ่มมีอารมณ์ขึ้นมาแล้ว จึงค่อยๆกลับไปใช้ลิ้นเขี่ยที่ติ่งเม็ดบัวจนแข็งชูชัน แล้วดูดสลับไปมาทั้งสองข้าง ใช้ฟันขบเบาๆที่หัวนมจนภรรยาที่ยืนหลับตาพริ้มถึงกับร้องออกมาอย่างสุดกลั้น
"งื้อ พี่ณัฐอย่ากัด มะ..มันเจ็บ"
เมื่อได้ยินเธอพูดอย่างนั้น เขาจึงถอนปากออกมาจูบเธออีกครั้ง ใช้ลิ้นเลียใบหน้าหวานจนเปรอะน้ำลายเขาไปทั่ว
"เจ็บหรอคะ? เดี๋ยวพี่เบามือหน่อยละกันนะ"
เธอพยักหน้า เขาจึงใช้มือถอดกางเกงยีนส์รัดรูปเธอออก เพราะมันพอดีกับตัวและเปียกน้ำทำให้ถอดยากสักหน่อย แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคสำหรับณัฐนิธาน
เขากระชากสองสามทีกางเกงก็หลุดติดมือมา เหลือแต่กางเกงในตัวจิ๋ว หญิงสาวรีบยกมือมาปิดสิ่งสงวนส่วนกลางไว้เพราะเขินสายตาที่เขามองมา ชายหนุ่มยื่นหน้าไปกระซิบข้างหูว่า
"หนูต้องผ่อนคลายลงหน่อยนะคะ ทำตัวตามสบาย อย่าเกร็งนะ"
พูดจบเขาก็ย่อตัวลงคุกเข่า ใช้มือตัวเองปัดมือน้อยที่ปิดตรงกลางหว่างขาออกไป ศิรสาเม้มปากเน้นเมื่อเขาใช้นิ้วถูไปมากับตรงนั้นของเธอ แม้จะมีกางเกงในกั้นอยู่แต่สัมผัสของเขาก็ทำให้เธอถึงกับร้องครางออกมาเมื่อเขาก้มหน้าลงลิ้นอุ่นพยายามลิ้มรสชาติบางอย่างจากกายเธอ
"อืม อ่าา"
เมื่อเห็นอาการของภรรยาบวกกับมีน้ำบางอย่างออกมาจากส่วนกลางเธอ ทำให้เขาถอดกางเกงชั้นในเธอออกทันทีแล้วรีบก้มหน้าฝั่งลงไปอีกครั้ง ลิ้นที่สัมผัสจุดซ่อนเร้นโดยตรงทำให้เธอแข้งขาอ่อนแรง
เขาไล่ลิ้นวนไปมาเขี่ยที่ติ่งเบาๆ แล้วดูดเม้มอวบอูมนั้นอยู่นาน จนรู้สึกได้ถึงร่างบางที่เกร็งกระตุกถื่ๆ
"เสร็จแล้วหรอคะ? หนูชอบไหมเดี๋ยวพี่ทำให้อีกนะ"
พูดจบเขาก็ลงลิ้นกับตรงนั้นอีกครั้ง แต่เพิ่มความซ่าบซ่านด้วยการสอดนิ้วเข้าไปในร่องอวบ
ถึงแม้เขาจะทำแบบค่อยเป็นค่อยไป แต่เมื่อมีสิ่งแปลกปลอมเข้ามาในร่างกายก็ทำให้เธอผวากายหนี จนสามีต้องใช้มือแกร่งยึดสะโพกเธอไว้
"หนูจะหนีไปไหนคะ?"
เขาถามแล้วเพิ่มนิ้วที่สอดใส่เป็นสองนิ้ว พร้อมลิ้นที่ร้ายกาจฉกไปตามเนินสวรรค์ ทำให้ศิรสาสุดจะกลั้น เธอใช้สองมือยึดกำแพงไว้ เด้งส่วนกลางขึ้นรับนิ้วของเขา
จนสุดท้ายเธอทนไม่ไหวร่างเกร็งอีกครั้งพร้อมปล่อยน้ำบางอย่างออกมาเนืองนอง
"แฮ่ก แฮ่ก พี่คะ..หนู อืม"
เธอพูดแทบไม่เป็นคำ ค่อยๆทรุดกายลงนั่งกับพื้นอย่างโรยแรง
☆☆☆☆☆☆☆
โหยย พี่ณัฐ เบาจ้าา
ถ้าชอบ .. ขอคนละคอมเม้นท์น้า
